Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 25 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Sylwia Sylwester-Furman

Protokolant: apl. adw. Krzysztof Węgrzyński

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 roku w Nowym Dworze Mazowieckim

na rozprawie

sprawy z wniosku I. W., H. K.

z udziałem I. K., J. K., T. K.

o stwierdzenie nabycia spadku

postanawia

stwierdzić iż, spadek po Z. K. synu S. i W., zmarłym dnia 23 lutego 2008 roku w miejsc. N., gmina L., ostatnio stale tam zamieszkałego, nabyli na podstawie ustawy: żona I. K. z domu T. córka L. i J. w 1/3 części, syn J. K. w 1/3 części, syn T. K. w 1/3 części.

UZASADNIENIE

postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim

z dnia 25 maja 2016 roku

We wniosku z dnia 3 lutego 2016 roku I. W. i H. K. reprezentowani przez pełnomocnika profesjonalnego domagali się stwierdzenia nabycia spadku po Z. K. zmarłym w dniu 23 lutego 2008 rok w N. (gm. L.).

Dla wykazania interesu prawnego w złożeniu wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po Z. K. wnioskodawcy wskazali, iż przysługuje im roszczenie z tytułu zachowku wobec spadkodawcy.

Na rozprawie w dniu 25 maja 2016 roku uczestnicy J. K. i T. K. poparli wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po Z. K. na rzecz spadkobierców ustawowych tj. żony I. K. i synów J. K. i T. K..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Spadkodawca Z. K. zmarł w dniu 23 lutego 2008. roku w miejscowości N., gmina L., gdzie, stale zamieszkiwał przed śmiercią. W chwili śmierci pozostawił żonę I. K. i dwoje dzieci – synów J. K. i T. K.. Spadkodawca zawierał związek małżeński jeden raz z I. K.. Spadkodawca nie posiadał żadnych innych dzieci, w tym pozamałżeńskich ani przysposobionych.

Nie było prowadzone postępowania spadkowe po spadkodawcy, zakończone wydaniem orzeczenia o stwierdzeniu nabycia praw do spadku po spadkodawcy, nie był także wydawany akt poświadczenia dziedziczenia. Uczestnicy nie składali oświadczeń o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku po spadkodawcy, nie zrzekali się dziedziczenia po nim, ani nie zostali uznani za niegodnych dziedziczenia po nim. Spadkodawca nie pozostawił testamentu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o odpisy aktów stanu cywilnego (k. 24, 30, 31, 32 akt I Ns (...) oraz k. 38 akt I Ns (...) oraz zapewnienia spadkowe (k. 43-44). Wskazane dokumenty nie były kwestionowane przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw, aby uznać je za wątpliwe. Również zapewnienia należało uznać za wiarygodne. Zostało ono złożone przez synów spadkodawcy, a z zasad życiowego doświadczenia wynika, że najbliżsi krewni osoby zmarłej są najlepiej zorientowani o powiązaniach rodzinnych, skutkujących powołaniem do spadku na zasadzie pokrewieństwa.

Sąd zważył, co następuje:

Powołanie do spadku następuje z mocy ustawy lub testamentu, przy czym dziedziczenie ustawowe następuje, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób nie chce lub nie może być spadkobiercą (art. 926 § 1 i 2 k.c.). W pierwszej kolejności dziedziczą z ustawy małżonek i dzieci spadkodawcy: dziedziczą oni w częściach równych, przy czym małżonkowi nie może przypaść mniej niż czwarta część spadku.

W sprawie niniejszej spadkodawca Z. K. w chwili śmierci poza małżonką I. K. pozostawił dwoje dzieci – synów J. K. i T. K.. Zatem spadek po nim nabyły wszystkie te osoby po 1/3 części w stosunku do całego spadku.

W tym stanie rzeczy należało orzec jak w sentencji postanowienia na p[odstawie powołanych przepisów.

Odnośnie kosztów postępowania zastosowanie miał art. 520 § 1 k.p.c., który stanowi, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodziły wyjątkowe okoliczności przemawiające za koniecznością odstąpienia od tej zasady. W takiej sytuacji nie ma konieczności zamieszczania w sentencji postanowienia oddzielnego punktu o "wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania między uczestnikami" lub zamieszczania rozstrzygnięcia powtarzającego treść art. 520 § 1 k.p.c. (zob. m.in. uzasadnienie postanowienia SN z dnia 9 grudnia 1999 r., III CKN 497/98, OSNC 2000, nr 6, poz. 116).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)