Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 marca 2019 r. około godz. 06:50 w miejscowości S., ul. (...) , gmina W. w terenie zabudowanym gdzie obwiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h pełniący służbę radiowozem oznakowanym funkcjonariusz Policji z (...) w L. asp. sztab. A. J. po dokonaniu pomiaru prędkości samochodu marki P. o nr rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) podjął decyzję o zatrzymaniu do kontroli drogowej tego samochodu. Powodem zatrzymania samochodu marki P. o nr rej. (...) do kontroli drogowej był fakt iż kierowca tego pojazdu poruszał się z prędkości 90 km/h i o 40 km/h przekroczył dopuszczalną w tym miejscu prędkość 50 km/h. Kierowcą zatrzymanego pojazdu okazał się po wylegitymowaniu obwiniony J. Ś. , któremu asp. sztab. A. J. okazał dokonany za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) pomiar prędkości .

Pomiar prędkości samochodu marki P. o nr rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) został wykonany przez asp. sztab. A. J. z odległości 300 m. Pomiar prędkości samochodu marki P. o nr rej. (...) został wykonany na prostym odcinku jezdni .

Laserowe urządzenia pomiarowe (...) nr fabryczny (...) posiadało aktualne w chwili dokonywania pomiaru świadectwo legalizacji ponownej ( k. 24 ) i zostało przed wykonaniem pomiaru skalibrowane .

Obwiniony J. Ś. ma ukończone 24 lata , jest kawaler , nie posiada nikogo na utrzymaniu , pracuje i uzyskuje dochód w wysokości 4500 zł miesięcznice , nie był karany ( k. 43 ) , nie leczy się odwykowo ani psychiatrycznie .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów: częściowo wyjaśnień obwinionego J. Ś. ( k. 7 i k. 35 ) , zeznań świadków : A. J. ( k. 52-53 ) i W. O. ( k. 61-62 ) oraz dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) , sprzeciwu od wyroku nakazowego ( k. 15 ) , świadectwa legalizacji ponownej ( k. 24 ) , kserokopii notatników służbowych ( k. 35-39 ) , kserokopii instrukcji obsług laserowego urządzenia pomiarowego (...) ( k. 40 ) , informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego ( k. 44 ) i karty karnej ( k. 43 ) .

Obwiniony J. Ś. staną pod zarzutem , iż w dniu 15 marca 2019 r. około godz. 06:50 w msc. S. przy ul. (...) woj. (...) kierując pojazdem marki P. o nr rej. (...) nie zastosował się do ograniczenia prędkości w terenie zabudowanym i jechał z prędkością 90 km/h gdzie obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h to jest popełnienia czynu z art. 92 a k.w. .

Obwiniony J. Ś. na rozprawie przed Sądem nie przyznał do pełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 29 ). Obwiniony J. Ś. wyjaśnił jaki przebieg miała kontrola drogowa w dniu 15 marca 2019 r. w miejscowości S. . Obwiniony wskazał iż przed zatrzymanie do kontroli drogowej jechał z prędkością 50 km/h z włączoną aplikacją Y. . Obwiniony wskazał iż tego dnia natężenie ruchu było duże z uwagi na objazd . Po zatrzymaniu do kontroli drogowej kotrolujący go policjant pokazał mu miernik prędkości na którym tylko były wyświetlona była prędkość 90 km/h i odległość z jakiej wykonano pomiar 300 m ( k. 29 ).

Sąd dał pełną wiarę wyjaśnieniom obwinionej J. Ś. w części w której stwierdził po zatrzymaniu do kontroli drogowej funkcjonariusz Policji okazał mu ręczny miernik prędkości oraz jakie panowały wtedy warunki drogowe . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego J. Ś. są dokładne , spójne , logiczne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza z zeznanymi świadków : A. J. ( k. 52-53 ) i W. O. ( k. 61-62 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę i dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) , świadectwa legalizacji ponownej ( k. 24 ) , kserokopii notatników służbowych ( k. 35-39 ) i kserokopii instrukcji obsług laserowego urządzenia pomiarowego (...) ( k. 40 ).

Na wiarę nie zasługuje natomiast pozostała część wyjaśnień obwinionego J. Ś. w której stwierdził iż przed kontrolą drogową kierowany przez niego samochód poruszał się z prędkością 50 km/h . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego są wewnętrznie sprzeczne , niejasne i nielogiczne . Należy zauważyć iż zeznań świadka A. J. wynika jaki był przebieg pomiaru prędkości i kontroli drogowej samochodu kierowanego przez obwinionego i że do zatrzymania samochodu obwinionego doszło w terenie zabudowanym . Ponadto z zeznań świadka A. J. wynika iż pomiaru dokonał w miejscowości S. w terenie zabudowanym na prostym odcinku jezdni . Świadek A. J. opisał również wygląda wykonywanie pomiaru laserowym urządzeniem pomiarowym (...) i jak wyglądało wykonanie kalibracji tego urządzenia przez rozpoczęciem służby tego dnia ( k. 52-53 ) .

Wyżej wskazane fakty podważają prawdziwość wyjaśnień obwinionego J. Ś. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków A. J. i W. O. jako jasnym , dokładnym i precyzyjnym.

Z zeznań świadka A. J. – funkcjonariusza policji z (...) L., który dokonywał w dniu 15 marca 2019 r. zatrzymania do kontroli drogowej samochodu marki P. o nr rej. (...) kierowanego przez obwinionego J. Ś. wynika jaki przebieg miała kontrola drogowa samochodu obwinionego . Świadek A. J. w swoich zeznaniach opisał jak wyglądał pomiar prędkości samochodu marki P. o nr rej. (...) kierowanego przez obwinionego J. Ś. za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) . Świadek A. J. wskazał w jaki sposób na prostym odcinku drogi w miejscowości S. , woj. (...) , w terenie zabudowanym gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 50 km/h , dokonał pomiaru prędkości tego samochodu. Ponadto z zeznań świadka A. J. wynika iż przed rozpoczęciem kontroli i dokonaniem pomiaru prędkości została dokonana kalibracji laserowego urządzenia pomiarowego (...) ( k. 52-53 ) .

Natomiast z zeznań świadka W. O. – funkcjonariusza policji z (...) w L. który tego dnia pełnił służbę razem z A. J. wynika w jakich powodów pełnili tego dnia służbę w miejscowości S. oraz jak wyglądała czynności związane z przygotowaniem laserowego urządzenia pomiarowego (...) do pracy w tym jego kalibracja ( k. 61-62 ) .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 92a k.w. podlega karze kto, prowadząc pojazd, nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. Przedmiotami ochrony przepisu art. 92 a k.w. są porządek i bezpieczeństwo ruchu drogowego zagrożone przez niedostosowanie się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. W tym przypadku porządek ruchu drogowego jest zabezpieczony przez przestrzeganie dozwolonej prędkości poruszania się pojazdu, co niewątpliwie przekłada się na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Przepis art. 92a k.w. porządkuje odpowiedzialność za wykroczenia polegające na przekroczeniu przez kierującego pojazdem dopuszczalnej prędkości, co dotychczas było przedmiotem odpowiedzialności bądź z art. 92 § 1, bądź z art. 97, w zależności od tego, czy przekroczenie było określone odpowiednio znakiem drogowym, czy też przepisami ustawy, co wielokrotnie prowadziło do nierównego traktowania osób naruszających wskazane przepisy. W dyspozycji przepisu art. 92 a kw. ustawodawca użył określenia „nie stosuje się do ograniczenia prędkości”, co w tym przypadku oznacza niepodporządkowanie się ograniczeniu prędkości obowiązującemu w ruchu drogowym nakazanemu znakiem drogowym lub wynikającym z przepisów ustawy, nieprzestrzeganie go czy też niestosowanie się do niego. Przy czym pojęcie ograniczenia należy tu interpretować jako ujęcie, zawarcie w pewnych ramach, granicach, co skutkuje tym, że czynność sprawcza w tym wypadku może polegać zarówno na przekroczeniu górnej granicy dozwolonej prędkości, jak i na zejściu poniżej dolnej nakazanej prędkości poruszania się pojazdu po danym odcinku drogi . W praktyce może dojść do rzeczywistego zbiegu komentowanego przepisu z art. 86, jeżeli sprawca, nie stosując się do przepisów ograniczających prędkość, spowodował zagrożenie w ruchu drogowym. Wówczas należy zastosować, zgodnie z treścią art. 9 § 1 k.w. , art. 86 k.w. jako przewidujący surowszą karę. ( za Tomasz Grzegorczyk (red.), Wojciech Jankowski, Monika Zbrojewska Komentarz do Kodeksu Wykroczeń ).

Działanie obwinionego J. Ś. niewątpliwie wypełniło wszystkie znamiona wykroczeń z art. 92a k.w. w albowiem w dniu 15 marca 2019 r. roku o godz. 06:50 w miejscowości S. , ul. (...) , gmina W. kierując samochodem marki P. o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na terenie zabudowanym to jest 50 km/h o 40 km/h jadąc z prędkością 90 km/h . Obwiniony J. Ś. poruszał się w momencie wykonania pomiary prędkości za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) z prędkością 90 km/h ( wynik pomiaru ) . Pomiar prędkości samochodem marki P. o nr rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) został wykonany przez asp. sztab. A. J. z odległości 300 m. Pomiar prędkości samochodem marki P. o nr rej. (...) został wykonany na prostym odcinku jezdni. Fakty te wynikają wprost z zeznań świadka A. J. ( k. 52-53 ) i W. O. ( k. 61-62 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz z dokumentów w postaci notatki urzędowej ( k. 1 ) , świadectwa legalizacji ponownej ( k. 24 ) , kserokopii notatników służbowych ( k. 35-39 ) i kserokopii instrukcji obsług laserowego urządzenia pomiarowego (...) ( k. 40 ) .

Ponadto należy wskazać iż laserowe urządzenia pomiarowe (...) nr fabryczny (...) posiadało aktualne w chwili dokonywania pomiaru świadectwo legalizacji ponownej ( k. 24 ) .

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina obwinionego J. Ś. nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

W powyższej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia wobec obwinionego J. Ś. żadnych okoliczności łagodzących .

Jako okoliczność obciążający wobec obwinionego J. Ś. Sąd uznał fakt iż był on 9 krotnie karany za wykroczenia w ruchu drogowym w tym za wykroczenia z art. 92a k.w. ( k. 41 ) .

W powyższej sprawie Sąd na podstawie na podstawie art. 92 a kw. wymierzył obwinionemu J. Ś. karę grzywny w wysokości 300 złotych. Sąd uznał , iż grzywna w wysokości 300 zł jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez obwinionego J. Ś. . Wymierzenie obwinionemu J. Ś. kary grzywny w wysokości 300 zł spełni zarówno cele zapobiegawcze i wychowawcze , jakie winny być osiągnięte w stosunku do ukaranego .

Na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. Sąd zasądził od obwinionego J. Ś. na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie zryczałtowane wydatki w kwocie 100 ( sto ) złotych i 30 ( trzydzieści ) złotych tytułem opłaty.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji .