II K 1274/22 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Legionowie z 2023-08-04

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1274/22

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

R. K.

Czynów opisanych w pkt I oraz II wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 16.10.2018 r. w L. oskarżony R. K. zawarł z E. M. (1) umowę najmu samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) na okres 6 miesięcy, tj. do dnia 15.04.2019 r. Jednocześnie strony ustaliły czynsz miesięcznego najmu na kwotę 2000 zł. W związku z wykonaniem umowy obie strony nie były z niej zadowolone, oskarżony miał zastrzeżenia do stanu technicznego samochodu, podnosił że dokonywał nakładów na jego naprawę, a E. M. (1) upominała się o terminowe opłacanie czynszu. Ostatecznie oskarżony w ogóle zaprzestał dokonywania opłat. Na początku kwietniu 2019 r. R. K. zgłaszał gotowość przedłużenia umowy, jednak finalnie od tego nie doszło, ponieważ nie przyjechał do Legionowe, jak również nie wydał pojazdu.




zeznania świadków:

- K. M.,

- E. M.,

- W. K.,

- E. M.



- częściowo wyjaśnienia oskarżonego


- umowa najmu

- treść sms-ów,

- wydruk połączeń telefonicznych

k.425-426, 2, 131, 295-296,

k.408, 22, 296

k.409, 296

k.408v., 319


k.77-78, 122, 146, 287-288


k.94-95

k.8-17, 100-114

k.43-56




Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. K.

Czyny opisane w pkt I oraz II wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżony nigdy nie groził pokrzywdzonemu w żadnej z rozmów telefonicznych, które przeprowadzili w dniu 31.07.2019 r.

2. Wprawdzie ostatecznie oskarżony przyznał się, że używał wulgarnych i obraźliwych słów pod adresem pokrzywdzonego, jednakże było to sprowokowane wypowiedziami K. M. (1), który również używał wulgaryzmów.

wyjaśnienia oskarżonego,

zeznania świadków:

- W. K.

- E. M.,

treść sms-ów


k.77-78, 122, 146, 287-288

k.409, 296

k.408v., 319

k.100-114

2.OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 - 4

zeznania świadków:

- K. M.

- E. M.

- W. K.,

- E. M.



























- umowa najmu

- treść sms-ów,

- wydruk połączeń telefonicznych

Sąd nie miał wątpliwości, że w dniu 31.07.2019 r. K. M. (1) w trakcie rozmowy telefonicznej z oskarżonym usłyszał od niego groźby karalne oraz że w w/w okresie używał on słów wulgarnych i obraźliwych pod adresem pokrzywdzonego. Wszystkie te okoliczności znajdują potwierdzenie w zeznaniach K. M. (1) oraz E. M. (1), jak również w wydruku sms-ów, jak i w danych telekomunikacyjnych. Sąd w całości dał wiarę zeznaniom w/w świadków, gdyż ocenił je, jako logiczne. Wprawdzie nie uszło uwadze sądu, że świadkowie pewne okoliczności mylili, E. M. (1) nie była w stanie dokładnie odtworzyć przebiegu w/w rozmowy, jednakże w ocenie sądu było to spowodowane znacznym upływem czasu od przedmiotowych zdarzeń, jak również ich dynamiką. Natomiast świadek dokładnie pamiętała jakie towarzyszyły jej wówczas odczucia, że maż był bardzo zdenerwowany i wzburzony i, że to wypowiedziana groźba pod jego adresem, zmotywowała ich do złożenia zawiadomienia o przestępstwie. Istotne jest to, że pokrzywdzony nie wyolbrzymiał roli oskarżonego i w odniesieniu do dołączonych sms-ów stwierdził, że „ja odbieram w/w wiadomości w kategorii wyzwisk, a nie gróźb i czuje się nimi znieważony” (k.131). Także E. M. (1) przyznała, że „oskarżony w stosunku do mnie był zawsze miły i sympatyczny” (k.408v.), jak również nie zaprzeczyła, że „gdy przez cztery miesiące oskarżony nie płacił, to mężowi zaczęły nerwy puszczać, krzyczał do oskarżonego, ale bez wyzwisk i wulgaryzmów” (k.498v). Wszystkie te okoliczności powodują, że w ocenie sądu, wymienione dowody zasługują na obdarzenie ich walorem wiarygodności, zwłaszcza że tworzą jedną spójną całość.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania E. M. (3) oraz W. K. (2), ponieważ zeznawali zgodnie z tym, jak zapamiętali przedmiotowe zdarzenia z ich punku widzenia. Oboje potwierdzili, że początkowo oskarżony był przekonany, że samochód został skradziony i że był zdenerwowany tym faktem.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie pozostałych dowodów nieosobowych, w tym także wiarygodność informacji zawartych w danych telekomunikacyjnych, nie była przedmiotem zarzutów stron, ani też nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd w całości uznał te dowody za w pełni wiarygodne.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1- 2

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom R. K. w tej części, w której są one spójne z ustalonym stanem faktycznym, ponieważ tylko w tym zakresie znajdują one potwierdzenie w wiarygodnych dowodach ujawnionych w niniejszej sprawie. Czyli, co do tego, że oskarżony używał obelżywych i wulgarnych słów pod adresem pokrzywdzonego. Jednakże sąd nie dał wiary tym wyjaśnieniom w zakresie, w jakim oskarżony opisywał swoją rolę i swoje niejako pasywne zachowanie, które miało ograniczać się tylko do odparcia agresywnego zachowania K. M. (1) i niejako prowokowania go przez pokrzywdzonego, który najpierw bezpodstawnie zabrał mu samochód, a potem w przesyłanych sms-ach ubliżał mu. W ocenie sądu, wyjaśnienia w tej części były jedynie realizacją przyjętej linii obrony zmierzającej do umniejszenia jego roli i tym samym do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Widoczne jest to w szczególności w samej treści wyjaśnień R. K., które są nie tylko niespójne, ale przede wszystkim nielogiczne. Z jednej strony oskarżony podkreślał, że chciał unikać kontaktu z pokrzywdzonym o co go wielokrotnie prosił, ale z drugiej strony przeczą temu nie tylko sms-y, które sam przedłożył do akt sprawy, w których nazywa pokrzywdzonego złodziejem, grubą szmatą. Także z wykazu połączeń telefonicznych wynika, że R. K. inicjował wiele połączeń na telefon użytkowany przez K. M. (1). Poza tym, pokrzywdzony przyznał, że oskarżony „w swoich sms-ach mnie prowokował, w pewnym momencie nerwy puszczają, trudno zachować się na poziomie mając do czynienia z kimś tak niskim i podłym” (k.426).

Potwierdzeniem wyjaśnień oskarżonego nie są także zeznania E. M. (3) oraz W. K. (2), ponieważ sam oskarżony stwierdził, że w dniu 31.07.2019 r. przeprowadził kilka rozmów telefonicznych z pokrzywdzonym, który od razu mu się nie przyznał, że zabrał samochód spod hotelu. Tym samym, to że W. K. (2) jest przekonany, że gdy on przysłuchiwał się jeden z takich rozmów, to R. K. nikomu nie groził, nie znaczy że takich gróźb nie było w późniejszej, czy też wcześniejszej rozmowie. Z kolei E. M. (3) zeznała, że oskarżony „na pewno gdzieś dzwonił, ale ja nie powtórzę gdzie, albo z kim rozmawiał, ja osobiście nie słyszałam nic” (k.408v.).

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1 – 2

R. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 31.07.2019 r. w L. oskarżony kierował wobec K. M. (1) groźby pozbawienia zdrowia i życia, przy czym groźba ta wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Występek z art.190§1kk polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba ta wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Znamię wzbudzenia obawy należy jednak oceniać subiektywnie, nie zaś z punktu widzenia realnego niebezpieczeństwa spełnienia groźby ( tak też wyrok SN z dnia 17 kwietnia 1997 r., II KKN 171/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 10, poz. 4). Dodatkowo przy ocenie spełnienia powyższych przesłanek należy wziąć pod uwagę okoliczność czy obawa pokrzywdzonego może być uznana za uzasadnioną. W tym względzie decydują przesłanki odwołujące się do okoliczności i sposobu wyrażenia groźby, które mogą uzasadniać realność spełnienia gróźb. W przedmiotowej sprawie okolicznościami, które w przekonaniu pokrzywdzonego mogły świadczyć o realnej możliwości spełnienia tychże gróźb było to, że był on całkowicie zaskoczony ich treścią i były one połączone z agresywnym zachowaniem oskarżonego. Emocje jakie towarzyszyły K. M. (1) obrazowo opisała E. M. (1), która stwierdziła, że „po tej groźbie, którą ja słyszałam, mąż był bardzo wzburzony i zdenerwowany” (k.408). Także pokrzywdzony nie ukrywał, że „w chwili tego zdarzenia obawiałem się gróźb, że mogą być spełnione, (…) teraz słyszy się różne rzeczy, ludzie są bezwzględni, więc nie wiadomo co po takim człowieku można się spodziewać ” (k.425).

Odnosząc się natomiast do mowy końcowej obrońcy, należy w tym miejscu także podnieć, że zespół znamion występku z art.190§1kk nie wymaga istnienia po stronie oskarżonego zamiaru spełnienia wypowiadanych gróźb, ani nie przewiduje obiektywnego niebezpieczeństwa ich realizacji. Warunkiem przestępności czynu jest – co wskazano powyżej – aby groźba wzbudziła uzasadnioną obawę, iż będzie spełniona ( por. wyrok SA w Krakowie w dnia 17 grudnia 2008 r., II AKa 196/08, KZS 2009/2/35).

Czyn ten oskarżony popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany i wyczerpał nim dyspozycję art.190§1kk w zw. z art.64§1kk. Jak wynika z karty karnej, to R. K. był już wielokrotnie skazywany w tym w sprawie sygn. akt II K 396/10 m.in. za czyny z art.288§1kk (czyli z użyciem przemocy wobec rzeczy) na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 21.03.2013 r. do 07.03.2015 r. (k.69-70).


Ponadto działając czynem ciągłym, podczas rozmów telefonicznych oraz w sms-ach oskarżony znieważała pokrzywdzonego słowami wulgarnymi i obraźliwymi. Użycie wobec K. M. (1) wyżej już opisanych słów z pewnością uchybiało jego godności i czci osobistej. Z kolei istotą konstrukcji z art.12§1kk jest przyjęcie, że kilka jednostkowych zachowań tworzy razem jeden czyn zabroniony wtedy, gdy zostały podjęte w krótkich odstępach czasu i stanowią wykonanie z góry powziętego zamiaru. Nie ulega wątpliwości, że krótkim odstępem czasu będzie odstęp jednego dnia, kilku dni, a nawet kilku tygodni. Wydaje się, że krótkim odstępem czasu będą okresy nieprzekraczające miesiąca i te warunki zostały spełnione. Nie ma również wątpliwości, że R. K. realizował z góry powzięty zamiar, czyli wymuszenia na pokrzywdzonym rozliczenia z w/w umowy najmu na jego warunkach, a nie z uwzględnieniem stanowiska drugiej strony tej umowy.

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------------------

---------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-----------------------------------------------

Warunkowe umorzenie postępowania

-------

---------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---------------------------------------------

Umorzenie postępowania

----------

-----------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------

Uniewinnienie

-------

--------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---------------------------------------------

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. K.

1, 2, 3

1, 2
































3

Dokonując wyboru rodzaju kary, spośród wskazanego katalogu kar, sąd uznał za najbardziej adekwatną karę grzywny. W tym względzie, sąd pośrednio kierował się treścią art.58kk, który zawiera zasadę preferencji kar nie izolacyjnych i o taki rodzaj kary wnioskował także prokurator, mimo że oskarżony działał w warunkach art.64§1kk.

Jako okoliczność łagodzącą należało uwzględnić to, że oskarżony:

- przyznał się do popełnienia jednego z zarzucanych mu czynów i w tym zakresie przeprosił za swoje zachowanie; -

- przyczynienie się pokrzywdzonego, który bez uprzedzenia zabrał w/w pojazd, co wywołało wzburzenie oskarżonego, które z kolei skutkowało wypowiedzeniem gróźb karalnych wobec pokrzywdzonego; -

- pokrzywdzony także reagował emocjonalnie na wiadomości i słowa oskarżonego, zdarzało się że również użył słowa obraźliwe wobec oskarżonego.

Okoliczności obciążające:

- oskarżony działał z chęci upokorzenia pokrzywdzonego; -

- dotychczasowa karalność, oskarżony był prawomocnie skazywany nawet już po przedmiotowych zdarzeniach (k.402), ale należy również wziąć pod uwagę, że były to głównie kary grzywny.

W tej sytuacji, sąd uznał, że łączna kara grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł, będzie karą, która spełni pokładane w niej cele. Ilość i wysokość stawek dziennych grzywny została ustalona przy uwzględnieniu dochodów oskarżonego, które określił na kwotę 5.000 zł miesięcznie.

5.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności




W dniu 24.06.2020 r. weszła w życie ustawa, która wprowadziła m.in. surowsze warunki wymiaru kary za czyn ciągły, zgodnie z treścią art.57b kk. Należało zatem zastosować wobec oskarżonego poprzednio obowiązujący stan prawny, zgodnie z art.4§1kk.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---------------------------------

6.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Uwzględniając sytuacje materialną R. K., który swoje dochody określił na kwotę 5.000 zł, sąd obciążył go kosztami sadowymi, które po zsumowaniu wyniosły 470 zł, w tym 400 zł to opłata.

7.1Podpis













Dodano:  ,  Opublikował(a):  Zenon Aleksa
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Legionowie
Data wytworzenia informacji: