Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 618/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

N. K.

Oskarżony N. K. był ojcem K. K., urodzonej w dniu (...) Wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt III RC 380/13, po zmianie dokonanej przez Sąd Odwoławczy, oskarżony został zobowiązany do łożenia alimentów na rzecz córki w kwocie 800 złotych miesięcznie. Oskarżony nie płacił tych alimentów we wcześniejszym okresie, matka pokrzywdzonej wystąpiła do Komornika o przymusowe wykonanie zobowiązania. Od dnia 12 kwietnia 2016 r. Komornik dokonywał potrąceń z wynagrodzenia oskarżonego i majątku oskarżonego, na dzień 30 września 2017 r. ściągnął całość zaległości. Oskarżony od października 2017 r. nie wpłacał pełnych kwot alimentów, gdyż nie miał pracy ani innych źródeł dochodów, pozostawał na utrzymaniu kolejnej żony z którą wychowywał jej dzieci. W dniu 23 października 2017 r. oskarżony został przyjęty do Szpitala na Oddział Neurologii z powodu masywnego zespołu bólowego korzeniowego. W dniu 21 września 2018 r. brał udział w wypadku drogowym, w wyniku którego doznał obrażeń kręgosłupa. Lekarz orzecznik ZUS w dniu 11 lipca 2019 r. uznał oskarżonego za częściowo niezdolnego do pracy. W okresie od dnia 1 października 2017 r. do dnia 16 lutego 2019 r. oskarżony nie był zdolny do wykonywania pracy zarobkowej zgodnej z poziomem kwalifikacji zawodowych. W okresie tym oskarżony wpłacił na poczet alimentów na rzecz córki:

- kwotę 200 złotych w dniu 19.10.2017 r.,

- kwotę 400 złotych w dniu 28.11.2017 r.,

- kwotę 200 złotych w dniu 5.12.2017 r.,

- kwotę 400 złotych w dniu 5.04.2018 r.,

- kwotę 400 złotych w dniu 30.05.2018 r.,

- kwotę 400 złotych w dniu 1.08.2018 r.,

- kwotę 400 złotych w dniu 28.11.2018 r.,

- kwotę 200 złotych w dniu 10.01.2019 r.,

- kwotę 200 złotych w dniu 12.02.2019 r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony był ojcem K. K., miał wobec niej zobowiązanie alimentacyjne, które wykonywał częściowo, natomiast nie mógł wykonywać je zgodnie z tytułem wykonawczym, z powodu niezdolności do pracy.

wyjaśnienia oskarżonego,

odpis wyroku,

potwierdzenia wpłat,

dokumentacja medyczna,

opinia biegłego,

wywiad środowiskowy.

k. 140, 211v-212,

k.5,

k.66-73,202-205,

k.84,201, 208,

k.217-222,

k.232-234.

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

N. K.

Zarzut z aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony uchylał się od łożenia alimentów na rzecz córki i nie spłacał ich w pełnych wysokościach, mimo że miał takie możliwości.

zeznania oskarżycielki posiłkowej,

zeznania S. K..

k.2,213,

k.132v,213v-214.

2.  Ocena dowodów.

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

Wyjaśnienia oskarżonego

Opinia biegłego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w potwierdzeniach wpłat (k.66-73,202-205), a także opinii biegłego (k.217-222). Ponadto wszystkim inne wiarygodne dowody nie podważają jego wersji. Należy zwrócić uwagę, że oskarżony nie musi udowodnić swej niewinności, a oskarżyciel publicznej powinien wykazać jego winę, i to na podstawie nie budzących wątpliwości dowodów. Takich dowodów tymczasem w niniejszej sprawie brakuje. Niewątpliwie oskarżony łożył alimenty częściowo, wpłaty wynosiły od 200 do 400 złotych (k.66-73,202-205), natomiast nie był zdolny do wykonywania pracy pozwalającej na łożenie alimentów w wysokościach wynikających z wyroku sądowego, jak wynika z pełnej i jasnej opinii biegłego (k.217-222).

Opinia biegłego lekarza (k.217-222) jest jasna i pełna, sporządził ją specjalista z dziedziny medycyny pracy i udzielił przekonywujących odpowiedzi na wszystkie pytania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

2.

Zeznania A. Z.

Zeznania S. K.

Sąd nie dał wiary zeznaniom A. Z., gdyż zeznania te są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego oraz treścią opinii biegłego (k.217-222). Wskazać należy, że oskarżycielka posiłkowa pozostaje w konflikcie z oskarżonym i jest zainteresowana przede wszystkim tym, by oskarżony podjął spłatę alimentów w kwotach odpowiadających tym zasądzonym.

Nie są wiarygodne zeznania S. K., gdyż są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego oraz treścią opinii biegłego (k.217-222). Wskazać należy, że świadek jest ojcem oskarżonego i pozostaje z nim w konflikcie rodzinnym, jest zainteresowany tym, by oskarżony poniósł odpowiedzialność karną. Należy zwrócić uwagę, że świadek mieszkał z synem przez krótki okres i to przed okresem wskazanym w akcie oskarżenia (k.213v), nie wiedział czy syn miał dochody i twierdzenia o tym opierał na własnych, subiektywnych spostrzeżeniach.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Uniewinnienie

I.

N. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżonemu przedstawiono zarzut, że w okresie od dnia 1 października 2017 r. do dnia 16 lutego 2019 r. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego wobec córki K. K., określonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 7 maja 2014 r. w sprawie III RC 380/13, przy czym łączna kwota zaległości przekroczyła trzykrotność miesięcznego świadczenia i naraził ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Należy zwrócić uwagę, że w odpowiedzialność karna określona w art. 209 § 1 k.k. dotyczy sprawcy, który uchyla się od łożenia alimentów na rzecz osoby uprawnionej, o ile wynika to z orzeczenia sądowego, a suma zaległości alimentacyjnych przekroczyła 3-krotność miesięcznych świadczeń. Natomiast surowszą odpowiedzialność wprowadził przepis art. 209 § 1a k.k., zgodnie z którym podlega odpowiedzialności ten kto uchylał się od łożenia alimentów i ponadto naraził osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Uchylanie się od wykonywania alimentacyjnego obejmuje sytuacje, gdy sprawca mimo obiektywnej możliwości wykonania obowiązku nie realizuje go, okazując lekceważenie tego obowiązku.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że oskarżony uchylał się od łożenia alimentów, w rozumieniu art. 209 § 1 i 1a k.k., gdyż nie miał możliwości wykonywania pracy zarobkowej. Zaznaczyć należy, że oskarżony nie miał składników majątkowych, które Komornik mógł zająć i zaspokoić należność alimentacyjną, jak stało się we wcześniejszym okresie gdy Komornik zajął i sprzedał mieszkanie oskarżonego. Oskarżony był trenerem sportowym i w okresie niezdolności do wykonywania pracy nie mógł uzyskać nowej pracy, jego stan zdrowia wymagał bowiem rehabilitacji. Oskarżony nie miał zatem możliwości łożenia alimentów w kwotach wynikających z orzeczenia sądowego. Należy również zwrócić uwagę, że oskarżony dokonał spłaty części alimentów zasądzonych na rzecz córki (wskazują na to potwierdzenia wpłat z k. 66-73,202-205, przy czym wobec tego, że dotyczą dwójki dzieci – K. (1) i K., Sąd przyjął, że na każde z nich oskarżony wpłacił połowę kwoty wskazanej w przelewach).

Podsumowując, uznać należy, że zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdza, że oskarżony działając w celu uchylania się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego nie wykonywał tego obowiązku. Zgodnie zatem z treścią art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. należy uniewinnić go od popełnienia zarzucanego jej czynu, uznając że nie popełnił on przestępstwa zarzucanego mu w akcie oskarżenia.

7.  Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Uwzględniając, że oskarżony został uniewinniony koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

4.  1Podpis