Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 02 czerwca 2006 r. został podpisana pomiędzy Firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w J. przy ul. (...) reprezentowaną przez Członków Zarządu I. R. (1) i T. K. a K. S. i A. W. (1) umowa przedwstępną kupna sprzedaży działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położonej w C. przy ul (...) . Z treści § 3 tej umowy wynikała iż tytułem zadatku na poczet ceny zostanie do dnia 12 czerwca 2006 r. zapłacona kwota 15000 zł . Z treści § 6 ust 1 tej umowy wynikało iż w przypadku niewykonania umowy przez sprzedającego , jest on zobowiązany zwrócić stronie pośredniczącej kwotę zadatku w podwójnej wysokości . Natomiast z § 8 tej umowy wynikało iż Sprzedający zobowiązuje się do wystąpienia do Urzędu Gminy z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy . Wniosek przygotowuje strona pośrednicząca ( k. 10-12 ) . (...) Sp. z o.o. wpłaciła na wskazane w umowie konto bankowe zadatek w kwocie 15000 zł .

W dniu 09 sierpnia 2006 r. (...) Sp. z o.o. otrzymała informację z Urzędu Gminy w J. iż została wydana decyzja administracyjna przez Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położonej w C. przy ul (...). Termin zaskarżenia tej decyzji upływał w dniu 17 sierpnia 2006 r. . W piśmie z dnia 09 sierpnia 2006 r. (...) Sp. z o.o. poinformował K. S. o tym fakcie i poprosił K. S. o wizytę w siedzibie firmy wobec faktu iż pojawili się klienci chcący zawrzeć umowę kupna sprzedaży tej działki . W przeciwnym wypadku podpisana umowa przedwstępna kupna sprzedaży nie może być skonsumowana i wymagany jest zwrot zaliczki ( k. 14 ) . Wobec faktu K. S. nie skontaktowała się z (...) Sp. z o.o. pismem z dnia 11 sierpnia 2006 r. została wezwana do zwrotu zadatku do dnia 14 sierpnia 2006 r. wobec niewywiązania się z warunków zawartej umowy i nie dostarczenia decyzji dotyczącej warunków zabudowy ( k. 16 ) . K. S. nie zwróciła do dnia 14 sierpnia 2006 r. zadatku w kwocie 15000 zł i umówiła się telefonicznie iż pojawi się w siedzibie spółki w J. przy ul. (...) w dniu 17 sierpnia 2006 r. , a więc w dniu kiedy upływał termin odwołania się od decyzji Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położonej w C. przy ul (...).

K. S. przyjechała do siedziby spółki (...) Sp. z o.o. w J. , woj. (...) przy ul. (...) z synem w dniu 17 sierpnia 2006 r. w godzinach południowych. W tym czasie oskarżony T. K. z uwagi na zapalenie płuc i stopę cukrzycową przebywał w swoim domu znajdującym się na tej samej działce co siedziba spółki pod opieka pielęgniarki , leżąc z łóżku ze względu na problemy z poruszaniem się . Po przyjechaniu do biura firmy (...) Sp. z o.o. K. S. została poinformowana przez G. S. ( posiadającego pełnomocnictwo oskarżonego T. K. do działania jego imieniu – k. 20 ) o konsekwencjach związanych wydaniem decyzja administracyjna przez Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położonej w C. przy ul (...) i wpływie tej decyzji na wykonania zawartej umowy przedwstępnej kupna sprzedaży . K. S. wyraziła zgodę na sporządzenie w jej imieniu przez G. S. odwołania od tej decyzji . W trakcie pisania tego odowołana przez G. S. syn pokrzywdzonej K. S. postawał pod opieka pracowników spółki . Około godziny 15.00. G. S. i K. S. pojechali do Urzędu Gminy w J. by dowiedzieć się co było powodem wydania takiej decyzji . W rozmowie z pracownikami Urzędu Gminy J. ustalili iż powodem wydania takiej decyzji był fakt iż w przygotowanym planie zagospodarowania przestrzennego część tej działki była przeznaczona na skrzyżowanie ulic . Tym samym K. S. przed zawarciem umowy przedwstępnej sprzedaży tej działki musiała mieć wiedzę o planowanych zmianach w planie zagospodarowana przestrzennego gdyż musiała być o nich poinformowana przez Urząd Gminy w J. . Po powrocie około godz. 17.00 z K. S. do siedziby spółki (...) Sp. z o.o. w J. przy ul. (...) G. S. poinformował telefonicznie o tym fakcie oskarżonego T. K. który przebywał w swoim domu . Oskarżony T. K. i G. S. uznali iż do nie wykonania tej umowy doszło z winy sprzedających , którzy musieli wiedzieć o planowanym przeznaczeniu tej działki . K. S. nie zgadzał się z tym stanowiskiem twierdząc iż w jej ocenie do niewykonania umowy doszło na skutek „siły wyższej”. K. S. sporządziła w siedzibie spółki oświadczenia w którym stwierdziła iż niemożność wykonania umowy nastąpiła z przyczyn niezależnych od obydwu stron i zobowiązała się do zwrotu zadatku w kwocie 15000 zł do dnia 21 sierpnia 2006 r. ( k. 18 ) . W tym czasie G. S. kończył pisać odwołanie od decyzji . G. S. poinformował telefonicznie oskarżonego T. K. o treści tego oświadczenia , który jednak nie wyraził zgody na taką treść tego oświadczenia . Następnie G. S. wraz z K. S. udali się do domu oskarżonego T. K. gdzie doszło do kłótni pomiędzy K. S. i oskarżonym T. K. o treść tego oświadczenia . Oskarżony T. K. uważał iż do niewykonania umowy doszło z winny sprzedającego z czym nie zgadzała się K. S. . K. S. o zaistniałej sytuacji rozmawiała telefonicznie z M. S. i jej mężem R. S. , który był adwokatem . Następnie K. S. po godzinie 18.00 opuściła wraz z G. S. dom oskarżonego T. K. . G. S. w porozumieniu z oskarżonym T. K. sporządził oświadczenie z którego wynikało iż związku niedopełnieniem warunków umowy przez sprzedającego zobowiązuje się on do zwrotu zadatku w kwocie 15000 zł terminie do 21 sierpnia 2006 r. w przeciwnym wypadku zastosowanie ma § 6 ust. 1 umowy ( k. 17 ) . K. S. odmówiła podpisania tego oświadczenia konsultując ten fakt z rozmowie telefonicznej z R. S. i swoją siostra A. W. (1) . Następnie K. S. wraz z synem udała się do swojego samochodu jednak nie mogła wyjechać z terenu firmy wobec faktu iż brama firmy w związku z zakończeniem jej pracy została zwyczajowo o godzinie 18.00. , a więc przed powrotem K. S. do biura Spółki , zamknięta przez pracownika Spółki (...) za pomocą pilota . Oskarżony T. K. nie wydał B. G. (1) polecenia zamknięcia tej bramy w celu uniemożliwienia wyjazdu z terenu tej firmy przez pokrzywdzoną K. S. . K. S. mogła swobodnie opuścić teren tej firmy wraz z synem przez furtkę jednak nie mogła wyjechać samochodem . K. S. powiadomiła o tym fakcie telefonicznie swojego szwagra T. W. . W tym czasie G. S. po konsultacjach z oskarżonym T. K. , który był już zmęczony cała tą sytuacją , sporządził oświadczenie z którego wynikał tylko obowiązek zwrotu zadatku w kwocie 15000 zł do dnia 21 sierpnia 2006 r. ( k. 19. ) . Treść tego oświadczenia G. S. uzgodnił wcześniej z K. S. , która konsultowała jego treść rozmowie telefonicznej z R. S. i swoją siostra A. W. (1) . K. S. po dodpisaniu na tym oświadczeniu słów „ gwarantuję za moja siostrę A. W. (1) „ ( k. 19 ) dobrowolnie podpisała to oświadczenie przedstawione jej przez G. S.. Podpisała również odwołanie od decyzji Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położoną w C. przy ul (...) sporządzone przez G. S.. Następnie po otwarciu bramy pilotem przez B. G. (2) pokrzywdzona K. S. wyjechała z terenu firmy . G. S. pojechał natomiast na pocztę by nadać to odwołanie .

Po kilku dniach K. S. poinformowała (...) Sp. z o.o. iż nie zwróci zadatku w kwocie 15000 zł . Wobec powyższego (...) Sp. z o.o. pozwał K. S. i A. W. (1) o zapłatę kwoty 30000 zł zgodne z treścią § 6 ust 1 umowy przedwstępnej kupna sprzedaży z dnia 02 czerwca 2006 r., W postępowaniu sygn. akt I C 297/06 toczącym się przed Sądem Rejonowym dla W. P. P. w W. I Wydział Cywilny doszło do zawarcia ugody w której K. S. i A. W. (1) zobowiązały się zwrócić (...) Sp. z o.o. kwotę 15000 zł z tytułu zadatku. K. S. i A. W. (1) zwróciła (...) Sp. z o.o. zadatek w kwocie 15000 zł.

Oskarżony T. K. ma ukończone 67 lata, jest wdowcem , nie ma nikogo na utrzymaniu , jest rencista i uzyskuje dochód tytułu renty w kwocie 1500 zł , nie był karany ( k. 484 ) , był leczony psychiatrycznie , nie był leczony odwykowo . Z opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 15 kwietnia 2019 r. wynika iż u oskarżonego T. K. nie rozpoznano choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego . Rozpoznano natomiast organiczne zaburzenia osobowości w przebiegu licznych obciążeń somatycznych . Ten stan psychiczny tempore criminis nie znosił ani nie ograniczał, jego zdolności rozpoznawania znaczenia zarzucanych mu czynów ani do pokierowania swoim postępowaniem. Obserwowany stan zdrowia psychicznego oskarżonego nie stanowi przeciwskazań do jego udziału w czynnościach postępowania karnego. Ze względu na zmiany organiczne (...) wskazane jest zapewnieni mu pomocy prawnej ( k. 469-472 ).

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : wyjaśnień oskarżonego T. K. ( k. 86 , k. 101-102 i k. 375-377 ) , zeznań świadków : G. S. ( k. 27-28 i k. 390-391 ) , I. R. (1) ( k. 40-41 i k. 391 ) , B. G. (2) ( k. 42-43 i k. 391 ), M. S. ( k. 66 i k. 439 ), R. S. ( k. 78 ), T. W. ( k. 72 ), A. W. (1) ( k. 60-61 i k. 457-458 ) oraz dokumentów w postaci : zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa ( k. 8-9 ) , umowy przedwstępnej kupna- sprzedaży ( k. 10-12 ) , decyzji ( k. 13 ) , pisma z (...) Sp. z. o.o. ( k. 14, k. 16 ) , oświadczeń ( k. 17, k. 18, k. 19 ) , pełnomocnictwa ( k. 20 ) , pisma procesowego ( k. 22 ) , postanowienia o umorzeniu dochodzenia ( k. 29 ) , zażalenia ( k. 33 ) , postanowienia o uwzględnieniu zażalenia ( k. 36 -37 ) , pisma (...) Sp. z o.o. ( k. 45 ) , karty karnej ( k. 134 ) , opinii biegłego ( k. 256-257, 280-281, k. 297-300 i k. 332-334 ) , postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania ( k. 331 ) , postanowienia Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy ( k. 352-353 ) , opinii sądowo- psychiatrycznej ( k. 399-402 ) , karty karnej ( k. 351 , k. 484 ) , opinii sądowo- psychologicznej ( k. 464-465 ) i opinii sądowo - psychiatryczna uzupełniającej ( k. 469-472) oraz częściowo zeznań świadka K. S. ( k. 3-4 , k. 54 i k. 388-390 ).

Oskarżony T. K. stanął pod zarzutem , iż w dniu 17 sierpnia 2006 roku w miejscowości J. województwo (...) zmuszał K. S. do podpisania oświadczenia przez stosowanie przemocy polegającej na bezprawnym pozbawieniu wolności to jest popełnienia czynu z art. 191 § 1 k.k. w zb. z art. 189 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Oskarżony T. K. w postępowaniu przygotowawczym i na rozprawie przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 86 , k. 101 i k. 375 ) . Oskarżony T. K. wyjaśnił iż w 2006 r. została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży działki pomiędzy firma (...) Sp. z o.o. a K. S. i jej siostrą A. W. (1). W sierpniu 2006 r. pracownicy spółki dowiedzieli się w Urzędzie Gminy J. iż została wydana decyzja administracyjna odnośnie tej działki zawieszające postępowanie odnośnie wydania warunków zabudowy tej działki . Z powyższych względów pracownicy spółki ustalili spotkanie K. S. w siedzibie spółki w J. w dni 17 sierpnia 2006 r. Oskarżony T. K. stwierdził iż tego dnia był chory na zapalenie płuc i przebywał w domu znajdującym się kilkadziesiąt metrów od siedziby spółki a rozmowy w imieniu spółki z K. S. prowadzili członek zarządu I. R. (1) i G. S. . Pracownicy spółki mieli przygotować odwołanie od tej decyzji do SKO . W dniu 17 sierpnia 2006 r. K. S. przyjechała do siedziby spółki a następnie razem z G. S. pojechali do Urzędu Gminy w J. by ustalić co było powodem wydania takiej decyzji . Z dalszych wyjaśnień oskarżonego T. K. wynika iż około godz. 15.00 K. S. wróciła do siedziby spółki i tam po konsultacji telefonicznej z nim I. R. (2) i G. S. poprosili K. S. o zwrot zaliczki w kwocie (...) zapłaconej przez spółkę po zawarciu umowy przedwstępnej i rozwiązane tej umowy wobec faktu działka ta posiadała wady prawne i nie można było na tej działce rozpocząć budowy domu . K. S. odmówiła twierdząc iż brak jest jej winny. Wobec takich twierdzeń pani K. S. te rozmowy w siedzibie spółki się przeciągnęły do godziny 17.00. Oskarżony T. K. wskazał iż były konsultowane z nim przez telefon treść kolejnych oświadczeń zobowiązujących K. S. do zwrotu kwoty 15000 zł ale K. S. odmawiała ich podpisania nie zgadzając się z ich treścią . Około godziny 17.00 oskarżony T. K. poprosił by pani K. S. przyszła wraz z I. R. (1) i G. S. do jego domu . Podczas rozmowy w jego dom okazało się iż pieniądze te znajdują się na koncie siostry K. S. dlatego została ustalona kolejna treść tego zobowiązania. Pani K. S. nie zgodziła się podpisać tego oświadczenia i wyszła od niego z domu obrażona . Było już po godzinie osiemnastej dlatego sekretarka zamknęła pilotem bramę wyjazdową z firmy . Oskarżony T. K. wskazał iż K. S. stała przed zamkniętym szlabanem nie mogą wyjechać z terenu firmy i gdzieś dzwoniła . Po chwili podszedł do niej G. S. i K. S. na tym oświadczeniu dokonała własnoręcznego dopisku „ że gwarantuje za swoją siostrę A. W. (1)”. Następnie G. S. poprosił sekretarkę by odtworzyła bramę . Zgodnie z treścią tego zobowiązania pieniądze w kwocie 15000 zł miały być zwrócone do 21 sierpnia 2006 r. . Oskarżony T. K. wskazał iż po kilku dniach K. S. poinformowała spółkę iż nie wykona tego zobowiązania i się z niego wycofuje . Dlatego spółka skierowała do Sądu pozew przeciwko A. W. (1) i K. S. o zapłatę zaliczki w podwójnej wysokości zgodnie z umowa przedwstępną czyli kwoty 30000 zł . Przed Sądem doszło do ugody w której A. W. (1) i K. S. zobowiązały się zwrócić spółce kwotę 15000 zł ( k. 101-102 i k. 375-377 ).

Sąd dał w całości wiarę wyjaśnieniom oskarżonego T. K. . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego T. K. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadków : G. S. ( k. 27-28 i k. 390-391 ) , I. R. (1) ( k. 40-41 i k. 391 ) , B. G. (2) ( k. 42-43 i k. 391 ) i K. S. ( k. 388- 390 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę dokumentami w postaci . Należy wskazać iż z zeznań świadków : w zakresie jakim Sąd dał im wiarę wynika wprost iż oskarżony T. K. nie popełnił zarzucanego mu czynu .

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadków : G. S. , I. R. (1), B. G. (2), M. S., R. S., T. W. i A. W. (1) jako jasnym dokładnym , spójnym , logicznym i korespondującym z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego .

Z zeznań świadka G. S. wynika iż w dniu 06 lub 07 czerwca 2006 r. K. S. i jej siostra A. W. (2) podpisały umowę przedwstępną kupna sprzedaży działki z (...) Sp. z.o.o i z tego tytułu otrzymały zaliczkę w kwocie 15000 zł . Z treści tej umowy wynikało iż powinny one we własnym zakresie uzyskać decyzję o warunkach zabudowa odnośnie tej działki , a w przypadku niewywiązania się z umowy zwrócić zaliczkę w podwójnej wysokości . Świadek G. S. wskazał iż w dniu 10 sierpnia 2006 r. dowiedział się że Wójt Gminy J. zawiesił postepowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej tej działki . Termin zaskarżenia tej decyzji upływał w dniu 17 sierpnia 2006 r. . Z tego powodu skontaktował się z K. S. by przyjechała do siedziby spółki by przygotować i złożyć odwołanie od tej decyzji . K. S. przyjechała do siedziby spółki z synem dopiero w dniu 17 sierpnia 2006 r. w godzinach południowych. Po przyjechaniu do biura przez K. S. zaczął pisać odwołanie od tej decyzji co zajęło kilka godzin. W międzyczasie pojechał też z K. S. do Urzędu Gminy w J. by dowiedzieć się co było powodem wydania takiej decyzji . Świadek G. S. w swoich dalszych zeznaniach wskazał iż ustalili w pracownikami Urzędu iż powodem takiej decyzji był fakt iż w przygotowanym planie zagospodarowania przestrzennego część tej działki była przeznaczona na skrzyżowanie. Po powrocie do biura i telefonicznie konsultacji z oskarżonym T. K. , który wtedy chory przebywał w swoim domu uznali iż do nie wykonania tej umowy doszło z winy sprzedających , którzy musieli wiedzieć o planowanym przeznaczeniu tej działki . K. S. nie zgadzał się z tym stanowiskiem twierdząc iż w jej ocenie do niewykonania umowy doszło na skutek „siły wyższej”. Świadek G. S. wskazał iż K. S. przygotowała oświadczenie z którego wynikało iż niemożność wykonania tej umowy nie nastąpiła z jej winny . Na taka treść po konsultacji nie zgodził się jednak oskarżony T. K. . Następnie udali się do domu T. K. ustalali kolejną treść oświadczenie . K. S. nie wyraziła natomiast jednak na treści oświadczenia zaproponowanego przez Spółkę . Świadek G. S. wskazał iż gdy po opuszczeniu domu oskarżonego po godz. 18.00 pisał to oświadczenie w biurze K. S. zabrała z biura syna i poszła do samochodu . Nie mogła jednak wyjechać bo brama formy o godzinie 18.00 została już zamknięta. K. S. stojąc pod brama do kogoś dzwoniła . Następnie podpisała przygotowane przez niego odwołanie , odmówiła jednak podpisu oświadczenia . Po konsultacji telefonicznej z oskarżonym T. K. przygotował on oświadczenie z którego wynikał tylko obowiązek zwrotu zaliczki w kwoce 15.000 zł . Na co K. S. wyraziła po dokonaniu na tym oświadczeniu własnoręcznych poprawek podpisała go . Następnie została otwarta brama i K. S. wyjechała z terenu firmy. Świadek G. S. wskazał iż on pojechał natomiast na pocztę by nadać to odwołanie . Ponadto świadek G. S. w swoich zeznaniach opisał w jaki sposób na drodze postępowania sądowego Spółka odzyskała tą zaliczkę w kwocie 15000 zł ( k. 27-28 i k. 390-391 ).

Z zeznań świadka I. R. (1) – członka zarządu (...) Sp. z o.o. wynika jak wyglądało zawarcie umowy przedwstępnej zakupu działki od K. S. i jej siostry oraz co było powodem jej niewykonania. Świadek I. R. (1) wskazała iż brama wjazdowa do firmy jest na stałe otwarta od 10.00 do 18.00 . Po godzinie 18.00 jest ona zamykana pilotem . W firmie znajduje się kilka pilotów umożliwiających otwarcie tej bramy ( k. 40-41 i k. 391 ) .

Z zeznań świadka B. G. (2) – pracownika (...) Sp. z o.o. wynika iż w firmie to ona w okresie letnim zamyka bramę o godz. 18.00. Pamięta iż to ona otworzyła po godz. 18.00 bramę firmy (...) by ta mogła wyjechać z jej terenu. Świadek B. G. (2) wskazała iż od nikogo nie dostała polecenia by w dniu 17 sierpnia 2006 r. zamknąć bramę firmy a następnie wypuścić z terenu firmy (...) . Nikt jej nie wydał polecenia by nie wypuszczała z terenu firmy (...) ( k. 42-43 i k. 391 ) .

Jeżeli chodzi o zeznania świadków : M. S. , R. S. , T. W. i A. W. (1) to opierają się one wyłącznie na relacji świadka K. S. . Świadkowie ci nie byli bezpośrednimi świadkami przedmiotowego zdarzenia i wiedze o nim czerpią wyłącznie z relacji telefonicznej lub z rozmów ze świadkiem K. S. . Należy wskazać iż z relacji tych świadków wynika iż K. S. każdemu z tych świadków przedstawiła w sposób odmienny co do istotnych szczegółów przebiegi zdarzeń z dnia 17 sierpnia 2006 r. . Relacje tych świadków nie korespondują również w całości co do istotnych szczegółów z zeznaniami świadka K. S. złożonymi w postępowaniu przygotowawczym i na rozprawie przed Sądem.

Z zeznań świadka M. S. wynika jak przebiegła jej rozmowa telefoniczna z K. S. w dniu 17 sierpnia 2006 r.. Świadek M. S. wskazała że w tej rozmowie została poinformowana telefonicznie przez K. S. że jest zamknięta na posesji , której właściciele nie chce jej wypuścić dopóki nie podpisze jakiś dokumentów . Następnie świadek M. S. opisała jaka była rola jej męża R. S. w tym zdarzeniu ( k. 66 i k. 439 ).

Z zeznań świadka R. S. wynika iż K. S. poprosiła go o pomoc prawną w związku z pismem jakie otrzymała z firmy (...) w którym zarzucano jej niewywiązanie się z umowy . Świadek R. S. wskazał iż poradził by K. S. załatwiła tą sprawę korespondencyjnie , ta jednak pojechała do siedziby tej firmy. Następnie otrzymał od K. S. telefon i podczas rozmowy z nią dowiedział się pracownicy Spółki (...) każą jej podpisać zobowiązanie z którego wynika iż do podpisania umowy doszło z jej winy . On powiedział żeby nie podpisywała takiego oświadczenia bo będzie musiała zwrócić zaliczkę w podwójnej wysokości . Po kilkunastu minutach K. S. poinformowała go telefonicznie iż nie chcą ja wypuścić z terenu firmy a ona walczy o zmianę treści oświadczenia przygotowanego przez nich . On poinformował K. S. iż jeżeli nie wypuszcza jej z terenu firmy i nie zmienią oświadczenia to ma wezwać policję ( k. 78 ) .

Z zeznań świadka T. W. wynika iż w sierpniu 2006 r. dowiedział się w rozmowie telefonicznej ze swoją żoną A. W. (1) iż jej siostra K. S. jest od kilku godzin przetrzymywana na terenie firmy (...) w J. . By zweryfikować te informację zadzwonił do K. S. która poinformowała go iż faktycznie jest przetrzymywana i pracownicy tej firmy na polecenie jej szefa nie chcą jej wypuścić z tereny tej firmy . K. S. w rozmowie telefonicznej z nim stwierdziła jest na terenie firmy w samochodzie ze swoim 5 letnim synem A. i kiedy usiłowała wyjechać z terenu tej firmy szef tej firmy wyszedł przed budynek i powiedział do pracowników , aby zamknęli bramę . Świadek T. W. zeznał iż poinformował o tym fakcie telefonicznie KP w J. i przyjechał do J.. Gdy był 500 m od terenu tej firmy zobaczył samochód K. S. , która poinformowała go została wypuszczona z terenu firmy. Następnie wspólnie z K. S. udał się do KP w J. by ta złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa ( k. 72 ) .

Natomiast z zeznań świadka A. W. (1) – siostry pokrzywdzonej K. S. wynika iż jak wyglądały kwestie związane ze sprzedażą działki należącej do niej i do jej siostry K. S. Spółce (...) . Świadek A. W. (1) wskazała iż przedmiotem sporu nie była kwestia zwrotu zaliczki ale dodatkowych kosztów jakich miała domagać się od niej i od siostry ta spółka w związku z niedostarczeniem decyzji określającej warunki zabudowy tej działki . Z zeznań tego świadka wynika że spółka (...) na drodze postępowania sądowego dochodziła zwrotu zaliczki za tą działkę od niej i jej siostry K. S. i zaliczka ta została przez nie zwrócona . Świadek A. J. wskazała iż o przebiegu spotkania w dniu 17 sierpnia 2006 r. w siedzibie tej spółki i żądań wysuwanych przez przedstawicieli tej spółki wie z relacji siostry K. S. oraz z rozmów telefonicznych z nią podczas tego spotkania . Świadek A. W. (1) opisując relacje siostry z tego spotkania wskazała iż siostra była w domu u oskarżonego T. K. , gdzie była ciężka sytuacji i była obecna pielęgniarka . Po powrocie do biura spółki pracownicy tej spółki naciskali na jej siostrę kontaktując się cały czas telefonicznie z oskarżonym T. K. . Z relacji siostry wie że ta była przetrzymywana w biurze spółki i mogła wyjechać dopiero gdy o godzinie 18 otworzono bramę firmy by wypuścić pracowników ( k. 60-61 i k. 457-458 ). Oceniając zeznania świadka A. W. (1) należy wskazać iż z treści oświadczeń ( k. 17-19 ) wynika by (...) Sp. z o.o. domagała się od niej i jej siostry wyłącznie zwrotu zaliczki w kwocie 15000 zł z oświadczeń tych nie wynika by domagano się od niej i jej siostry zwrotu jakichkolwiek innych świadczeń który nie zostały uregulowane w przedwstępnej umowie sprzedaży ( k. 10-12 ) .

Fakt, że wymienieni wyżej świadkowie precyzyjnie określają zakres swojej wiedzy na temat zdarzeń, w zakresie których Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, świadczy zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń. Zeznania świadków są jasne , dokładne i korespondują z całością materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Świadek K. S. – pokrzywdzona w niniejszej sprawie w postępowaniu przygotowawczym zeznała iż w dniu 17 sierpnia 2006 r. była w godzinach od 15.00 do 18.40 wraz ze swoim synem była przetrzymywana na terenie firmy (...) Sp. z o.o. w J. . Zeznań świadka K. S. wynika iż cała ta sytuacja miała związek z umową przedwstępną kupna sprzedaży działki jaka wraz z siostra zawarła z (...) Sp. z o.o. oraz wydaniem przez Wójta Gminy J. decyzji o zawieszeniu postepowania odnośnie wydania warunków zabudowy dla tej działki . Opisując zdarzenia z dnia 17 sierpnia 2006 r. świadek K. S. wskazała iż po przyjeździe na teren firmy uprzedziła iż jest tam tylko po to by napisać i podpisać odwołanie od tej decyzji . Odwołanie od tej decyzji sporządzili pracownicy firmy (...) Sp. z o.o. i ona nie mając wątpliwości co do jego treści podpisała to odwołanie .Kolejne pismo którego nie chciała podpisać zajęło trzy godziny . W piśmie tym została potraktowana jako sprawca niewykonania umowy co jest w jej ocenie sprzeczne ze stanem faktycznym . W momencie kiedy kategorycznie odmówiła podpisania tego pisma brama wjazdowa do firmy została zamknięta na wyraźne polecenie oskarżonego T. K. . Przed brama wjazdową spędziła trzy godziny mogła w tym czasie korzystać z telefon , faksu i węzła sanitarnego w biurze spółki , nie mogła jednak wyjechać samochodem z terenu firmy . Wyjechała dopiero z terenu firmy gdy podpisała pismo które zostało zmodyfikowane i wtedy brama została otworzona . Ona nie wzywała na interwencje policję , zrobił to jej szwagier T. W. , jednak ona odwołała tą interwencję bo opuściła już teren tej firmy . Świadek K. S. stwierdziła iż liczy się z konsekwencją zwrotu zadatku firmie (...) Sp. z o.o. ( k. 3-4 i k. 54 ) .

Natomiast na rozprawie przed Sądem świadek K. S. przedstawiła odmienny co do wielu istotnych szczegółów przebieg wydarzeń z dnia 17 sierpnia 2006 r. , który zasadniczo różni się od wersji przedstawionej w jej zeznaniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym . Świadek K. S. wskazała iż na teren firmy (...) Sp. z o.o. przyjechała w celu przygotowania i podpisania odwołania do SKO od decyzji Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowania odnośnie wydania warunków zabudowy dla przedmiotowej działki. Przygotowanie tego odwołania trwało 3 godziny i było ono przygotowywane przez G. S. . Podczas przygotowywania tego odwołania byli w G. S. w urzędzie Gminy J. i rozmawiali z pracownikami urzędu odnośnie tej decyzji . Świadek K. S. wskazała iż w biurze spółka nie było oskarżonego T. K. , który przebywał w swoim domu leżąc chory w łóżku pod opieką pielęgniarki . Pamięta iż rozmawiała tego dnia z oskarżonym i podczas tej rozmowy była nerwowa atmosfera . Następnie w biurze spółki rozmawiała o kwestii zwrotu zadatku i konieczności napisania oświadczenia dotyczącego zwrotu zadatku z G. S. . Gdy nie wraziła zgody na podpisanie takiego zobowiązania brama firmy na polecenie G. S. została zamknięta . Świadek K. S. stwierdziła iż w jej ocenie G. S. działał na polecenie oskarżonego T. K. . Jedna nie słyszała by oskarżony T. K. wydał takie polecenie i nie znajdował się on w biurze spółki . Ona przebywała w na przemian w biurze spółki i w samochodzie w trakcie pisania przez G. S. tego odwołania i zobowiązania o zwrocie zadatku . Przez cały czas to jest przez 3 godziny brama firmy była zamknięta a ona nie mogła wyjechać z terenu firmy i była ty faktem przerażona . Dzwoniła w związku z tym do różnych osób . Świadek K. S. przyznała jednak iż mogła opuścić teren firmy przez furtkę ale nie chciała zostawić samochodu . Podpisała kolejną wersję tego zobowiązania uzgodnioną wcześniej telefonicznie z rodziną przygotowaną następnie przez G. S. . Świadek K. S. stwierdziła mogła wtedy wezwać policję , nie zrobiła tego jednak bo żal jej była G. S. ( k. 388-390 ) .

Jeżeli chodzi o zeznania świadka K. S. to zasługuje na wiarę część jej zeznań z której wynika iż w jakich okolicznościach i dlaczego przyjechała do siedziby (...) Sp. z o.o. w J. przy ul. (...) w J. . Na wiarę zasługuje również ta część zeznań świadka K. S. z której wynika iż rozmowy w sprawie odwołania od tej decyzji i zwrotu zaliczki prowadziła głównie z G. S. , a z oskarżonym T. K. rozmawiała tego dnia tylko przez chwile w jego domu , gdy leżał on chory w łóżku . Sąd dał również wiarę zeznaniami świadka K. S. w których wynika iż dobrowolnie podpisała odwołanie od tej decyzji administracyjnej przygotowane przez G. S. oraz że ostania wersję zobowiązania o zwrocie zadatku którą podpisała dobrowolnie była konsultowana przed podpisaniem telefonicznie z jej rodziną . W tym zakresie zeznania świadka K. S. są jasne , dokładne , spójne , logiczne i korespondują z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza z zeznaniami świadków : G. S. ( k. 27-28 i k. 390-391 ) , I. R. (1) ( k. 40-41 i k. 391 ) i B. G. (2) ( k. 42-43 i k. 391 ) oraz wyjaśnieniami oskarżonego T. K. ( k. 86 , k. 101-102 i k. 375-377 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentami w postaci : umowy przedwstępnej kupna- sprzedaży ( k. 10-12 ) , decyzji ( k. 13 ) , pisma z (...) Sp. z. o.o. ( k. 14, k. 16 ) , oświadczeń ( k.17, k. 18, k. 19 ) , pełnomocnictwa ( k. 20 ) , pisma procesowego ( k. 22 ) i pisma (...) Sp. z o.o. ( k. 45 ).

Nie zasługuje na wiarę natomiast pozostała część zeznań świadka K. S. zwłaszcza odnośnie faktu iż w dniu 17 sierpnia 2006 r. była na polecenie oskarżonego T. K. przytrzymywana przez 3 godziny na terenie firmy (...) Sp. z o.o. w J. przy ul. (...) celem wymuszenia na niej podpisania oświadczenia o zwrocie zadatku . W tym zakresie zeznania świadka K. S. są niejasne , nielogiczne i wewnętrznie sprzeczne. Pozostają one również w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego T. K. ( k. 86 , k. 101-102 i k. 375-377 ) oraz zeznań świadków : G. S. ( k. 27-28 i k. 390-391 ) , I. R. (1) ( k. 40-41 i k. 391 ) i B. G. (2) ( k. 42-43 i k. 391 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentami w postaci : umowy przedwstępnej kupna- sprzedaży ( k. 10-12 ) , decyzji ( k. 13 ) , pisma z (...) Sp. z. o.o. ( k. 14, k. 16 ) , oświadczeń ( k.17, k. 18, k. 19 ) , pełnomocnictwa ( k. 20 ) , pisma procesowego ( k. 22 ) i pisma (...) Sp. z o.o. ( k. 45 ) . Na wstępie należy wskazać iż w dniu 02 czerwca 2006 r. został podpisana pomiędzy Firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w J. przy ul. (...) reprezentowaną przez Członków Zarządu I. R. (1) i T. K. a K. S. i A. W. (2) umowa przedwstępną kupna sprzedaży działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położonej w C. przy ul (...) . Z treści § 3 tej umowy wynikała iż tytułem zadatku na poczet ceny zostanie do dnia 12 czerwca 2006 r. zapłacona kwota 15000 zł . Z treści § 6 ust 1 tej umowy wynikało iż w przypadku niewykonania umowy przez sprzedającego , jest on zobowiązany zwrócić stronie pośredniczącej kwotę zadatku w podwójnej wysokości . W powyższej sytuacji wobec wydania decyzji administracyjnej przez Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położoną w C. przy ul (...) nie mogło do wykonania tej umowy z przyczyn leżących po stronie sprzedającej . Tym samym obowiązek zwrotu tego zadatku i to w podwójnej wysokości wynikał wprost z tej umowy . Wszelkie dodatkowe oświadczenia K. S. w tym względzie nie miały żadnego wpływu na obowiązek zwrotu przez nią i jej siostrę A. W. (1) tego zadatku i to w podwójnej wysokości . Należy wskazać iż (...) S. Sp. o.o. od początku domagało się zwrotu tylko zadatku w kwocie 15000 zł co wynika z treści pism kierowanych do K. S. i treści oświadczeń przygotowanych przez spółkę ( k. 14, k. 16 , k. 17, k. 18 i k. 19 ) . Tym samym bez względu na to czy pokrzywdzona podpisała by przedmiotowe oświadczenia ( k. 19 ) , czy też nie miało by to wpływu na wymagalność zwrotu zadatku zgodnie z treścią § 6 ust 1 w/w umowy . Należy wskazać iż K. S. w swoich zeznaniach przyznała iż miała świadomość konieczności zwrotu tego zadatku . Ponadto należy wskazując iż w swoich zeznaniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym świadek K. S. pominęła wiele istotnych dla rozstrzygnięcia tej sprawy szczegółów które wskazała w swoich zeznaniach złożonych na rozprawi przed Sądem . Należy wskazać iż w materiale dowodowym zebranym sprawie nie znalazła potwierdzenia wersja przedstawiona przez świadka K. S. w jej zeznaniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym iż w momencie kiedy kategorycznie odmówiła podpisania tego pisma odnośnie zwrotu zadatku brama wjazdowa do firmy została zamknięta na wyraźne polecenie oskarżonego T. K. i od godziny 15.00 do godziny 18.40 siedziała w samochodzie nie mogąc wyjechać z terenu tej firmy . Należy wskazać iż w swoich zeznaniach złożonych na rozprawie przed Sądem świadek K. S. stwierdziła iż gdy nie wraziła zgody na odpisanie takiego zobowiązania brama firmy została zamknięta na polecenie G. S.. Jednak nie słyszała by oskarżony T. K. wydał takie polecenie i nie znajdował się on w biurze spółki , może tylko przypuszczać iż G. S. działał z polecenia oskarżonego . Należy wskazać iż z zeznań świadka G. S. i wyjaśnień oskarżonego T. K. wynika iż K. S. i G. S. wrócili z Urzędu Gminy J. do siedziby spółki a następnie po godz. 17.00 udali się do domu oskarżonego T. K. skąd wyszli dopiero po godz. 18.00 i wtedy brama do firmy została już zamknięta w związku z zakończeniem jej pracy . Należy wskazać świadek K. S. w swoich zeznaniach złożonych na rozprawie przed Sądem przyznała iż tego dnia była z G. S. w Urzędzie Gminy w J. , zaś przygotowanie odwołania od decyzji trwała około 3 godzin a dopiero po jego przygotowaniu pojawiła się kwestia treści tego zobowiązania . To wyklucza twierdzenia pokrzywdzonej K. S. iż od 15.00 do 18.40 była na polecenie oskarżonego T. K. przetrzymywana na terenie spółki na skutek zamkniętej bramy wjazdowej . Należy wskazać iż z zeznań świadka K. S. złożonych na rozprawie przed Sądem wynika iż mogła opuścić teren firmy przez furtkę ale nie chciała zostawić samochodu oraz dzwoniła do swojej rodziny i znajomych podczas całej te sytuacji oraz mogła wezwać policję . Świadek K. S. nie była w stanie logiczniej wyjaśnić dlaczego będąc przetrzymywana przez kilka godzin , czując się zagrożona i mając do dyspozycji telefon nie powiadomiła jednak o tym fakcie policji . Ponadto należy stwierdzić iż wbrew deklaracją o konieczności zwrotu tego zadatku , zadatek ten został zwrócony (...) Sp. z o.o. przez pokrzywdzona K. S. i jej siostrę A. J. dopiero na skutek ugody zawartej w postępowaniu sądowym . Tym samym należy wskazać iż motywem działania pokrzywdzonej K. S. w związku ze złożeniem zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w tej sprawie był brak woli jak najszybszego zwrotu zadatku .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość zeznań świadka K. S. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał pełną wiarę opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów w dniu 15 kwietnia 2019 r. ( k. 469-472 ) jako jasnej , dokładnej i fachowej. . Z opinii sądowo psychiatrycznej wynika iż u oskarżonego T. K. nie rozpoznano choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego . Rozpoznano natomiast organiczne zaburzenia osobowości w przebiegu licznych obciążeń somatycznych . Ten stan psychiczny tempore criminis nie znosił ani nie ograniczał, jego zdolności rozpoznawania znaczenia zarzucanych mu czynów ani do pokierowania swoim postępowaniem. Obserwowany stan zdrowia psychicznego oskarżonego nie stanowi przeciwskazań do jego udziału w czynnościach postępowania karnego. Ze względu na zmiany organiczne OUN wskazane jest zapewnieni mu pomocy prawnej .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 191 § 1 k.k. kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia. Natomiast przepis art. 191 § 2 k.k. stanowi iż , jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W treści przepisu art. 191 § 2 k.k. ustawodawca wprowadził zaostrzoną karalność za wymuszanie przy zastosowaniu przemocy wobec osoby lub groźby bezprawnej zwrotu wierzytelności. Jest to nowy typ przestępstwa, który stanowi reakcję na występujące w praktyce tego typu zachowanie przestępne i często brutalne jego formy. Podmiotem tego przestępstwa może być nie tylko dłużnik, lecz także osoba trzecia stosująca przemoc lub groźbę w celu „wyegzekwowania” wierzytelności należnej osobie trzeciej (najczęściej „zlecającej” to zadanie za odpowiednią opłatą) ( za Andrzej Marek Komentarz do art.191 Kodeksu karnego ) . Typ kwalifikowany zmuszania opisany w art. 191 § 2 k.k. polega na tym, że sprawca działa w sposób określony w art. 191 § 1 k.k. ( tzn. stosując przemoc lub groźbę bezprawną ) w celu zmuszenia innej osoby do zwrotu wierzytelności ( tzn. swoistego prawa podmiotowego, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi ). Jak każde prawo podmiotowe - także wierzytelność służy podmiotowi do zaspokojenia jego interesów ( które zazwyczaj przybierają w stosunkach zobowiązaniowych charakter majątkowy ). Jak stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z 5 marca 2003 r. (III KKN 195/01, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 55): „Dla wypełnienia znamion przestępstwa stosowania przemocy lub groźby bezprawnej w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności (jak ujmuje to przepis art. 191 § 2 k.k.) wystarczy subiektywne przekonanie sprawcy, że wierzytelność faktycznie istnieje, a osoba, wobec której stosuje wymienione w art. 191 § 1 k.k. środki, choćby pośrednio, jest tą osobą, która ma zdolność (możliwość, obowiązek itp.) spełnienia świadczenia, tzn. wydania rzeczy, zwrotu pieniędzy, zapłaty odsetek itp.”. Przestępstwo określone w art. 191 § 2 k.k. ma charakter powszechny, formalny i umyślny (w grę wchodzi jedynie dolus coloratus). „Dla rozpoznania strony podmiotowej przestępstwa z art. 191 § 2 k.k. rozstrzygające znaczenie ma to tylko, czy sprawca wymuszający zwrot świadczenia działa w takim celu ze świadomością, że na podstawie obowiązującego prawa przysługuje mu (lub osobie, na rzecz której działa) wierzytelność, a więc że dłużnik jest zobowiązany do świadczenia” ( pro wyrok Sądu Najwyższego z 8 grudnia 2004 r., V KK 282/04, Orz. Prok. i Pr. 2005, nr 5, poz. 2) ( za Marek Mozgawa (red.), Magdalena Budyn-Kulik, Patrycja Kozłowska-Kalisz, Marek Kulik Komentarz do art.191 Kodeksu karnego ) .

Natomiast zgodnie z treścią art. 189. § 1 k.k. kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przedmiotem ochrony jest tzw. wolność lokomocyjna (wolność zmiany miejsca przebywania człowieka stosownie do jego woli). Analizowane przepisy chronią możliwość opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu, ale nie możliwość osiągnięcia określonego miejsca. Chroniona jest zarówno aktualna, jak i potencjalna wola zmiany miejsca przebywania. Wola potencjalna to taka, która tkwi w człowieku i która w określonych warunkach może się ujawnić (np. po przebudzeniu). Do pewnego stopnia jest to więc wola, której – przy pasywności intelektualnej pokrzywdzonego – możemy się domyślać, opierając się na przypuszczeniu, że dana osoba w określonych warunkach życzyłaby sobie ochrony danego dobra

Podstawowe znaczenie dla bytu przestępstwa pozbawienia wolności ma obiektywny stan zasadniczej możliwości realizacji aktywności woli, wtórną zaś sprawą jest to, czy pokrzywdzony jest świadomy tego stanu. Obiektem czynu może być zatem każdy człowiek, który jest w stanie sformułować życzenie związane ze zmianą miejsca przebywania i ma naturalną zdolność do opuszczenia miejsca swego dotychczasowego pobytu, choćby nawet za pomocą środków technicznych (np. wózek inwalidzki) czy osoby trzeciej. Przy uwzględnieniu tych przesłanek obiektem czynu może być nawet chory psychicznie czy małe dziecko . Ponieważ przestępstwo z art. 189 k.k. polega na pozbawieniu wolności fizycznej, chodzi tu o zatrzymanie w zamkniętym pomieszczeniu, jak również o użycie jakiegokolwiek innego środka mogącego stanowić istotną przeszkodę w korzystaniu z tej wolności (fizycznej). W grę może wchodzić zastosowanie przemocy fizycznej (np. związanie, zamknięcie), podstępu (odurzenie ofiary, zaprowadzenie do miejsca, z którego ofiara nie może się wydostać), użycie groźby czy innego środka. Można wątpić, czy klasyczne, podręcznikowe przykłady pozbawienia wolności (hipnoza, zabranie ubrania osobie kąpiącej się czy zabranie komuś okularów) rzeczywiście prowadzą do realizacji znamion przestępstwa z art. 189 k.k.

Nie jest rzeczą konieczną, aby uwolnienie się pozbawionego wolności było niemożliwe w sposób obiektywny; wystarczy, jeśli jest ono takim w uzasadnionym okolicznościami odczuciu uwięzionego. I tak np. jeśli ktoś został zamknięty w pomieszczeniu, z którego można się było wydostać np. poprzez wyłamanie drzwi, przez nieznane uwięzionemu wyjście, otworzenie nieznanego ofierze systemu zamknięcia, wyskoczenie przez bardzo wysoko umieszczone okno, spuszczenie się po linie czy też przy użyciu innego sposobu niebezpiecznego dla zdrowia czy życia pokrzywdzonego, to bez wątpienia przedmiotowe znamiona czynu zabronionego określonego w art. 189 k.k. należy uznać za zrealizowane. Utrudnienie swobody ruchów, choćby nawet bardzo znaczne (np. zabranie czy uszkodzenie środka lokomocji osobie, która wyjechała na daleką wycieczkę za miasto), nie jest równoznaczne z pozbawieniem wolności, w takiej bowiem sytuacji dochodzi jedynie do ograniczenia szybkości przenoszenia się z jednego miejsca na drugie

Bezprawne pozbawienie wolności jest powszechnym przestępstwem materialnym (skutkiem jest tu wytworzenie stanu niemożności urzeczywistnienia decyzji woli ofiary, aby opuścić swoje dotychczasowe miejsce przebywania), które może być popełnione zarówno przez działanie, jak i przez zaniechanie. Dokonanie może mieć miejsce jedynie umyślnie (w obu postaciach zamiaru).

Czasami przepisy art. 189 k.k. pozostają w rzeczywistym właściwym zbiegu z innymi przepisami, np. z art. 191 k.k. (zmuszanie) ( tak Marek Mozgawa Komentarz aktualizowany do art.189 Kodeksu karnego ) .

Zgodnie z treścią art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Przepis ten określa zasady orzekania w sytuacjach tzw. zbiegu przepisów ustawy, to znaczy w sytuacji , gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu ustawy karnej . W przepisie tym ustanowiono zasadę kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy , który polega na tym , że gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu stawy karnej , sprawca zostaje skazany na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Jeżeli chodzi o czyn z art. 191 § l k.k. w zb. z art. 189 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. zarzucony oskarżonemu T. K. to nie można stwierdzić na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego by oskarżony popełnił zarzucony mu czyn. Należy zauważyć iż zebrane w sprawie dowody nie potwierdziły faktu iż oskarżony T. K. popełnił ten czyn . Należy wskazać iż w dniu 02 czerwca 2006 r. został podpisana pomiędzy Firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w J. przy ul. (...) reprezentowaną przez Członków Zarządu I. R. (1) i T. K. a K. S. i A. W. (1) umowa przedwstępną kupna sprzedaży działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położonej w C. przy ul (...) . Z treści § 3 tej umowy wynikała iż tytułem zadatku na poczet ceny zostanie do dnia 12 czerwca 2006 r. zapłacona kwota 15000 zł . Z treści § 6 ust 1 tej umowy wynikało iż w przypadku niewykonania umowy przez sprzedającego , jest on zobowiązany zwrócić stronie pośredniczącej kwotę zadatku w podwójnej wysokości . W powyższej sytuacji wobec wydania decyzji administracyjnej przez Wójta Gminy J. o zawieszeniu postępowanie odnośne wydania warunków zabudowy dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 1700 m ² położoną w C. przy ul (...) nie mogło do wykonania tej umowy z przyczyn leżących po stronie sprzedającej . Tym samym obowiązek zwrotu tego zadatku i to w podwójnej wysokości wynikał wprost z tej umowy . Wszelkie dodatkowe oświadczenia K. S. w tym względzie nie miały żadnego wpływu na obowiązek zwrotu przez nią i jej siostrę A. W. (1) tego zadatku i to w podwójnej wysokości . Należy wskazać iż (...) S. Sp. o.o. od początku domagało się zwrotu tylko zadatku w kwocie 15000 zł co wynika z treści pism kierowanych do K. S. i treści oświadczeń przygotowanych przez spółkę ( k. 14, k. 16 , k. 17, k. 18 i k. 19 ) . Tym samym bez względu na to czy pokrzywdzona podpisała by przedmiotowe oświadczenia ( k. 19 ) , czy też nie miało by to wpływu na wymagalność zwrotu zadatku zgodnie z treścią § 6 ust. 1 i § 8 w/w umowy . Należy wskazać iż zeznań świadka K. S. ( k. 388-390 ) wynika iż oświadczenia ( k. 19 ) podpisała dobrowolnie po wcześniejszym konsultacji jego treści z rodziną podczas kilku rozmów telefonicznych. Pokrzywdzona K. S. nie został w żaden sposób zmuszona do podpisania oświadczenia o takiej treści . Należy wskazać iż oświadczenie o zwrotu tego zadatku zostało sporządzone w 3różnych wersjach ( k. 17-19 ) i pokrzywdzona podpisała dopiero tą wersje która uznała za właściwą i nie naruszającą jej interesów jako sprzedającej dokonując na tym oświadczeniu jeszcze własnoręcznych dopisków ( k. 19 ) .

Ponadto należy wskazać przestępstwo z art. 189 k.k. polega na pozbawieniu wolności fizycznej, chodzi tu o zatrzymanie w zamkniętym pomieszczeniu, jak również o użycie jakiegokolwiek innego środka mogącego stanowić istotną przeszkodę w korzystaniu z tej wolności (fizycznej). W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca . Pokrzywdzona mogła swobodnie opuścić przez furtkę siedzibę (...) Sp. z o.o. w J. przy ul. (...) . Ponadto dysponowała telefonem komórkowym za pomocą którego wielokrotnie podczas zdarzeń z dnia 17 sierpnia 2006 r. kontaktowała się z rodziną i jak przyznała mogła w każdej chwili wezwać policje ( k. 388-390 ) . Z zebranego materiału dowodowego wynika iż brama wjazdowa do siedziby spółki została zamknięta zwyczajowo o godz. 18.00. w związku z zakończeniem pracy , a pokrzywdzona po powrocie na teren spółki po godz. 17.00 udała się do domu oskarżonego T. K.. Fakt ten wynika z wyjaśnień oskarżonego T. K. ( k. 86 , k. 101-102 i k. 375- 377 ) oraz zeznań świadków : G. S. ( k. 27-28 i k. 390-391 ) , I. R. (1) ( k. 40-41 i k. 391 ) i B. G. (2) ( k. 42-43 i k. 391 ). Brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających twierdzenie pokrzywdzonej że była przetrzymywana na terenie tej spółki w godzinach 15.00-18.40 na polecenie oskarżonego T. K. . P. temu nawet zeznania pokrzywdzonej K. S. złożone na rozprawie przed Sądem ( k. 388-390 ) . Bezspornym jest fakt iż tego dnia oskarżony T. K. był chory i z powodu zapalenia płuc i stopy cukrzycowej przebywał w łóżku w swoim domu pod opieka pielęgniarki i nie było go w siedzibie (...) Spółka z o.o. . Z zeznań świadków G. S. ( k. 27-28 i k. 390-391 ) , I. R. (1) ( k. 40-41 i k. 391 ) i B. G. (2) ( k. 42-43 i k. 391 ) wynika kategorycznie iż oskarżony nie wydawał im żadnych poleceń związanych z zamknięciem bramy by uniemożliwić wyjazd K. S. z terenu firmy . Natomiast z zeznań pokrzywdzonej K. S. złożonych na rozprawie przed Sądem ( k. 388-390 ) wynika iż gdy nie wraziła zgody na podpisanie zobowiązania dotyczącego zwrotu zadatku brama firmy została zamknięta na polecenie G. S.. Jednak nie słyszała by oskarżony T. K. wydał takie polecenie i nie znajdował się on w biurze spółki i może tylko przypuszczać iż G. S. działał z polecenia oskarżonego .

Dlatego Sąd rozstrzygnął wszelkie niedające się usunąć wątpliwości na podstawie art. 5 § 2 k.p.k. na korzyść oskarżonego T. K. i uniewinnił go od popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 191 § 1 k.k. w zb. z art. 189 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. .

Na podstawie art. 632 k.p.k. koszty postępowania ponosi Skarb Państwa .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.