Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 78/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.Ustalenie faktów

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Z. C.

Czyn z aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżyciel posiłkowy około godziny 00.15 wszedł omyłkowo drzwiami od tarasu balkonowego do pokoju hotelowego zajmowanego przez oskarżonego w hotelu (...) w B., jego partnerkę i ich dziecko wówczas mające 7 miesięcy, partnerka oskarżonego zaczęła krzyczeć, pokrzywdzony wyszedł na taras.

Oskarżony wyszedł za pokrzywdzonym, uderzył go w tył głowy i następnie powalił na ziemię, powodując u niego naruszenie czynności ciała na okres powyżej 7 dni.

Na skutek pobicia przez oskarżonego pokrzywdzony cierpiał ból i konieczność znoszenia zabiegów lekarskich, przez kilka tygodni nie mógł pracować, miał na twarzy siniaki. Rozerwanie skóry na przedramieniu prawym spowodowało bliznę widoczną do czasu rozpoznania sprawy.

- zeznania P. Z. (1),

- zeznania P. Z. (2),

- zeznania S. C.,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego,

- częściowo zeznania

K. A.,

- dokumentacja medyczna,

- dokumentacja fotograficzna,

- opinia biegłego,

- pismo (...),

- protokół oględzin.

- k. 2,232-233,

- k.7v,

234v-235,

- k.81v-82,233v-234,

-k.159, 202v,

- k.124v-125,234,

-k. 5-6,104,

- k.46-49,

- k. 84,117,

- k 87,

- k.93-94.

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Z. C.

Czyn z punktu I wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony nie uderzył pokrzywdzonego, nie obalił go na ziemię i nie spowodował jego obrażeń ciała.

- niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonego,

- niewiarygodna część zeznań

K. A..

-k.159, 202v,

- k.124v-125,234.

1.Ocena dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

- zeznania P. Z. (1),

- zeznania P. Z. (2),

- zeznania S. C.,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego,

- częściowo zeznania

K. A.,

- dokumentacja medyczna,

- dokumentacja fotograficzna,

- pismo (...),

- protokół oględzin,

- opinia biegłego

Zeznania P. Z. (1) zostały uznane za wiarygodne, gdyż są logiczne i rzeczowe oraz znajdują potwierdzenie w wiarygodnej części wyjaśnień oskarżonego, zeznaniach P. Z. (2) i S. C. oraz dokumentacji medycznej (k.5-6,104) i opinii biegłego lekarza (k.84,117).

Zeznania P. Z. (2) zasługują na wiarę, gdyż są logiczne i rzeczowe oraz znajdują potwierdzenie w wiarygodnej części wyjaśnień oskarżonego, zeznaniach P. Z. (1), S. C. oraz dokumentacji medycznej (k.5-6,104) i opinii biegłego lekarza (k.84,117).

Na wiarę zasługują zeznania S. C., gdyż są logiczne, rzeczowe oraz znajdują potwierdzenie w zeznaniach oskarżyciela posiłkowego, P. Z. (2) oraz dokumentacji medycznej (k.5-6,104) i opinii biegłego lekarza (k.84,117).

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarygodność w części, w której podał, że przebywał w pokoju hotelowym M. D., położył się spać, obudziła go partnerka, zorientował się, że w pokoju przebywał jakiś mężczyzna i poszedł za nim. Ta część wyjaśnień jest bowiem logiczna, rzeczowa i znajduje potwierdzenie w zeznaniach P. Z. (1), P. Z. (2) i S. C..

Zeznania K. A. zasługują na wiarę w części, w której podała, że nocowała wraz z partnerem i małym dzieckiem w pokoju hotelowym M. D., położyli się spać, nieznany im mężczyzna wszedł do pokoju, wzbudzając jej niepokój, zaczęła krzyczeć i zbudziła partnera gdy intruz wyszedł z pokoju, następnie partner poszedł za tym intruzem. Ta część zeznań partnerki oskarżonego jest logiczna, rzeczowa oraz znajduje potwierdzenie w zeznaniach oskarżyciela posiłkowego, P. Z. (2), S. C. oraz wiarygodnej części wyjaśnień oskarżonego.

Dokumenty te zostały sporządzony przez powołane do tego osoby, ich autentyczność nie budzi wątpliwości, a strony ich nie kwestionowały.

Opinia biegłego jest jasna i pełna, gdyż została sporządzona przez lekarza specjalistę z dziedziny zdrowia ludzkiego i jego zaburzeń i nie była kwestionowana przez strony. W związku z tym, Sąd uznał tą opinię za podstawę ustaleń faktycznych.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonego,

Niewiarygodna część zeznań K. A..

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której podał, że nie spowodował obrażeń ciała oskarżyciela posiłkowego. Ta część wyjaśnień oskarżonego jest bowiem nielogiczna i sprzeczna z zeznaniami pokrzywdzonego. Pokrzywdzony doznał poważnych obrażeń, wskazanych w opinii biegłego (k.117), nie mógł ich doznać bez ingerencji innej osoby, gdyż mimo, że nie był trzeźwy zachowywał równowagę i był świadomy tego co robił i co się z nim działo. Niewątpliwie oskarżyciel posiłkowy doznał obrażeń ciała naprzeciwko pokoju S. C., o czym świadczą jej zeznania (k.81v-82,233-234), zeznania P. Z. (2) – k.7v,234v-235), a zatem oskarżyciel posiłkowy odszedł od drzwi tarasowych pokoju zajmowanego przez oskarżonego, oddalał się i w żaden sposób nie zagrażał oskarżonemu i jego bliskim. W tej sytuacji twierdzenie oskarżonego, że wyszedł na taras za osobą, która weszła do ich pokoju, mężczyzna ten leżał, przy nim była kałuża krwi, on próbował go obezwładnić i przekazać Policji jest nielogiczne, gdyż pokrzywdzony leżąc i krwawiąc nikomu nie zagrażał ani nie próbował odejść.

Sąd nie dał wiary zeznaniom K. A. w części, w której podała, że pokrzywdzony wszedł do ich pokoju hotelowego i zatrzymał się nad wózkiem dziecięcym, partner wyszedł za nim, ale nie widziała, żeby doszedł do pokrzywdzonego i użył wobec niego przemocy. Ta część zeznań partnerki oskarżonego jest wyraźnie przesadzona i nie znajduje potwierdzenia w zeznaniach oskarżyciela posiłkowego i S. C., ponadto dynamika zdarzeń wskazuje, że niemożliwe jest, by oskarżyciel posiłkowy dłużej przebywał w pokoju oskarżonego. Pokrzywdzony wszedł tam przypadkiem, myląc pokoje, nie miał zatem powodu by wchodzić głębiej do tego pokoju, a bezpośrednio po wejściu miał możliwość zorientowania się, że nie był to jego pokój. Twierdzenia, że oskarżony poszedł za pokrzywdzonym ale go z pewnością nie uderzył również nie są wiarygodne. Świadek jest partnerką oskarżonego i miała osobisty interes w tym, by pomóc mu uniknąć odpowiedzialności karnej, składając korzystne dla niego zeznania.

1.Podstawa prawna wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

Z. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pokrzywdzony wszedł przypadkowo do cudzego pokoju hotelowego, partnerka oskarżonego zaczęła krzyczeć, oskarżyciel posiłkowy przeprosił i wyszedł z tego pokoju. Następnie oskarżony wyszedł za pokrzywdzonym, który zdążył przejść pod barierką oddzielającą balkony przed poszczególnymi pokojami hotelowymi, oskarżony ponownie przeprosił, jednak oskarżony nie zważając na jego tłumaczenia uderzył go w tył głowy, a następnie powalił na podłoże. Uderzenia oskarżonego były na tyle mocne, że pokrzywdzony stracił przytomność i był przewieziony do Szpitala. Na skutek uderzeń zadanych przez oskarżonego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, urazu twarzy z powstaniem krwiaka okularowego oczodołu prawego, złamania kości nosa z przemieszczeniem odłamków oraz rany tłuczonej przedramienia prawego. Spowodowało to naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni (por. opinia biegłego z k.117). Spowodowanie tych obrażeń należy zatem uznać za przestępstwo określone w art. 157 § 1 k.k.

1.Kary, środki karne, przepadek, środki kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. C.

II.

III.

II.

III.

Okoliczności obciążające:

- działanie umyślne, z zamiarem bezpośrednim spowodowania obrażeń ciała pokrzywdzonego,

- niemały stopień winy i społecznej szkodliwości czynu,

- spowodowanie poważnych obrażeń ciała pokrzywdzonego.

Okoliczności łagodzące:

- przyczynienie się oskarżyciela posiłkowego do popełnienia czynu przypisanego oskarżonemu, poprzez nieuprawnione wejście do cudzego pokoju hotelowego,

- niekaralność (k.201).

Uwzględniając powyższe okoliczności, Sąd uznał, że karą adekwatną, sprawiedliwą i zdolną powtrzymać oskarżonego od ponawiania podobnych czynów w przyszłości powinna być kara 100 stawek dziennych grzywny.

Wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 30 złotych, co odpowiada sytuacji finansowej i majątkowej oskarżonego (por. jego oświadczenie z k. 202).

Pokrzywdzony cierpiał ból, upokorzenie, znosił zabiegi lekarskie, wstydził się swego wyglądu, musiał tłumaczyć jak do niego doszło, po zdarzeniu pozostała mu spora blizna na prawym przedramieniu i wciąż odczuwa skutki złamania nosa. Jednocześnie oszacowanie odszkodowania byłoby utrudnione i wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego, zapewne powołania odpowiedniego biegłego, stąd propozycja oskarżyciela posiłkowego by zasądzić na jego rzecz nawiązkę jest adekwatna do okoliczności sprawy. Wysokość nawiązki została ustalona na kwotę 10.000 złotych, która obejmuje doznane cierpienia i pokrywa choć część strat związanych ze zdarzeniem.

1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. C.

I.

I.

W dniu 23 czerwca 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 19.06.2020 r. (Dz.U. poz. 1086), która m.in. zmieniła art. 86 § 1 k.k., poprzez przyjęcie surowszych warunków orzekania kar wolnościowych w miejsce kar izolacyjnych. Poprzedni stan prawny był wobec oskarżonego względniejszy i zgodnie z treścią art. 4 § 1 k.k. należy go zastosować wobec oskarżonego.

1.Inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zdarzenie, będące przedmiotem rozpoznania jest niewątpliwie niecodzienne, niezwykłe, może skłaniać do poszukiwania różnych instytucji prawa karnego mogących mieć zastosowanie w niniejszej sprawie. Jak wskazano wyżej, Sąd przyjął, że oskarżony spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonego bijąc go po głowie i obalając na podłoże, a wejście pokrzywdzonego do pokoju hotelowego oskarżonego stanowi tylko okoliczność łagodzącą, ale należy wskazać, że możliwym było dostrzeżenie, że działanie oskarżonego stanowiło obronę konieczną lub tzw. obywatelskie zatrzymanie. Niewątpliwie oskarżony nie działał w obronie koniecznej, gdyż atak na oskarżyciela posiłkowego nastąpił po tym jak ten wyszedł z jego pokoju, ponadto pokrzywdzony w żaden sposób nie zagrażał oskarżonemu i członkom jego rodziny przebywającym wraz z nim. Odpada zatem możliwość uznania, że oskarżony działał w ramach obrony koniecznej określonej w art. 25 § 1 k.k. Dotyczy to również przekroczenia granic tej obrony, gdyż nie można uznać, że do jakiegokolwiek ataku ze strony pokrzywdzonego doszło i oskarżony nie miał uprawnień do jego odpierania, zatem nie działał również w ramach przekroczenia obrony koniecznej określonego w art. 25 § 2 k.k. Oskarżony powoływał się w swych wyjaśnieniach (k.202v), że próbował dokonać tzw. zatrzymania obywatelskiego pokrzywdzonego. Instytucja taka określona jest w art. 243 k.p.k. i polega na uprawnieniu do ujęcia osoby na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jeśli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości. W realiach niniejszej sprawy nie można uznać, że pokrzywdzony dopuścił się jakiegokolwiek przestępstwa, gdyż wszedł do otwartego pokoju hotelowego oskarżonego, co wynika z tego, że gdyby ten pokój był zamknięty pokrzywdzony nie mógłby do niego wejść bez wyważenia drzwi lub wyłamania zamka, a takie działanie oskarżyciela posiłkowego nie miało miejsca. Ponadto pokrzywdzony niczego nie zabrał z tego pokoju, przeprosił za swoje nierozsądne zachowanie i opuścił pokój hotelowy. Nie było zatem powodów do ujęcia go, a nawet gdy oskarżony analizując zdarzenie pod wpływem emocji i wzburzenia mógł uznać, że należało oskarżonego ująć, to powinien zastosować środki adekwatne do okoliczności, czyli np. przytrzymanie go, a nie użyć wobec niego brutalnej przemocy. Nie było ponadto obawy ukrycia się oskarżyciela posiłkowego, gdyż mieszkał w tym samym hotelu co oskarżony, dwa pokoje od niego, oskarżony mógł zapamiętać do jakiego pokoju wszedł i poinformować o tym Policję lub ochronę hotelu. W razie wątpliwości czy pokrzywdzony był gościem hotelowym oskarżony mógł oczekiwać potwierdzenia tej okoliczności przez osoby mu bliskie lub znające go, w realiach tej sprawy tożsamość oskarżyciela posiłkowego mogła potwierdzić jego żona lub znajoma S. C.. Przede wszystkim jednak oskarżony powinien zapytać pokrzywdzonego co robił w jego pokoju, a nawet wystarczyło wnikliwie posłuchać jego tłumaczeń, nie zakładając że kłamał. Okoliczności te przemawiają za uznaniem, że oskarżony nie może liczyć na uznanie, że działał w warunkach obywatelskiego ujęcia sprawcy czynu karalnego.

1.Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą, jest młodym, zdrowym człowiekiem, ma na utrzymaniu jednego syna, niewątpliwie zatem może uiścić koszty sądowe bez narażania się na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

1.Podpis