Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Gąsior

Protokolant: Kamil Jaśkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy A. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania A. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 listopada 2013 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

A. Z. w dniu 3 grudnia 2013 r., za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., odwołał się do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji wyżej wymienionego organu rentowego z dnia 25 listopada 2013 r., znak: (...) odmawiającej prawa do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazał, że od dnia 10 maja 1995 r. do 26 listopada 1996 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w W. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego marki R. o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t. Natomiast praca w w/wym. firmie wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie umowy o pracę. W związku z likwidacją Przedsiębiorstwa (...) w W. ubezpieczony nie miał możliwości uzyskania świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych (odwołanie od decyzji ZUS, k. 2 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 19 listopada 2013r., w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udokumentował wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach oraz po dniu 31 grudnia 2008 r. nie udowodnił wykonywania prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wymienionych w załącznikach 1 lub 2 do ustawy. Organ rentowy w oparciu o przedłożone dokumenty ustalił staż odwołującego w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat, 8 miesięcy i 13 dni. Jednocześnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uznał za udowodniony okres pracy w szczególnych warunkach od 10 maja 1995 r. do 26 listopada 1996 r. (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w W.) z uwagi na nieprzedłożenie świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wobec braku spełnienia przez A. Z. warunków do przyznania wnioskowanego świadczenia organ rentowy decyzją z dnia 25 listopada 2013 r. odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury pomostowej (odpowiedź na odwołanie, k. 3-4 a.s.).

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny:

A. Z., ur. (...), w dniu 10 maja 2013 r. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o emeryturę pomostową wraz z kwestionariuszem dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych, świadectwami pracy, świadectwami wykonywania prac w szczególnych warunkach oraz zaświadczeniami o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (wniosek wraz z załącznikami, k. 1-38, k.53-55 a.r.).

Ubezpieczony w okresie od 26 czerwca 1972 r. do dnia 31 marca 1976 r. pracował w Fabryce (...) w W. na stanowisku frezera (świadectwo pracy, k. 4-4v a.r.). Następnie od 15 kwietnia 1976 r. do 28 lutego 1982 r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w W. jako kierowca samochodu (świadectwo pracy, k. 5-5v a.r.), gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w szczególnych warunkach (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. (Dz.U. Nr 8, poz. 43 z 1983r. z późn. zm.) na stanowisku kierowcy – robotnika transportowego wymienionym w wykazie A, dziale IV, poz. 40 pkt. 17 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego Nr 7 z dnia 7 lipca 1987r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, k. 6 a.r., wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie o sygn. akt VI P 663/09, k. 7 a.r.). W okresie od dnia 3 sierpnia 1982 r. do dnia 30 czerwca 1984 r. A. Z. był zatrudniony w Instytucie (...) w W. na ostatnio zajmowanym stanowisku frezera – ślusarza (świadectwo pracy, k. 8-8v a.r.). Kolejne zatrudnienie ubezpieczony podjął od dnia 7 sierpnia 1984 r. do dnia 7 listopada 1984 r. jako kierowca w Przedsiębiorstwie (...) w W. (świadectwo pracy, k. 9-9v a.r.). Od dnia 18 grudnia 1984 r. do dnia 28 lutego 1986 r. A. Z. pracował w Zakładzie (...) na stanowisku kierowcy (świadectwo pracy, k. 10-10v a.r.), natomiast od 1 marca 1986 r. do dnia 30 czerwca 1986 r. jako kierowca monter w Zespole (...) w W. (świadectwo pracy, k. 11-11v a.r.). W okresie od 16 lipca 1986 r. do dnia 31 lipca 1987 r. odwołujący zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w W. na stanowisku kierowcy – mechanika (świadectwo pracy, k. 12-12v a.r.).

A. Z. od dnia 1 września 1987 r. do dnia 25 kwietnia 1990 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie publicznego transportu drogowego – przewozu towarów (decyzja z dnia 11 czerwca 1990r., k. 16 a.r., zaświadczenie z ZUS o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, k. 17 a.r.). Po zakończeniu działalności gospodarczej ubezpieczony podjął zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w W., gdzie pracował jako kierowca w okresie od 10 maja 1995 r. do dnia 26 listopada 1996 r. (świadectwo pracy, k. 18-18v a.r., zeznania A. Z., k. 29-30 a.s., zeznania świadka M. O., k. 30 a.s., zeznania świadka T. B., k. 30-31 a.s.). Dodatkowo ubezpieczony w okresie od 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r. był zatrudniony w (...) S.A. (...), gdzie w okresie zatrudnienia wykonywał pracę jako kierowca (od 15 kwietnia 1998 r.- do dnia 31 grudnia 2002 r.) oraz jako handlowiec (od 1 stycznia 2003 r. – do dnia 31 sierpnia 2003 r.) (świadectwo pracy, k. 25-26 a.r.). W ramach niniejszego zatrudnienia wykonywał pracę w szczególnych warunkach w okresie od 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. jako zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego dział VII poz. 2 pkt. 1, wykaz A, w okresie od 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r. jako zatrudniony na stanowisku handlowca, wykonywał obowiązki kierowcy samochodu ciężarowego, dział VIII, poz. 2 pkt. 1, wykaz A stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace – przewóz materiałów niebezpiecznych KL.2 ADR/propan butan/ pkt 2 F zawartym w załączniku nr 1 do Zarządzenia nr 9 M.A.G.T. i O.Ś. z dnia 1 lipca 1983 r. (Dz. U. MAGT OŚ nr 2 poz. 3) w sprawie stanowisk pracy w zakładach pracy, resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, uprawniające do niższego wieku emerytalnego oraz do wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, k. 27 a.r.).

Jednocześnie odwołujący był zatrudniony w okresie od 1 września 2003 r. do 28 lutego 2006 r.w firmie (...) w S. (świadectwo pracy, k. 28-29 a.r.), w całym okresie zatrudnienia w/wym. pracował na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego (dział VIII, poz. 2 pkt. 1 wykaz A) stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał prace – przewóz materiałów niebezpiecznych KL.2 ADR/propan butan/pkt. 2F, zawartym w załączniku nr 1 do Zarządzenia nr 9 M.A.G.T. i O.Ś. z dnia 1 lipca 1983r. (Dz. U. MAGT OŚ nr 2 poz.3) w sprawie stanowisk pracy w zakładach pracy, resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, uprawniające do niższego wieku emerytalnego oraz do wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, k. 30 a.r.). Następnie od 1 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2012 r. A. Z. wykonywał prace porządkowe w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (świadectwo pracy, k. 31 a.r.). Ubezpieczony w okresie od dnia 3 grudnia 1996 r. do dnia 31 grudnia 1996 r., od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 20 kwietnia 1997 r., od dnia 24 marca 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 23 marca 2007 r. oraz w okresie o dnia 17 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2013 r. pobierał zasiłek z Powiatowego Urzędu Pracy jak bezrobotny (zaświadczenie z PUP, k. 53-55 a.r.).

Ubezpieczony w okresach od dnia 22 września 1999 r. do dnia 25 września 1999 r., od 26 listopada 2000 r. do dnia 30 listopada 2000 r., od 1 grudnia 2000 r. do dnia 6 grudnia 2000 r., od dnia 2 kwietnia 2002 r. do dnia 4 kwietnia 2002 r. oraz od dnia 21 marca 2005 r. do dnia 25 marca 2005 r. przebywał na zwolnieniach lekarskich.

Ponadto na podstawie dowodów dołączonych do wniosku – uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął za udowodnione okresy nieskładkowe (ograniczone do 1/3 składkowych) w wymiarze 1 miesiąca i 8 dni oraz składkowe w wymiarze 30 lat, 1 miesiąca i 26 dni (karta przebiegu zatrudnienia, k. 59-60 a.r.).

W oparciu o powyższe ustalenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) oraz ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656) decyzją z dnia 29 maja 2013 r., znak: (...) odmówił A. Z. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazując, że ubezpieczony nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach oraz po dniu 31 grudnia 2008 r. nie udokumentował pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienionej w załącznikach 1 lub 2 w/wym. ustawy. Jednocześnie organ rentowy podkreślił, że A. Z. nie spełnia także warunku wymienionego w pkt. 2a, tj. nie udokumentował na dzień 1 stycznia 2009 r. okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wymienionej w załącznikach 1 lub 2 do ustawy, wynoszącego co najmniej 15 lat. Dodatkowo Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że na podstawie przedłożonych dokumentów uwzględniono okres pracy w szczególnych warunkach od 15 kwietnia 1976 r. do dnia 28 lutego 1982 r. w ilości 5 lat, 10 miesięcy i 16 dni (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...)). Organ rentowy nie uznał okresu od 10 maja 1995 r. do dnia 26 listopada 1996 r. jako pracy w szczególnych warunkach (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w W. z powodu nie przedłożenia świadectwa pracy wykonywanej w szczególnych warunkach). Ponadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zaliczył okresów zatrudnienia od 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2002 r., od 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r. (zatrudnienie w (...) s.a.) oraz od 1 września 2003 r. do dnia 28 lutego 2006 r. (zatrudnienie w (...)), ponieważ w przedłożonych świadectwach wykonywania prac w szczególnych warunkach z dnia 1 września 2003 r. oraz z dnia 15 września 2010 r. nie określono charakteru wykonywanej pracy zgodnie z opisem zawartym w dziale VIII poz. 2 pkt. 1 Zarządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (decyzja odmowna ZUS, k. 61-62 a.r.).

Odwołujący w dniach 19 czerwca 2013 r. i 21 czerwca 2013 r. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych nową dokumentację jako załącznik do wniosku o emeryturę pomostową z dnia 10 maja 2013 r. (wniosek, k. 67 a.r., k. 71 a.r.). Z przedłożonej dokumentacji wynika, że w okresie od dnia 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy ubezpieczony wykonywał „pracę kierowców samochodów ciężarowych, specjalizowanych, specjalistycznych /specjalnych/ pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów – związane z prowadzeniem samochodu ciężarowego S. o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony przewożącego ładunek niebezpieczny, tj. gaz płynny propan-butan w butlach gazowych do odbiorców indywidualnych oraz do punktów sprzedaży gazu w butlach – na stanowisku kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym co najmniej 3,5 tony – wykaz A, dział VIII poz. 2 pkt. 1, tj. zgodne z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze Dz. U. z 1983 r. Nr 8 poz. 43, zawartym w załączniku nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 1 lipca 1983 r. w sprawie stanowisk w zakładach pracy resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, uprawniające do niższego wieku emerytalnego, do wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, k. 69 a.r.). Ze świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach w firmie (...) w S. wynika, że A. Z. w okresie od dnia 1 września 2003 r. do dnia 28 lutego 2006 r. wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego, związaną z przewozem materiałów niebezpiecznych (gazy – Załącznik A, Klasa 2 konwencji ADR), wymienione w wykazie A dział VIII poz. 2 Załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. na stanowisku kierowca samochodu ciężarowego, wymienionym w wykazie A, dział VIII poz. 2 pkt. 1 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 1 lipca 1983 r. (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, k. 73 a.r.).

W oparciu o wcześniejsze ustalenia oraz nową dokumentację, organ rentowy wydał w dniu 12 lipca 2013 r., znak: (...) decyzję, w której odmówił odwołującemu prawa do emerytury pomostowej z uwagi na niespełnienie wszystkich warunków niezbędnych do nabycia w/wym. świadczenia. Nadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreślił, że na podstawie przedłożonych dokumentów, uwzględniono okres pracy w szczególnych warunkach od 15 kwietnia 1976 r. do dnia 28 lutego 1982 r. (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...)) oraz od dnia 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2002 r., od 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r. (zatrudnienie w (...) s.a.) w ilości 11 lat, 2 miesiące i 17 dni. Organ rentowy nie uznał okresu od dnia 10 maja 1995 r. do dnia 26 listopada 1996 r. jako pracy w szczególnych warunkach (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w W. z powodu nie przedłożenia świadectwa pracy wykonywania prac w szczególnych warunkach). Jednocześnie organ rentowy nie zaliczył także okresu zatrudnienie od 1 września 2003 r. do 28 lutego 2006 r. (zatrudnienie w firmie (...)), ponieważ w przedłożonych świadectwach wykonywania prac w szczególnych warunkach z dnia 15 września 2010 r. oraz 20 czerwca 2013 r. nie określono charakteru i stanowiska pracy zgodnie z opisem zawartym w dziale VIII poz. 2 pkt.1 zarządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (decyzja odmowna ZUS, k. 77-77v a.r.).

Następnie w wyniku przedłożenia przez ubezpieczonego świadectw wykonywania prac w szczególnych warunkach (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, k. 96 a.r.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał w dniu 25 listopada 2013 r. decyzję znak: (...), w której odmówił A. Z. prawa do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie spełnił wszystkich niezbędnych przesłanek wynikających z ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych z uwagi na nieudokumentowanie 15 lat pracy w szczególnych warunkach oraz po dniu 31 grudnia 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnych charakterze, wymienionej w załącznikach 1 lub 2 ustawy. Dodatkowo Zakład Ubezpieczeń Społecznych podniósł, że odwołujący nie udokumentował na dzień 1 stycznia 2009 r. okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wymienionej w załącznikach 1 lub 2 do ustawy, wynoszącego co najmniej 15 lat. Organ rentowy nie uznał okresu od dnia 10 maja 1995 r. do dnia 26 listopada 1996 r. jako pracy w szczególnych warunkach (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w W. z powodu nie przedłożenia świadectwa pracy wykonywania prac w szczególnych warunkach). Jednakże uznał okresy pracy szczególnych warunkach: od 15 kwietnia 1976 r. do dnia 28 lutego 1982 r. (zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...)) oraz od dnia 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2002 r., od 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r. (zatrudnienie w (...) s.a.), od 1 września 2003 r. do 28 lutego 2006 r. (zatrudnienie w firmie (...)), w ilości łącznej: 13 lat, 8 miesięcy i 13 dni (decyzja odmowna ZUS, k. 99-100 a.r.).

Od powyższej decyzji, A. Z. złożył odwołanie do Sądu Okręgowego, inicjując tym samym niniejsze postępowanie (odwołanie od decyzji ZUS, k. 2 a.s.).

Powyższy stan faktyczny, Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych oraz w aktach osobowych odwołującego. Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty te nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z nich okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Z kolei zeznania A. Z. oraz świadków: M. O. oraz T. B. są wiarygodne, gdyż korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie A. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 listopada 2013 r., znak: (...) jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Na wstępie rozważań prawnych, Sąd Okręgowy wskazuje na słuszną tezę orzecznictwa, w myśl której treść decyzji wydanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a także zakres wniesionego od niej odwołania wyznacza przedmiot sporu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2004r., III AUa 430/2004).

Podstawowe znaczenie dla oceny zasadności odwołania ma analiza dyspozycji art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.). Zgodnie ze wskazanym przepisem pracownikowi przysługuje emerytura pomostowa, z uwzględnieniem art. 5-12, o ile zostały spełnione łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Z kolei art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych stanowi, że prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3)w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Ustawodawca wprowadzając powyższe uprawnienia dla osób wykonujących prace w warunkach szczególnych uzależnił możliwość otrzymania emerytury pomostowej na podstawie w/w ustawy od łącznego spełniania przez ubezpieczonego wszystkich przesłanek wymienionych w danym przepisie, co bezspornie wynika z ich treści.

Organ rentowy w oparciu o przedłożone dokumenty ustalił staż odwołującego w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat, 8 miesięcy i 13 dni, nie uznał jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W. od dnia 10 maja 1995r. do dnia 26 listopada 1996r., gdyż ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Dodatkowo spełnienie pozostałych warunków przyznania prawa do emerytury pomostowej, nie było kwestionowane przez organ rentowy, a wobec powyższego nie stanowiło przedmiotu rozpoznania przez tutejszy Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym.

Wskazać należy, że okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach Sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym zeznaniami świadków (uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. sygn. III UZP 5/85, uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84). Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na okoliczność pracy wykonywanej przez wnioskodawcę w szczególnych warunkach dopuścił dowód z zeznań świadków i wnioskodawcy. Świadkowie M. O. i T. B. zeznawali na okoliczność wykonywania pracy przez A. Z. w Przedsiębiorstwie (...) w W., wskazując na zakres wykonywanych przez niego zadań i obowiązków. Jednakże z treści tych zeznań, nie wynikało, aby ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnych charakterze. Odwołujący zajmował w w/wym. firmie stanowisko kierowcy – zaopatrzeniowca. Do wykonywania zadań służył mu samochód o masie własnej 2400kg, natomiast z załadunkiem waga wynosiła około 5,5 tony. Ubezpieczony pomagał także przy rozładunku oraz załadunku towaru.

W/wym. stanowisko nie zostało jednak wymienione jako praca w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze przez ustawę o emeryturach pomostowych, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 w/wym. ustawy.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że ubezpieczony nie wykonywał żadnej pracy wymienionej w załączniku 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. A. Z. nie był stale i w pełnym wymiarze czasu pracy kierowcą autobusu, trolejbusu, czy motorniczym tramwajów w transporcie publicznym, nie był także kierowcą pojazdu uprzywilejowanego ani nie przewoził towarów niebezpiecznych wymagających oznakowania pojazdu tablicą ostrzegawczą barwy pomarańczowej, zgodnie z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewodu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w G. dnia 30 września 1957r. Tymczasem tylko wykonywanie, którejś z tych prac uprawniałoby go do uznania, że wykonywał pracę w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, albowiem tylko te prace w charakterze kierowcy zostały wyszczególnione w załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych.

Z zebranego materiału wynika, że ubezpieczony po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywał żadnej pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Powyższe stanowi okoliczność bezsporną, znajdującą potwierdzenie w aktach rentowych.

Nie ulega zatem wątpliwości, że w związku z tym, że ubezpieczony po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywał żadnej pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze, brak jest jakichkolwiek podstaw do przyznania mu emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych. Nie została bowiem spełniona przesłanka wymieniona w tym przepisie dotycząca wymogu pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze po 31.12.2008r. w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Aby uzyskać prawo do emerytury pomostowej na mocy art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, także muszą być spełnione przez osobę ubezpieczoną łącznie wszystkie warunki przewidziane w tym przepisie (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2012 r. III AUa 252/12). Tymczasem w toku niniejszego postępowania ubezpieczony nie wykazał, że w dniu wejścia w życie ustawy, to jest na dzień 1 stycznia 2009 r., miał wymagany w przepisach okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, wynoszący co najmniej 15 lat. Fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze powinien być potwierdzony przez zakład pracy stosownym zaświadczeniem, zgodnie z treścią art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych. Odwołujący takiego zaświadczenia w trakcie postępowania administracyjnego, ani sądowego nie przedłożył.

Należy zatem stwierdzić, że wnioskodawca nie spełnił warunków do przyznania mu prawa do emerytury pomostowej, także z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych.

Sąd Okręgowy ustalił, że bezsporne jest, że A. Z. występując z wnioskiem emerytalnym, urodził się po dniu 31 grudnia 1948r., osiągnął wiek co najmniej 55 lat, nie pozostaje w stosunku pracy oraz udowodnił okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze co najmniej 25 lat dla mężczyzny. Natomiast odwołujący nie udowodnił, że przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy zważył, iż skoro wnioskodawca nie spełnił łącznie przesłanek wymienionych w art. 4 pkt. 1, 4-7, a także nie spełnił przesłanek z art. 49 Ustawy o emeryturach pomostowych, brak jest podstaw do przyznania odwołującemu świadczenia w postaci emerytury pomostowej. Z uwagi na przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy uznał, że decyzja organu rentowego odpowiada prawu.

Mając na względzie wszystkie wskazane wyżej motywy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

(...)