Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

30 października 2023 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Małgorzata Kosicka

po rozpoznaniu 30 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Warszawie

odwołania W. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W.

z 12 września 2022 r., znak (...)

o rentę rodzinną

oddala odwołanie;

wniosek W. N. o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku przekazuje do rozpoznania Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Sygn. akt VII U 1268/22

UZASADNIENIE

W. N. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z 12 września 2022 r. znak (...) w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej po zmarłym ojcu. Odwołująca wniosła o zmianę decyzji i przyznanie prawa do renty rodzinnej bądź do renty rodzinnej w drodze wyjątku przez Prezesa ZUS.

W uzasadnieniu odwołania W. N. zaznaczyła, że decyzja i zawarte w niej informacje są dla niej niezrozumiałe. Odwołująca wskazała, że jej zmarły ojciec K. N. prowadził szkołę nauki jazdy. Działalność gospodarcza jej ojca polegała na prowadzeniu kursów nauki na prawo jazdy dla osób ubiegających się o zdobycie uprawnień państwowych w kat. B. Prawdopodobnie dokumentacja z tej działalności zawiera wewnętrzne księgi ewidencyjne, w których są zawarte informacje o liczbie osób i kosztach poniesionych za szkolenie w danych okresach prowadzenia działalności. Dana osoba szkoląca musiała uregulować opłatę za odbyty kurs, zdać egzamin wewnętrzny ubiegając się o przystąpienie do egzaminu państwowego celem zdobycia uprawnień, tj. prawa jazdy. Na podstawie ww. dokumentów powinny nastąpić rozliczenia względem ZUS czy Urzędu Skarbowego, czy banku zważywszy na posiadanie aut w leasingu, a tym samym wykazaniu przychodu przez osobę prowadzącą działalność. W ocenie odwołującej powinno to świadczyć o tym, że jej zmarły ojciec odprowadzał składki na ubezpieczenie społeczne. Mając powyższe na względzie odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji. W. N. załączyła do odwołania szereg dokumentów mających potwierdzić jej uprawnienie do świadczenia (odwołanie z 10 listopada 2022 r. k.3-13 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) oddział w W. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie wskazano, że zaskarżoną decyzją z 12 września 2022 r. organ rentowy odmówił przyznania prawa do renty rodzinnej po zmarłym 10 czerwca 2022 r. K. N.. Zaskarżona decyzja został następnie zmieniona jedynie w części ustalającej staż ubezpieczeniowy, nadal jednak odmawiając prawa do świadczenia. Organ rentowy powołał się następnie na art. 65 ust. 1 z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 504) wskazując, że renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Kolejno organ rentowy powołał się na art. 57 ww. ustawy wskazując na przesłanki konieczne do uzyskania renty. Organ rentowy podkreślił, że z akt sprawy wynika, że zmarły K. N. nie miał ustalonego prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Zmarły nie spełniał także warunków do przyznania emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy wskazał, że jak wynika z akt rentowych, staż ubezpieczeniowy w okresie 10 ostatnich lat przed datą zgonu wynosi 7 miesięcy i 10 dni okresów składkowych. Ubezpieczony nie legitymuje się jednak 30 letnim okresem składkowym (ogólny staż ubezpieczeniowy wynosi 3 lata 5 miesięcy i 12 dni okresów składkowych).

ZUS zaznaczył, że z spośród warunków określonych w treści art. 57 ustawy o emeryturach i rentach, spełnione zostały warunki określone w pkt. 1 (na podstawie art. 65 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS), 2 (art. 58 ust. 1 pkt 5) i 3. Nie został spełniony warunek wynikający z art. 57 ust. 1 pkt 2. Brak jest także podstaw do pominięcia tego warunku na podstawie art. 58 ust. 4 ustawy z uwagi na brak co najmniej 30 lat okresów składkowych.

Kolejno organ rentowy powołał się na art. 5 ust. 4 pkt 1 ustawy emerytalnej, który wskazuje, że przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie. W przypadku zmarłego organ nie uwzględnił dla potrzeb obliczenia stażu ubezpieczeniowego okresów prowadzenia przez zmarłego działalności pozarolniczej tj. 19 stycznia 2010 r. do 31 lipca 2010 r., 1 września 2010 r. do 31 grudnia 2012 r., 31 maja 2013 r. do 31 maja 2013 r., 1 lipca 2013 r. do 8 kwietnia 2020 r. 1 czerwca 2020 r. do 31 stycznia 2022 r. Za te okresy nie zostały opłacone składki na ubezpieczenia społeczne. Mając powyższe na względzie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania (odpowiedź na odwołanie z 7 grudnia 2022 r. k.44-47 a.s.).

2 stycznia 2023 r. W. N. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 22 listopada 2022 r. nr (...) zmieniającej decyzję z 12 września 2022 r. w części dotyczącej ustalenia okresów składkowych i nieskładkowych po zakończonym postępowaniu wyjaśniającym. Odwołanie zostało zarejestrowane w tutejszym sądzie pod sygn.. akt VII U 159/23. Zarządzeniem z 6 lutego 2023 r. sprawa została połączona do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą VII U 1268/22 (odwołanie z 19 grudnia 2022 r. k.2-16 a.s., zarządzenie z 6 lutego 2023 r. k.20 a.s.- akta sprawy o sygn. VII U 159/23).

Sąd następujący stan faktyczny:

W. N. 23 czerwca 2023 r. wniosła o przyznanie jej renty rodzinnej po zmarłym ojcu K. N. (wniosek z 23 czerwca 2022 r.- nienumerowana karta a.r.).

Decyzją z 12 września 2022 r. organ rentowy odmówił prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu K. N.. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że K. N. zmarł 10 czerwca 2022 r. nie miał ustalonego prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, nie pobierał zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego, nie pobierał nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, nie spełniał również warunków wymaganych do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy tj. nie posiadał 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w ostatnim 10-leciu przed dniem zgonu tj. w okresie od 10 czerwca 2012 r. do 9 czerwca 2022 r. Udokumentowany staż pracy K. N. wynosi:

- okresy składkowe - 2 miesiące i 1 dzień;

- okresy nieskładkowe- 0 dni,

tj. łącznie posiadał 2 miesiące i 1 dzień zamiast 5 lat. Ponadto nie udowodniono też 30 lat okresów składkowych, które są wymagane w razie braku wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego 5 lat. Organ rentowy wskazał, że staż pracy ubezpieczonego wynosi łącznie 3 lata i 3 dni. Do stażu pracy ZUS nie uwzględnił okresów prowadzenia działalności gospodarczej, za które nie została opłacona składka na ubezpieczenie emerytalne i rentowe:

- od 19 stycznia 2010 r. do 31 lipca 2010 r.;

- od 1 września 2010 r. do 31 grudnia 2012 r.;

- od 31 maja 2013 r. do 31 maja 2013 r.;

- od 1 lipca 2013 r. do 8 kwietnia 2020 r.;

- od 10 czerwca 2020 r. do 31 stycznia 2022 r.

Nie uwzględniono również okresu zatrudnienia od 1 stycznia 2022 r. do 10 czerwca 2022 r. w OSK K. A. K. z uwagi na prowadzone postępowanie w zakresie potwierdzenia ubezpieczenia (decyzja z 12 września 2022 r. – nienumerowana karta a.r.).

Decyzją z 22 listopada 2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zmienił decyzję z 12 września 2022 r. w części dotyczącej ustalenia okresów składkowych i nieskładkowych po zakończonym postępowaniu wyjaśniającym i odmówił przyznania renty po zmarłym ojcu K. N.. W decyzji uwzględniono jednak okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1 stycznia 2022 r. do 10 czerwca 2022 r. zmieniając uwzględniony okres składkowych z 2 miesięcy i 1 dnia do 7 miesięcy i 10 dni, niemniej jednak nadal okres ten nie był wystarczający, aby możliwe było ustalenie prawa do renty po zmarłym ojcu odwołującej (decyzja z 22 listopada 2022 r.- nienumerowana karta a.r.).

Zgodnie z odpisem skróconym aktu urodzenia, W. N. urodziła się (...), jest córką E. S. i zmarłego K. N. (odpis skrócony aktu urodzenia k. 15 a.s.)

Zgodnie z odpisem skróconym aktu zgonu, K. N. zmarł 10 czerwca 2022 r. (odpis skrócony aktu zgonu k. 16 a.s.).

K. N. był zatrudniony:

- od 2 marca 2000 r. do 1 kwietna 2000 r. w (...) s.c. (składki na ubezpieczenie za marzec 2000 r. zostały uiszczone);

- od 21 sierpnia 2006 r. do 1 marca 2008 r. u M. W. (składki na ubezpieczenie społeczne zostały uiszczone);

- od 1 maja 2008 r. do 1 czerwca 2008 r. pracował w (...) (składki na ubezpieczenie zostały uiszczone);

- od 20 sierpnia 2008 r. do 5 marca 2009 r. K. N. zatrudniony był w UNIA M. M.. W tym czasie odprowadzone zostały za niego składki na ubezpieczenie społeczne od sierpnia do grudnia 2008 r.;

K. N. od czerwca 2009 r. do 31 stycznia 2022 r. prowadził działalność gospodarczą Ośrodek szkolenia (...) K. N., a od 1 stycznia 2022 r. do 10 czerwca 2022 r. zatrudniony był w (...) K. A.. W okresie zatrudnienia odprowadzane były składki na ubezpieczenie społeczne.

W okresie prowadzenia działalności gospodarczej K. N. odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne:

- od 1 czerwca 2009 r. do 18 stycznia 2010 r.;

- od 1 sierpnia 2010 r. do 31 sierpnia 2010 r.;

- od 1 stycznia 2013 r. do 10 stycznia 2013 r.;

- od 10 maja 2013 r. do 30 maja 2013 r.;

- od 1 czerwca 2013 r. do 30 czerwca 2013 r.

Okresy, za które nie odprowadzono składek na ubezpieczenie społeczne podczas prowadzenia działalności gospodarczej to:

- od 19 stycznia 2010 r. do 31 lipca 2010 r

- od 1 września 2010 r. do 31 grudnia 2012 r.

- od 31 maja 2013 r. do 31 maja 2013 r.

- od 1 lipca 2013 r. do 8 kwietnia 2020 r.

- od 10 czerwca 2020 r. do 31 stycznia 2022 r.

(dokumentacja znajdująca się w aktach rentowych- poświadczenia dla celów świadczeń emerytalno- rentowych K. N., zeznania świadka M. N. k.70 a.s.)

K. N. był zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz córki W. N., jednak obowiązku tego nie spełniał. W związku z powyższym prowadzone było w stosunku do niego bezskuteczne postępowanie komornicze. Odwołująca W. N. miała regularny kontakt ze swoim ojcem do 12 roku życia. Odwołująca widziała jak jej ojciec prowadził działalność gospodarczą, ponieważ znajdowała się ona u niego w domu, do którego zabierał córkę podczas ich spotkań. Zachowanie K. N. nie wskazywało na to, aby miał jakiekolwiek problemy finansowe (akta w sprawie egzekucyjnej sygn. Kmp 45/06, zeznania odwołującej W. N. k.102 a.s.).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach niniejszej sprawy, aktach w sprawie egzekucyjnej dotyczącej K. N. o sygn. akt Kmp 45/06, jak również w aktach rentowych. Zdaniem sądu, dokumenty, w zakresie w jakim sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty te nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z nich okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka M. N., która wskazała, że w okresie, kiedy ubezpieczony był zatrudniony w jej firmie były odprowadzane za niego składki na ubezpieczenie społeczne, co znajduje potwierdzenie w dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy. Również zeznania W. N. zasługiwały na uwzględnienie. Odwołująca wskazała, jak wyglądały jej relacje z ojcem i jaka była jego sytuacja majątkową. Odwołująca jednak nie miała wiedzy dotyczącej tego czy w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej jej zmarły ojciec K. N. odprowadzał składki na ubezpieczenie społeczne.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że stan faktyczny w niniejszej sprawie był w zasadzie bezsporny, natomiast wszelkie kwestie sporne ogniskowały się wokół oceny prawnej zasadności dochodzonego przez odwołującą świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania W. N., od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z 12 września 2022 r., znak: (...) było nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 65 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1251), renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Stosownie do treści art. 67 ust. 1 pkt. 1 tej ustawy, do renty rodzinnej uprawnione są dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione.

W myśl art. 66 ustawy, renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Na podstawie art. 57 ust. 1 i 2 ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1. jest niezdolny do pracy;

2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3. niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W rozumieniu art. 58 ust. 1 i 2 ustawy, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony,

gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1. 1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2. 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3. 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4. 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5. 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Ponadto, zgodnie z art. 65 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył kwestii, czy W. N. uzyskała prawo do pobierania renty rodzinnej w związku ze śmiercią ojca K. N. 10 czerwca 2022 roku.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie, renta rodzinna ma charakter pochodny (wtórny), przez co rozumie się, że jest to świadczenie, które przysługuje w miejsce świadczenia pobieranego przez zmarłego żywiciela rodziny, względnie przyznawanego w przypadku spełniania warunków do uzyskania świadczeń emerytalno-rentowych. Uprawniony członek rodziny nie nabywa samodzielnie prawa do renty rodzinnej jako odrębnego świadczenia, ale nabywa je niejako po zmarłym, wstępuje w prawo, które wcześniej przysługiwało zmarłemu żywicielowi. W przypadku gdy zmarły pobierał emeryturę lub rentę, renta rodzinna zastępuje niejako pobierane świadczenia, a jeśli żywiciel był czynny zawodowo, to należy ustalić jego prawo do tych świadczeń. Renta rodzinna przysługuje zarówno w przypadku, gdy żywiciel miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, jak i wówczas, gdy jedynie spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 26 maja 2015 r., sygn. akt III AUa 229/15). Renta rodzinna jest zatem świadczeniem pochodnym świadczenia, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej, dlatego też w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega spełnienie przez osobę zmarłą przesłanek do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, a brak uprawnień osoby zmarłej do jednego z tych świadczeń pociąga za sobą również brak uprawnień członka rodziny tej osoby do renty rodzinnej po zmarłym. Dochodzone świadczenie nie jest bowiem świadczeniem przyznawanym z uwagi na potrzeby, nawet najbardziej uzasadnione, ale świadczeniem zależnym od okresów opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Inaczej mówiąc, prawo do renty rodzinnej nie przysługuje dziecku osoby zmarłej, która w chwili śmierci nie była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy, ani też nie spełniała warunków do przyznania tego świadczenia (wyrok SA w Lublinie z 19 stycznia 2022 r., III AUa 858/21, LEX nr 3307750.). Renta rodzinna jest świadczeniem pochodnym świadczenia, które przysługiwałoby osobie zmarłej, dlatego też w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega spełnienie przesłanek przez osobę zmarłą, a dopiero następnie ustalane jest prawo do tego świadczenia wnioskodawcy - członka rodziny po osobie zmarłej (wyrok SA w Gdańsku z 26 marca 2013 r., III AUa 192/13, LEX nr 1314710.).

Wskazane powyżej przepisy prawne nakreślone ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jak również powołane orzeczenia Sądu Apelacyjnego wyraźnie determinują przesłanki, które trzeba spełnić, aby uzyskać prawo do renty rodzinnej po zmarłym członku rodziny. Odwołująca jako córka zmarłego ojca K. N. zaliczała się do kręgów osób mogących ubiegać się zgodnie z ustawą o przedmiotowe świadczenie. Jednak zgodnie z przepisami art. 65 i 66 ustawy, aby nabyć prawo do renty rodzinnej, zmarły musiałby w chwili śmierci mieć ustalone prawo do emerytury lub renty albo spełniać warunki do pobierania tych świadczeń lub też pobierać zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. Osoba uprawniona do świadczenia w postaci renty rodzinnej musi spełniać wszystkie przesłanki kumulatywnie.

Sąd zważył, że z dokumentów znajdujących się w aktach rentowych nie wynika, aby zmarły K. N. miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub też spełniałby warunki do pobierania świadczenia wypłacanego przez organ rentowy. K. N. nie legitymował się 25 stażem pracy, gdyż jego ogólny staż pracy wynosił 3 lata 5 miesięcy i 3 dni. Poza niespełnieniem przesłanki wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, nie spełnił wszystkich warunków do przyznania prawa dla córki renty rodzinnej. Należy zauważyć, że ustawa uzależnia przyznanie przedmiotowego świadczenia również od legitymowania się 5-letnim okresem składkowym i nieskładkowym, który powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. Sąd zważył, że zgodnie z prawidłowymi ustaleniami organu rentowego, zmarły w ostatnim dziesięcioleciu przed dniem zgonu, posiadał tylko 7 miesięcy i 10 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Zatem sąd doszedł do przekonania, że zmarły nie spełnił jednej z obligatoryjnych przesłanek, od których uzależnione jest prawo do uzyskania renty rodzinnej przez córkę.

Staż ubezpieczeniowy K. N. w okresie dziesięciu ostatnich lat przed datą zgonu wynosi 7 miesięcy i 10 dni okresów składkowych. Ubezpieczony nie legitymuje się jednak 30 letnim okresem składkowym (ogólny staż ubezpieczeniowy wynosi 3 lata 5 miesięcy i 12 dni okresów składkowych). Wobec czego n ie został spełniony warunek wynikający z art. 57 ust. 1 pkt 2. Jak zasadnie podkreślił organ rentowy brak jest także podstaw do pominięcia tego warunku na podstawie art. 58 ust. 4 ustawy z uwagi na brak co najmniej 30 lat okresów składkowych.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało, aby K. N. podczas prowadzenia działalności gospodarczej doprowadzał składki na ubezpieczenie społeczne za pozostały okres czasu nieuwzględniony przez ZUS, zatem nie sposób było uznać, że posiada wymagany okres składkowy i nieskładkowy. Organ rentowy zasadnie zauważył, że zgodnie z art. 5 ust. 4 pkt 1 ustawy emerytalnej przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie. Organ rentowy nie uwzględnił dla potrzeb obliczenia stażu ubezpieczeniowego okresów prowadzenia przez zmarłego działalności gospodarczej w okresach za które nie zostały opłacone składki na ubezpieczenia społeczne.

Zatem okoliczność na jaką powoływała się odwołująca, tj. że jej zmarły ojciec prowadził działalność gospodarczą i osiągał z niej przychody nie ma znaczenia w przypadku uchylania się od ustawowego obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając powyższe na względzie sąd w punkcie I wyroku oddalił odwołanie.

Mając na względzie, że W. N. w odwołaniu zawarła wniosek o przyznanie prawa do renty rodzinnej w drodze wyjątku, w tym zakresie sąd w punkcie II wyroku przekazał sprawę do rozpoznania Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ tylko ten organ ma prawo przyznania świadczenia w tym trybie.