Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

11 stycznia 2024 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i (...)

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Kosicka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie 11 stycznia 2024 r. w W.

odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W.

o wysokość zadłużenia z tytułu składek

z 15 czerwca 2023 r. znak: (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, że M. W. nie jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne;

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W. na rzecz M. W. 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VII U 1242/23

UZASADNIENIE

M. W. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W. z 15 czerwca 2023 r. znak: (...) stwierdzającej zadłużenie M. W. wobec organu rentowego z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne za okres 01-2022 do 02-2023 w wysokości 14 875,36 wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1834 zł, oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres 01-2022 do 02-2023 w kwocie 15 945,22 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1974 zł. Odwołujący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 107 § 1pkt 6 k.p.a. poprzez wydanie decyzji bez odniesienia do konkretnego stanu faktycznego sprawy, co stoi w sprzeczności z ogólnymi zasadami postępowania administracyjnego określonymi w art. 6-9 k.p.a.

W uzasadnieniu stanowiska odwołujący podniósł, że z zaskarżonej decyzji nie wynika podstawa faktyczna żądania, a mianowicie nie wskazano z jakiego tytułu składki zostały naliczone, co uniemożliwia mu merytoryczne odniesienie się zasadności wydanej decyzji. Odwołujący zakwestionował wobec powyższego także wysokość składek wymierzonych zaskarżoną decyzją. Odwołujący wyjaśnił, że jego obecny stan zdrowia uniemożliwia mu wzięcie czynnego udziału w postępowaniu (odwołanie wraz z załącznikami, k. 5-38 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu organ rentowy podniósł, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą płatnik zobowiązany był do opłacenia należnych składek na ubezpieczenia społeczne za każdy miesiąc prowadzenia działalności gospodarczej bez uprzedniego wezwania, w obowiązującym terminie i odpowiedniej wysokości. Z tego obowiązku z ocenie organu rentowego odwołujący się nie wywiązał i po rozliczeniu konta płatnika stwierdzono zaległości. Na podstawie konta płatnika organ rentowy ustalił, że M. W. podlega do ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jako (...) Sp. z o.o. NIP (...) od 31 marca 2006 r., (...) Sp. z o.o. NIP (...) od 17 października 2013 r. oraz (...) Sp. z o.o. NIP (...) od 19 listopada 2013 r. do 9 października 2017 r. Składki na ubezpieczenie społeczne były naliczane z jednego tytułu, a składki na ubezpieczenie zdrowotne były naliczane za okres od listopada 2017 r. z tytułu podwójnej podstawy na ubezpieczenie zdrowotne. Organ rentowy podkreślił, że odwołujący nie kwestionował schematu podlegania ubezpieczeniom i nie wnosił o wydanie decyzji tym zakresie (odpowiedź na odwołanie, k. 39-42 a.s.).

W piśmie procesowym z 11 października 2023 r. odwołujący podtrzymał dotychczasowe odwołanie, kwestionując dochodzone przez organ rentowy roszczenie co do zasady i co do wysokości. Odwołujący wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że w okresie od 01-2022 do 02-2023 nie prowadził działalności gospodarczej. Dalej podkreślił, że organ rentowy nadal nie wskazał z jakiego tytułu były naliczane składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zdaniem odwołującego fakt bycia wspólnikiem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie stanowi sam w sobie tytułu do objęcia danego wspólnika ubezpieczeniem społecznym, tym bardziej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (pismo procesowe z 11 października 2023 r. wraz z załącznikami, k. 50-78 a.s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (...), nr NIP (...), REGON (...). Ubezpieczony M. W. 28 grudnia 2017 r. dokonał sprzedaży udziałów spółki, której był jedynym wspólnikiem posiadającym (...) udziałów, tj. sprzedał (...) udziałów spółki (...). Pozostałe 579 udziałów sprzedał spółce pod firmą (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. M. W. był jedynym wspólnikiem-m (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. posiadającym wszystkie udziały od 31 marca 2006 r. do momentu sprzedaży całości udziałów. Zmiana dotycząca wspólników została ujawniona w KRS dopiero 23 sierpnia 2023 r. z powodu braków w organach zarządzających spółki, z powodu śmierci ówczesnego prezesa zarządu M. P., dopiero z dniem 23 sierpnia 2023 r. uzupełniono ten brak i prezesem zarządu spółki został A. B. (umowa sprzedaży udziałów z 28 grudnia 2017 r. i odpis KRS, k. 50-78 a.s.).

J. W. w okresie od 14 grudnia 2010 r. posiadał 330 138 udziałów w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w M. wpisanej do KRS pod nr (...), był wspólnikiem posiadającym większość udziałów. Od 14 grudnia 2010 r. Prezesem Zarządu spółki był J. W., a od 9 maja 2022 r. Prezesem Zarządu spółki był S. S..

9 października 2013 r. J. W. i M. W. zawarli umowę pożyczki, której przedmiotem była pożyczka udzielona przez M. W. na rzecz J. W. na kwotę 200 000 zł. Jako zabezpieczenie spłaty kapitału ustanowiono zabezpieczenie w postaci przeniesienia na M. W. własności 330 138 udziałów w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. o łącznej wartości nominalnej 15 506 900 zł należących do J. W.. Została przy tym sporządzona umowa własności udziałów na zabezpieczenie. M. W. w okresie od 17 października 2013 r. do 20 lipca 2023 r. posiadał 330 138 udziałów w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. wpisanej do KRS pod nr (...), był wspólnikiem posiadającym większość udziałów. Drugim wspólnik posiadał pozostałe udziały w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. o wartości 50 zł. Porozumienie z 9 października 2013 r. przewidywało, że po wykonaniu przez J. W. obowiązku zwrotu całej pożyczki wraz z odsetkami M. W. w terminie do 5 stycznia 2018 r. przeniesie zwrotnie prawo własności 330 138 udziałów w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. na rzecz J. W.. Kolejny punkt porozumienia stanowił, że w sytuacji gdy J. W. nie dokona zwrotu pożyczki, a w związku z tym nie dojdzie do zwrotnego przeniesienia 330 138 udziałów w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M., S. S. będzie miał prawo wystąpić do M. W. z żądaniem sprzedaży jego udziałów za pożyczoną kwotę, nie później niż do 31 grudnia 2023 r.

21 kwietnia 2023 r. pomiędzy M. W. a S. S. została zawarta umowa sprzedaży własności 297 126 udziałów w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. (umowa pożyczki z 9 października 2013 r., umowa przeniesienia udziałów na zabezpieczenie z 9 października 2013 r., porozumienie z 9 października 2013 r., umowa sprzedaży udziałów z 21 kwietnia 2023 r., odpis KRS, k. 50-78 a.s., zeznania świadka J. W. – protokół rozprawy z 11 stycznia 2024 r.).

(...) sp. z o.o. z siedzibą w W. została wpisana do KRS pod nr (...) 16 października 2001 r. M. W. posiadał 100 udziałów w spółce i był jedynym jej wspólnikiem w okresie od 14 listopada 2011 r. do 10 października 2017 r., od 10 października 2017 r. jedynym wspólnikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. posiadającym całość udziałów, tj. 100 udziałów jest M. R. (odpis KRS, k. 50-78 a.s.).

9 grudnia 2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. wysłał do M. W. pismo, w którym poinformował, że zgodnie z zapisami w KRS ustalono schemat podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz zdrowotnemu od 31 marca 2006 r. do nadal z kodem (...) (pismo ZUS z 9 grudnia 2022 r. - nienumerowane karty a.r.).

Organ rentowy nie wydał decyzji ustalającej podleganie ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu przez M. W. (bezsporne).

Pismami z 14 kwietnia 2023r., 5 maja 2023 r., 15 czerwca 2023 r. i 24 lipca 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. zawiadomił płatnika składek M. W. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Następnie organ rentowy skierował do ubezpieczonego zawiadomienie o zakończeniu postępowania dowodowego i możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów (pismo ZUS z 14 kwietnia 2023r., 5 maja 2023 r., 15 czerwca 2023 r. i 24 lipca 2023 r.- nienumerowane karty a.r.).

Decyzją z 15 czerwca 2023 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. stwierdził zadłużenie M. W. wobec organu rentowego w łącznej kwocie 34 628,58 zł w tym:

- z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne w ramach numerów deklaracji 01-39 za okres 01-2022 do 02-2023 w wysokości 14 875,36 wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1834 zł,

- z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne w ramach numerów deklaracji 01-39 za okres 01-2022 do 02-2023 w kwocie 15 945,22 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1974 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wyjaśnił, że ubezpieczony
nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 46 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z czym określono wysokość zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek. Do decyzji załączono szczegółowe zestawienie należności (decyzja ZUS z 15 czerwca 2023 r. - nienumerowane karty a.r.).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o dołączone
do sprawy dokumenty, w tym również załączone do akt rentowych, a także zeznania świadka J. W.. Dowodom tym sąd dał wiarę w całości,
gdyż wynikające z nich okoliczności były ze sobą zgodne, a ich treść przekonująca.
W szczególności sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka J. W., który w sposób przekonywający opisał okoliczności związane z brakiem faktycznego posiadania przez M. W. całości udziałów spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. oraz przyczynach pozostawania niemalże całościowym wspólnikiem tej spółki wyłącznie w ramach zabezpieczenia pożyczki udzielonej J. W.. Okoliczności na jakie zeznawał ww. świadek były spójne z tym co wynikało z dokumentów w szczególności umowy pożyczki z 9 października 2013 r., umowy przeniesienia udziałów na zabezpieczenie z 9 października 2013 r., porozumienia z 9 października 2013 r., umowy sprzedaży udziałów z 21 kwietnia 2023 r., odpisu KRS spółki. Postanowieniem z 11 stycznia 2024 r. sąd na podstawie art 235 ² § 1 pkt 5 k.p.c. pominął dowód ze szczegółowych wyliczeń dotyczących podstawy naliczenia zaległości, bowiem okoliczności te nie były niezbędne w celu wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd poczynił wszystkie konieczne ustalenia, a postępowanie nie wymagało uzyskiwania szczegółowych wyliczeń dotyczących podstawy naliczenia zaległości, dlatego przedmiotowy wniosek dowodowy został pominięty jako zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie było uzasadnione.

W niniejszej sprawie odwołujący zakwestionował decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na postawie której organ rentowy stwierdził, że M. W. jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne, a ponadto ustalił wysokość zadłużenia łącznie z odsetkami za zwłokę na dzień wydania decyzji.

Wskazać należy, że stosownie do art. 6 ust 1 pkt 5 i art. 12 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1230 – dalej również jako „u.s.u.s.” lub „ustawa systemowa”) osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym oraz wypadkowym.

W myśl art. 8 ust. 6 za osobę prowadzącą działalność gospodarczą uważa się:

1) osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, z wyjątkiem ust. 6a;

2) twórcę i artystę;

3) osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu:

4) wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej;

4a) akcjonariusza prostej spółki akcyjnej wnoszącego do spółki wkład, którego przedmiotem jest świadczenie pracy lub usług;

4b) komplementariusza w spółce komandytowo-akcyjnej;

5) osobę prowadzącą publiczną lub niepubliczną szkołę, inną formę wychowania przedszkolnego, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów ustawy z 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900).

Zakres czasowy objęciem ww. ubezpieczeniami statuuje art. 13 pkt 4 u.s.u.s., zgodnie z którego treścią osoby prowadzące działalność gospodarczą podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o działalności gospodarczej. Z podleganiem obowiązkowym ubezpieczeniom z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej wiąże się obowiązek prawidłowego obliczenia oraz terminowego opłacania składek. W świetle art. 16 ust. 4 i art. 17 ust. 3 u.s.u.s. osoby prowadzące działalność pozarolniczą (gospodarczą) finansują w całości, z własnych środków, a także sami obliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.

Powyższy obowiązek dotyczy również opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne. W myśl art. 66 ust. 1 pkt lc ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561) obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą lub osobami z nimi współpracującymi, z wyłączeniem osób, które zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 67 ust. 1 powyższej ustawy obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi zgodnie z przepisami art. 74-76 oraz opłaceniu składki w terminie i na zasadach określonych w ustawie.

Potwierdzeniem wspomnianego wyżej obowiązku jest art. 46 ust. 1 u.s.u.s., zgodnie z treścią którego płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. W przypadku opłacania składek po terminie płatnik składek obowiązany jest do obliczenia i zapłaty odsetek za zwłokę, przy czym odsetki te obliczane są od dnia następującego po dniu upływu płatności składek (art. 23 ust. 1 cyt. ustawy). Na mocy delegacji art. 49 ust. 1 cytowanej ustawy, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach rozliczania składek uregulowane zostały rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2008, nr 78, poz. 465 ze zm.).

W przedmiotowej sprawie spór koncentrował się wokół ustalenia, czy M. W. może być traktowany jako osoba prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, tj. wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyż taki tytuł do ubezpieczeń został wskazany przez organ rentowy jako podstawa podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu, co skutkowało ustaleniem zadłużenia z tytułu nieopłaconych z tego tytułu składek w wysokości wskazanej w zaskarżonej decyzji. Nie było sporne, że we wskazanym okresie odwołujący nie podlegał ubezpieczeniom społecznym z żadnego innego tytułu.

W świetle powołanych przepisów obowiązek ubezpieczenia wspólnika jednoosobowej spółki z o.o. powiązany jest jedynie z posiadaniem przez niego takiego statusu prawnego, a nie z prowadzeniem działalności gospodarczej. Potwierdzeniem powyższego poglądu będą argumenty szeroko przedstawione w uzasadnieniu uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 22 lutego 2006 r. (I UZP 4/05, OSNP z 2006 r. nr 19-20, poz. 304) dotyczącej wspólników spółek osobowych, którzy również są objęci obowiązkiem ubezpieczenia społecznego na mocy art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Taki pogląd znajduje także potwierdzenie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 28 czerwca 2018 r. III AUa 1880/17, w którym stwierdzono, że podstawę do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej określonej w art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nie ma przy tym znaczenia czy spółka faktycznie prowadzi działalność. Również Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z 26 kwietnia 2018 r. III AUa 562/17 stwierdził, że obowiązek ubezpieczenia społecznego wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powiązany jest jedynie z posiadaniem przez niego takiego statusu, a nie z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tak więc aby powstał obowiązek ubezpieczenia wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wystarczy sam fakt posiadania takiego statusu, nie jest natomiast niezbędne prowadzenie przez wspólnika działalności gospodarczej.

Z ustaleń sądu wynikało, że M. W. w okresie od :

- 31 marca 2006 r. do dnia 28 grudnia 2017 r. był jedynym wspólnikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (z 28 grudnia 2017 r. sprzedał wszystkie udziały A. B. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.),

- 9 października 2013 r. do dnia 21 kwietnia 2023 r. był wspólnikiem w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w M., posiadał 330 138 udziałów o łącznej wartości nominalnej 16 506 900 zł, spółka posiadała wówczas kapitał zakładowy w wysokości 16 506 950 zł (21 kwietnia 2023 r. sprzedał 297 126 udziałów S. S.),

- od 14 listopada 2011 r. do 10 października 2017r., posiadał 100 udziałów i był jedynym wspólnikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (od 10 października 2017r. jedynym wspólnikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. posiadającym całość udziałów, tj. 100 udziałów jest M. R.).

Odwołujący podnosił w toku postępowania, że nie był jedynym wspólnikiem żadnej w wyżej wspomnianych spółek w okresie objętym zaskarżoną decyzją, tj. od stycznia 2022 r. do lutego 2023 r. W ocenie sądu, w świetle powyższych ustaleń argumentacja przedstawiana przez odwołującego zasługiwała na uwzględnienie.

Powyższe ustalenia prowadzą do wniosku, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze spółkami jednoosobowymi, w których jedynym wspólnikiem był M. W. od stycznia 2022 r. do lutego 2023 r., poza jedną ze spółek a mianowicie (...) sp. z o.o. z siedzibą w M., w której posiadał 330 138 udziałów o łącznej wartości nominalnej 16 506 900 zł. Wobec tego w odniesieniu do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. niezaprzeczalny był w spornym okresie status M. W. jako „niemal" jedynego wspólnika.

Jednakże pozostałe okoliczności związane z tym, że nie był on niewątpliwie jedynym wspólnikiem i posiadał 330 138 udziałów o łącznej wartości nominalnej 16 506 900 zł przeniesionych w jego własność jako zabezpieczenie pożyczki, nie czyniły zadość wymogowi prowadzenia przez niego jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co stanowiłoby tytułu podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i ewentualnie dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność. Nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, że w spornym okresie spółka posiadała osobę zarządzającą sprawami spółki, bowiem od 14 grudnia 2010 r. Prezesem Zarządu spółki był J. W., a od 9 maja 2022 r. Prezesem Zarządu spółki był S. S.. Wobec tego nie sposób uznać, że wyłącznie M. W. decydował o sprawach spółki, czy też był jej jednoosobowym wspólnikiem.

Obecne brzmienie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, decyduje, że wyłącznie wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. podlega ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej. Nie będzie tak zatem w przypadku wspólnika spółki wieloosobowej (dwu-i więcej), nawet jeśli w konkretnych realiach faktycznych jeden ze wspólników, posiadający większościowy pakiet udziałów (wspólnik dominujący) w istocie skupia w swoich rękach całą wiązkę uprawnień o charakterze majątkowym oraz uprawnień o charakterze korporacyjnym w tej spółce. Skoro zatem przepis art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej adresowany jest wyłącznie do wspólników spółek jednoosobowych w ścisłym tego pojęcia znaczeniu, to nie mógł on mieć zastosowania do M. W. w spornym okresie.

W kontekście powyższego sąd stwierdził, że M. W. od stycznia 2022 r. nie prowadził działalności gospodarczej jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W tych okolicznościach sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję zgodnie z sentencją wyroku.

O kosztach procesu sąd orzekł w pkt 3 sentencji wyroku na podstawie art. 99 k.p.c. w zw. art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zasądzając od organu rentowego na rzecz M. W. zwrot kosztów zastępstwa procesowego. W tym zakresie sąd wziął pod uwagę, że odwołanie zostało uwzględnione w całości. Ustalając wysokość tych kosztów sąd miał na względzie, że postępowanie w niniejszej sprawie dotyczyło zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek i w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 265), koszty zastępstwa procesowego powinny zostać ustalone według stawek liczonych od wartości przedmiotu sporu (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2019 r., III UZP 9/19). Wartość przedmiotu sporu obejmująca należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wraz z odsetkami wyniosła łącznie 34 628,58 zł, co uzasadniało zasądzenie kwoty określonej w § 2 pkt 5 ww. rozporządzenia.