Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2024 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Renata Gąsior

Protokolant st. sekr. sądowy Marta Jachacy

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2024 r. w Warszawie

sprawy J. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość zadłużenia z tytułu składek

na skutek odwołania J. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 30 maja 2023 r. znak: (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 30 maja 2023 r. znak: (...) w ten sposób, że stwierdza, że J. T. nie jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres objęty decyzją,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na rzecz J. T. kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia, za czas od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  oddala wniosek odwołującego o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

J. T. w dniu 11 lipca 2023 r. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 30 maja 2023 r. znak: (...), zaskarżając ją w całości. Ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez stwierdzenie, że odwołujący w okresie od maja 2018 r. do kwietnia 2022 r. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu w zakresie wskazanym w decyzji, ewentualnie o uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji ubezpieczony zarzucił:

1. naruszenia prawa procesowego, mające istotny wpływ na treść orzeczenia, a to:

1) art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 78 § 1 i 2 k.p.a. w zw. z art. 180 § 1 k.p.a. poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób niewyczerpujący, tj. pominięcie dowodów wnioskowanych przez odwołującego w piśmie z dnia 20 grudnia 2022 r. i oparcie decyzji tylko na dowodach zebranych przez ZUS, podczas gdy ZUS zobowiązany był w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy - co doprowadziło do błędnego uznania, że wyjaśniono wszystkie okoliczności mające znaczenie dla sprawy, a w konsekwencji do wydania decyzji stwierdzającej obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu;

2) art. 107 § 1 pkt 6 k.p.a. w zw. z art. 80 k.p.a. poprzez:

— niewskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione;

— niewskazanie dowodów, na których się oparł;

— niewskazanie, czy w ogóle ani z jakich przyczyn dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej dowodom;

— niewyjaśnienie materialnoprawnej podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa;

— dowolną ocenę dowodów zgromadzonych w sprawie

- co uniemożliwiło weryfikację istnienia i przebiegu procesu analizy materiału dowodowego przez ZUS oraz dokonywania ustaleń faktycznych, podczas gdy z dowodów wnioskowanych przez odwołującego wynika, że ani Spółka, ani on jako wspólnik Spółki nie osiągnął żadnego przychodu z działalności Spółki, jak również nie podjął próby ich osiągnięcia, za którą nie można uznać formalnych, niepełnych zgłoszeń spółki do właściwych rejestrów – w konsekwencji czego ZUS uznał, że odwołujący podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu w spornym okresie;

2. naruszenia prawa materialnego, a to:

1) art. 82 ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że odwołujący jako wspólnik (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, zobowiązany był opłacać składkę na ubezpieczenie zdrowotne, podczas gdy odwołujący nie był zobowiązany opłacać składek na ubezpieczenia zdrowotne, ponieważ spółka ani on jako wspólnik spółki nie uzyskiwał żadnych przychodów przez cały okres jej istnienia;

2) art. 83 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez wydanie decyzji w sytuacji, gdy zgromadzony materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie, że odwołujący jako wspólnik spółki ani sama spółka uzyskała jakiekolwiek przychody z działalności gospodarczej, co doprowadziło do bezzasadnego nałożenia na odwołującego obowiązku płatności składek na ubezpieczenie zdrowotne za sporny okres w sytuacji, gdy wszczęte postępowania powinno zostać umorzone (odwołanie z dnia 7 lipca 2023 r. – k. 5-10 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie od odwołującego na rzecz organu rentowego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy wskazał, że wydana decyzja dotyczy zadłużenia z tytułu prowadzenia przez odwołującego indywidualnej działalności gospodarczej (...). Gdzie według stanu na 7 lipca 2023 r. na koncie płatnika składek figuruje zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne za okres od kwietnia 2023 r. do maja 2023 r. w łącznej kwocie 1.417,35 zł oraz ubezpieczenie zdrowotne za okres od czerwca 2018 r. do grudnia 2021 r., od kwietnia 2022 r. do maja 2023 r. w łącznej kwocie 19.574,28 zł plus odsetki za zwłokę 5.576,00 zł. W świetle powyższych wskazań w ocenie organu rentowego powołane przez odwołującego zarzuty (brak uzyskiwania przychodu ze spółki z o.o. komandytowej) nie mają znaczenia dla sprawy, zaskarżona decyzja wydana jest prawidłowo, a odwołanie winno zostać oddalone. Organ rentowy wskazał, że jednym z tytułów do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jest prowadzenie działalności gospodarczej (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy zdrowotnej, który to przepis mówi o prowadzeniu działalności gospodarczej, co oznacza, że obowiązek opłacania składek jest niezależny od wyniku finansowego, tj. od tego czy przedsiębiorca uzyskał dochód z tej działalności. Sam bowiem status przedsiębiorcy powoduje konieczność opłacania składek zdrowotnych. Na marginesie, organ rentowy wskazał, że wbrew literalnemu brzmieniu art. 82 ustawy zdrowotnej składkę zdrowotną należy płacić od każdego rodzaju działalności gospodarczej w rozumieniu art. 82 ust. 5 ww. ustawy, a w przypadku spółek od każdej spółki, nawet jeśli w ramach danej działalności nie były uzyskiwane przychody. Przyjęcie bowiem innej zasady prowadziłoby do obejścia prawa. W myśl art. 69 ust. 1 w związku z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy zdrowotnej u przedsiębiorców obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych. Na podstawie natomiast art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych przedsiębiorcy podlegają składkom od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania jej wykonywania. Co oznacza, że dla powstania lub wygaśnięcia obowiązku ubezpieczeniowego nie ma znaczenia uzyskiwanie przychodów (odpowiedź na odwołanie z dnia 3 sierpnia 2023 r. – k. 32-33 a.s.).

W toku postępowania, w piśmie procesowym z dnia 11 czerwca 2024 r. organ rentowy sprecyzował, że zadłużenie objęte zaskarżoną decyzją za okres od maja 2018 r. do stycznia 2022 r. obejmuje zadłużenie z tytułu bycia (...) sp. z o.o., sp. k., natomiast za składka za maj 2022 r. dotyczy zadłużenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (pismo procesowe z dnia 11 czerwca 2024 r. – k. 380-387 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. T. w od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2005 r. prowadził działalność gospodarczą w formie (...) S.C., M. P., J. T.. Nadto, od 1 stycznia 2001 r. odwołujący się rozpoczął prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej (...) (zeznania J. T. – k. 410 a.s.)

Spółka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Spółka komandytowa, została zarejestrowana 27 lutego 2003 r., natomiast w dniu 28 stycznia 2022 r. dokonano wpisu w rejestrze o wykreśleniu z KRS. Odwołujący się w tym okresie był wspólnikiem ww. spółki, natomiast w okresie od 25 marca 2008 r. do 16 września 2014 r. był wspólnikiem w spółce (...) SPÓŁKA JAWNA (wydruk z KRS – k. 13-16 a.s., 17-19 a.s.)

(...) SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ SPÓŁKA KOMANDYTOWA nie osiągała przychodu. Nie generowała kosztów i nie prowadziła żadnej działalności. Nigdy nie została wystawiona żadna faktura. Spółka nie miała majątku ani zysku. Spółka nie posiadała numerów NIP i REGON, które zostały nadane spółce tuż przed wykreśleniem, aby złożyła sprawozdanie zerowe, tylko na potrzeby procesu wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego (uchwała wspólników z dnia 7 stycznia 2022 r. o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego – k. 21 a.s.; wniosek spółki z dnia 15 lutego 2022 r. o nadanie REGON i NIP – k. 22 a.s.; postanowienie z dnia 27 stycznia 2022 r. o wykreśleniu spółki z rejestru przedsiębiorców KRS – k. 24 a.s.; informacja z dnia 26 stycznia 2022 r. o nadaniu NIP – k. 23 a.s.; zeznania J. T. – k. 410-411 a.s.; zeznania D. K. – k. 270-273 a.s.).

W okresie od maja 2018 r. do kwietnia 2022 r. odwołujący uiszczał składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu jednoosobowej działalności gospodarczej (...). Dokonując przelewów w dniu 15 maja 2019 r., 5 lipca 2019 r., 15 września 2020 r., 22 maja 2023 r. oraz w dniu 20 grudnia 2023 r. odwołujący się omyłkowo wpisując miesiące, których dotyczy płatność składki wskazał błędne tytuły przelewów. Dokonane przez ubezpieczonego wpłaty rozliczone zostały zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 roku w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Odwołujący uzyskał zwolnienie z opłacania składek za okres marzec-maj 2020 r. w trybie ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywoływanych nimi sytuacji kryzysowych. Natomiast wpłata dokonana przez odwołującego w dniu 16 maja 2022 r. na poczet składki za miesiąc kwiecień 2022 r. w kwocie 556,61 zł rozliczyła zaległość na FUZ za kwiecień 2017 r. w kwocie 242,60 zł + odsetki 79,00 zł, za maj 2017 r. w kwocie 168,01 zł + odsetki 67,00 zł w związku ze sporządzoną z urzędu korektą deklaracji rozliczeniowych w dniu 11 maja 2022 r. (deklaracje ZUS DRA za okresy 05-2018-04-2022 – k. 319-364 a.s.; potwierdzenia przelewów zapłaty wszystkich składek do ZUS za okres 05-2018-04-2022 – k. 365-378 a.s.; wykaz wpłat uiszczonych przez odwołującego za sporny okres z tytułu składki zdrowotnej – k. 380v-381v a.s.; zestawienie deklaracji złożonych przez płatnika za okres objęty decyzją oraz korekty deklaracji z urzędu w dniu 11 maja 2022 r. wraz z rozliczeniem wpłat płatnika – k. 382-387v a.s.).

Pismem z dnia 24 lutego 2023 r. organ rentowy poinformował odwołującego się o dokonanym uporządkowaniu z urzędu na indywidualnym koncie odwołującego jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą ( (...)) dokumentów zgłoszeniowych, wyrejestrowujących i rozliczeniowych.

W dniu 28 czerwca 2022 r. organ rentowy wszczął postępowanie w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu prowadzenia ww. pozarolniczej działalności gospodarczej ( (...)). Natomiast w dniu 13 grudnia 2022 r. organ rentowy zawiadomił płatnika o zakończeniu postępowania.

Decyzją z dnia 30 maja 2023 r., znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. stwierdził, że J. T. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia zdrowotne w łącznej kwocie 20.931,62 zł, w tym z tytułu składek na ubezpieczenia zdrowotne w ramach zakresów deklaracji 01-39 za okres od maja 2018 do kwietnia 2022 w kwocie 15.681,62 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 5.250,00 zł (decyzja ZUS z dnia 30 maja 2023 r. – a.r.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach rentowych. Zdaniem Sądu, powołane wyżej dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Nie były one przez strony kwestionowane w zakresie ich autentyczności, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Sąd uznał również za wiarygodne zeznania odwołującego się oraz świadka M. K., gdyż ich treść korelowała wzajemnie z dokumentami zgromadzonymi w aktach niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie J. T. zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi. Obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (art. 12 ust. 1 ustawy).

Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się też wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej (art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych)

Okres podlegania obowiązkowi ubezpieczeń określa przepis art. 13 pkt. 4 ustawy systemowej, zgodnie z którym osoby prowadzące pozarolniczą działalność obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone czy to pierwotnie na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej następnie zaś na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Na podstawie zaś art. 66 ust. 1 pkt. 1c ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2024 roku, Nr 146) osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Przy tym na podstawie art. 5 pkt 21 ustawy o świadczeniach, użyte w ustawie o świadczeniach określenie osoby prowadzącej działalność pozarolniczą, oznacza osobę, o której mowa w art. 8 ust. 6 ustawy systemowej. W konsekwencji, art. 5 pkt 21 ustawy o świadczeniach wyraźnie odsyła do ustawy systemowej w zakresie pojęcia osoby prowadzącej działalność pozarolniczą, które precyzuje – jako przepis szczególny – art. 8 ust. 6 ustawy systemowej. Przepis art. 8 ust. 6 ustawy systemowej definiuje osobę prowadzącą pozarolniczą działalność w zakresie zarówno ubezpieczeń społecznych, jak i ubezpieczenia zdrowotnego, co wyraźnie wynika z jego treści. Jako dwie odrębne podstawy uznania danej osoby za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się: w pkt 1) osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych oraz w pkt 4) m.in. wspólnika spółki komandytowej.

W konsekwencji wspólnicy spółki jawnej, a także komandytowej, partnerskiej i wspólnicy jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stosownie do treści art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które prowadzą działalność pozarolniczą.

Zgodnie z art. 82 ust 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w przypadku, gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie. Tym samym z przepisu tego wynika generalna zasada, w myśl której jeżeli spełnione są warunki do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia więcej niż z jednego tytułu składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego tytułu oddzielnie.

Zgodnie z art. 82 ust. 3 i 4 jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niż jednego z rodzajów działalności określonych w ust. 5, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana odrębnie od każdego rodzaju działalności, z zastrzeżeniem ust. 4. Jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niż jednej spółki w ramach tego samego rodzaju działalności, o której mowa w ust. 5 pkt 1-5, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest odrębnie od każdej prowadzonej spółki.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy, wnioskodawca podnosił, że nie jest zobligowany do opłacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu bycia (...) spółki (...) w spornym okresie, gdyż ta, w ogóle działalności nie prowadziła i nie osiągała przychodów.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że wskazana na wstępie ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.), ustanawia obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od formy, w ramach której jest prowadzona. Jednakże w wypadku zbiegu tytułów do ubezpieczenia wydaje się, że przepisy tej ustawy interpretowane łącznie uzależniają obowiązek faktycznego opłacania składki od uzyskiwania przychodu w ramach danego tytułu. Takie stanowisko zajął m.in. Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 7 lipca 2009 r., sygn. akt III AUa 281/09, ale również i Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt III AUa 457/13, w świetle którego - jeśli powstanie zbieg tytułów do uiszczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, np. z jednoosobowej działalności gospodarczej i spółki jawnej, to obowiązek odprowadzenia składki na ubezpieczenie zdrowotne w podwójnej wysokości powstanie z chwilą, gdy z obu tych tytułów zostanie osiągnięty przychód. Nadto w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 7 grudnia 2017 r. III AUa 469/17 wskazano, że w sytuacji opisanej w przepisie art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1938 ze zm.) - ustawodawca powstanie obowiązku uiszczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne powiązał nie z samym istnieniem tytułu do ubezpieczenia (prowadzenie działalność gospodarcza), ale z uzyskiwaniem z tego tytułu przychodów. W przypadku braku uzyskania przez płatnika w spornym okresie przychodu z prowadzenia działalności jako wspólnik spółki z o.o., nie było podstaw do naliczenia z tego tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne. Znajduje to potwierdzenie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 31 lipca 2020 r. III AUa 397/20 w którym wskazano wprost, że warunkiem uiszczania składek na ubezpieczenie zdrowotne z każdego tytułu jest uzyskiwanie przychodów z tych tytułów, to brak takowych przychodów nie powoduje obowiązku opłacania składek od nierodzącego przychodu tytułu. Podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 27.10.2020 roku, III AUa 1737/19, wskazując, że samo istnienie tytułu do ubezpieczenia odwołującego jako wspólnika spółki nie powodowało obowiązku uiszczenia składki na ubezpieczenia zdrowotne. Konieczne było jeszcze uzyskanie z tego rodzaju działalności przychodu.

Zdaniem Sądu Okręgowego rację ma odwołujący, że przepis art. 82 powołanej wyżej ustawy posługuje się pojęciem przychodu i tym samym należy uznać, że odwoływanie się do tego pojęcia jest działaniem świadomym, które ma skutkować wskazaniem, że dopiero osiągnięcie przychodu wywołuje skutek w postaci obowiązku zapłaty składki. W analizowanej sprawie dokumenty w postaci akt rejestrowych spółki, a szczególności informacja z dnia 26 stycznia 2022 r. o nadaniu NIP jednoznacznie wskazują, że (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. przez cały okres istnienia nie uzyskała żadnych przychodów. Słusznie wskazuje odwołujący się, że nie jest możliwe legalne prowadzenie działalności gospodarczej i wystawianie faktur bez posiadania NIP. Świadek D. K. potwierdził, że spółka nigdy nie rozpoczęła działalności gospodarczej, a jej wspólnicy nigdy nie zamierzali jej rozpocząć, ponieważ odstąpili od tego pomysłu jeszcze przed skutecznym zarejestrowaniem spółki w KRS. Świadek wyjaśnił, że spółka nie mogła rozpocząć działalności gospodarczej, ponieważ nie posiadała numerów NIP i REGON, które zostały nadane spółce tuż przed wykreśleniem, tylko na potrzeby procesu wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Słusznie zatem podnosi odwołujący, że w okresie od maja 2018 r. do grudnia 2021 r. nie podlegał podwójnemu oskładkowaniu, tylko pojedynczemu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli chodzi o składkę za kwiecień 2022 r. wskazać należy, że nie powstała żadna zaległość, ponieważ odwołujący podlegał pojedynczemu oskładkowaniu i odwołujący terminowo uiścił wpłatę.

Odnosząc się do wniosku ubezpieczonego o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, że odwołujący w okresie od maja 2018 r. do stycznia 2022 r. nie podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu pozostawania wspólnikiem spółki, przede wszystkim podkreślić należy, że toczące się postępowanie służy ocenie zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, ale tylko w granicach przedmiotu, jaki ona obejmuje, obejmuje zaś tylko kwestię zadłużenia J. T. względem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia zdrowotne za okres od maja 2018 r. do kwietnia 2022 r. Wskazana treść decyzji wyznacza zakres i przedmiot rozpoznania sprawy przez sąd, który orzeka o zasadności odwołania w granicach przedmiotu zaskarżonej decyzji. Sądowe postępowanie odwoławcze ma bowiem charakter kontrolny i odnosi się do decyzji, a nie do dowolnego (poza decyzją) przedmiotu sprawy (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2020r., II UK 38/19, Legalis nr 2560367). W tej sytuacji złożony przez odwołującego wniosek w takim postępowaniu, musi pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z tym, co obejmuje zaskarżona decyzja.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdził, że J. T. nie jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres objęty decyzją, o czym orzekł w punkcie 1. sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 99 k.p.c. w zw. art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zasądzając od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W. – jako strony przegrywającej – na rzecz J. T. zwrot kosztów zastępstwa procesowego. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd miał na względzie, że wartość przedmiotu sporu obejmująca należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne mieściła się w przedziale między 10.000 zł a 50.000 zł, co uzasadniało zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującego się kwoty 3.600,00 zł określoną w § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2023 r., poz. 1964).

Sąd nie uwzględnił wniosku strony odwołującej się o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w potrójnej wysokości, bowiem w rozpoznanej sprawie nakład pracy pełnomocnika, ani charakter sprawy, czy też przyczynienie się pełnomocnika do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia nie uzasadniały przyznania wynagrodzenia adwokackiego w stawce wyższej niż minimalna. Sąd miał również na uwadze, że strona odwołująca się, mimo, że była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wszystkie wnioski formułowała w sposób poprawny. Wobec powyższego, Sąd orzekł jak w punkcie 3. sentencji wyroku.

Sędzia Renata Gąsior