VII U 148/16 - wyrok Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2016-04-22

Sygn. akt VII U 148/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Dominika Kołpa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2016 r. w Warszawie

sprawy J. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W.

o wysokość kapitału początkowego

na skutek odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 3 sierpnia 2015 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 148/16

Transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia wyroku z dnia 22 kwietnia 2016 r.

Wygłoszone uzasadnienie wyroku.

Odwołująca J. J. w swoim odwołaniu od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 3 sierpnia 2015 roku. Z dnia 2 grudnia 2015 roku mówię o dacie sporządzeniu odwołania, karta 2 akt sprawy. Stwierdziła, iż organ rentowy nie uwzględnił całego okresu jej urlopu wychowawczego. Wskazała, iż była na urlopie wychowawczym od listopada 1981 roku do listopada 1989 roku na czwórkę dzieci z powodu przewlekłej choroby jej córki i najmłodszej córki P.. Urlop wychowawczy był przedłużony na córkę P., a otrzymała z ZUS dodatek pielęgnacyjny. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie karta 3 wnosił o oddalenie odwołania. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny w przedmiotowej sprawie. Odwołująca urodzona (...) złożyła w dniu 25 maja 2015 roku wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury w powszechnej, poprzez przeliczenie emerytury zgodnie z ustawą od 1 maja 2015 roku. Urlop wychowawczy został przyznany w okresie od 1981 do 1989 roku. To wynika z dokumentów zawartych w aktach rentowych strona 330 do strony 332. Decyzją z dnia 8 października 2015 roku organ rentowy przeliczył odwołującej wysokość świadczenia emerytalnego strona 338 akt rentowych i decyzją z 3 sierpnia 2015 roku ponownie ustalił wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1990 roku w wysokości 107.037,26 złotych przeliczając podstawę wymiaru kapitału w myśl artykułu 174 ustęp 2a Ustawy o emeryturach. Przy ustalaniu kapitału początkowego okresy urlopów wychowawczych obliczono przyjmując po 1/3 procent podstawy wymiaru kapitału początkowego za każdy rok tych okresu. Oddział do ustania wartości kapitału, do ustalenia przepraszam wartości kapitału przyjął okresy urlopu wychowawczego od 6 czerwca 1973 roku do 6 czerwca 1973 roku. Tutaj musi być tak, od następnie od 6 listopada 1973 roku do 16 listopada 1973 roku, od 26 listopada 1981 roku do 24 grudnia 1982 roku. I od 2 kwietnia 1983 roku do 6 września 1984 roku oraz od 14 grudnia 1984 roku do 9 października 1985 roku oraz od 16 stycznia 1989 roku do 10 października 1989 roku w łącznej wysokości 6 lat. Odwołująca domagała zaliczenia do stażu pracy w kapitale początkowym przedłużonego okresu urlopu wychowawczego na chorą córkę P. urodzoną (...), na którą przysługiwał jej zasiłek pielęgnacyjny w okresie od 1 maja 1999 roku do 30 kwietnia roku 2000. Okres, za jaki przysługiwał odwołującej zasiłek pielęgnacyjny na córkę P. przypadał po 31 grudnia 1998 roku, więc w świetle obowiązujących przepisów nie mógł być uwzględniony do ustalenia wartości kapitału początkowego. Odwołująca od 19 stycznia 1978 roku do 31 maja 1990 roku była zatrudniona w (...), a od 6 marca 1990 roku do 6 września 1990 roku pobierała zasiłek chorobowy. Od 7 września 1990 roku była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy odnosząc się do argumentów wywiedzionych w piśmie procesowym odwołującej z 20 marca 2016 roku stwierdził, iż decyzją zaskarżoną ponownie ustalił wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku zgodnie z wnioskiem zainteresowanej, a odwołującej w przedmiotowej sprawie w oparciu o dyspozycję art. 174 ustęp 2a ustawy o emeryturach. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego jak to wcześniej wykazałem organ rentowy przyjął okres sprawowania opieki nad dziećmi w wymiarze sześciu lat. W dniu 30 listopada 2009 roku odwołująca zgłosiła wniosek o zaliczenie dodatkowych trzech lat urlopu wychowawczego na córkę P. i zgodnie z przepisem art. 7 punkt 5 wyżej wymienionej ustawy okres urlopu wychowawczego uwzględnia się dodatkowo w granicach do trzech lat na każde dziecko, jeśli ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny. Okres urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego dla matek opiekujących się dzieckiem może zostać uwzględniony, jeżeli przypada przed dniem nabycia prawa do renty, emerytury. W aktach odwołujących, odwołującej znajduje się zaświadczenie lekarskie z dnia 14 kwietnia 1999 roku, stanowiące o przysługującym zasiłku pielęgnacyjnym na córkę P. w okresie od 1 maja 1999 roku do 30 kwietnia 2000. Odwołująca przebywała w tym czasie na rencie z tytułu niezdolności do pracy, o czym została poinformowana decyzją odmawiającą uwzględnienia dodatkowych trzech lat urlopu wychowawczego z dnia 3 lutego 2010 roku. Nadto organ rentowy wyjaśnił, że wskazany przez odwołującą okres nieskładkowy w wymiarze trzech miesięcy, sześciu dni jest okresem, za który wypłacono zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia, nie jest to okres sprawowania opieki nad dziećmi i z tych też względów organ rentowy orzekł i wydał decyzję zaskarżoną podnosząc bezzasadność odwołania. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. W ocenie Sądu Okręgowego przedstawiona argumentacja i potwierdzenie powyższej argumentacji zawarte w aktach dołączonych do sprawy organu rentowego daje podstawę do przyjęcia, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa i zgodna z obowiązującym stanem prawnym. Organ rentowy w sposób dokładny wskazał, jakie okoliczności spowodowały nieuwzględnienie odwołania, nieuwzględnienie argumentów i stanowiska odwołującej przytaczając zasady, którymi się kierował, jeżeli chodzi o kwestie rozliczenia zasiłku pielęgnacyjnego. W tym zakresie odniósł się w pełni do argumentów wywiedzionych przez odwołującą, która wskazała, iż od [ns 00:04:54.758] w czerwcu i w listopadzie nie była na urlopie wychowawczym, natomiast urlop wychowawczy miała od 26 listopada 1981 roku do 10 października 1989 roku. W tym zakresie wyjaśnił również organ rentowy, dlaczego zaliczył tylko okres sześciu lat, mimo, że urlop odwołującej trwał dłużej niż 6 lat z powodu przewlekłej choroby córki P.. W tym zakresie stanowisko organu rentowego jest w ocenie Sądu czytelne. Wskazano, bowiem ten czasokres [ns 00:05:36.329] i fakt wypłacania zasiłku chorobowego odwołującej za czas trzech miesięcy i sześciu dni, co rzutowało na kwestie dotyczące rozliczenia ostatecznego urlopu wychowawczego. Sąd Okręgowy wobec powyższego nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania na mocy art. 477(14) paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Łukasz Kusiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Zbigniew Szczuka
Data wytworzenia informacji: