Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Jacek Matusik (spr.)

Sędziowie: SSO Anita Jarząbek - Bocian

SSR del. Agnieszka Ławryńczuk

Protokolant p.o. protokolant sądowy Monika Suwalska

przy udziale prokuratora Teresy Pakieły oraz oskarżycielek posiłkowych M. W., K. M. i H. N.

po rozpoznaniu dnia 4 marca 2016 r.

sprawy M. S. syna M. i B. z domu M., ur. (...) listopada
1989 r. w S.

oskarżonego o przestępstwo z art. 177 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej K. M.

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 5 sierpnia 2015 r. sygn. akt VIII K 174/15

wyrok w zaskarżonej części, tej w zakresie jego uzasadnienia zmienia w ten sposób, iż na stronie 10 pisemnego uzasadnienia w wierszu 5 od dołu po słowach „sprawcą przedmiotowego” skreśla słowa „w znacznym stopniu” oraz na stronie 12 pisemnego uzasadnienia w wierszu 12 od dołu po słowach „do zaistnienia wypadku” skreśla słowa „w znacznym stopniu”; wydatkami za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

SSO Anita Jarząbek-Bocian SSO Jacek Matusik SSR del. Agnieszka Ławryńczuk

Sygn. akt VI Ka 1380/15

UZASADNIENIE

M. S. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2015 roku, sygn. akt VIII K 174/15 za to, że w dniu 12 listopada 2014r. w W. na ulicy (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 22 ust. 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym powodując nieumyślnie wypadek drogowy w ten sposób, iż kierując samochodem marki V. o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu motocyklem marki A. o nr rej. (...) K. W. poruszającemu się po pasie ruchu, na który zamierzał wjechać, w wyniku czego kierujący motocyklem K. W. doznał obrażeń ciała skutkujących zgonem na miejscu zdarzenia, czym wyczerpał dyspozycję z art. 177§ 1 i 2 k.k.

Apelację od powyższego wyroku, w części dotyczącej uzasadnienia wniósł pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej K. M. , wnosząc o wyeliminowanie z zawartego w uzasadnieniu opisu czynu i stanu faktycznego w zakresie dotyczącym nieudowodnionych rozważań odnośnie przyczynienia się pokrzywdzonego do wypadku drogowego. Na rozprawie apelacyjnej pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej K. M. sprecyzował, iż wnosi o skreślenie w uzasadnieniu słów „w znacznym stopniu”, zawartych przed słowem „przyczynił się” w ustaleniach i rozważaniach Sądu.

Prokurator przyłączył się do stanowiska pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wywiedziona przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, iż w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów sprawstwo i zawinienie oskarżonego M. S. są oczywiste, a ustalenia te nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron. Niemniej jednak w treści uzasadnienia, jak słusznie podniósł to skarżący, Sąd meriti błędnie przyjął, iż pokrzywdzony K. W. w znacznym stopniu przyczynił się do inkryminowanego zdarzenia. Powyższe ustalenia Sąd Rejonowy poczynił na podstawie końcowych wniosków zawartych w opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego i techniki samochodowej. Nie ulega wątpliwości, iż Sąd I instancji w procesie dochodzenia do ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie był zobligowany do kształtowania swego przekonania na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, które winny być ocenione swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Stosowanie wymogów o których stanowi art. 7 k.p.k. winno odnosić się do wszystkich dowodów zgromadzonych w sprawie, w tym również do wydanych w sprawie opinii. W niniejszej sprawie Sąd orzekający przyjmując wnioski biegłego za kategoryczne, w zakresie znacznego przyczynienia się pokrzywdzonego do przedmiotowego zdarzenia, naruszył przepis art. 7 k.p.k. Pamiętać należy, iż to sąd, na podstawie zgromadzonych dowodów, w tym posiłkując się opiniami biegłych, winien samodzielnie dokonać oceny prawnej zdarzenia. Sąd nie jest związany treścią opinii i winien oceniać ją tak, jak każdy dowód z opinii. Sąd nie może bezkrytycznie przyjmować ustaleń zawartych w opinii i jedynie na ich podstawie ustalać stan faktyczny. Wnioski wynikające z opinii Sąd winien przeanalizować w zestawieniu z innym materiałem dowodowym, tak, aby tworzyły logiczną całości oraz były zgodną z wiedzą i doświadczeniem życiowym.

W swojej opinii biegły wskazał m.in., iż do zaistnienia wypadku w znacznym stopniu przyczynił się pokrzywdzony poruszając się z nadmierną prędkością. Biegły w swojej opinii nie odniósł się jednakże do przebiegu zdarzenia jaki by zaistniał w przypadku poruszania się pokrzywdzonego zgodnie z administracyjną prędkością, nie można tym samym wykluczyć sytuacji, iż nawet jeśli pokrzywdzony poruszałby się przepisowo to do wypadku doszłoby i tak z wyłącznych przyczyn stojących po stronie oskarżonego. Okoliczności sprawy ukazują, iż pokrzywdzony mógł przyczynić się do zaistniałego wypadku albowiem poruszał się z prędkością nadmierną, gdyby zaś przestrzegał dopuszczalnej prędkości mógłby uniknąć kolizji z pojazdem oskarżonego. Niemniej jednak Sąd Rejonowy przed uznaniem, iż uczynił to w sposób znaczny winien przeprowadzić inne dowody w sprawie, które pomogłyby stwierdzić taki stan faktyczny. W niniejszej sprawie takie dowody nie zostały jednakże przeprowadzone. Biegły w swojej opinii odpowiedział na pytania m.in. z jaką prędkością poruszały się pojazdy biorące udział w wypadku, kto ponosi odpowiedzialność za zdarzenie, co było bezpośrednią przyczyną zdarzenia oraz czy istniała możliwość uniknięcia zderzenia. Za sprawcę bezspornie uznano oskarżonego, który nie udzielił pierwszeństwa przejazdu pojazdowi którym poruszał się pokrzywdzony. Mając na względzie powyższe okoliczności, wskazanie przez Sąd meriti w treści uzasadnienia, iż pokrzywdzony w znacznym stopniu przyczynił się do kolizji należy uznać za nieprawidłowe. Na kanwie niniejszej sprawy przytoczyć należy stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 6 listopada 1972r., Rw 1106/72, a które to stanowisko Sąd Okręgowy podziela, iż sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa zachowanie się innego współuczestnika ruchu nie może mieć większego znaczenia dla odpowiedzialności sprawcy wypadku drogowego - zarówno w zakresie winy, jak i kary - jeżeli tenże sprawca zawczasu widział to zachowanie i nie wyciągnął z tego faktu koniecznych dla siebie wniosków. Nie jest zatem istotne przyczynienie się pokrzywdzonego do wypadku, skoro wina i sprawstwo oskarżonego zostało w niniejszej sprawie trafnie udowodnione.

Reasumując, okoliczności przedmiotowej sprawy nie pozwalają uznać, jak to uczynił Sąd I instancji, iż swoim zachowaniem pokrzywdzony K. W. w sposób znaczny przyczynił się do inkryminowanego zdarzenia. Biorąc pod uwagę powyższe wywody oraz kierunek złożonej apelacji, Sąd Okręgowy wyrok w zaskarżonej części, tej w zakresie jego uzasadnienia zmienił w ten sposób, iż na stronie 10 pisemnego uzasadnienia w wierszu 5 od dołu po słowach „sprawcą przedmiotowego” skreślił słowa „w znacznym stopniu” oraz na stronie 12 pisemnego uzasadnienia w wierszu 12 od dołu po słowach „do zaistnienia wypadku” skreślił słowa „w znacznym stopniu”.

Z powyższych względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Anita Jarząbek-Bocian SSO Jacek Matusik SSR del. Agnieszka Ławryńczuk