Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Morycz

protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Gaca

przy udziale prokuratora: Wojciecha Groszyka

po rozpoznaniu dnia 21 stycznia 2025 r.

sprawy K. S., syna S. i I., ur. (...) we W.

oskarżonego o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 3 października 2024 r.

sygn. akt III K 153/24

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi -Północ w Warszawie do ponownego rozpoznania

Sygn. akt VI Ka 1293/24

UZASADNIENIE

K. S. został oskarżony o to, że w okresie od dnia 29 maja 2023 roku do dnia 2 czerwca 2023 roku w W. na terenie sklepów (...), działając w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu takiej samej sposobności dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzego mienia ruchomego w postaci:

- w dniu 29 maja 2023 roku przy ul. (...), perfum D.&G. B. (...)ml o wartości 269,99zł,

- w dniu 30 maja 2023 roku przy ul. (...), perfum H. B. Men 75ml o wartości 299,99 zł oraz wody toaletowej C. (...)ml o wartości 149,99 zł,

- w dniu 1 czerwca 2023 roku przy ul. (...), perfum C. (...) ml o wartości 174,99 zł,

- w dniu 2 czerwca 2023 roku przy ul. (...), wody toaletowej P. R. W. (...)ml o wartości 339,99zł,

gdzie łączna wysokość powstałych strat wyniosła 1 164,95 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w Ł., to jest o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k.

W dniu 3 października 2024 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w W. wydał wyrok w sprawie o sygn. akt III K 153/24, którym oskarżonego w ramach zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu uznał za winnego tego, że w dniu 29 maja 2023 roku przy ul. (...), dokonał kradzieży perfum D.&G. B. (...)ml o wartości 269,99zł, działając na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w Ł., który to czyn stanowi wykroczenie i który kwalifikuje z art. 119 § 1 k.w. oraz, że w dniu 1 czerwca 2023 roku przy ul. (...), dokonał kradzieży perfum C. (...) ml o wartości 174,99 zł, działając na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w Ł., uznając że w/w czyn stanowi wykroczenie i który zakwalifikował z art. 119 § 1 k.w., wymierzając mu łącznie karę grzywny w wysokości 600 złotych. Ponadto zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w łącznej wysokości 160 złotych, w tym kwot® 60 złotych tytułem opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator, zaskarżonemu wyrokowi zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, polegający na przyjęciu, że w zakresie czynów z dnia 30 maja 2023 roku oraz z dnia 2 czerwca 2023 roku, ze względu na uprzednie ukaranie oskarżonego mandatami karnymi, nie zachodzi przesłanka do uznania ich za czyny popełnione w warunkach określonych w art. 12 § 2 k.k., a co za tym idzie błędne wyeliminowanie z zakresu oskarżenia wyżej wskazanych czynów oraz uznanie, że procesowemu rozpoznaniu podlegają jedynie czyny z dnia 29 maja 2023 roku oraz 1 czerwca 2023 roku, które zostały uznane za wykroczenia art. 119 § 1 k.w. W związku z powyższym wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, bowiem konieczne jest przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora była zasadna i zasługiwała na uwzględnienie. W związku z powyższym Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Rację ma prokurator, że Sąd Rejonowy błędnie przyjął, że uiszczenie przez oskarżonego mandatów karnych w związku z wykroczeniami z dnia 30 maja 2023 r. i 2 czerwca 2023 r. spowodowało, że nie może za nie ponieść odpowiedzialności, w konsekwencji karnej. Przemawia za tym w szczególności fakt, że co do w/w czynów nie orzekał sąd, a co za tym idzie nie można uznać, żeby doszło do rozstrzygnięcia o winie i karze. Tym samym nie zaistniała powaga rzeczy osądzonej. Powyższe potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 sierpnia 2023 r. w sprawie o sygn. akt II KK 480/22, wskazując że jeśli wykroczenie przeciwko mieniu zostało prawomocnie osądzone, wówczas nie można go ująć w ramy czynu ciągłego na płaszczyźnie art. 12 § 2 kk z powodu zakazu ne bis in idem. Jednak samo przyjęcie mandatu karnego nie kończy prawomocnie postępowania sądowego, co przekłada się na brak stanu powagi rzeczy osądzonej. Jak z kolei stwierdził w wyroku z dnia 9 maja 2024 r. w sprawie o sygn. akt IV KK 29/24 przyjęcie mandatu karnego za wykroczenie nie wyklucza możliwości osądzenia tego czynu w ramach czynu ciągłego (art. 12 § 2 kk).

Sąd Okręgowy w tym składzie w pełni podziela poglądy wynikające z w/w orzeczeń. Tym bardziej, że nie można zgodzić się na sytuację, w której sprawcy wykroczeń przyjmowaliby mandaty karne, kalkulując że jest to dla nich bardziej opłacalne i dążąc w ten sposób do uniknięcia surowszej odpowiedzialności, w tym również karnej. Zwłaszcza w tego typu sytuacjach, kiedy takich czynów było kilka, co spowodowało zarzucenie oskarżonemu popełnienia czynu z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk. Argumentacja Sądu Rejonowego, który nie powołał żadnych orzeczeń i poglądów doktryny, wskazując jedynie, że „zdaje sobie sprawę z różnych interpretacji prawnych w zakresie ustalonego stanu faktycznego”, jednak przyjął „wersję najkorzystniejszą dla oskarżonego” dotyczącą poniesienia przez niego „odpowiedzialności prawnej”, jest zdaniem Sądu Okręgowego chybiona.

Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę Sąd Rejonowy powinien na wstępie rozważyć, jakiego czynu dopuścił się oskarżony. Sąd Okręgowy w tym składzie uważa, że jego zachowanie, na które składają się wszystkie wykroczenia powołanie w zarzucie wyczerpuje znamiona przestępstwa, a nie wykroczenia. Następnie powinien rozważyć, w jaki sposób zakończyć niniejsze postępowanie. Uiszczenie przez oskarżonego mandatów karnych, tak jak przyznanie się do winy czy naprawienie szkód, może stanowić istotne okoliczności łagodzące, skutkujące chociażby warunkowym umorzeniem postepowania karnego bądź wymierzeniem kary grzywny.