Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 1187/18 - wyrok Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2019-12-18

Warszawa, dnia 6 grudnia 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 1187/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: Sędzia Anna Zawadka (spr.)

Sędziowie: Remigiusz Pawłowski

Ludmiła Tułaczko

protokolant sądowy- stażysta Natalia Wierzbicka

przy udziale prokuratora Ewy Gołębiowskiej

po rozpoznaniu dnia 6 grudnia 2019 r. w Warszawie

sprawy T. O. syna S. i D. ur. (...) w S.

oskarżonego o przestępstwa z art. 229 § 1 i 3 kk; art. 178a § 1 kk;

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie

z dnia 28 czerwca 2018 r. sygn. akt IV K 362/17

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; na podstawie art. 105 § 1 k.p.k. prostuje oczywistą omyłkę pisarską w pkt 1 komparycji wyroku w ten sposób, że po słowie „przeprowadzenia” wpisuje „kontroli”; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 580 zł tytułem opłaty za II instancję oraz pozostałe koszty sądowe w postępowaniu odwoławczym.

Sędzia Anna Zawadka Sędzia Remigiusz Pawłowski Sędzia Ludmiła Tułaczko

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony T. O.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 28.06.2018r. sygn.akt IV K 362/17

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1187/18

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 28 czerwca 2018r. Sygn. akt IV K 362/17

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

T. O.

W dniu 8 września 2016r. w W. w trakcie przewozu radiowozem obiecał udzielić korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 5000 zł funkcjonariuszom policji K. P. i D. F. w związku z pełnieniem przez nich funkcji publicznej w celu skłonienia ich do naruszenia przepisów prawa poprzez odstąpienie od czynności zatrzymania i przeprowadzenia kontroli stanu trzeźwości- czyn 1

zeznania świadków: K. P.

D. F.

14-15, 182v-183;

17-18,183-183v,81

2.

T. O.

W dniu 8 września 2016r. w W. na ul. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym poprzez kierowanie pojazdem mechanicznym marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości -1,65% alkoholu etylowego we krwi – czyn 2

protokół zatrzymania osoby ;

sprawozda-

nie z przeprowa-

dzonych badań zawartości alkoholu etylowego,

protokół pobierania krwi ;

zeznania świadków: K. P.;

D. F.,

D. C.

2;

36,

37;

14-15, 182v-183;

17-18,183-183v;

38-39, 77v,79;

3.

T. O.

Oskarżony jest osobą niekaraną, osiągnął wysoki dochód z prowadzonej działalności gospodarczej w 2017r., jest osobą naruszającą przepisy ruchu drogowego: w latach 2011-2018 popełnił 14 naruszeń przepisów ruchu drogowego;

Informacja o dochodach oskarżonego

Informacja z KSP o wpisach w ewidencji kierowców

Informacja z KRK

284

285-286

287

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

T. O.

samochodem kierował inny mężczyzna –P. K., który oddalił się przed przybyciem funkcjonariuszy policji- czyn 2

wyjaśnienia oskarżonego T. O., zeznania świadków: P. K.

-go

M. P.

26-27,54v;

65-66, 70v,79,80v242-243;

113-114, 165- 166, 201v,202v

2.

T. O.

oskarżony nie obiecywał udzielić korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 5000 zł funkcjonariuszom policji K. P. i D. F. w zamian za odstąpienie od czynności zatrzymania i przeprowadzenia kontroli stanu trzeźwości- czyn 1

wyjaśnienia oskarżonego T. O.

26-27,54v

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu

z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1.

-zeznania świadka K. P.;

- zeznania świadka D. F.;

- zeznania świadka D. C. ze śledztwa;

-spójne, konsekwentne, szczegółowe, obiektywne i zgodne z zeznaniami D. F. i D. C. ze śledztwa oraz potwierdzone dokumentami w postaci protokołu zatrzymania osoby, sprawozdania z badań na zawartość alkoholu etylowego we krwi, protokołu pobrania krwi;

- spójne, konsekwentne, szczegółowe, obiektywne i zgodne z zeznaniami K. P. i D. C. ze śledztwa oraz potwierdzone dokumentami w postaci protokołu zatrzymania osoby, sprawozdania z badań na zawartość alkoholu etylowego we krwi, protokołu pobrania krwi ;

- korelują z zeznaniami funkcjonariuszy policji K. P. i D. F., stanowią rzeczową i spójną relację z przebiegu wydarzeń;

2.

-zeznania świadka K. P.;

- zeznania świadka D. F.;

-spójne, konsekwentne, szczegółowe, stanowią obiektywną relację z przebiegu zdarzeń i w całości zgodne z zeznaniami D. F.;

- spójne, konsekwentne, szczegółowe, stanowią obiektywną relację z przebiegu zdarzeń i w całości zgodne z zeznaniami K. P.;

3.

Informacja o dochodach oskarżonego

Informacja z KSP o wpisach w ewidencji kierowców

Informacja z KRK

Dokument wygenerowany z platformy dostępu do danych przez upoważnionego pracownika sądu, nie budzi wątpliwości co do wiarygodności;

dokument sporządzony przez uprawniony podmiot potwierdza, że oskarżony należy do kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego ;

dokument wystawiony w punkcie informacyjnym Krajowego Rejestru Karnego przy Sądzie Okręgowym, nie wzbudza zastrzeżeń odnośnie formy sporządzenia i wartości merytorycznej;

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu

z pkt 2.1.1

albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

1.

-zeznania świadka M. P. (k.113-114,165-166,201v,202v);

- zeznania świadka P. K. (k.65-66,70v,79,80v,242-243);

-zeznania świadka D. C. złożone na rozprawie (k.183v-185,202)

-świadek nie pamięta kto kierował samochodem podczas drogi z M. do W. ze względu na znaczną ilość spożytego alkoholu, zeznania są wewnętrznie sprzeczne – w pierwszych zeznaniach nie wspomina aby pojazdem miał kierować inny mężczyzna, a na rozprawie stwierdził „coś mi świta, że miał jechać jakiś brat”, a podczas konfrontacji z D. C. nie wskazywał na obecność czwartej osoby w aucie i stwierdził, że byli chyba we trzech, ale nie pamiętał kto kierował autem;

- pozostają w sprzeczności z relacją funkcjonariuszy policji K. P. i D. F., którzy jechali za samochodem i widzieli, że samochodem kierował oskarżony, a świadek przybyły na miejsce zdarzenia już po zatrzymaniu oskarżonego ;

-pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadka D. C. ze śledztwa w których twierdzi, że samochodem kierował oskarżony i nikogo więcej poza nim i M. P. w aucie nie było, podczas konfrontacji z P. K. świadek D. C. zaprzeczył aby to ten mężczyzna kierował pojazdem, pojawił się dopiero jak zatrzymała ich policja;

- zeznania wewnętrznie sprzeczne, chaotyczne i nielogiczne, świadek zasłania się niepamięcią na skutek ilości spożytego alkoholu i urazu głowy jakiego miał doznać tego dnia na skutek uderzenia butelką, wskazuje ma problemy z pamięcią i zmęczenie, twierdzi, że wcześniejsze zeznania wymyślił; zaprzeczył nawet temu, że widział się tego dnia z M. P. i razem z nim oraz z oskarżonym spożywał alkohol, co pozostaje w sprzeczności nawet z zeznaniami M. P., który akurat te fakty potwierdził; podczas konfrontacji z M. P. świadek przyznał, że tego dnia spożywał z nim alkohol; nie potwierdził zeznań ze śledztwa bez podania logicznej przyczyny; z opinii psychologicznej wynika, że wypowiedzi świadka wskazują na obecność jakościowych zaburzeń procesu myślenia, przeżywane silne napięcie i lęk, które istotnie obniżają zdolność do relacjonowania zdarzeń zgodnie z rzeczywistym przebiegiem, ujawniane zaburzenia procesu myślenia utrudniają mu właściwe rozeznania się w sytuacji przesłuchania i przyczyniają się do negatywnego nastawienia do udziału w przesłuchaniu, wpływają na treść relacji;

2.

wyjaśnienia oskarżonego T. O.

pozostają w sprzeczności z konsekwentnymi i spójnymi zeznaniami funkcjonariuszy policji K. P. i D. F., którzy nie mieli żadnego interesu w tym aby pomawiać oskarżonego bezpodstawnie, gdyż był dla nich osobą obcą i z faktu złożenia zeznań obciążających oskarżonego nie uzyskali żadnych wymiernych korzyści; nie zachodzą żadne powody podważające logikę tych zeznań;

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

2.

Obrazy przepisów postępowania karnego art. 7, 5 § 1 i 2 kpk polegającej na dowolnej ocenie materiału dowodowego i wyprowadzeniu z tej oceny niekorzystnego wniosku, co do popełnienia zarzucanych czynów;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, poprzez dokonanie ustaleń na podstawie dowodu z zeznań funkcjonariuszy policji;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie, wyjaśnił na rozprawie wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, następnie całość tych okoliczności wnikliwie i wszechstronnie rozważył, uwzględniając przy tym zasady prawidłowego rozumowania, wskazania wiedzy, doświadczenia życiowego i na tej podstawie poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne oraz wyprowadził trafny wniosek w przedmiocie winy oskarżonego T. O. za przypisane mu przestępstwa; ocena materiału dowodowego przez sąd I instancji dokonana została z baczeniem na reguły z art. 4, 5, 7 k.p.k., a więc jest bezstronna i nie narusza zasady granic swobodnej oceny dowodów oraz jest zgodna z prawidłowym rozumowaniem, wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego, zwłaszcza zaś nie zawiera błędów faktycznych i logicznych. Ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji nie budzą zastrzeżeń Sądu Okręgowego, gdyż są oparte na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej, ocenionego w sposób wszechstronny i zgodny z zasadami logicznego rozumowania.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uniewinnienia oskarżonego, w sytuacji gdy wiarygodne dowody w postaci m.in. zeznań funkcjonariuszy policji i wyników badania krwi na zawartość alkoholu etylowego, wskazują w sposób nie budzący wątpliwości na winę oskarżonego.

Brak podstaw do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, gdyż nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości, jak również nie zaistniała żadna z przesłanek wymienionych w art. 439 § 1 kpk, art. 454 kpk oraz art. 440 kpk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok utrzymany w mocy w całości

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy.

Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że wskazane w apelacji uchybienia tj. naruszenia art. 7 kpk i art. 5 kpk oraz będące ich konsekwencją błędne ustalenia faktyczne, w niniejszej sprawie nie miały miejsca. W oparciu o zgromadzone i ocenione dowody Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, należycie uznając sprawstwo i winę oskarżonego za udowodnione i słusznie nie dostrzegając w tym zakresie żadnych wątpliwości. Apelacja ma charakter czysto polemiczny, a postawiona teza o braku winy oskarżonego oparta jest w sposób niedopuszczalny tylko o cześć materiału dowodowego, z pominięciem tej o zupełnie innej wymowie. Sąd Rejonowy w sposób dokładny, by nie powiedzieć precyzyjny i drobiazgowy, wykazał w pisemnym uzasadnieniu dlaczego nie dał wiary dowodom z zeznań świadków P. K. i w części D. C. oraz wyjaśnieniom oskarżonego. Sąd Rejonowy w pisemnym uzasadnieniu wykazał konkretne rozbieżności między tymi dowodami a zeznaniami K. P. i D. F., a były one o takiej wadze i znaczeniu, że musiało to skutkować trafnym uznaniem ich za niewiarygodne. Sąd Odwoławczy podziela w pełni ocenę dowodową przeprowadzoną przez Sąd Rejonowy i poczynione w sprawie ustalenia faktyczne.

Kary jednostkowe orzeczone za oba występki nie noszą cech rażącej niewspółmierności w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. Sąd Rejonowy wymierzając te kary wziął pod uwagę dyrektywy wymiary kary określone w art. 53 kodeksu karnego i uwzględnił okoliczności łagodzące oraz obciążające co do oskarżonego. Sąd Odwoławczy w pełni podzielił tą argumentację, albowiem kary wymierzone w tej wysokości odpowiadają stopniowi zawinienia oskarżonego oraz stopniowi społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów. W ocenie Sądu kara łączna 1 roku pozbawienia wolności wymierzona na zasadzie absorpcji spełni wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także uwzględnia stosunkowo bliski związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy obu czynami. Zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności na okres 3 lat próby, spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego, a ponadto będzie odpowiednią reakcją wymiaru sprawiedliwości w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Słusznie wskazał Sąd Rejonowy w pisemnych motywach rozstrzygnięcia, że oskarżony jest osobą niekaraną, dlatego zachodzi wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna.

Wymierzenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat wynika ze znacznego stopnia upojenia alkoholowego w jakim znajdował się oskarżony. W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw do skrócenia stosowania tego zakazu. Przemawia przeciwko temu karygodne zachowanie oskarżonego, który ostentacyjnie próbował opóźnić przeprowadzenie badań swojego stanu trzeźwości, aby zmniejszyć jego wynik oraz znaczny stopień nietrzeźwości w jakiej prowadził pojazd po drodze publicznej, stwarzając zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Należy podkreślić, iż ratio legis zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych stanowi wykluczenie z ruchu drogowego takich kierowców, którzy tak jak oskarżony wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Punkt

rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności.

na podstawie art. 105 § 1 k.p.k. prostuje oczywistą omyłkę pisarską w pkt 1 komparycji wyroku w ten sposób, że po słowie „przeprowadzenia” wpisuje „kontroli”;

wobec oczywistej omyłki pisarskiej popełnionej przez Sąd Rejonowy podczas przepisywania treści zarzutu z pkt I, poprzez pominięcie słowa „kontroli” w komparycji w pkt 1 wyroku, należało dokonać sprostowania tej omyłki

6.  Koszty Procesu

Punkt

rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności.

zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 580 zł tytułem opłaty za II instancję oraz pozostałe koszty sądowe w postępowaniu odwoławczym.

Wobec znacznej wysokości dochodów uzyskiwanych przez oskarżonego potwierdzonej informacją o dochodach T. O. (dowód k.284), brak jest podstaw do zwolnienia oskarżonego od opłaty za II instancję oraz wydatków za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

sędzia Anna Zawadka sędzia Ludmiła Tułaczko sędzia Remigiusz Pawłowski

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Rafał Kwaśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Anna Zawadka,  Remigiusz Pawłowski
Data wytworzenia informacji: