Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 904/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sadu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2023 r. sygn. akt IV K 12/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzuty z pkt.1 i 2 apelacji błędu w ustaleniach faktycznych oraz obrazy przepisów postępowania a mianowicie art. 4 ,7,366§1 i 410 kpk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oba zarzuty należało rozpoznać łącznie albowiem choć ujęte zostały przez skarżącego oddzielnie to odniesienie się do nich zawiera elementy wspólne.

W pierwszym rzędzie jednak wskazać należy na kilka podstawowych faktów, które pomija w swej argumentacji autor apelacji, a mają one fundamentalne znaczenie dla oceny zasadności wskazanych wyżej zarzutów.

Po pierwsze zauważyć trzeba, iż oskarżony prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Biuro (...) zatrudniając w okresie zarzutu 5 osób w tym własną matkę M. Ż.. Każda z tych osób zatrudnionych miała uprawnienia do zawierania polis ubezpieczeniowych z klientami lecz w imieniu w/w agencji ubezpieczeniowej, bowiem żadna z nich nie prowadziła własnej działalności gospodarczej w tym zakresie, a co za tym idzie nie posługiwała się swoją imienną pieczątką. Zatem, fakt do którego odwołuje się skarżący, iż na polisie widnieje imienna pieczątka oskarżonego co świadczyć miało by , iż to on wystawił przedmiotową polisę nie jest argumentem uzasadnionym, bowiem pieczątka ta była po prostu pieczątką firmową widniejącą na każdej polisie wystawionej w tej agencji niezależnie kto faktycznie ową polisę zawarł. Po wtóre jak wynika z opinii biegłego z zakresu pisma i opinii uzupełniającej nawet jeśli wziąć pod uwagę brak materiału porównawczego z odpowiedniego okresu czasowego, to alternatywnie należy wykluczyć kategorycznie iż parafkę na przedmiotowej polisie naniósł oskarżony bądż też nie można wydać w tym zakresie opinii kategorycznej że naniósł ową parafkę. Niezależnie jednak od w/w wersji skoro nie można w nie budzący wątpliwości sposób wskazać, iż parafkę na umowie naniósł oskarżony to zgodnie z art.5§2 kpk. przyjąć należy iż jej nie nanióśł. Teoretycznie zatem skoro ani pieczątka ani też podpis na polisie nie świadczą o wystawieniu polisy przez oskarżonego to stwierdzić można by , iż występuje oczywisty brak dowodów na popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. Autor apelacji jednak odwołuje się do tego, iż do zawarcia przedmiotowej polisy w systemie doszło ze stanowiska oskarżonego. Rzecz jednak w tym ,iż w przedmiotowej agencji nie było innych stanowisk do zawarcia umowy w systemie (...) , bowiem jak wskazano wyżej agencja była jednoosobową działalnością gospodarczą, tylko oskarżony mówiąc prościej był agentem i tylko on miał w konsekwencji login do dostępu do systemu (...), a wszyscy inni pracownicy zawierali polisy w imieniu tejże agencji czyli prościej mówiąc w imieniu oskarżonego.

Tak więc i ten argument skarżącego nie jest zasadny.

Kolejnym argumentem apelacji jest fakt rzekomej różnicy w zeznaniach matki oskarżonego M. Ż. pomiędzy postępowaniem przygotowawczym a złożonymi na rozprawie. Pomimo jednak faktycznie zaistniałych różnic nie jest jasne co miało by z nich wynikać w ocenie skarżącego. Faktem jest , iż na rozprawie świadek twierdziła, iż oskarżony w czasie zawierania przedmiotowej polisy nie był obecny zaś w postępowaniu przygotowawczym tego rodzaju informacji nie podawała. Zauważyć jednak trzeba, iż w postępowaniu przygotowawczym ( k-82 tom I akt IV K 167/17) nie twierdziła z kolei kategorycznie iż syn był obecny w biurze a jedynie stwierdziła, iż syn prawdopodobnie drukował ową polisę. Słowo prawdopodobnie ma tu kluczowe znaczenie, bowiem nie daje ono pewności , iż oskarżony w tym czasie faktycznie w biurze przebywał. Za to spójnie na obydwu etapach postępowania świadek twierdziła, iż to ona zawierała przedmiotową umowę polisy. Tak więc z owej różnicy do której odwołuje się autor apelacji nie wynika nic takiego co by w świetle wskazanych wyżej okoliczności zmieniało ocenę zebranego materiału dowodowego.

Wreszcie skarżący zarzuca sądowi oparcie się na niepełnym materiale dowodowym, bowiem sąd nie dopuścił dowodu z zeznań pracowników na moment zarzutu zatrudnionych w biurze oskarżonego. Nie bierze jednak skarżący pod uwagę faktu jakiej wartości miały by być to zeznania. Po pierwsze nie wiadomo kto z zatrudnionych pracowników był obecny w czasie zawierania przedmiotowej polisy, nie mówiąc o pamięci okoliczności zawierania polisy sprzed 10 lat która jest zapewne jedna z dziesiątek tysięcy zawartych wcześniej i póżniej polis. Wręcz poważne wątpliwości budziło by zapamiętanie szczegółów zawierania konkretnej polisy po 10 latach. Wreszcie zauważyć trzeba, iż wobec treści opinii biegłego z zakresu pisma odnośnie autorstwa podpisu/parafki na umowie w istocie każdy z tych pracowników mógł by być podejrzewany , iż jest ona właśnie jego autorstwa.

Reasumując zdaniem sądu odwoławczego brak jest w przedmiotowej sprawie jednoznacznych i nie budzących wątpliwości dowodów na sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu, a wręcz jest uzasadnionym danie wiary wersji świadka M. Ż. iż to ona zawierała przedmiotową polisę zaś klient po prostu zabrał ze sobą kopię polisy udając iż dzwoni po żonę by podjechała samochodem by dokonać oględzin i zrobić zdjęcia pojazdu, a w każdym razie takiej wersji nie da się wykluczyć tym bardziej , iż ówczesne regulaminy (...) nie wykluczały wydania polisy przed oględzinami i umieszczeniem zdjęć w systemie. Zauważyć też trzeba, iż oskarżony w wyniku postępowania dyscyplinarnego (...) nadal jest agentem tej firmy, a więc w jego pracy nie dopatrzono się uchybień.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

brak tego rodzaju okoliczności

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2023 r. sygn. akt IV K 12/20

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty jak i argumentacja apelacji nie mogły spowodować uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

o kosztach orzeczono na podstawie art.636§1 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyro Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2023 r. sygn. akt IV K 12/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana