Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 762/23

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2023 roku, sygn. akt II K 507/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

Uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

B. S.

Sytuacja majątkowa

Informacja
e - (...)

k. 379

2.1.1.2.

B. S.

Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną nigdy jednak w warunkach 31§2 kk

Aktualne dane o karalności

K 392-393

2.1.1.3

B. S.

Sytuacja zdrowotna oskarżonego od czasu wydania opinii biegłych psychiatrów nie zmieniła się

Historia choroby

K 397, 398

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Dowód nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu, o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie

2.1.1.2

Aktualna Karta Karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Dowód nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu, o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie

2.1.1.3

Historia choroby

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Dowód nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu, o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

x

x

x

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca wniosła apelację, zarzucając zaskarżonemu wyrokowi:

- naruszenie art. 201 kpk w zw z art. 170§1 pkt 2 kpk przez oddalenie wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego neurologa, podczas gdy dopuszczenie i przeprowadzenie przedmiotowej opinii w realiach niniejszej sprawy w szczególności w związku z dokumentacją medyczną oskarżonego oraz jego wyjaśnieniami odnoszącymi się do jego stanu zdrowia , pozostawało niezbędne w celu ustalenia czy w chwili czynu oskarżony mógł pokierować swoim postępowaniem ze względu na stan zdrowia,

- naruszenia art. 167 kpk w zw z art. 366 kpk w zw z art. 170§1 pkt 3 kpk poprzez oddalenie wniosku o ponowne przesłuchanie F. B., pomimo, iż dopuszczenie i przeprowadzenie przedmiotowego dowodu pozostawało niezbędne do ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego oraz wyjaśnienia wszelkich okoliczności w przedmiotowej sprawie w szczególności stanu zdrowia oskarżonego w czasie zarzucanych mu czynów

- naruszenia art. 201 kpk w zw z art. 170§1 pkt 2 kpk poprzez oddalenie wniosku o dopuszczenie dowodu uzupełniającego badania oskarżonego przez dwóch biegłych psychiatrów na okoliczność czy u oskarżonego na skutek uzależnienia od alkoholu i substancji psychoaktywnych, licznych urazów głowy z utratą przytomności, a także rozpoznanej padaczki w chwili czynu mógł rozpoznać znaczenie czynu lub czy mógł pokierować swoim postępowaniem ze względu na stan zdrowia oraz ewentualnie gdyby biegli doszli do przekonania, iż oskarżony nie był niepoczytalny w chwili czynu ustalenie czy doszło do ograniczenia poczytalności w stopniu znacznym, podczas gdy w światle zebranego materiału dowodowego przeprowadzenie ww dowodu pozostaje niezbędne i zasadne z uwagi na stan zdrowia oraz wyjaśnienia oskarżonego w okresie w jakim doszło do zarzucanego mu czynu

-naruszenia art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny materiału dowodowego w sprawie oraz uznanie iż opinia sądowo – psychiatryczna w przedmiotowej sprawie pozostaje pełna, jasna i pozbawiona sprzeczności a sformułowane z nich wnioski są zrozumiałe, podczas gdy z prawidłowej analizy materiału dowodowego w szczególności z wyjaśnień oskarżonego co do swojego stanu zdrowia w ww okresie wynika iż ww opinia pozostaje niepełna oraz niejasna w świetle przedmiotowej sprawy oraz poczytalności oskarżonego w okresie pomiędzy listopadem a styczniem 2020r

- naruszenia art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej analizy materiału dowodowego w sprawie oraz uznanie iż oskarżony B. S. miał zachowaną zdolność do rozumienia znaczenia czynu i pokierowanie swoim postępowaniem, podczas gdy, z prawidłowej analizy materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie wynika, iż ze względu na stan zdrowia oskarżonego ww zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem pozostawała zniesiona lub znacząco ograniczona.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W opinii Sąd Odwoławczego, Sąd pierwszej instancji przeprowadził przewód sądowy zgodnie z wymogami procedury karnej oraz dokonał analizy zgromadzonego materiału dowodowego zgodnie z treścią art. 7 kpk.

Sąd Okręgowy po dokonaniu wszechstronnej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego, zajął stanowisko, iż Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy oraz dokładny przeprowadził postępowanie dowodowe, wnikliwie i wszechstronnie rozważył wszystkie dowody i okoliczności ujawnione w toku rozprawy. Postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie zwłaszcza w zakresie stanu zdrowia oskarżonego pod kątem jego odpowiedzialności zgodnie z treścią art. 31§1 i 2kk zostało przeprowadzone z należytą starannością i poszanowaniem proceduralnych zasad obowiązujących w polskim procesie karnym.

Rozpoczynając analizę zarzutów apelacyjnych sformułowanych przez obrońcę oskarżonego w złożonym środku odwoławczym Sąd Okręgowy podkreśla, iż nie podziela stanowiska skarżącego jakoby w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia art. 7 kpk. oraz 201 kpk Sąd Okręgowy zważył iż Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy skompletował historię choroby oskarżonego a następnie dopuścił dowód z opinii biegłych dwóch psychiatrów. Opinia, ta która po odebraniu na wniosek obrony opinii uzupełniającej została prawidłowo oceniona przez Sąd Rejonowym zgodnie z treścią art. 201 kpk jako pełna, jasna i pozbawiona sprzeczności zaś sformułowane w niej wnioski zostały uznane za zrozumiałe i znajdujące oparcie w aktualnych wskazaniach wiedzy medycznej. Sąd Okręgowy w kontekście zarzutu apelacyjnego, iż nie został dopuszczony dowód z opinii biegłego neurologa zważył, że biegli psychiatrzy składający uzupełniającą opinię ustną (vide k 263-264) w sposób spójny i wiarygodny wskazali iż w przypadku oskarżonego z uwagi na stwierdzone u niego schorzenia nie zachodziła konieczność dopuszczenia dodatkowej opinii biegłego neurologa lub psychologa

Sąd Okręgowy podkreśla, iż zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów o której mowa w treści art. 7 kpk, organ procesowy ocenia dowody i wyciąga tak jak w niniejszej sprawie wnioski zgodne z zasadami logiki analizując w sposób spójny zebrany materiał dowodowy. Sąd powinien wyjaśnić, w jaki sposób dowody ocenił i dlaczego wyciągnął z nich takie, a nie inne wnioski dotyczące konkretnych ustaleń faktycznych. Przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niemożności przypisania tej cechy innym dowodom, pozostaje pod ochroną art. 7 kpk wówczas, gdy jest ono poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, z uwzględnieniem zasady prawdy materialnej, zasady obiektywizmu, a także, gdy jednocześnie jest wyczerpująco oraz logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku ( vide Sądu Najwyższego z dnia 20.09.2007r., sygn. akt SNO 57/07).

Zdaniem Sądu Okręgowego argumenty sformułowane we wniesionej apelacji stanowią jedynie polemikę z ustaleniami Sądu Rejonowego opartymi na wiarygodnej opinii biegłych psychiatrów, której treść jest niezgodna z oczekiwaniami oskarżonego. Sąd Okręgowy podziela w tym zakresie stanowisko Sądu Najwyższego, że dokonanie oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w sposób odmienny od oczekiwań stron procesowych nie stanowi naruszenia przepisów art. 7 i 410 k.p.k. ( zob. post. SN z dnia 12 lutego 2016 r., III KK 20/16). Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji, procedując w niniejszej sprawie, spełnił wszystkie wskazane wyżej wymogi i nie popełnił błędu w ustaleniach w zakresie stanu zdrowia oskarżonego oraz jego poczytalności w czasie popełnienia zarzucanych mu czynów. Sąd Rejonowy nie dopuścił się żadnych uchybień w zakresie oceny dowodu z opinii biegłych psychiatrów prawidłowo ocenił jej wartość dowodową i dokonał prawidłowej oceny wniosków obrońcy w przedmiocie dopuszczenia kolejnych opinii odnośnie zdrowia oskarżonego. Dokonana analiza jest wszechstronna, logiczna i rzeczowa.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Otwocku Wydział II Karny do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wskazanych w części 3.1. niniejszego uzasadnienia, wnioski obrońcy były niezasadne. Sąd Okręgowy nie dopatrzył się konieczności dopuszczenia kolejnych opinii odnośnie stanu zdrowia oskarżonego albowiem zgromadzony przez Sąd I Instancji materiał dowodowy był wystarczający do dokonania ustaleń w tym zakresie. Za równie nie trafny uznał Sąd Okręgowy wniosek o ponowne przesłuchanie świadka F. B., jak słusznie wskazał Sąd I instancji w czasie rozpoznania sprawy świadek już w czasie pierwszego przesłuchania na rozprawie nie pamiętał okoliczności zdarzenia. W związku z tym, wnioski obrońcy, w których domagał się on uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, nie zasługują na uwzględnienie jako niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

6.  Sąd działając na podstawie art. 440 kpk uchylił zaskarżony wyrok ,

7.  Przyjął, że zarzucane oskarżonemu w komparycji wyroku czyny stanowią trzy czyny polegające na tym że:

IV.  W dniu 29 listopada 2019 roku w W. w sklepie (...) przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzego mienia w postaci opakowania perfum m-ki (...) (...) pojemności 100 ml o wartości 279,99 zł oraz opakowania perfum m-ki (...) o pojemności 75 ml o wartości 149,99 zł, powodując straty w kwocie łącznej 429,98 zł na szkodę (...) Sp.z.o.o. i czyn ten kwalifikuje z art. 119§1 kw

V.  W dniu 30 listopada 2019 roku w W. w sklepie (...) przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzego mienia w postaci opakowania perfum (...) o pojemności 75 ml o wartości 149,99 zł oraz jednego opakowania perfum (...) o pojemności 125 ml o wartości 179,99 zł, powodując straty w kwocie łącznej 329,98 zł na szkodę (...) Sp.z.o.o. i czyn ten kwalifikuje z art. 119§1 kw

VI.  W dniu 11 stycznia 2020 roku w W. w sklepie (...) przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzego mienia w postaci dwóch opakowań perfum (...) o pojemności 50 ml o wartości 199,99 zł za sztukę oraz dwóch opakowań perfum (...) o pojemności 100 ml o wartości 199,99 zł, za sztukę powodując straty w kwocie łącznej 799,96 zł na szkodę (...) Sp.z.o.o. i czyn ten kwalifikuje z art. 119§1 kw

1.  A w konsekwencji na podstawie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw i art. 62 § 2 kpw umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonego B. S.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Pomimo, iż apelacja obrońcy nie była zasadna, to przy jej rozpoznaniu Sąd Okręgowy stwierdził istnienie okoliczności stanowiącej przesłankę z art. 440 k.p.k., którą obowiązany był uwzględnić z urzędu. Zaistnienie tej okoliczności doprowadziło do uchylenia wyroku I Instancji

Sąd Okręgowy uznał iż, że zachowania oskarżonego zarzucone mu w pkt 1 i 2 komparycji zaskarżonego wyroku winny być uznane za pojedyncze trzy wykroczenia z art. 119§1 kw, w brzemieniu tego przepisu obowiązującym od dnia 1 października 2023r

Sąd uznał iż Sąd Rejonowy niewłaściwe uznał oskarżonego za winnego czynów z art. 278§1 kk w zw z art. 12§1 kk polegających na trzech kradzieżach sklepowych. W ocenie Sądu Okręgowego na gruncie niniejszej sprawy i zebranego materiału dowodowego nie można było czynów oskarżonego objąć węzłem art. 12§1 kk z uwagi na brak znamion wskazanych w tym przepisie.

W ocenie Sądu Okręgowego brak było bowiem w niniejszej sprawie niezbędnej klamry wynikającej z art. 12§1 kk w postaci realizacji z góry powziętego zamiaru, pozwalającej przypisać oskarżonemu jedno przestępstwo kradzieży, popełnione w warunkach czynu ciągłego. Okoliczność ta, jak każde inne znamię musi zostać udowodniona, a ewentualne wątpliwości, o ile są nieusuwalne, nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść oskarżonego. Żaden z przeprowadzonych w sprawie dowodów nie pozwalał dokonać w tym zakresie jakichkolwiek ustaleń, a w szczególności nie było to możliwe na podstawie zapisu z monitoringu, z którego wynikało jedynie, że oskarżony w dniach 29 listopada 2019 roku, 30 listopada 2019roku oraz 11stycznia 2020 roku dokonał trzech kradzieży perfum. Przy czym wartość skradzionego mienia w brzmieniu ustawy kodeks wykroczeń obowiązującym od dnia 1 października 2023 roku wskazuje iż oskarżony popełnił trzy wykroczenia z art. 119§1 kw. Fakt wskazanej zbieżności miejsca i czasu mógł poszlakowo wskazywać na powzięty z góry zamiar, lecz nie musiał. Mogło być równie dobrze tak, że oskarżony drugiej i trzeciej kradzieży dopuścił się zachęcony poprzednimi sukcesami oraz w rekcji na sytuację finansową oskarżonego jaka była w danym dniu zwłaszcza, iż kradzieże następowały w różnych dniach, zaś pomiędzy drugą i trzecią kradzieżą upłynął okres miesiąca i 11 dni. W ocenie Sądu Okręgowego nie można na gruncie zebranego w sprawie materiału dowodowego wykluczyć, iż oskarżony podejmował kolejne kradzieże działając w tzw. zamiarze odnawialnym, podejmując decyzję o popełnieniu zarzucanych mu czynów korzystając z nadarzających się powtarzalnych okazji. Sąd uznał, iż wątpliwości powstałe co do zamiaru oskarżonego mają nieusuwalny charakter, bowiem za żadną z tych możliwości nie przemawia jednoznacznie ani logiczne rozumowanie, ani życiowe bądź zawodowe doświadczenie. Sąd Rejonowy również nie przedstawił w pisemnym uzasadnieniu rzetelnej argumentacji za poglądem przeciwnym, bowiem wyłącznie zbieżność miejsca, sposobu i czasu nie były ku temu wystarczające. Przedstawione okoliczności mogły wskazywać na powzięty z góry zamiar, lecz nie wykluczały ustaleń przeciwnych. W tej sytuacji jedynym rozwiązaniem było zastosowanie konstrukcji opisanej w art. 5§2 kpk i rozbicie przypisanego czynu na trzy wykroczenia. Orzekając w sprawie Sąd Okręgowy miał na uwadze treśc wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2020r. o sygn. akt II AKa 215/18, gdzie stwierdzono, że "z góry powzięty zamiar" oznacza zamiar, który już w chwili jego powzięcia odnosi się do zindywidualizowanych, przynajmniej w ogólnych zarysach, zachowań oraz obejmuje wszystkie te zachowania, które składają się na czyn ciągły ". Nie może wchodzić w grę ani zamiar ogólny, ani tzw. zamiar odnawialny. Powzięcie zamiaru „z góry” oznacza, że sprawca musi zaplanować swoją działalność od pierwszego po ostatnie zachowanie. Nie jest zatem możliwe zastosowanie instytucji z art. 12 §1 KK w sytuacji, gdy sprawca wielu – nawet identycznych przestępstw - popełnianych w krótkich odstępach czasu, dokonuje ich niejako przy kolejnych nadarzających się okazjach”. W innym wyroku o sygn. akt II AKa 130/19 Sąd Apelacyjny w Poznaniu wskazał, że „podstawą dla ustalenia jedności czynu przestępnego w rozumieniu art. 12 § 1 KK jest tożsamość zamiaru, który sprawca wykonuje, a nie tylko podobieństwo czynów, czy wykorzystanie takiej samej sposobności. Chodzi więc o ten sam zamiar, a nie o taki sam zamiar popełnienia przestępstwa”. Rozróżnienie owych zamiarów i konsekwencje z tego wynikające wymagało precyzyjnych ustaleń faktycznych, których w tym zakresie przeprowadzić się nie dało.

Sąd Okręgowy z uwagi na fakt, iż czyny przypisane oskarżonemu należy zakwalifikować jako wykroczenia z art. 119§1 kw, które zostały popełnione w dniach 29 listopada 2019r, 30 listopada 2019r oraz 11 stycznia 2020 r a więc w chwili wydania wyroku Sądu II Instancji od zdarzeń upłynął okres ponad 3 lata na podstawie art. 45§1kw w zw. z art. 5§1 pkt.4 kpsw, postępowanie w zakresie tych wykroczeń umorzył. Sąd Okręgowy zważył ponadto iż z uwagi na upłynięcie okresy przedawnienia zarzucanych oskarżonemu wykroczeń nie ma możliwości objęcia ich węzłem art. 12§2 kk.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

x

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

x

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

x

Zwięźle o powodach zmiany

x

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

Z uwagi na ustalenie iż czyny zarzucane oskarżonemu stanowiły wykroczenia z art. 119§1 kw, których przedawnienie nastąpiło Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i stosując art. 439§1 pkt 9 kpk umorzył postępowanie.

☒ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Niezależnie od zarzutów i wywodów apelacji w sprawie zaszła okoliczność wskazana w art. 45§1 kw, a w związku z tym zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie przeciwko B. S. na podstawie art. 17§1 pkt 6 kpk oraz na podstawie art. 5§1 pkt 4 kpw umorzyć

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

x

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Z analizy akt niniejszej sprawy wynika, iż czyny z art. 119 § 1 kw przypisane oskarżonemu, zostały popełnione w dniach 29 listopada 2019r, 30 listopada 2019r oraz 11 stycznia 2020 r a więc trzy letni okres przedawnienia upłynął w odpowiednio w dniach 29 listopada 2022r, 30 listopada 2022r i 11 stycznia 2023r Sąd odwoławczy rozpoznawał niniejszą sprawę już w dacie kiedy termin przedawnienia upłynął. Mając na uwadze treść art. 5 § 1 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw oraz 62§2 kpw, w opisanej sytuacji koniecznym było uchylenie wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie i umorzenie postępowania z uwagi na zaistnienie negatywnej przesłanki procesowej wyłączającej postępowanie w postaci przedawnienia karalności.

5.3.1.4.1.

x

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

x

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

x

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Zgodnie z wnioskiem obrońcy działającego z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego Warszawa Praga - Południe w Warszawie na rzecz adw. A. W. kwotę 1024,80 zł (jeden tysiąc dwadzieścia cztery złote 80/100) obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Sąd Okręgowy wobec umorzenia postępowania koszty postępowania zgodnie z przepisem art. 119 § 2 pkt. 1 k.p.w. przejął na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☐

zmiana