Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Bańkowska

protokolant sądowy Marta Piotrowska

przy udziale prokuratora Anny Radyno-Idzik

po rozpoznaniu dnia 20 września 2016 r.

sprawy P. S. syna A. i E. ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 157 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie

z dnia 29 lutego 2016 r. sygn. akt V K 1002/12

zaskarżony wyrok uchyla i na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie wobec oskarżonego P. S. na okres próby jednego roku; na podstawie art. 67 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego D. P. kwoty 1000 złotych tytułem zadośćuczynienia mu za doznaną krzywdę; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem opłaty za obie instancje oraz obciąża go pozostałymi kosztami w sprawie.

Sygn.akt VIKa702/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja obrońcy oskarżonego P. S. częściowo zasługiwała na uwzględnienie.

Wnikliwa analiza zebranego materiału dowodowego, nie daje podstaw do twierdzenia, jak to sugeruje skarżący, że zachodzą w sprawie wątpliwości co do zakresu obrażeń jakich doznał pokrzywdzony na skutek zachowania oskarżonego.

Argumenty podnoszone dla wykazania tych wątpliwości opierają się wyłącznie na subiektywnej ocenie dowodów, która to ocena nie znajduje umocowania w faktach.

Sąd w pisemnym uzasadnieniu wskazał, którym dowodom i w jakim zakresie dał wiarę, a którym odmówił tego waloru, przedstawiając przy tym logiczny tok rozumowania przy wyciąganiu wniosków z poszczególnych okoliczności i zdarzeń zaistniałych w sprawie.

Chybionym jest zarzut, że uzasadnienie nie spełnia wymogów art.424§1kpk i nie jest możliwe przeprowadzenie rzetelnej kontroli odwoławczej wydanego przez sad meritii wyroku.

W sprawie nie istnieją żadne wątpliwości zarówno co do okoliczności popełnienia czynu jak i jego skutków dla zdrowia D. P..

Z dokumentacji medycznej wspartej opinią biegłych wynika bowiem jednoznacznie, że wszystkie obrażenia jakich doznał pokrzywdzony powstały na skutek uderzenia zadanego przez oskarżonego w dniu 12 sierpnia 2011r. Obrażenia te skutkowały rozstrojem zdrowia na okres powyżej 7 dni, a więc przyjętą przez sąd kwalifikację prawną czynu należało uznać za trafną, a co za tym idzie stwierdzić brak podstaw do jej zmiany, tak jak chciał tego skarżący.

Analizując wszystkie okoliczności sprawy w konfrontacji z danymi osobo poznawczymi dotyczącymi P. S., sąd odwoławczy doszedł do przekonania, że wniosek obrońcy o warunkowe umorzenie postępowania jest zasadny.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, nie należało tracić z pola widzenia faktu, że jego zachowanie po części zostało sprowokowane wcześniejszym, niestosownym zachowaniem D. P. wobec małżonki oskarżonego.

Okoliczność ta nie uprawniała oskarżonego do podejmowania pozaprawnych działań w obronie godności małżonki, jednak powinna mieć znaczenie właśnie dla oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu przez pryzmat oceny motywu jego działania.

Zważywszy na powyższe jak i dotychczasową niekaralność P. S., sąd odwoławczy uznał, że zgodnie z nowym brzmieniem art.66§2kk możliwe i zasadne jest zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania, określając roczny okres próby, jako wystarczający dla skontrolowania słuszności tej decyzji.

Zgodnie zaś z treścią art.67§3kk, sąd warunkowo umarzając postępowanie miał obowiązek nałożyć na sprawcę tego czynu obowiązek naprawienia szkody, a w miarę możliwości obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Zważywszy na niemożność określenia wysokości realnej, materialnej szkody, jaka została wyrządzona tym przestępstwem , sąd uznał za zasadne nałożenie na oskarżonego obowiązku wypłacenia pokrzywdzonemu zadośćuczynienia finansowego w kwocie 1000zł, za krzywdę jaką wyrządził mu swoim zachowaniem.