Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 663/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2016-09-16

Sygn. akt VI Ka 663/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Matusik

protokolant: protokolant sądowy - stażysta Monika Oleksy

w obecności oskarżyciela A. O.

po rozpoznaniu dnia 16 września 2016 r.

sprawy J. M. syna K. i H. ur. (...)

w W.

obwiniony o wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust. 1 i 4 ustawy z dn. 20.06.1997 r. Prawo o Ruchu Drogowym

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 1 marca 2016 r. sygn. akt IV W 1975/15

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że J. M. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia; wydatkami za postępowanie w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 663/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wywiedziona przez obwinionego była w pełni zasadna i skutkowała wydaniem orzeczenia reformatoryjnego w niniejszej sprawie.

W świetle zgromadzonych dowodów Sąd Odwoławczy dokonał innych, aniżeli przyjęte przez Sąd Rejonowy, ustaleń faktycznych.

Fundamentalnym - bo jedynym obiektywnym - dowodem w niniejszej sprawie okazało się nagranie monitoringu z wnętrza autobusu o numerze taborowym (...), którym kierował obwiniony. Odtworzenie nagrania, w ocenie Sądu Okręgowego, zaprzeczyło nie tylko wersji przedstawionej przez pokrzywdzonego K. P., a tym samym również skutkowało uznaniem, że Sąd I instancji dokonał błędnych ustaleń faktycznych, zarówno w zakresie przebiegu samego zdarzenia, jak i osoby która je spowodowała. Na zapisie z monitoringu widać bowiem, jak K. P., znajdując się na prawym pasie, będąc już na linii drogowej (...) czyli powierzchni wyłączonej z ruchu, na której de facto nie powinien się znajdować, zajechał obwinionemu drogę i wjechał na pas po którym poruszał się autobus miejski, wymuszając w ten sposób pierwszeństwo jazdy. Taka taktyka jazdy świadka jest wysoce naganna. Jeśli przyjąć za wiarygodne zeznania świadka K. P., iż nie został on dwukrotnie przez obwinionego wpuszczony na lewy pas, świadek nie powinien kontynuować dalej jazdy, mając na uwadze, iż dalsza cześć drogi jest wyłączona z ruchu, lecz winien poczekać, aż inni uczestnicy ruchu umożliwią mu bezpieczne wykonanie manewru zmiany pasa na lewy. Świadek postanowił jednakże kontynuować jazdę. To świadek jako osobą włączająca się do ruchu powinna baczyć, aby nie spowodować zajechania drogi pojazdowi znajdującemu się na pasie na który świadek chce wjechać, wynika to bowiem z prawa o ruchu drogowym. Na nagraniu widać, jak obwiniony przepuszcza inne pojazdy, które sygnalizowały manewr zmiany pasa na lewy. Nie sposób wobec tego dać wiary świadkowi, iż J. M. aż dwukrotnie nie chciał wpuścić świadka na lewy pas. Następnie na nagraniu widać jak świadek po zajechaniu drogi obwinionemu, zatrzymuje pojazd, wysiada z niego i mówiąc coś do obwinionego otwiera kalpę bagażnika, a jego zachowanie jednoznacznie wskazuje, że złośliwie chciał on utrudnić jazdę autobusu kierowanego przez obwinionego. W tym momencie obwiniony podjął manewr omijania pojazdu świadka, przy czym wyraźnie widać, że autobus ruszył, gdy pokrzywdzony jeszcze znajdował się po za swoim pojazdem i dopiero wracał do niego. Skoro zatem, obwiniony rozpoczął manewr omijania samochodu K. P., zaś świadek widział jaki manewr wykonuje obwiniony, to winien poczekać, aż obwiniony dokończy rozpoczęte omijanie. K. P. zaś rozpoczął jazdę i w tym momencie nastąpiło zahaczenie lusterka pojazdu świadka o autobus. Mając na uwadze okoliczności sprawy, trudno jest upatrywać, iż to J. M. nie zachował szczególnej ostrożności podczas omijania pojazdu świadka, skoro ten świadomie zajechał obwinionemu drogę po której się poruszał, zaś następnie rozpoczął jazdę nie zważając na podjęty przez obwinionego manewr.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił J. M. od przypisanego mu we wniosku o ukaranie czynu z art. 86§ 1 k.w. W związku z wydaniem wyroku uniewinniającego, Sąd Okręgowy, zgodnie z brzmieniem art. 118 § 2 k.p.w. kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa.

Z powyższych względów, Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Łukasz Kusiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jacek Matusik
Data wytworzenia informacji: