VI Ka 625/20 - uzasadnienie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2021-11-04

Warszawa, dnia 15 października 2021 r.

Sygn. akt VI Ka 625/20

1

2WYROK

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: Monika Zarzycka

4przy udziale prokuratora Teresy Pakieły

po rozpoznaniu dnia 15 października 2021 r.

5sprawy M. G., córki C. i A., ur. (...) w W.

6oskarżonej o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

7na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

8od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

9z dnia 25 lutego 2020 r. sygn. akt VIII K 790/18

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 150 złotych tytułem opłaty za drugą instancję i obciąża ją pozostałymi kosztami sądowymi w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII K 790/18

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie sygn. VIII K 790/18 z dnia 25 lutego 2020r.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1

M. G.

Oskarżona jest osobą karaną za czyn z art. 178 a § 1 k.k.

Karta Karna

256-257

2.1.2

M. G.

Oskarżona uzyskuje dochody w średniej wysokości.

e-PUAP


249

2.1.3

M. G.

Wobec oskarżonej został orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych.

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

251

2.1.4

M. G.

Dane o zawartości alkoholu we krwi oskarżonej w dacie zdarzenia

Opinia biegłego toksykologa

230-237

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1

2.1.2

2.1.3

Karta Karna

e-PUAP

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

Dowody o charakterze obiektywnym, oparte na informacjach, którymi dysponują wystawcy dokumentów. Niekwestionowane przez oskarżoną.

2.1.4

Opinia biegłego toksykologa

Opinia biegłego jest pełna, jasna i nie zawiera wewnętrznych sprzeczności. Została wydana przez biegłego toksykologa posiadającego rozległą wiedzę naukową w swojej dziedzinie. Z tego powodu została uznana za wiarygodną.

0.1 2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

-obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia a mianowicie art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. wyrażająca się w przekroczeniu przez sąd zasady swobodnej oceny dowodów i wyciągnięcie nieuprawnionych wniosków z przeprowadzonych czynności z pogwałceniem zasad wiedzy i logicznego rozumowania, dokonaniu ustaleń jednostronnie niekorzystnych dla oskarżonej z pominięciem dowodów i okoliczności korzystnych, w tym zwłaszcza poprzez przyjęcie, iż oskarżona prowadziła pojazd mechaniczny, znajdując się w stanie nietrzeźwości, podczas gdy z materiału dowodowego, w tym zwłaszcza wobec wyjaśnień oskarżonej ( wynika inny przebieg zdarzenia).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest zasadny.

Przeprowadzony na etapie postępowania apelacyjnego dowód z opinii biegłego toksykologa, którego brak obrońca w apelacji wskazał, jako uchybienie przy ocenie materiału dowodowego, potwierdził słuszność ustaleń faktycznych Sądu I instancji. Zgodnie z opinią biegłego toksykologa oskarżona podczas kierowania samochodem w dniu 20 lipca 2018 roku znajdowała się w stanie nietrzeźwości. W przedmiotowej opinii biegły stwierdził, że obecny w organizmie oskarżonej alkohol etylowy był wynikiem jego spożycia zanim przyjechała samochodem do sklepu (...) zaś przyjmowane leki nie miały wpływu na osiągnięty poziom alkoholu w wydychanym przez oskarżoną powietrzu. Z wyliczeń biegłego wynika, że oskarżona spożywała alkohol etylowy przynajmniej 3 godziny wcześniej przed poddaniem się pierwszemu badaniu przy użyciu analizatora wydechu, a obecność alkoholu w jej organizmie nie wynikała ze spożycia piwa przed przyjazdem do sklepu. Wnioski z opinii biegłego toksykologa wskazują na niezasadność zarzutów obrońcy oskarżonej przedstawionych w apelacji. Ponadto, słusznie Sąd Rejonowy dał wiarę zeznaniom świadków, które ocenił jako wiarygodny materiał dowodowy. Zeznania świadków nawzajem się uzupełniały. Dowody te zostały uznane przez Sąd I instancji za podstawę orzeczenia, a ich prawdziwość została potwierdzona również w opinii biegłego toksykologa. Sąd I instancji słusznie uznał za niewiarygodne wyjaśniania oskarżonej M. G., które były niespójne i chaotyczne, różniły się znacznie na etapie postępowania przygotowawczego i sądowego a ponadto nie znalazły potwierdzenia w opinii biegłego toksykologa.

Ocena materiału dowodowego została dokonana przez Sąd I instancji zgodnie z wszystkimi zasadami wynikającymi z art.4 k.p.k., art. 7 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. i nie może zostać uznana za selektywną. Z powyższych względów zarzuty skarżącego nie mogły zostać uznane za zasadne.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 178a § 1 k.k. i uchylenia rozstrzygnięć z tym związanych;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny.

Zeznania świadków P. O., P. N. , P. M. są wiarygodne z tego powodu, że poprzez obserwację i bezpośredni kontakt mieli oni wgląd w zachowanie oskarżonej oraz możliwość wyczucia woni alkoholu. Zeznania świadków korespondują z wynikami badania oskarżonej na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz wnioskami opinii biegłego toksykologa. Dowody te ocenione z uwzględnieniem zasad logicznego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, świadczą o winie oskarżonej w ramach zarzucanego jej czynu prowadzenia pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości. Tak więc, brak jest podstaw do uniewinnienia oskarżonej od popełnienia czynu z art. 178 a § 1 k.k. Jednocześnie należy stwierdzić, że wymierzona oskarżonej kara jest zgodnie z art. 53 § 1 i 2 k.k. adekwatna do zawinienia. Na wymiar tej kary ma przede wszystkim wpływ duża zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu – ponad trzykrotnie przekraczająca progi nietrzeźwości wskazane w art. 115 § 16 k.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty wskazane w apelacji okazały się niezasadne. Sąd I instancji opierając się na zeznaniach naocznych świadków zdarzenia, wynikach badania stanu trzeźwości prawidłowo ustalił, że oskarżona prowadziła samochód w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości. Wnioski Sądu I instancji zostały potwierdzone dowodem przeprowadzonym na etapie postępowania odwoławczego w postaci opinii biegłego toksykologa. Kwalifikacja prawna czynu jest prawidłowa zaś wymierzona oskarżonej kara nie nosi cech rażącej niewspółmierności. Z tych powodów Sąd odwoławczy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

0.1Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego znajduje swoje uzasadnienie w treści art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

7.  PODPIS

Załącznik Nr 1

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i kara

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Rafał Kwaśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Ludmiła Tułaczko
Data wytworzenia informacji: