Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 602/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 7 marca 2025 roku, sygn. akt II K 905/24

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

M. J. (2)

stan majątkowy skazanego

Informacja e - (...)

183

2.1.1.2.

M. J. (2)

karalność sądowa

Zapytanie o karalność

185-187

2.1.1.3.

M. J. (2)

wykonywane kary i postawa skazanego podczas osadzenia w jednostce penitencjarnej

opinia o skazanym

188-195

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja z e - (...)

Dowód bezsporny, z dokumentu urzędowego – w sposób jednoznaczny stanowi podstawę do dokonania ustaleń co do dochodów uzyskanych przez skazanego

2.1.1.2

Informacja o karalności

Dowód bezsporny, z dokumentu urzędowego, wskazujący na uprzednią wielokrotną karalność sądową skazanego

2.1.1.3

opinia o skazanym

Niekwestionowany przez strony dokument urzędowy, który został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1) Obraza prawa materialnego, tj. art. 85a k.k. w zw. z art. 4 §1 k.k. w zw. z art. 24 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. ustawa z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2600 z późn. zm.), poprzez wyrokowanie na podstawie art. 85a k.k. w brzmieniu nie uwzględniającym ustawy względniejszej dla skazanego, a przez to zmarginalizowanie okoliczności przemawiających za indywidualnym oddziaływaniem kary oraz okoliczności dotyczących sprawcy i popełnionych przez niego czynów (w tym bliskości czasowej i rodzajowej przestępstw oraz prognozy kryminologicznej);

2) zarzut obrazy art. 7 k.p.k. w zw. z art. 92 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. poprzez ukształtowanie przekonania co do oceny indywidualnej skazanego (w tym prognozy kryminologicznej) sprzecznie z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, w tym pominięcie istotnych okoliczności, przemawiających za tym, że skazany przejawia krytyczny stosunek do popełnianych przestępstw oraz pracuje, odbywa kursy w tym bierze udział w programach readaptacji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie. Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna wykazała, że zaskarżony wyrok odpowiada prawu, a zarzuty podniesione w apelacji nie są zasadne. Analiza akt sprawy oraz pisemnych motywów zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego i procesowego, a wymierzona kara łączna jest sprawiedliwa, współmierna i realizuje cele przewidziane w kodeksie karnym.

Obrońca skazanego zarzucił, iż Sąd Rejonowy dopuścił się obrazy prawa materialnego, stosując art. 85a k.k. w brzmieniu obowiązującym po nowelizacji z 1 października 2023 r., podczas gdy – w jego ocenie – należało zastosować wcześniejsze brzmienie przepisu, obowiązujące od 1 lipca 2015 roku do 30 września 2023 r., które miało być względniejsze dla skazanego.

Powyższy zarzut nie znajduje uzasadnienia. Zgodni z art. 85a k.k. w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 roku do 30 września 2023 roku, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Po nowelizacji, obowiązującej od 1 października 2023 r., przepis ten otrzymał następujące brzmienie: ,,orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także cele zapobiegawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do skazanego”. Porównanie obu wersji przepisu wskazuje, że jego zmiana nie rzutuje na istotę kształtowania kary łącznej wobec skazanego. Zarówno przed, jak i po nowelizacji, sąd wymierzając karę łączną zobowiązany jest uwzględnić zarówno cele indywidualno-prewencyjne (oddziaływanie wobec sprawcy), jak
i społeczno-prewencyjne (oddziaływanie orzeczenia na społeczeństwo). W żadnym z tych brzmień ustawodawca nie zmienił zasadniczo treści normy nakazującej sądowi wyważenia tych dwóch płaszczyzn oddziaływania kary. Tym samym nie można uznać, że przepis
w brzmieniu sprzed 1 października 2023 r. był względniejszy dla skazanego w rozumieniu art. 4 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy, nawet stosując art. 85a k.k. w aktualnym brzmieniu, w pełni uwzględnił okoliczności dotyczące osoby skazanego, jego postawę, zachowanie w zakładzie karnym, udział w programach resocjalizacyjnych oraz prezentowany stosunek do popełnionych przestępstw. Jednocześnie Sąd I instancji trafnie zaakcentował konieczność realizacji celów społecznych kary, tj. utrzymania właściwego poczucia sprawiedliwości i prewencji ogólnej.

Wobec powyższego zmiana brzmienia art. 85a k.k. nie miała wpływu na wymiar kary
w niniejszej sprawie, a zastosowanie aktualnego przepisu nie naruszyło zasady lex mitior.

Również zarzut obrazy art. 7 k.p.k. nie znajduje uzasadnienia. Sąd Rejonowy przeprowadził wszechstronną analizę m.in. opinii o skazanym, w której wskazano, że M. J. (2) odbywa karę pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego typu półotwartego, dwukrotnie4 był nagradzany regulaminowo, trzykrotnie karany dyscyplinarnie, pracuje odpłatnie i uczestniczy w kursach zawodowych. Sąd Rejonowy uwzględnił te okoliczności przy wymiarze kary łącznej. Nie można więc zgodzić się z obrońcą, że Sąd I instancji pominął pozytywne elementy postawy skazanego. Ocena postawy M. J. (2) została dokonana zgodnie z zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego, a wniosku z niej wyprowadzone są prawidłowe.

Wymierzona skazanemu kara łączna 220 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda została wymierzona w granicach przewidzianych prawem, uwzględniając rodzaj i czas popełnienia przestępstw, a także osobiste właściwości skazanego. Taki sposób ukształtowania kary jest racjonalny i sprawiedliwy oraz w pełni realizuje cele prewencji indywidualnej i ogólnej, a orzeczona kara nie nosi cech rażącej surowości.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego orzeczenia i orzeczenie odmiennie co do istoty poprzez orzeczenie kary łącznej za zbiegające się przestępstwa kierując się przede wszystkim zasadą absorpcji w postaci grzywny w dolnej granicy wyznaczonej zgodnie z art. 86 §1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny z przyczyn wskazanych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z uwagi na nieuwzględnienie zarzutów apelacji, wyrok w zakresie orzeczonej kary łącznej należało utrzymać w mocy. Sąd Okręgowy nie dostrzegł z urzędu okoliczności skutkujących koniecznością uchylenia zaskarżonego orzeczenia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

brak numeracji

O zwolnieniu skazanego od wydatków w postępowaniu odwoławczym rozstrzygnięto w oparciu o treść art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k.

O wynagrodzeniu adw. J. K. orzeczono na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

7.  PODPIS

SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda SSO Anita Jarząbek-Bocian SSR (del.) Małgorzata Nowak-Januchta

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość rozstrzygnięcia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana