Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 598/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 17.02.2025 sygnatura akt II K 471/24

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. K. (1) i K. K. (2)

prowadzenie sprawy przez Sąd Rejonowy w Legionowie z wniosku o zobowiązanie W. K. do opuszczenia mieszkania

kopia dokumentów z akt sprawy oraz wydruk postanowienia oraz uzasadnienia

k. 103-114, 215-245

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

kopia dokumentów z akt sprawy oraz wydruk postanowienia oraz uzasadnienia

kopie dokumentów z akt sprawy i wydruki stanowią wartościowy materiał dowodowy na okoliczności wskazane w postanowieniu sądu o dopuszczeniu dowodów . Ich wiarygodność co do pełnego odzwierciedlania oryginałów dokumentów z akt sprawy nie była kwestionowana przez strony

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów postępowania tj. art. 170 par 1 pkt 2 kpk poprzez oddalenie wniosku o przesłuchanie w charakterze świadka W. H.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd nie dokonał obrazy przepisu wskazanego w zarzucie. Decyzja o oddaleniu wniosku była prawidłowa. Świadek nie był uczestnikiem zdarzenia, nie miał o nim żadnej wiedzy z obserwacji . Jego zeznania nic by nie wniosły do sprawy poza generowaniem zbędnych czynności procesowych.

Wniosek

zmianę wyroku poprzez odstąpienie od wymierzenia kary oskarżonym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec braku uchybień sądu i bezzasadności zarzutu wniosek nie mógł być uwzględniony

3.2.

obraza przepisów postępowania mająca wpływa na treść wyroku tj. art. 170 par 1 pkt 2 kpk poprzez oddalenie wniosku z pkt 2 i 3 pisma obrońcy z 13.02.2025 na okoliczności jak w tezie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy zasadnie oddalił wniosek dowodowy . Dowodzone okoliczności mające wynikać z tego materiału dowodowego nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy , brak było celowości badania w sprawie wszystkich okoliczności życia rodzinnego oraz osobistego W. K. . Ocena wiarygodności świadka w sprawie była w pełni możliwa w oparciu o szeroki materiał dowodowy dopuszczony przez sąd , pozwolił on również na zobrazowanie tła zdarzeń i okoliczności towarzyszących oraz relacji uczestników . Sąd Rejonowy trafnie uznał, że dokować będzie własnych ustaleń i nie jest związany spostrzeżeniami wynikającymi z dokumentów zgromadzonych w innym postępowaniu o inne przedmiotowo zachowanie niż to wskazane w zarzucie.

Wniosek

zmianę o wyroku poprzez odstąpienie od wymierzenia kary oskarżonym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec braku uchybień sądu i bezzasadności zarzutu wniosek nie mógł być uwzględniony

3.3.

obraza przepisów postępowania mająca wpływa na treść wyroku tj. art, 7 kpk poprzez dokonanie oceny dowodów w sposób rażąco dowolny, wbrew zasadom logiki, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, przy braku wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia wskazanych przez obrońcę oskarżonych przepisów postępowania. W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Okręgowego warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

W ocenie Sądu Okręgowego, sąd I instancji trafnie ocenił zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy i w następstwie tego wyprowadził właściwe wnioski. Zgodzić należy się przede wszystkim z Sądem Okręgowym , że zeznania B. K. oraz W. K. w części istotnej dla niniejszego postępowania są logiczne oraz wewnętrznie i zewnętrznie spójne, stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. Okoliczność unikania przez W. K. charakteru relacji z oskarżycielką prywatną nie może ich dyskwalifikować, tym bardziej, że zeznania co do przebiegu zdarzenia znajdują oparcie w samych częściowych wyjaśnieniach oskarżonych co do kierowania przez nie słów znieważających wobec ojca i oskarżyciela prywatnego oraz zapisu obrazu i dźwięku a także wyroku co do zniszczenia mienia oskarżycielki prywatnej . Sąd Okręgowy także rzeczowo i trafnie wskazał dlaczego obdarzył wiarą zeznania M. C. jedynie w części i z jakich powodów odrzucił wiarygodność pozostałych zeznań składanych przez sądem jako intencjonalnie nastawionych na unikanie obciążenia oskarżonych . Świadek ten w sposób rażący nie stara się nawet oddać zachowania oskarżonych, które jest udokumentowane zarówno dokumentacją fotograficzną zniszczenia płotu , potwierdzającą wdarcie się na teren prywatny osoby trzeciej i wykazane wyrokiem skazującym prawomocnym za to zniszczenie jak i zapisem obrazu i dźwięku. W ocenie Sądu Okręgowego , obrońca oskarżonego, zarzucając w apelacji sądowi I instancji wybiórczość, sam prezentuje we wniesionym środku zaskarżenia swoją własną, gołosłowną, nieprzystającą do realiów niniejszej sprawy ocenę materiału dowodowego, selektywnie i wybiórczo odnosząc się wyłącznie do tej części materiału, która w swej treści korelować będzie ze stawianymi przez niego tezami , całkowicie pomijając jednocześnie pozostałe dowody potwierdzające stawiane zarzuty. W żaden sposób nie wykazał uchybień w zakresie wymogu swobodnej, logicznej , opartej na wskazaniach wiedzy i doświadczeniu życiowym oceny dowodów przez Sąd Rejonowy.

Wniosek

zmianę o wyroku poprzez odstąpienie od wymierzenia kary oskarżonym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec braku uchybień sądu i bezzasadności zarzutu wniosek nie mógł być uwzględniony

3.4.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę wyroku polegający na uznaniu, że zniewaga oskarżycielki przez oskarżone nie była wywołana wyzywającym zachowaniem oskarżycielki , podczas gdy ziściły się przesłanki do odstąpienia od wymierzenia karty zgodnie z art. 216 par 3 kk ewentualnie błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że oskarżycielka na zniewagą oskarżonych nie odpowiedziała zniewagą wzajemną i naruszeniem nietykalności , podczas gdy ziściły się przesłanki do odstąpienia od wymierzenia karty zgodnie z art. 216 par 3 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji są prawidłowe i nie budzą wątpliwości. Zauważyć należy, że "błąd w ustaleniach faktycznych (error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7)" W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, że Sąd Rejonowy , gromadząc materiał dowodowy i dokonując jego oceny, dopuścił się błędu faktycznego rozumianego w przytoczony powyżej sposób, co stanowiło przedmiot dokładniejszych rozważań we wcześniejszych częściach niniejszego uzasadnienia. Prawidłowo Sąd I instancji uznał, iż zachowanie oskarżonych stanowiło przestępstwo znieważenie. Swoje stanowisko dostatecznie i logicznie uzasadnił, które Sąd II instancji w pełni podziela. Materiał dowody jako zupełny i niesprzeczny dał w pełni podstawę do uznania sprawstwa oskarżonych , nie pozostawiając wątpliwości co do wyczerpania znamion strony podmiotowej i przedmiotowej przypisanych czynów. Sama konstrukcja alternatywnych zarzutów błędu w ustaleniach faktycznych przedstawiająca dwie odmienne wersje zdarzeń mające być korzystne dla oskarżonych już stanowi o nieskuteczności zarzutów i braku dowodów na ich poparcie. Sąd Rejonowy trafnie wskazał dlaczego wykluczył przebieg zdarzeń, w którym to oskarżyciel prywatny zaatakował słownie, wulgarnie oskarżone a to one miały dopiero odpowiedzieć adekwatnym zachowaniem. Wersja jakoby oskarżone stosując przemoc wobec rzeczy wdarły się na teren posesji pozostawały bierne w swej agresji w dalszej części zdarzenia do czasu reakcji pokrzywdzonej jest nie tylko sprzeczne z dowodami ale zasadami logiki i prawidłowego rozumowania. Zebrany materiał wskazuje na ich wyjątkową agresję słowną, chęć konfrontacji . Nawet wyzwiska ze strony pokrzywdzonej wobec oskarżonych będące odpowiedzią na ten akt wandalizmu i naruszenia jej spokoju oraz czci i godności nie może uzasadniać zastosowania wobec oskarżonych nadzwyczajnej, wyjątkowej instytucji odstąpienia od wymierzenia kary o czym mowa w art. 216 par 3 kk. Nie ma żadnej symetrii między zachowaniem oskarżonych a pokrzywdzonej. Oskarżone będące w stanie wzburzenia, mimo chęci uspokojenia sytuacji przez ojca, który dążył za wszelką cenę do deeskalacji konfliktu wdarły się na posesję , zniszczyły fragment ogrodzenia, po czym skierowały wobec ojca oraz pokrzywdzonej szereg możliwie najbardziej wulgarnych, ordynarnych wyzwisk . Ich intensywność, długotrwałość, wielość powtórzeń świadczy o chęci możliwie najgłębszego urażenia pokrzywdzonej i to na terenie jej miejsca zamieszkania, gdzie obywatel liczy na warunki odpoczynku, swobody i wolności od agresji , która coraz częściej zdarza się w społeczeństwie w strefie publicznej. Zważyć należy, że oskarżone nie skorzystały z możliwości wniesienia oskarżenia wzajemnego co już świadczy o własnej ocenie zachowania i wątpliwościach co do przypisania takiego zachowania pokrzywdzonej jakie stara się uwypuklić apelujący . Winny się liczyć z tym , że sąd nie znajdzie warunków faktycznych do takiej oceny zachowania oskarżonych by uzasadniało to zastosowanie co podkreślić należy fakultatywnego rozstrzygnięcia sądu tj. odstąpienia od wymierzenia kary.

Wniosek

zmianę o wyroku poprzez odstąpienie od wymierzenia kary oskarżonym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec braku uchybień sądu i bezzasadności zarzutu wniosek nie mógł być uwzględniony

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok sądu I instancji

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Żaden z zarzutów apelacji nie był trafny a w konsekwencji wnioski apelacyjne okazały się chybione. Brak było przesłanek do zmiany wyroku zgodnie z kierunkiem apelacji.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zasądził na podstawie art. 636 par 1 i 3 kpk od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa opłaty z godnie z Ustawą o opłatach w sprawach karnych oraz na rzecz oskarżyciela prywatnego obowiązek pokrycia w częściach równych kosztów pomocy prawnej pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym , które odpowiadają stawce minimalnej za czynności na tym etapie, przewidzianej w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok sądu I instancji

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana