Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 320/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. akt III K 365/22

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

K. T.

Stan majątkowy

Karana

Informacja e-PUAP, k. nr 169

Dane o karalności z K., k. nr (...)- (...)

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi rażąca niewspółmierność orzeczonej kary grzywny w pkt 1 w wymiarze 120 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę wynoszącą 20 złotych, co jest karą rażącą niewspółmiernie surową, nieuwzględniającą w adekwatny sposób okoliczności, iż oskarżona przyznała się do zarzucanego jej czynu, złożyła obszerne i spójne wyjaśnienia, którym Sąd dał w całości wiarę i oparł na nich również swoje rozstrzygnięcie, a także tego, że oskarżona prezentowała worową postawę procesową i zachowanie oraz tego, iż orzeczenie kary grzywny wraz z karą pozbawienia wolności za popełniony czyn nie jest niezbędne dla wychowania oskarżonej jako sprawcy i oddziaływania mającego na celu spowodowanie, by nie popełniła w przyszłości tożsamego przestępstwa, której to dodatkowo wymierzenie kary grzywny co do konkretnego wymiaru stawek dziennych i ich wysokości nie zostało uzasadnione i przekonująco wyjaśnione w uzasadnieniu wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że wysokość kary grzywny wymierzonej przez Sąd Rejonowy oskarżonej K. T. w wymiarze 120 stawek dziennych z ustaloną stawką dzienną na kwotę 20 złotych nie nosi cech rażącej niewspółmierności. W związku z tym apelacja obrońcy oskarżonej została uznana za niezasadną.

Skarżący nie kwestionował ustaleń faktycznych, kwalifikacji prawnej zarzucanych czynów ani winy oskarżonej. Zatem, zdaniem Sądu Okręgowego, szczegółowe odnoszenie się do powyższych aspektów należało uznać za niecelowe i poprzestać wyłącznie na stwierdzeniu, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie jest kompletny, a ocena dowodów dokonana przez Sąd I instancji jest prawidłowa i nie budzi wątpliwości.

W odniesieniu do podniesionego w apelacji zarzutu zaznaczyć należy, że rażąca niewspółmierność kary występuje wówczas, gdy sąd pierwszej instancji w jaskrawy sposób nie skoreluje wymierzonej kary ze stopniem winy, społecznej szkodliwości czynu oraz z celami kary (M. W., Rażąca niewspółmierność kary jako przyczyna odwoławcza od wyroku , LEX/el. 2014.). Działanie takie skutkuje nieproporcjonalnością tej kary w takim stopniu, że dotychczas wymierzoną karę można byłoby nazwać ,,rażąco” niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować. Trzeba podkreślić, że zmiana zaskarżonego wyroku z powodu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary może mieć miejsce dopiero, gdy wskazana zostanie wyraźna dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji, a karą jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt II AKa 514/04).

W odniesieniu do zarzutu obrońcy oskarżonej wskazać należy, że grzywnę na podstawie art. 33 § 2 k.k. Sąd może orzec w przypadku przypisania przestępstwa popełnionego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Istotą regulacji art. 33 § 2 k.k. pozostaje możliwość orzeczenia sankcji majątkowej w postaci grzywny w przypadku popełnienia wszystkich przestępstw, których elementem pozostaje korzyść majątkowa osiągnięta z przestępstwa przez sprawcę lub inną osobę zgodnie z kodeksową definicją tej korzyści określoną w art. 115 § 4 k.k. Chodzi tu o szczególne sankcjonowanie tych wszystkich przestępstw, których elementem pozostaje korzyść majątkowa osiągnięta przez sprawcę lub inną osobę. W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Wymierzona kara grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 20 złotych każda nie może być uznana za rażąco niewspółmierną – jest to kara adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonej, charakteru popełnionego czynu oraz jej sytuacji majątkowej i dochodowej, ocenianej przez Sąd I instancji. Kara grzywny pełni w tym przypadku funkcję nie tylko represyjną, ale również wychowawczą i prewencyjną – jej orzeczenie ma za zadanie podkreślić naganność czynu i uzmysłowić oskarżonej negatywne konsekwencje podejmowania działań godzących w porządek prawny. Kara grzywny uzupełnia zatem karę pozbawienia wolności i w ocenie Sądu stanowi element konieczny dla osiągnięcia celów kary, o których mowa w art. 53 k.k. Wbrew twierdzeniom skarżącego, Sąd Rejonowy przy wymiarze kary uwzględnił zarówno okoliczności obciążające, jak i łagodzące. Szczegółowo omówił każdą z tych kategorii. W realiach niniejszej sprawy należy wskazać, iż charakter okoliczności obciążających przeważał nad okolicznościami łagodzącymi. Do okoliczności obciążających należał przede wszystkim wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, umyślność działania, działanie w zamiarze bezpośrednim i z niskich pobudek, a także wysokość grożącej szkody jak i również uprzednia karalność oskarżonej.

Uwzględniając powyższe, Sąd Okręgowy stwierdza, że kara wymierzona przez Sąd Rejonowy jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, stopnia zawinienia oraz celów, jakie kara ma spełniać.

Wniosek

Obrońca oskarżonej wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

- uchylenie rozstrzygnięcia wobec oskarżonej w zakresie orzeczonej kary grzywny

ewentualnie

-zmianę orzeczenia w zakresie kary grzywny poprzez wymierzenie jej w minimalnym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Z uwagi na niezasadność podniesionego przez skarżącego zarzutu skorelowane z nim wnioski nie zasługiwały na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. akt III K 365/22

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Wyrok jest w pełni zasadny. Brak podstaw do uwzględnienia zarzutu apelacyjnego oraz brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu określonych w art. 439 k.p.k. oraz art. 440 k.p.k.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. T.

II.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. akt III K 365/22

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana