Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 203/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sadu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2022 r. sygn. akt III K 1385/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

W obu apelacjach osobistych oskarżonych nie zostały w sposób formalny sformułowane zarzuty, które można by przypisać do treści art.438 kpk. bądż też art.439§1 kpk. Niewątpliwie jednak ich treść kwestionuje wyrok sądu I instancji w całości i w sposób ogólny poczynione przez sąd ustalenia faktyczne zwłaszcza odnośnie przebiegu zdarzenia, motywacji oskarżonych, jak też zasadności i przebiegu interwencji funkcjonariuszy policji.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnosząc się do tak jak wyżej określonych zarzutów obu osobistych apelacji oskarżonych w ocenie sądu odwoławczego uznać je trzeba za częściowo zasadne. Dla swego rodzaju oczyszczenia przedpola wskazać trzeba, iż mając na myśli częściową zasadność zarzutów obu apelacji odnośnie ustaleń faktycznych sąd odwoławczy nie ma na myśli przebiegu wydarzeń od momentu podjęcia przez funkcjonariuszy policji czynności legitymowania oskarżonych i dwóch innych osób przy Rondzie (...), jak też zachowania oskarżonych i słów wypowiedzianych przez nich do odpowiednio wymienionych w zarzutach funkcjonariuszy policji. Trafnie też sąd wskazał, iż zachowanie obu oskarżonych wypełniło znamiona art.226§1 kk. Zdaniem jednak sadu odwoławczego uchybieniem sądu orzekającego w poczynionych ustaleniach faktycznych, był fakt, iż sąd ustalił je fragmentarycznie, to jest nie wziął pod uwagę całego przebiegu zdarzenia. Wprawdzie sąd orzekający odnotował, iż przed czynnością legitymowania obaj oskarżeni wzięli udział w umieszczeniu napisów i rysunków za pomocą farby na Pomniku (...) w Parku S. niemniej jak należy wnosić z treści uzasadnienia zdaniem sądu wydarzenie to czy też wyjaśnienia oskarżonych związane z tym zdarzeniem nie mają znaczenia dla szeroko pojętej oceny prawnej w przedmiotowej sprawie. Jak wskazano wyżej zdaniem sądu odwoławczego taka wybiórcza ocena nie była zasadna. Wszak jest rzeczą oczywistą, że przyczyną interwencji funkcjonariuszy policji były uprzednie działania obu oskarżonych wraz z towarzyszącymi im osobami i byli oni legitymowani z tego powodu, zaś funkcjonariusze policji skierowani na Rondo (...) przez dyżurnego komendy właśnie z powodu ewentualnego zniszczenia w/w pomnika. Nie był zaś powodem legitymowania fakt , iż obaj oskarżeni spacerowali w tym rejonie w towarzystwie innych osób. Nadto wskazuje na to czas niemal bezpośrednio po umieszczeniu napisów i rysunków na w/w pomniku, oraz miejsce a więc w bezpośrednim sąsiedztwie P. S.. Jest zatem jasne, że owo legitymowanie miało bezpośredni związek z uprzednimi zdarzeniami w parku, a nie w oderwaniu od niego. Okoliczności te wynikają wprost z zeznań zarówno funkcjonariuszy policji jak i wyjaśnień oskarżonych. Natomiast mają one o tyle znaczenie, że również nie ulega wątpliwości, że sposób reakcji oskarżonych na legitymowanie przez funkcjonariuszy policji był w istocie bezpośrednio zdeterminowany i słusznie zresztą wiązany z uprzednimi ich działaniami w parku oraz szerzej z ich działalnością na terenie całej Polski związaną z usuwaniem pomników i miejsc upamiętnienia Armii Czerwonej. Nie ulega też wątpliwości z okoliczności sprawy, iż obaj oskarżeni fakt legitymowania ich przez funkcjonariuszy policji potraktowali jako szykanę wobec ich osób z powodu tej działalności , zaś samych funkcjonariuszy jako osoby bezpośrednio wykonujące owe szykany, a wręcz broniące owych miejsc upamiętnienia. Okoliczności te natomiast mają kluczowe znaczenie dla oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu i ich pominięcie jest uchybieniem. Nie wystarczy bowiem ustalić, iż zachowanie oskarżonych wypełniło znamiona określone w ustawie karnej , co zresztą jak wspomniano wyżej sąd poczynił w sposób trafny, ocenić jednak trzeba w dalszej kolejności stopień społecznej szkodliwości tego zachowania. Ściśle mówiąc fakt wypełnienia znamion nie oznacza jednak automatycznie , iż sprawca popełnił przestępstwo. Każdy czyn wypełniający zatem ustawowe znamiona przestępstwa wymaga oceny zgodnie z kwantyfikatorami zawartymi w art.115§2 kk. Reasumując zatem sąd ustalając jak wskazano wyżej częściowy przebieg wydarzeń niejako pozbawił się możliwości wszechstronnej oceny w tym zakresie, a jeśli faktycznie uznał to za zbędne to jest to istotne uchybienie procesowe.

Sąd odwoławczy uznając konieczność oceny całości przebiegu wydarzeń doszedł do wniosku , iż czyny oskarżonych A. S. i Z. M. przypisane im w przedmiotowej sprawie charakteryzowały się znikomą społeczną szkodliwością o której mowa w art.1§2 kk.

Przechodząc do oceny kwantyfikatorów wskazanych w art.115§2 kk. na gruncie przedmiotowej sprawy sąd doszedł do następujących wniosków.

Jeżeli chodzi o rodzaj i charakter naruszonego przez oskarżonych dobra to niewątpliwie dobro w postaci czci i godności funkcjonariuszy policji oraz ogólnie pojęta ochrona funkcjonariusza w trakcie czynności służbowych zostały naruszone w sposób istotny. W tym kontekście podobnie postrzegać trzeba kwestię rozmiaru wyrządzonej szkody jest nią bowiem tu ewentualne poczucie utraty godności przez wymienionych w zarzucie funkcjonariuszy policji. Ta sama ocena dotyczy wagi naruszonych przez obu oskarżonych obowiązków. Jednak ocena w/w kwantyfikatorów zdaniem sądu odwoławczego musi być postrzegana inaczej w sytuacji wzięcia pod uwagę kolejnych zawartych w przepisie art.115§2 kk. a tyczących okoliczności popełnienia czynu, motywacji sprawcy, postaci zamiaru. Na wstępie zatem przypomnieć trzeba, iż zachowanie obu oskarżonych wobec policjantów wywołane zostało czynnością wylegitymowania bezpośrednio niemal po naniesieniu rysunków i napisów na pomniku (...) w P. S.. Obaj oskarżeni , co wynika z treści słów obrażliwych wypowiadanych wobec policjantów potraktowali czynności służbowe funkcjonariuszy policji jako swego rodzaju obronę owego pomnika propagującego komunizm, oraz szykanę wobec nich jako osób społecznie działających w celu usunięcia tego rodzaju upamiętnień. Nie było zatem celem oskarżonych ani ich motywacją obrażanie funkcjonariuszy policji publicznie i bez jakiegokolwiek powodu jak to ustalił sąd rejonowy, lecz ich motywacja wynikała z wieloletniego zaangażowania w usuwanie pomników Armii Czerwonej na terenie całej Polski, co zresztą cieszyło się szerszym poparciem społecznym i było przedmiotem dyskusji publicznej o takiej potrzebie. Zresztą niewątpliwie działalność ta w jakimś stopniu przyczyniła się do faktu, iż Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 1 kwietnia 2016 r. a więc zaledwie 3 miesiące po przedmiotowych zdarzeniach przyjął ustawę o zakazie propagowania komunizmu.... która to ustawa przewidywała usuwanie tego rodzaju pomników z przestrzeni publicznej, a po zmianie ustawą z dnia 22 czerwca 2017 r. nałożyła wręcz obowiązek na właścicieli i użytkowników terenu na którym znajduje się tego typu pomnik do jego usunięcia w terminie 12 miesięcy od wejścia w życie ustawy. Niewątpliwie zatem działania A. S. i Z. M. także w odniesieniu do pomnika w P. S. wpisywały się w konieczność uświadomienia decydentom w konieczność ustawowego uregulowania powyższego problemu, który pomimo szeregu uchwał sejmowych nie był uregulowany. Obaj zatem oskarżeni potraktowali interwencję policji jako przeciwdziałanie funkcjonariuszy publicznych ich działaniom mającym i realizującym szerszy interes publiczny, a ich samych jako osoby broniące symbole propagujące komunizm jako ustrój totalitarny. Świadczy o tym rodzaj i treść słów obrażliwych skierowanych do funkcjonariuszy.

Reasumując zatem jeśli z tego punktu widzenia oceniać całość kwantyfikatorów wskazanych w art.115§2 kk. także tych wskazanych na początku przedmiotowej analizy, a zwłaszcza faktu, iż obaj oskarżeni byli przekonani, iż działają w uzasadnionym interesie społecznym nie wyimaginowanym przez nich , lecz zrealizowanym wkrótce w drodze ustawowej, zaś funkcjonariusze policji poprzez interwencję z kolei przeciwdziałali realizacji tego interesu to zdaniem sądu odwoławczego ich zachowanie należy oceniać należy jako charakteryzujące się znikomym stopniem społecznej szkodliwości.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

brak tego rodzaju okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

O powodach umorzenia postępowania w oparciu o art.1§2 kk. w części 3.1

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżeni

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe z dnia 22 sierpnia 2022 r. sygn. akt III K 1385/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżeni

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2022r. sygn. akt III K 1385/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.13.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

oskarżeni

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe z dnia 22 sierpnia 2022 r. sygn. akt III K 1385/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana