Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 121/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 28 listopada 2023 r. w sprawie o sygn. akt II K 864/21

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

K. P.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja majątkowa

Karta karna - k.226-230

Informacja e-PUAP - k.224

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja majątkowa

Karta karna

Informacja e-PUAP

Dokumenty sporządzone przez uprawnione osoby i podmioty. Nie były kwestionowane i nie budziły żadnych wątpliwości.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie prawa procesowego tj. art. 7 k.p.k. w zw. art. 92 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k., które miało wpływ na treść orzeczenia poprzez nieuzasadnione i dowolne uznanie wbrew logicznemu rozumowaniu, że oskarżony w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy bezpośrednio po dokonaniu kradzieży użył przemocy przeciągając się z pokrzywdzonym, odpychając go i wyrywając się z jego uścisku, podczas gdy z zapisu monitoringu nie daje się zaobserwować takiego ciągu zdarzeń gdzie w rzeczywistości nie było stosowania żadnej przemocy, przeciągania czy wyrywania z uścisku;

a w konsekwencji obrazy tych przepisów zarzucam także:

2. błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść zapadłego orzeczenia poprzez bezpodstawne przyjęcie, że oskarżony swym zachowaniem wypełnił znamiona czynu zawarte w art. 281 k.k. podczas gdy z okoliczności ujawnionych w trakcie postępowania wynika, że oskarżony popełnił co najwyżej w momencie popełnienia czynu występek z art. 278 § 1 k.k., natomiast w obecnym stanie prawnym z uwagi na próg czynu przepołowionego oskarżony popełnił wykroczenie z art. 119 §1 kw.

w konsekwencji błędnie ustalonego stanu faktycznego Sąd dopuścił się naruszenia prawa materialnego poprzez: 

3. błędne zastosowanie art. 281 k.k. ponieważ oskarżony nie wypełnił znamion czynu zabronionego opisanym w powołanym przepisie.

4. niezastosowanie art. 119 § 1 k.w. podczas gdy oskarżony swoim zachowaniem wypełnił w całości znamiona czynu opisanego w niniejszym przepisie, do czego K. P. od początku się przyznawał.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Apelacja obrońcy oskarżonego jako zasadna i zasługiwała na uwzględnienie.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że Sąd Rejonowy częściowo, to jest w zakresie zachowania oskarżonego po dokonaniu kradzieży rzeczy, błędnie ocenił zgromadzony materiał dowodowy, a w konsekwencji poczynił częściowo, to jest w zakresie uznania, że oskarżony zastosował przemoc w celu utrzymania się w jej posiadaniu, błędne ustalenia faktyczne. Konsekwencją tego było niezasadne przyjęcie, że doszło do wyczerpania znamion czynu z art. 281 kk, a nie art. 119 § 1 kw. Tym samym Sąd Rejonowy dopuścił się naruszenia art. 7 kpk skutkującego błędem w ustaleniach faktycznych. Kluczowe było tu nagranie z monitoringu, na którym wyraźnie widać było, że oskarżony schował perfumy do walizki, a następnie - nie płacąc za nie - przeszedł przez linię kas i bramkę przeciwkradzieżową, chcąc wyjść ze sklepu. Wówczas, dosłownie chwilę po dokonaniu kradzieży i kiedy nie zdołał jeszcze otworzyć drzwi zewnętrznych, został złapany za rękę przez pracownika ochrony w osobie świadka P. M.. Zdaniem Sądu Okręgowego, w pełni podzielającego twierdzenia skarżącego, nie sposób jednak uznać, żeby zastosował wobec w/w przemoc w postaci odpychania go w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionych rzeczy.

Wprawdzie oskarżony wykonał ruch ręką, za którą już wówczas trzymał świadek P. M., przesuwając ją w jego kierunku i cofając, jednak ewidentnie miało to na wyszarpnięcie się z jego uścisku. Nie doszło zatem do naruszenia nietykalności cielesnej, a tym bardziej w formie odepchnięcia, które wyczerpałoby kluczowe znamię tego przestępstwa. Subiektywne odczucia świadka P. M., który wskazał, że był przez niego odpychany, są tu oczywiście niewystarczające. Tak jak użycie przez oskarżonego siły fizycznej. Jak już wyżej wskazano, zmierzała ona jedynie do uwolnienia ręki z uścisku i ucieczki ze sklepu, co ostatecznie mu się udało właśnie wskutek w/w zachowania. Co więcej, przesłuchiwany w postępowaniu sądowym świadek P. M. wskazał „Oskarżony użył wobec mnie przemocy w ten sposób, że ja go trzymałem za jedną rękę a on tą ręką mnie odpychał i się wyrywał. Można powiedzieć że my się przeciągaliśmy”, de facto potwierdzając powyższą ocenę. Z kolei świadek M. M., będący przełożonym w/w, wskazał „Ja na tych zdjęciach nie widzę aby pan M. wykonywał swoją pracę tak jak należało. Nie widzę również aby oskarżony stosował przemoc fizyczną wobec pana M.”. Wprawdzie w/w nie widzieli wówczas nagrania, jednak nie zarejestrowano na nim odpychania.

Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 42/13, strona podmiotowa przestępstwa art. 281 kk charakteryzuje się podwójną kierunkowością zamiaru. Kierunkowość ta wyraża się w tym, że sprawca naprzód podejmuje działania zmierzające do zaboru cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Po osiągnięciu tego celu, a więc po przejęciu władztwa nad rzeczą, sprawca podejmuje działania polegające na używaniu przemocy wobec osoby, grożeniu natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, przy czym działania te są ukierunkowane celowo na zapewnienie utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. Tym bardziej dziwi więc, że Sąd Rejonowy przyjął, że doszło do odepchnięcia. W dodatku w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionych rzeczy. Gdyby prawidłowo przenalizował nagranie z monitoringu, to doszedłby do odmiennych wniosków. W rzeczywistości to świadek P. M. chwycił oskarżonego za rękę, a on ją jedynie wyszarpnął, chcąc opuścić sklep.

Z tych względów Sąd Okręgowy przyjął, że oskarżony w dniu 14 maja 2021 r. w L. dokonał kradzieży perfum o wartości 619,98 zł na szkodę sklepu (...) Sp. z o.o. z/s w W., co obecnie - z uwagi na kwotę graniczną przy czynach przepołowionych wynoszącą 800 złotych - stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 kw. Powyższe spowodowało jeszcze dalej idące konsekwencje, albowiem z dniem 14 maja 2024 r. doszło do przedawnienia karalności. Jak bowiem stanowi art. 45 § 1 kw, karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli natomiast w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Mając powyższe na uwadze, zaistniała negatywna przesłanka procesowa określona w art. 5 § 1 pkt 4 kpw skutkująca koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez zmianę kwalifikacji prawnej czynu na art. 119 § 1 kw i wymierzenie obwinionemu za ten czyn kary ograniczenia wolności w najłagodniejszym wymiarze.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Z uwagi na zasadność podniesionych zarzutów zasadny był też wniosek o zmianę kwalifikacji prawnej. Przy czym, z uwagi na przedawnienie karalności czynu skutkującą koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania, wniosek o wymierzenie kary ograniczenia wolności stał się bezprzedmiotowy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

Sąd Odwoławczy uznał, że czyn zarzucany oskarżonemu stanowił wykroczenie z art. 119 kw, a nie przestępstwo z art. 281 kk. Wynikało to z braku znamienia w postaci zastosowania przemocy w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionej rzeczy. Ponadto ich wartość wynosiła 619,98 złotych, a więc nie przekraczała kwoty granicznej, wynoszącej obecnie 800 złotych. Konsekwencją tego było przyjęcie, że doszło do przedawnienia karalności czynu, uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. P.

II

III

Biorąc pod uwagę, że w postępowaniu odwoławczym uczestniczył obrońca oskarżonego z urzędu, na jego wniosek przyznano mu wynagrodzenie w kwocie 1033,20 złotych, w tym podatek od towarów i usług, za pomoc prawną, jaką udzielił mu na tym etapie postępowania. Wysokość w/w należności wynikała z § 11 ust. 2 pkt 4, § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 14 maja 2024 r.

Z uwagi na ostateczne rozstrzygnięcie, to jest uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania, kosztami sądowymi w sprawie należało obciążyć Skarb Państwa. Powyższe wynikało z art. 119 § 2 pkt 1 kpw.

7.  PODPIS

SSO Tomasz Morycz SSO Remigiusz Pawłowski SSO Sebastian Mazurkiewicz

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 28 listopada 2023 r. w sprawie o sygn. akt II K 864/21

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana