Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 55/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. z dnia 8 października 2024 roku, sygn. akt IV K 536/23 w sprawie I. P.

0.1Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1.

I. P.

Oskarżony jest osobą karaną

Karta karna k. 265-268

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1.

Karta karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Apelacja obrońcy oskarżonego adwokata P. H.

Lp.

Zarzuty obrońcy oskarżonego

1.

Obraza art. 7 k.p.k. art. 92 k.p.k. i art 410 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów poprzez wydanie rozstrzygnięcia bez wskazania w uzasadnieniu:

1)  jakie nagranie dokonane z której kamery i z której godziny wyklucza wersję przedstawioną przez pokrzywdzonego A. M. w zawiadomieniu o przestępstwie, wskazującego kobietę, jako sprawcę kradzieży zawartości walizki i dlaczego na nagraniach ujawnionych na rozprawie nie odtworzono stanu faktycznego wskazanego w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa, tj. drogi pokrzywdzonego do toalety;

2)  Niewyjaśnienie w uzasadnieniu, dlaczego sąd uznał za wiarygodne źródło dowodowe A. M., skoro:

a) z akt sprawy (k. 5) wynikało jasno i bezpośrednio, że A. M. oskarżył o kradzież zawartości walizki inną osobę niż oskarżony - kobietę, której oskarżony, zgodnie z zeznaniami złożonymi na rozprawie, po okazaniu mu I. P. oskarżony w żadnym razie nie przypominał pokrzywdzonemu zgodnie z zeznaniami pokrzywdzonego;

b) nagranie z kamer, ujawnione na rozprawię, wyraźnie wykazywało, że A. M. rozmawiał na peronie z oskarżonym, a A. M. wcześniej słuchany w charakterze świadka zaprzeczył, że kiedykolwiek rozmawiał z oskarżonym.

c) nie odniósł się do faktu, że pokrzywdzony znacząco w stosunku do opinii biegłych i wskazanych przez obronę cen walizki zawyżył kilkakrotnie wartość rzekomo skradzionych mu rzeczy, a biegły dokonał wyceny nie widząc i nawet nie znając stanu wycenianych przez niego rzeczy.

d) pokrzywdzony zaprzeczał, że spożywał wcześniej alkohol, pomimo iż nagrania 10 minut ujawnionych na rozprawie jasno wynikało, że pokrzywdzony spał na peronie, siadał z nieprzytomnym wyrazem twarzy i znowu kładł się i spał na peronie.

3) obraza przepisu prawa procesowego tj. art. 5 § 2 k.p.k. w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu w pkt l wyroku, a to polegającego na niezastosowaniu art. 119 k.w. i niesłuszne zastosowanie art. 278 § 1 k.k., skoro biegły ustalił, że wartość skradzionej walizki była niższa niż 800 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

1.  Apelacja obrońcy oskarżonego nie zawiera argumentacji, która mogłaby podważyć prawidłowość rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Wbrew stanowisku skarżącego, sąd rejonowy rozstrzygał w oparciu o kompletny materiał dowodowy, który z poszanowaniem reguł procesu karnego ujawnił w toku rozprawy głównej. Zgromadzone dowody oceniono z uwzględnieniem wskazań wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego a w następstwie dokonanej oceny prawidłowo ustalono stan faktyczny. Argumentacja sądu, rzeczowa i logiczna, zasługuje na pełną aprobatę. Obrońca oskarżonego w sposób selektywny podchodzi do materiału dowodowego, uwypuklając i w zasadzie opierając całą argumentację na wyjaśnieniach oskarżonego, co prowadzi do wyprowadzenia dowolnych wniosków.

2.  Wbrew twierdzeniom obrońcy w sprawie nie ujawniły się żadne wątpliwości, a wina oskarżonego została stwierdzona w sposób pewny. Stan określony przez ustawodawcę jako „nie dające się usunąć wątpliwości” (art. 5 § 2 k.p.k.) powstaje w następstwie oceny dowodów. Wtedy można bowiem stwierdzić, czy wątpliwości, jeśli takowe w ogóle występowały, były poważne i istotne, a nie jedynie spekulacyjne oraz czy, a jeżeli tak jakie miały one znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii odpowiedzialności prawnej oskarżonego. W sytuacji, gdy dokonanie określonych ustaleń faktycznych zależne jest od dania wiary tej lub innej grupie dowodów, nie można mówić o naruszeniu zasady in dubio pro reo. Ewentualne zastrzeżenia powinny być w takiej sytuacji podnoszone i rozstrzygane na płaszczyźnie zachowania lub przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów. Od dawna bowiem jednolicie prezentowany jest pogląd, że przepisy art. 7 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k. mają charakter rozłączny. Dopiero w sytuacji, gdy sąd przeprowadzi postępowanie w sposób pełny i kompletny i podda zebrane dowody ocenie spełniającej rygory art. 7 k.p.k., to zastosowanie zasady z art. 5 § 2 k.p.k. nastąpi dopiero wówczas, gdy tak przeprowadzona ocena dowodów potwierdzi istnienie wciąż niedających się - w oparciu o nią - usunąć wątpliwości (przykładowo: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2014 r., V KK 127/14).

3.  W pierwszej kolejności trzeba zauważyć, że żaden dowód nie wskazuje na to, że pokrzywdzony w trakcie oczekiwania na dworcu na kolejny pociąg był pod wpływem alkoholu. Obrońca wysuwa taką tezę wskazując, że A. M. „spał na peronie, siadał z nieprzytomnym wyrazem twarzy i znowu kładł się i spał na peronie”. Abstrahując od tego, że nagranie z monitoringu nie pokazuje twarzy pokrzywdzonego, tak by można określić ją jako przybierająca „nieprzytomny wyraz” to twierdzenie, że osoba śpiąca na ławce na peronie jest pod wpływem alkoholu nosi cechy daleko idącej dowolności. Jak wynika z zeznań pokrzywdzonego był wówczas bardzo zmęczony trzydniowym eventem tanecznym i w trakcie oczekiwania na przesiadkę położył się na ławce, by odpocząć.

4.  A. M. zeznał wprost, że nie był pod wpływem alkoholu, co więcej podał, że przy dworcu w Ł., dokąd zmierzał, miał zaparkowany samochód, którym miał udać się do domu. Wysnuwanie automatycznego wniosku o spożywaniu wcześniejszym alkoholu jest dalece nieuprawnione.

5.  Sąd pierwszej instancji dostrzegł, że pokrzywdzony podał dwie wersje zdarzenia i inaczej zrelacjonował je będąc przesłuchanym po raz pierwszy, a inaczej na rozprawie. Niemniej jednak podnieść należy, że pokrzywdzony za każdym razem podawał, że nie widział momentu kradzieży walizki. Pierwszy raz był przesłuchiwany w dniu 25 czerwca 2023 roku o godz. 23:40 i podał, że poprosił nieznaną mu kobietę, by popilnowała jego walizki, gdyż uda się do toalety. Po powrocie na peron dworca nie było ani walizki, ani kobiety. Stąd wywnioskował, że zapewne walizkę tę ukradła mu ta kobieta (k. 2). Na rozprawie głównej zeznał, że pamięta, że z kimś rozmawiał i poprosił tę osobę o popilnowanie walizki. Po zapoznaniu się z zapisem monitoringu dodał, że walizka została skradziona, gdy spał na peronie.

6.  Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał, że pierwsze zeznanie pokrzywdzonego nie może zostać wzięte pod uwagę, gdyż złożone było w sytuacji, gdy jego możliwość odtwarzania zdarzeń była zniekształcona z uwagi na duże zmęczenie. Natomiast te złożone na rozprawie są zbieżne z nagraniem monitoringu. A ten wskazuje wprost i bardzo wyraźnie na sprawcę kradzieży, czyli oskarżonego. Tożsame argumenty prawidłowo zostały dostrzeżone w zakresie niepamięci świadka co do rozmowy z oskarżonym. Jak wynika z nagrań monitoringu to I. P. obserwował śpiącego pokrzywdzonego i czekał na dogodną okazję, by dokonać kradzieży walizki.

7.  W pewnym momencie nawet odszedł od pokrzywdzonego, gdy zauważył wychodzącego z pociągu pracownika kolei.

8.  Wbrew twierdzeniom obrońcy również niezasadna jest teza o tym, że kradzieży zawartości walizki dokonała jakaś nieustalona kobieta, a kradzieży samej walizki dokonał oskarżony. Na to, że oskarżony ukradł walizkę pełną zawartości wskazują bowiem nagrania z monitoringu. Na tych nagraniach widać, że walizka ukradziona w momencie kiedy oskarżony ponownie zasnął jest znacząco ciężka, skoro 26-letni oskarżony, zdrowy fizycznie zdrowy, niesie ją w przedstawiony na poniższym ujęciach sposób. By następnie ciągnąć ja za sobą dwoma rękoma.

9.  Reasumując apelacja obrońcy oskarżonego jest niezasadna, a wszystkie dowody wskazują na prawidłowość ustaleń sądu pierwszej instancji, że to oskarżony dokonał kradzieży walizki wraz z jej zawartością.

Wniosek

O zmianę opisu i kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonym poprzez wskazanie, że oskarżonemu można udowodnić jedynie kradzież walizki o wartości niższej niż 800 zł, co uzasadnia zastosowanie art. 119 k.w.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Ustalenia sądu pierwszej instancji są prawidłowe.

Apelacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego adwokata R. T.

Lp.

Zarzuty

1.

obraza przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 46 § 1 k.k. poprzez orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz A. M. kwoty 2880 złotych z pominięciem orzeczenia odsetek ustawowych za opóźnienie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Na gruncie aktualnego brzemienia art. 46 k.k. należy zaakceptować możliwość zasądzenia przez sąd karny odsetek ustawowych za opóźnienie, wynikającą z przesądzenia przez ustawodawcę cywilnoprawnego charakteru środków kompensacyjnych unormowanych w art. 46 k.k. Zgodnie z art. 481 k.c. odsetki należą się za samo opóźnienie w spełnieniu świadczenia, choćby więc wierzyciel nie poniósł żadnej szkody i choćby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Należy zaznaczyć, że odsetki stanowią należność uboczną względem świadczenia głównego i wynikają z opóźnienia w jego spełnieniu. Niecelowe byłoby oddzielanie ich od wierzytelności głównej i odsyłanie w tym zakresie żądającego na drogę odrębnego procesu. Niewątpliwie rozwiązaniem zasadnym, pozwalającym pokrzywdzonemu na uniknięcie odrębnego dochodzenia odsetek w postępowaniu cywilnym, jest ich zasądzenie w ramach obowiązku naprawienia szkody.1

Wniosek

o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez orzeczenie na podstawie art. 46 § 1 k.k. wobec oskarżonego obowiązku naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz A. M. kwoty 2880 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 czerwca 2023 r. lub ewentualnie od uprawomocnienia się wyroku.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Zasadność zarzutu apelacyjnego.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wina i kara.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.1Prawidłowość wyroku sądu pierwszej instancji.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.1Zasądzono od oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w kwocie wskazanej przez sąd rejonowy wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku.

Zwięźle o powodach zmiany.

0.1Zasadność apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

3.

zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego P. H. kwotę 1033,20 zł, w tym podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu K. W. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

I. P.

zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

7.  PODPIS

7.1.1. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego I. P.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. z dnia 8 października 2024 roku, sygn. akt IV K 536/23.

7.1.2. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

7.1.3. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

7.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

7.1.1. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. z dnia 8 października 2024 roku, sygn. akt IV K 536/23 - w odniesieniu do punktu 2 sentencji wyroku.

7.1.2. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

7.1.3. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

7.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana