Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V K 214/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2016-05-31

Sygn. akt V K 214/15

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Wilk

Protokolant Daniel Jutrzenka, Martyna Zakrzewska

przy udziale Prokuratora Anny Radyno – Idzik

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2016 roku

sprawy:

D. S. (1)

urodzonego (...) w J.

syna B. i L. z domu S.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju II Wydział Karny z dnia 25 maja 2004 roku o sygn. II K 176/04

za czyn z art. 278§3 k.k., popełniony w dniu 18 grudnia 2003 roku, za który na podstawie art. 278§3 k.k. wymierzono mu karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, w wysokości 10,- (dziesięć) złotych jedna stawka, a na podstawie art. 46§1 k.k. orzeczono obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości poprzez zapłatę kwoty 570,- złotych na rzecz pokrzywdzonej;

II. Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju II Wydział Karny z dnia 04 listopada 2005 roku o sygn. II K 168/05

za czyn z art. 278§1 k.k., popełniony w dniu 23 stycznia 2005 roku, za który na podstawie art. 278§1 k.k. wymierzono mu na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, oddając na podstawie art. 73§2 k.k. pod dozór kuratora sądowego, a na podstawie art. 72§1 pkt 1, 4 i 6 k.k. zobowiązując do informowania kuratora o przebiegu okresu próby, kontynuowania pracy zarobkowej oraz kontynuowania leczenia odwykowego;

przy czym wykonanie kary 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności zostało zarządzone postanowieniem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 04 lutego 2009 roku o sygn. II Ko 559/08;

III. Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju VI Wydział Grodzki z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. VI K 767/04

za czyn z art. 286§1 k.k., popełniony w lipcu 2004 roku, za który wymierzono mu na podstawie art. 286§1 k.k. karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 40 (czterdziestu) stawek dziennych, w wysokości 10,- (dziesięć) złotych jedna stawka, a którego na podstawie art. 73§2 k.k. oddano pod dozór kuratora sądowego, a na podstawie art. 72§1 pkt 1 i 4 k.k. zobowiązano do informowania kuratora o przebiegu okresu próby oraz kontynuowania pracy zarobkowej;

przy czym wykonanie kary 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności zostało zarządzone postanowieniem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 10 września 2009 roku o sygn. VI Ko 980/08, sprostowanym postanowieniem z dnia 28 października 2009 roku;

IV. Sądu Okręgowego w Gliwicach V Wydział Karny Zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim z dnia 05 grudnia 2007 roku o sygn. akt V K 159/06, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach II Wydział Karny z dnia 07 sierpnia 2008 roku o sygn. II AKa 213/08

- za czyn z art. 58 ust. 1 i 2 i art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w okresie od lipca 2003 roku do września 2006 roku, za który na podstawie art. 59 ust. 2 w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzono mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 289§3 k.k., popełniony w lipcu 2006 roku, za który na podstawie art. 289§3 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

- za czyn z 190§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w lipcu 2006 roku, za który na podstawie art. 190§1 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 279§1 k.k., popełniony w dniu 28 września 2006 roku, za który na podstawie art. 279§1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 284§2 k.k., popełniony we wrześniu 2006 roku, za który na podstawie art. 284§2 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony 29 września 2006 roku, za który na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzono mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 279§1 k.k., popełniony w nocy z 22 na 23 września 2006 roku, za który na podstawie art. 279§1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 278§1 k.k., popełniony w okresie od 22 do 23 września 2006 roku, za czyn z art. 278§1 k.k., popełniony w miesiącu wrześniu 2006 roku oraz za dwa czyny z art. 278§1 k.k., popełnione w miesiącu lipcu 2006 roku, za które na podstawie art. 278§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierzono mu jedną karę 2 (dwóch) lat pobawienia wolności;

- za czyn z art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w okresie od grudnia 2005 roku do lipca 2006 roku, za który na podstawie art. 190§1 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

wobec którego na podstawie art. 86§1 k.k. i art. 91§2 k.k. wymierzono karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet, na podstawie art. 63§1 k.k., okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29 września 2006 roku do dnia 05 grudnia 2007 roku oraz na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono środek karny w postaci przepadku korzyści majątkowej w kwocie 2.775,- złotych;

V. Sądu Rejonowego w Rybniku IX Wydział Karny z dnia 17 kwietnia 2012 roku o sygn. IX K 1238/11

za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony w okresie od maja 2011 roku do listopada 2011 roku, za który na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzono mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10,- (dziesięciu) złotych, a wobec którego na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej w wysokości 150,- (stu pięćdziesięciu) złotych;

VI. Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju II Wydział Karny z dnia 27 marca 2014 roku o sygn. II K 1513/11

za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony dnia 26 kwietnia 2011 roku, za który na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której postanowieniem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 07 kwietnia 2014 roku i 08 kwietnia 2014 roku zaliczono, na podstawie art. 63§ 1 k.k., okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 30 listopada 2011 roku do dnia 12 grudnia 2011 roku oraz od dnia 26 kwietnia 2011 roku do dnia 28 kwietnia 2011 roku;

VII. Sądu Rejonowego w Olkuszu II Wydział Karny z dnia 03 października 2014 roku o sygn. II K 457/14

- za czyn z art. 278§1 i §5 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony w okresie od 14 do 17 marca 2012 roku, za który na podstawie art. 278§1 k.k. wymierzono mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 278§1 k.k. i art. 13§1 k.k. w zw. z art. 278§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony w okresie od 17 do 18 marca 2012 roku, za który na podstawie art. 14§1 k.k. w zw. z art. 278§1 k.k. wymierzono mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

wobec którego na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. wymierzono karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, a na podstawie art. 46§1 k.k. orzeczono środek karny w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody w części, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 2.300,- złotych;

VIII. Wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 12 maja 2015 roku o sygn. V K 116/14, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie II Wydział Karny z dnia 12 października 2015 roku o sygn. II AKa 271/15

- za czyn z art. 280§2 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony w dniu 23 grudnia 2013 roku, za który na podstawie art. 280§2 k.k. wymierzono mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 280§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony w dniu 26 grudnia 2013 roku, za który na podstawie art. 280§1 k.k. wymierzono mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., popełniony w dniu 25 grudnia 2013 roku, za który na podstawie art. 279§1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

wobec którego na podstawie art. 85 k.k. i art. 86§1 k.k. wymierzono karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności.

orzeka:

I. Na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., art. 569§1 i §2 k.p.k. oraz art. 85 § 1 i § 2 k.k. i art. 86§1 k.k. łącząc jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone: wyrokiem opisanym w pkt V o sygn. akt IX K 1238/11 oraz wyrokiem opisanym w pkt VI o sygn. akt II K 1513/11, a także kary łączne pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem opisanym w pkt VII o sygn. akt II K 457/14 oraz wyrokiem opisanym w pkt VIII o sygn. akt V K 116/14, wymierza D. S. (1) karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności;

II. Na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63§1 k.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zalicza D. S. (1) okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w poszczególnych sprawach: od dnia 26 kwietnia 2011 roku do dnia 28 kwietnia 2011 roku oraz od dnia 30 listopada 2011 roku do dnia 12 grudnia 2011 roku;

III. Na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85§3 k.k. umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kary łącznej pozbawienia wolności opisanej w pkt IV o sygn. akt V K 159/06, a na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowania w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem opisanym w pkt II o sygn. akt II K 168/05 oraz wyrokiem opisanym w pkt III o sygn. akt VI K 767/04, a także jednostkowych kar grzywny orzeczonych wyrokiem opisanym w pkt I o sygn. II K 176/04, wyrokiem opisanym w pkt III o sygn. akt VI K 767/04 oraz wyrokiem opisanym w pkt V o sygn. akt IX K 1238/11;

IV. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego T. S., Kancelaria Radcy Prawnego T. S., (...) W. ul. (...) kwotę 246,- (dwieście czterdzieści sześć) złotych, w tym 46,- (czterdzieści sześć) złotych podatku VAT z tytułu nieopłaconej przez stronę pomocy prawnej udzielonej z urzędu;

V. Zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów postępowania o wydanie wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt V K 214/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

1. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju II Wydział Karny z dnia 25 maja 2004 roku, sygn. akt II K 176/04, wydanym w trybie art. 387§1 k.p.k., D. S. (1) został uznany za winnego tego, że w dniu 18 grudnia 2003 roku w J., działając wspólnie i w porozumieniu z W. M. oraz A. B. zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 570,- złotych na szkodę I. P., przyjmując, iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 278§3 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 278§3 k.k. wymierzono mu karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10,- (dziesięć) złotych. Na podstawie art. 46§1 k.k. Sąd orzekł wobec D. S. (1) obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem, zobowiązując do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej I. P. kwoty 570,- złotych do dnia 31 lipca 2004 roku. Wyrok stał się prawomocny z dniem 02 czerwca 2004 roku.

Postanowieniem z dnia 10 lipca 2006 roku Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju umorzył orzeczoną wyrokiem z dnia 25 maja 2004 roku karę grzywny.

/z akt o sygn. II K 176/04: k.63 – wyrok z dnia 25.05.2004r., k.106 – postanowienia z dnia 10.07.2006r. o umorzeniu kary grzywny, z akt o sygn. VK 214/15: k.105 - wyrok/

2. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju II Wydział Karny z dnia 04 listopada 2005 roku, sygn. akt II K 168/05, D. S. (1) został uznany za winnego tego, że w dniu 23 stycznia 2005 roku w J. zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 660,- złotych na szkodę M. S., tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 278§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 278§1 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, a jej wykonanie na podstawie art. 69§1 i §2 oraz art. 70§2 k.k. warunkowo zawieszono na 3-letni okres próby. Nadto, na podstawie art. 72§1 pkt 1, 4 i 6 k.k. Sąd zobowiązał D. S. (1) w okresie próby do informowania kuratora o przebiegu okresu próby, kontynuowania pracy zarobkowej oraz kontynuowania leczenia odwykowego, a na podstawie art. 73§2 k.k. oddał pod dozór kuratora sądowego. Wyrok stał się prawomocny z dniem 14 listopada 2005 roku.

Postanowieniem z dnia 04 lutego 2009 roku, sygn. akt II Ko 559/08, Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju, II Wydział Karny, zarządził wobec D. S. (1) wykonanie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 04 listopada 2005 roku o sygn. akt II K 168/05, uznając, iż skazany rażąco naruszył porządek prawny dopuszczając się popełnienia umyślnych czynów podobnych z art. 279§1 k.k. oraz z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach V Wydział Karny Zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim z dnia 05 grudnia 2007 roku o sygn. akt VK 159/06 na karę pozbawienia wolności. Postanowienie stało się prawomocne z dniem 17 lutego 2009 roku.

Skazany D. S. (1) odbywał karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w okresie od dnia 09 marca 2009 roku do dnia 09 września 2009 roku.

/z akt o sygn. II K 168/05: k.64 – wyrok z dnia 04.11.2005r. z akt o sygn. VK 214/15: k.28 – wyrok z dnia 04.11.2005r., k.196 - postanowienie z dnia 04.02.2009r./

3. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju VI Wydział Grodzki z dnia 21 czerwca 2006 roku, sygn. akt VI K 767/04, D. S. (1) został uznany za winnego tego, że w lipcu 2004 roku w J. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd M. G. stwierdzeniem, iż dokona dla niego zakupu obuwia sportowego matki (...), z czego nie miał zamiaru się wywiązać, wyłudził kwotę 50,- złotych, a następnie kwotę 100,- złotych na szkodę pokrzywdzonego, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 286§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 286§1 k.k. oraz art. 33§2 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 40 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10,- (dziesięć) złotych. Na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. Sąd zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności na 3-letni okres próby, zobowiązując D. S. (1), na podstawie art. 72§1 pkt 1 i 4 k.k., do informowania kuratora o przebiegu okresu próby oraz kontynuowania pracy zarobkowej, a na podstawie art. 73§2 k.k. oddał go pod dozór kuratora sądowego. Wyrok stał się prawomocny z dniem 29 czerwca 2006 roku.

Postanowieniem z dnia 10 września 2009 roku, sygn. VI Ko 980/08, sprostowanym postanowieniem z dnia 28 października 2009 roku, Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju VI Wydział Grodzki zarządził wobec D. S. (1) wykonanie kary 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. akt IV K 767/04.

Skazany D. S. (1) odbywał karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności w okresie od dnia 21 stycznia 2010 roku do dnia 25 czerwca 2010 roku, kiedy to postanowieniem Sądu Okręgowego w Opolu IV Wydział Penitencjarny i Wykonywania Orzeczeń z dnia 25 czerwca 2010 roku, sygn. IV Kow 2463/10/wz, został warunkowo przedterminowo zwolniony.

Postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 roku, sygn. IV Kow 2463/10/wz, Sąd Okręgowy w Opolu IV Wydział Penitencjarny i Wykonywania Orzeczeń odwołał warunkowe przedterminowe zwolnienie udzielone D. S. (1) postanowieniem z dnia 25 czerwca 2010 roku. Pozostała do odbycia kara pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem z dnia 21 czerwca 2006 roku była przez D. S. (1) wykonywana w okresie od dnia 08 stycznia 2014 roku do dnia 04 listopada 2014 roku.

Kara grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych w wysokości 10,- złotych jedna stawka została przez skazanego D. S. (1) wykonana w dniu 30 czerwca 2010 roku

/z akt o sygn. VI K 767/04: k.213- wyrok z dnia 21.06.2006r., k.279 – obliczenie kary, k.299 – zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy, k.311 – odpis postanowienia z dnia 25.06.2010r. o warunkowym przedterminowym zwolnieniu, k.320 – dowód wpłaty, k.339 – postanowienia z dnia 29.11.2012r. o odwołaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia, obliczenie kary z dnia 13.01.2014r., z akt o sygn. VI Ko 980/08: k.45 – postanowienie z dnia 10.09.2009r. o zarządzeniu wykonania kary pozbawienia wolności, k.50 – postanowienie z dnia 28.10.2009r. o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej, z akt o sygn. V K 214/15: k.27 - wyrok/

4. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach V Wydział Karny Zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim z dnia 05 grudnia 2007 roku, sygn. akt VK 159/06, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach II Wydział Karny z dnia 07 sierpnia 2008 roku, sygn. akt II AKa 213/08, D. S. (1) został uznany za winnego tego, że:

1). w okresie od lipca 2003 roku do września 2006 roku w J., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz wbrew przepisom ustawy udzielał środków odurzających i substancji psychotropowych odpłatnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowych i nieodpłatnie różnym osobom, w tym małoletnim, i tak:

- małoletniemu A. S. sprzedał przynajmniej 19-krotnie amfetaminę o łącznej wadze 31 gram za kwotę 930 złotych, 3-krotnie marihuanę o łącznej wadze 7 gram za kwotę 210 złotych oraz 7 tabletek extazy za kwotę 35 złotych, a także 20-krotnie udzielił mu nieodpłatnie środków odurzających w postaci marihuany oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i tabletek extazy,

- małoletniemu M. D. sprzedał 5-krotnie amfetaminę o łącznej wadze 5 gram za kwotę 150 złotych, a także jednokrotnie udzielił mu nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

- małoletniemu K. C. sprzedał 4-krotnie amfetaminę o łącznej wadze 4 gram za kwotę 120 złotych, a także 100-krotnie udzielił mu nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

- małoletniemu S. P. (1) sprzedał 10-krotnie amfetaminę o łącznej wadze 10 gram za kwotę 300 złotych oraz 3-krotnie marihuanę o łącznej wadze 3 gram za kwotę 90 złotych, a także 5-krotnie udzielił mu nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy;

- małoletniej A. S. sprzedał 4-krotnie amfetaminę o łącznej wadze 2,5 grama za kwotę 75 złotych oraz 2-krotnie marihuanę o łącznej wadze 1 gram za kwotę 30 złotych oraz 3-krotnie udzielił jej nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy i 3-krotnie środka odurzającego w postaci marihuany,

- małoletniej M. T. sprzedał 10-krotnie amfetaminę o łącznej wadze 10 gram za kwotę 300 złotych, a także 25-krotnie udzielił jej nieodpłatnie: 10-krotnie substancję psychotropową w postaci amfetaminy oraz 15-krotnie środka odurzającego w postaci marihuany;

- A. L. sprzedał jednokrotnie haszysz o wadze 1 grama za kwotę 25 złotych, a także co najmniej 5-krotnie udzielił mu nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

- Ł. M. sprzedał 2-krotnie marihuanę o wadze łącznej 2 gram za kwotę 60 złotych, a także 10-krotnie udzielił mu nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

- O. S. sprzedał 10-krotnie marihuanę o łącznej wadze 10 gram za 300 złotych, a także co najmniej 6-krotnie udzielił mu nieodpłatnie środka odurzającego w postaci marihuany,

- M. U. jednokrotnie udzielił nieodpłatnie środka odurzającego w postaci marihuany,

- D. C. sprzedał 5-krotnie 5 gram amfetaminy za 150 złotych, a także 30-krotnie udzielił mu nieodpłatnie substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i tabletek extazy,

- S. P. (2) 8-krotnie udzielił nieodpłatnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

tj. popełnienia przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 58 ust. 1 i 2 i art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§3 k.k. wymierzono mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2). w miesiącu lipcu 2006 roku w J., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, na skrzyżowaniu ulic (...), po uprzednim użyciu przemocy w postaci wyciągnięcia siłą D. C. z samochodu marki B. (...) o nr rej. (...), a następnie uderzenia go, zabrał w celu krótkotrwałego użycia ten pojazd działając na szkodę D. C., tj. popełnienia przestępstwa z art. 289§3 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 289§3 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

3). w miesiącu lipcu 2006 roku w J., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wielokrotnie groził D. C. pobiciem, przy czym groźby te wzbudziły u zagrożonego uzasadnioną obawę jej spełnienia, tj. popełnienia przestępstwa z art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 190§1 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

4). w dniu 28 września 2006 roku w J. z parkingu niestrzeżonego przy ulicy (...) po uprzednim pokonaniu zabezpieczenia w postaci zamków w drzwiach dokonał kradzieży samochodu marki F. (...) o nr rej. (...) wartości 6.000 zł działając na szkodę E. G., tj. popełnienia przestępstwa z art. 279§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 279§1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

5). w miesiącu wrześniu 2006 roku w J. dokonał przywłaszczenia odtwarzacza DVD marki P. wartości 300 złotych działając na szkodę G. T., tj. popełnienia przestępstwa z art. 284§2 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 284§2 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

6). w dniu 29 września 2006 roku w J. wbrew przepisom ustawy posiadał substancje psychotropowe w postaci 2,37 grama amfetaminy, co stanowi wypadek mniejszej wagi, tj. popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za przypisany czyn na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzono mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

7). w nocy z 22 na 23 września 2006 roku w J., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dokonał włamania do mieszkania przy ul. (...) poprzez otwarcie drzwi oryginalnym kluczem jaki został podstępnie zabrany osobie opiekującej się mieszkaniem, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia akcesoria komputerowe, wiertarkę i inne przedmioty o łącznej wartości 2.500 złotych, działając na szkodę J. G., tj. popełnienia przestępstwa z art. 279§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 279§1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

8). w okresie od 22 do 23 września 2006 roku w J. zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) wartości 300 złotych, działając na szkodę J. G., tj. popełnienia przestępstwa z art. 278§1 k.k.;

9). w miesiącu wrześniu 2006 roku z mieszkania przy ul. (...) w J. zabrał w celu przywłaszczenia dwa telewizory marki P. i S. o łącznej wartości 500 złotych, działając na szkodę S. P. (2), tj. popełnienia przestępstwa z art. 278§1 k.k.;

10). w miesiącu lipcu 2006 roku w J. zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) wartości 260 złotych, działając na szkodę S. O., tj. popełnienia przestępstwa z art. 278§1 k.k.;

11). w miesiącu lipcu 2006 roku w J. zabrał w celu przywłaszczenia buty marki A. o wartości ok. 300 złotych, działając na szkodę D. C., tj. popełnienia przestępstwa z art. 278§1 k.k.

i przyjmując, iż czynów opisanych w pkt 8, 9, 10 i 11 dopuścił się działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, czym wyczerpał znamiona ciągu przestępstw z art. 278§1 k.k., na podstawie art. 278§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierzono mu za te czyny jedna karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

12. w okresie od grudnia 2005 roku do lipca 2006 roku w J., działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wielokrotnie groził S. O. pobiciem, przy czym groźby te wzbudziły u zagrożonego uzasadnioną obawę jej spełnienia, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 190§1 k.k. wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 86§1 k.k. i art. 91§2 k.k. Sąd wymierzył D. S. (1) karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności, a na jej poczet zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 29 września 2006 roku do dnia 05 grudnia 2007 roku. Na podstawie art. 45§1 k.k. Sąd orzekł wobec D. S. (1) środek karny w postaci przepadku korzyści majątkowej w kwocie 2.775,- złotych.

Skazany odbywał karę łączną 5 lat pozbawienia wolności w okresie od dnia 29 września 2006 roku do dnia 09 marca 2009 roku i od dnia 09 września 2009 roku do dnia 21 stycznia 2010 roku. Pozostałą do odbycia karę D. S. (1) rozpoczął wykonywać w dniu 04 listopada 2014 roku. Jej koniec przypada na dzień 11 stycznia 2017 roku.

/z akt o sygn. V K 159/06: k.473-477 – wyrok z dnia 05.12.2007r., k.502-535 – uzasadnienie, k.565 – wyrok z dnia 07.08.2008r., k.604 – zawiadomienie o zwolnieniu, k.606 – postanowienie z dnia 25.06.2010 r. o warunkowym przedterminowym zwolnieniu, k.609 – postanowienie z dnia 29.11.2012r. o odwołaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia, z akt o sygn. V K 214/15: k.36-37 – opinia o skazanym, k.38-40 – informacja o pobytach i orzeczeniach, k.150-154 – wyrok z dnia 05.12.2007r., k.149 – wyrok z dnia 07.08.2008r. o sygn. II AKa 213/08/

5. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku IX Wydział Karny z dnia 17 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IXK 1238/11, wydanym w trybie art. 335 k.p.k., D. S. (1) został uznany za winnego tego, że w okresie od maja 2011 roku do listopada 2011 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielał A. I. narkotyki w postaci amfetaminy, sprzedając mu łącznie co najmniej 5 gram tej substancji psychotropowej za łączną kwotę co najmniej 150 złotych, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach, V Zamiejscowy Wydział Karny w Wodzisławiu Śląskim o sygn. V K 159/06 z dnia 05 grudnia 2007 roku za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 5 lat pozbawienia wolności, która odbył w okresie od 29 września 2006 roku do 09 marca 2009 roku tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 33§2 k.k. wymierzono mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10,- (dziesięć) złotych, przy czym na podstawie art. 69§1 i §2 oraz art. 70§1 pkt 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na 5-letni okres próby. Nadto, na podstawie art. 45§1 k.k. Sąd orzekł D. S. (1) środek karny w postaci przepadku korzyści majątkowej w wysokości 150,- złotych.

Wyrok stał się prawomocny z dniem 25 kwietnia 2012 roku

Postanowieniem z dnia 05 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny zarządził wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 25 dni za nieuiszczoną karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych grzywny w wysokości 10,- złotych jedna stawka. Postanowienie uprawomocniło się z dniem 02 września 2013 roku.

Skazany ma odbywać zastępczą karę 25 dni pozbawienia wolności w okresie od dnia 24 czerwca 2024 roku do dnia 19 lipca 2024 roku.

/z akt o sygn. IX K 1238/11: k.142 – wyrok z dnia 17.04.2012r., k.167 – postanowienie z dnia 05.08.2013r. o zarządzeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę, z akt o sygn. V K 214/15: k.36-37 – opinia o skazanym, k.38-40 – informacja o pobytach i orzeczeniach, k. 42 - wyrok z dnia 17.04.2012r./

6. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju II Wydział Karny z dnia 27 marca 2014 roku, sygn. akt IIK 1513/11, D. S. (1) został uznany za winnego tego, że w dniu 26 kwietnia 2011 roku w J., w mieszkaniu w którym zamieszkiwał, wbrew przepisom ustawy posiadał substancje psychotropowe w postaci mieszaniny o wadze 3,35 gramów zawierającej siarczan amfetaminy, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresach od 29.09.2006r. do 09.03.2009r. i od 09.09.2009r. do 25.06.2010r. kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach, V Wydział Karny Zamiejscowy w W. z dnia 05 grudnia 2007 roku sygn. V K 159/06, obejmującej kary za podobne przestępstwa umyślne z art. 58 ust. 1 i 2 i art. 59 ust. 1 i 2 oraz art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Postanowieniem z dnia 07 kwietnia 2014 roku, wydanym przez Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju na podstawie art. 63§1 k.k. w zw. z art. 420§1 k.k., sprostowanym postanowieniem z dnia 08 kwietnia 2014 roku, na poczet kary 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności zaliczono okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 30 listopada 2011 roku do dnia 12 grudnia 2011 roku oraz okres zatrzymania od dnia 26 kwietnia 2011 roku do dnia 28 kwietnia 2011 roku.

Wyrok stał się prawomocny w dniu 04 kwietnia 2014 roku

/z akt o sygn. II K 1513/11: k.216 – wyrok z dnia 27.03.2014r., k.225-226 – postanowienie z dnia 07.04.2014r., k.227 – postanowienie z dnia 08.04.2014r., z akt o sygn. V K 214/15: k.36-37 – opinia o skazanym, k.38-40 – informacja o pobytach i orzeczeniach, k.157 – wyrok z dnia 27.03.2014r., k.158, k.159 - postanowienia z dnia 07.04.2014r. i 08.04.2014r.

7. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu II Wydział Karny z dnia 03 października 2014 roku, sygn. akt II K 457/14, D. S. (1) został uznany za winnego tego, że:

1). w okresie od 14 do 17 marca 2012 roku w K. z pomieszczenia mieszkalnego w (...), zabrał w celu przywłaszczenia kartę bankomatową Banku (...) S.A. o nr (...) na szkodę R. J., przy czym zarzucanego mu przestępstwa dopuścił się w warunkach recydywy podstawowej będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. VI K 767/04 za czyn z art. 286§1 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby wynoszący 3 lata, którą to karę odbywał w okresie od 21 stycznia 2010 roku do 21 kwietnia 2011 roku, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 278§1 i 5 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 278§1 k.k. wymierzono mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2) w okresie od 17 do 18 marca 2012 roku w K. i Z., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową Banku (...) S.A. należącą do R. J. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w łącznej kwocie 3.450 złotych z rachunku bankowego pokrzywdzonego poprzez wypłatę i usiłowanie wypłaty pieniędzy z bankomatów, przy czym co do kwoty 3450 zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę wypłaty pieniędzy przez system bankowy, działając na szkodę R. J., przy czym zarzucanego mu przestępstwa dopuścił się w warunkach recydywy podstawowej będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. VI K 767/04 za czyn z art. 286§1 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby wynoszący 3 lata, którą to karę odbywał w okresie od 21 stycznia 2010 roku do 21 kwietnia 2011 roku, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 278§1 k.k. i art. 13§1 k.k. w zw. z art. 278§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 278§1 k.k. w zw. z art. 14§1 k.k. wymierzono mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. 86§1 k.k., łącząc jednostkowe kary pozbawienia wolności, Sąd wymierzył D. S. (1) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, a na podstawie art. 46§1 k.k. orzekł środek karny w postaci obowiązku naprawienia w części szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz R. J. kwoty 2.300,- złotych.

Wyrok uprawomocnił się z dniem 11 października 2014 roku.

Skazany orzeczoną karę ma odbywać w okresie od 29 czerwca 2017 roku do dnia 29 czerwca 2018 roku.

/z akt o sygn. II K 457/14 – wyrok z dnia 03.10.2014r., z akt o sygn. V K 214/15: k.36-37 – opinia o skazanym, k.38-40 – informacja o pobytach i orzeczeniach, k.119-120 – wyrok z dnia 03.10.2014r., k.121 – obliczenie kary/

8. Wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie V Wydział Karny z dnia 12 maja 2015 roku, sygn. V K 116/14, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie II Wydział Karny z dnia 12 października 2015 roku, sygn. II AKa 271/15, D. S. (1) został uznany za winnego tego, że:

1) w dniu 23 grudnia 2013 roku w Z. i W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. B. (1), K. M. i R. W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonali rozboju na osobie I. A. w ten sposób, że D. S. (1) w okolicy sklepu (...) przy ul. (...) w Z. posługując się nożem, przy czym posłużenie się nożem wykroczyło poza porozumienie z pozostałymi, jak też grożąc użyciem przemocy zmusił pokrzywdzoną do pojechania samochodem marki P. (...) o nr rej. (...) w okolice Cmentarza(...) w W., gdzie zabrał w celu przywłaszczenia kwotę około 70 zł na szkodę I. A., a następnie do pojechania do przystanku (...) przy ul. (...) w W., gdzie przywieziony przez K. M. i R. W. w to miejsce M. B. (1) użył wobec pokrzywdzonej przemocy w postaci wyciągnięcia jej z pojazdu, uderzenia ręką w twarz i kopnięcia w brzuch, po czym zabrali w celu przywłaszczenia pojazd marki P. (...) o nr rej. (...) o wartości nie mniej niż 5.000,- zł stanowiący własność D. A., w którym znajdowały się: telefon komórkowy marki N. (...) o nr (...) o wartości 50,- zł, nawigacja samochodowa (...) o wartości 150,- zł, linka holownicza, przewody oraz pompka elektryczna o łącznej wartości 150,- zł, a także tablet (...) model (...) o wartości nie mniejszej niż 1,- zł i dowód rejestracyjny od pojazdu P. (...) o nr rej. (...) – stanowiące własność D. A., a nadto kurtka przeciwdeszczowa o wartości około 200,- zł, telefon komórkowy B. o wartości około 50,- zł, torebka damska o wartości 300,- zł, portfel z dowodem osobistym, prawem jazdy, legitymacją studencką i kartą do bankomatu (...) Bank (...) - stanowiące własność I. A., a nadto koszulka marki N. o wartości 109,- zł, 2 swetry o wartości łącznie 100,- zł i spodenki marki A. o wartości 50,- zł - stanowiące własność P. K., przy czym D. S. (1) czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu ponad 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za przypisany czyn wymierzono mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2) w dniu 26 grudnia 2013 r. około godz. 04:00 w Z. przy ul. (...) na terenie stacji gazowej (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. B. (1), K. M. i R. W.,, dokonali rozboju na osobie sprzedawcy stacji B. D., poprzez użycie wobec niego przemocy w postaci uderzenia twardym narzędziem w postaci gaśnicy w głowę, skutkującego upadkiem pokrzywdzonego na ziemię, jak też uderzania go rękami i kopania po całym ciele, a następnie dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie nie mniejszej niż 4.980,- zł, wskutek czego B. D. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy, rany tłuczonej w okolicy czołowej lewej i stłuczenia klatki piersiowej po stronie lewej, naruszających czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni, zaś M. B. (2) poniósł szkodę w wysokości nie mniejszej niż 4.980,- zł, przy czym D. S. (1) czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu ponad 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 280 § 1 k.k. wymierzono mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3) w dniu 25 grudnia 2013 r. w Z., woj. (...), włamał się do mieszkania nr (...) w budynku przy ul. (...) wykorzystując w tym celu dorobiony klucz, skąd zabrał w celu przywłaszczenia dwie pary kluczyków do pojazdu marki V. (...) nr rej. (...), a następnie za pomocą skradzionego kluczyka włamał się do tego samochodu V. (...) nr rej. (...) o wartości 12.000,- zł, znajdującego się na osiedlowym parkingu obok budynku, po czym zabrał w celu przywłaszczenia tenże pojazd na szkodę obywatela Bułgarii I. H., w którym to samochodzie znajdowały się rzeczy w postaci: radia samochodowego marki S., tuby basowej, wzmacniacza oraz skrzynki z narzędziami, a także umowa ubezpieczenia oraz umowa użyczenia w/w pojazdu z dnia 04 czerwca 2007 roku, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu ponad 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa wyczerpującego znamiona art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za przypisany czyn na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. 86§1 k.k., łącząc jednostkowe kary pozbawienia wolności, Sąd wymierzył D. S. (1) karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności.

Skazany orzeczoną karę ma odbywać w okresie od 26 czerwca 2018 roku do dnia 24 czerwca 2024 roku.

/z akt o sygn. V K 116/14: k.2060-2066 – wyrok z dnia 12.05.2015r., k.2141-2190 – uzasadnienie, k.2454-2455 – wyrok z dnia 12.10.2015r. , k.2456-2462 – uzasadnienie, z akt o sygn. V K 214/15: k.3-6 – wyrok z dnia 12.05.2015r., k.7 – wyrok z dnia 12.10.2015r., k.36-37 – opinia o skazanym, k.38-40 – informacja o pobytach i orzeczeniach/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 569§ 1 i §2 k.p.k., wyrok łączny wydaje się wtedy, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, przy czym właściwym do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu, a jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje sąd wyższego rzędu. Wobec zaś faktu, że w sprawach skazanego D. S. (1) w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu – w sześciu przypadkach były to sądy rejonowe, a w dwóch sąd okręgowy, sądem właściwym do wydania wyroku łącznego jest zatem sąd wyższego rzędu, który wydał ostatni wyrok skazujący, tj. Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie.

Przechodząc do rozważań dotyczących przesłanek wydania wyroku łącznego i orzeczenia w jego ramach kary łącznej, stwierdzić należy, iż warunki orzekania kary łącznej określa art. 85 k.k.. Podkreślić przy tym trzeba, że dokonując analizy wyroków, jakie zapadły w stosunku do D. S. (1), Sąd w oparciu o treść art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. z 20 marca 2015r., poz. 396/ uznał, że do kar prawomocnie orzeczonych tymi wyrokami zastosowanie będą miały przepisy Rozdziału IX o zbiegu przestępstw oraz łączeniu kar i środków karnych w brzmieniu ustawy obowiązującej po dniu 01 lipca 2015 roku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny dotyczących przesłanek i reguł orzekania kar łącznych, w brzmieniu nadanym tą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed wejściem tej ustawy w życie, a zatem przed dniem 01 lipca 2015 roku, chyba, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stwierdzić należy, iż z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, w związku z prawomocnym skazaniem w sprawie o sygn. V K 116/14. Do tego skazania doszło bowiem w dniu 12 października 2015 roku, a zatem po wejściu w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Tym samym, przy orzekaniu w sprawie D. S. (1) o karze łącznej, zastosowanie będą miały przepisy rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym po dniu 01 lipca 2015 roku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 85 k.k. po nowelizacji, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną.

Zgodnie z treścią §2 art. 85 k.k., podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu, pod warunkiem, że podlegają wykonaniu, tj. nie zostały w całości wykonane. Powyższy warunek, by łączone kary, czy to jednostkowe, czy łączne, podlegały wykonaniu chociażby w części, nie dotyczy kar orzeczonych z warunkowym zawieszeniem wykonania. Uregulowanie zawarte w art. 85§2 k.k. wskazuje bowiem, iż odnośnie kar orzeczonych z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, wymóg, by podstawą orzeczenia kary łącznej były kary „podlegające wykonaniu” nie ma zastosowania, zaś z brzmienia art. 89 k.k. w jednoznaczny sposób wynika możliwość łączenia kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania z karami pozbawienia wolności orzeczonymi bez warunkowego zawieszenia ich wykonania.

Podkreślić również należy, iż zgodnie z §3 art. 85 k.k. nie jest możliwe połączenie w jedną karę łączną kary, która została wymierzona za przestępstwo popełnione w okresie między rozpoczęciem a zakończeniem wykonywania innej kary, wcześniej orzeczonej.

Analizując wyroki jakie zapadły wobec D. S. (1), Sąd doszedł do przekonania, iż zachodzą warunki do wydania wobec skazanego wyroku łącznego i wymierzenia w jego ramach jednej kary łącznej pozbawienia wolności. Analiza informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego, informacji o pobytach i orzeczeniach oraz akt sprawy, doprowadziła do wniosku, że wobec D. S. (1) zapadło osiem wyroków, z czego tylko w zakresie 5 – o sygn. V K 159/06, IX K 1238/11, II K 1513/11, II K 457/14 i V K 116/14 - spełniony został warunek, by orzeczone tymi wyrokami kary - jednostkowe lub łączne - były karami tego samego rodzaju albo innymi podlegającymi łączeniu i karami, które bądź podlegają wykonaniu, bądź orzeczono je z warunkowym zawieszeniem wykonania.

Uznając, iż kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 04 listopada 2005 roku o sygn. II K 168/05 w wymiarze 6 (sześciu) miesięcy i Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. VI K 767/08 w wymiarze 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy, a także kary grzywny orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 25 maja 2004 roku o sygn. II K 176/04 w wymiarze 50 stawek dziennych w wysokości 10,- złotych jedna stawka i Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. VI K 767/08 w wymiarze 40 stawek dziennych w wysokości 10,- złotych jedna stawka, nie spełniają warunków, o których mowa w art. 85§2 k.k., tj. nie są karami podlegającymi wykonaniu, Sąd miał na uwadze, iż zarówno kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie o sygn. II K 168/05, jak i kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie o sygn. VI K 767/04 zostały już w całości wykonane, zaś kara grzywny orzeczona wyrokiem w sprawie o sygn. II K 176/04 została umorzona, w związku z czym nie jest karą podlegająca wykonaniu, a kara grzywny orzeczona wyrokiem o sygn. VI K 767/04 została wykonana w całości. Skazany D. S. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 04 listopada 2005 roku o sygn. II K 168/05 odbywał bowiem w okresie od 09 marca 2009 roku do dnia 09 września 2009 roku, natomiast karę pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku o sygn. VI K 767/04 odbywał w okresie od 21 stycznia 2010 roku do dnia 25 czerwca 2010 roku i od 08 stycznia 2014 roku do dnia 04 listopada 2014 roku. Jeżeli zaś chodzi o kary grzywny, to ta orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 25 maja 2004 roku o sygn. II K 176/04 została umorzona postanowieniem z dnia 10 lipca 2006 roku, zaś kara grzywny orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 21 czerwca 2006 roku została wykonana w dniu 30 czerwca 2010 roku.

Przechodząc do omówienia pozostałych 5 wyroków, jakie zapadły wobec D. S. (1) stwierdzić należy, iż wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach V Wydział Karny Zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim z dnia 05 grudnia 2007 roku o sygn. V K 159/06 został on skazany za 7 czynów na kary pozbawienia wolności, w wymiarze: I czyn – kara 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, II czyn – kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, III czyn – kara 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, IV czyn – kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, V czyn – kara 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, VI czyn - kara 3 miesięcy pozbawienia wolności, VII czyn – kara 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i wobec skazanego została wymierzona kara łączna 5 lat pozbawienia wolności. Karę tą skazany odbywał w okresie od 29 września 2006 roku do dnia 09 marca 2009 roku oraz od 09 września 2009 roku do dnia 21 stycznia 2010 roku, a w związku z odwołaniem warunkowego przedterminowego zwolnienia, pozostałą do odbycia karę D. S. (1) rozpoczął wykonywać w dniu 04 listopada 2014 roku. Jej koniec przypada na dzień 11 stycznia 2017 roku.

Sąd ustalił, iż w okresie między rozpoczęciem, a zakończeniem wykonywania kary pozbawienia wolności, orzeczonej w/wym. wyrokiem, D. S. (1) popełnił 7 przestępstw, za które został skazany:

1. wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 17 kwietnia 2012 roku, sygn. IX K 1238/11, na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 5 – czyn popełniony w okresie od maja 2011 roku do listopada 2011 roku;

2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 27 marca 2014 roku, sygn. II K 1513/11, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności – czyn popełniony w dniu 26 kwietnia 2011 roku;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 03 października 2014 roku, sygn. II K 457/14 na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności za czyn popełniony w okresie od 14 marca 2012 roku do dnia 17 marca 2012 roku oraz na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności za czyn popełniony w okresie od 17 do 18 marca 2012 roku, za które wymierzono karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

4. wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie z dnia 12 maja 2015 roku, sygn. V K 116/14 na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności za czyn popełniony w dniu 23 grudnia 2013 roku, na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności za czyn popełniony w dniu 26 grudnia 2013 roku oraz na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawieni wolności za czyn popełniony w dniu 25 grudnia 2013 roku, za które wymierzono karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności.

Z uwagi na powyższe, mając na uwadze ujemną przesłankę orzeczenia kary łącznej, o której mowa w §3 art. 85 k.k., uniemożliwiającą objęcie węzłem kary łącznej w wyroku łącznym kary łącznej orzeczonej wyrokiem o sygn. V K 159/06, Sąd węzłem kary łącznej objął jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem o sygn. akt IX K 1238/11 oraz wyrokiem o sygn. akt II K 1513/11, a także kary łączne pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem o sygn. akt II K 457/14 oraz wyrokiem o sygn. akt V K 116/14.

Przechodząc do rozważań dotyczących wymiaru orzeczonej kary łącznej, mając na uwadze dyspozycję art. 86§1 k.k., zgodnie z którą sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności, Sąd skonstatował, iż wymiar kary łącznej nie może być niższy niż 3 (trzy) lata i 6 (sześć) miesięcy, a wyższy niż 10 (dziesięć) lat i 8 (ośmiu) miesięcy.

Orzekając w kwestii wysokości kary łącznej, Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiary kary łącznej, określone normą art. 85a k.k., z których wynika, iż orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Tym samym, za aktualny należy w dalszym ciągu uznać pogląd prawny wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 14 września 2006 roku, sygn. II AKa 244/06 ( Lex nr 217093), iż sąd wydający wyrok łączny nie jest uprawniony do ponownego rozważania okoliczności, które były brane pod uwagę przy wymiarze kar w sprawach podlegających łączeniu, powinien natomiast brać pod uwagę, czy między poszczególnymi karami istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, a także czy po wydaniu wyroku miały miejsce takie zdarzenia, które przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary wobec skazanego. Oznacza to, że dla wymiaru kary łącznej nie mają znaczenia, ani stopień zawinienia, ani stopień społecznej szkodliwości poszczególnych przestępstw, ani też okoliczności, które uzasadniały zastosowanie do konkretnych czynów instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. Nadto zgodzić się należy także z poglądem zaprezentowanym m.in. przez Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 20 maja 2008 roku (sygn. II AKa 129/08), iż „jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczalne jest stosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych, nietypowych sytuacjach. Kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem przestępczej działalności sprawcy w okresie czasu objętym skazaniem. Nie jest to sposób na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw. Wymierzając karę łączną stosuje się zwykłe dyrektywy karania, a zwłaszcza słuszności i celowości wyrażone przez związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach, tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Zatem (…) całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (…)”.

Podobne stanowisko zaprezentował Sąd Apelacyjny w Warszawie, stwierdzając w wyroku z dnia 15 października 2004 roku, sygn. akt AKa 371/04 (Lex Polonica 373181), iż ,,decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji ogólnej i indywidualnej. Popełnienie wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji”.

Zdaniem Sądu, zastosowanie wobec skazanego D. S. (1) zasady pełnej absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej kłóciłoby się z zasadami prewencji ogólnej oraz szczególnej i de facto prowadziłoby do nieuzasadnionego premiowania sprawcy, który dopuścił się aż 7 przestępstw.

Określając wysokość kary łącznej, Sąd wziął pod uwagę treść opinii o skazanym /k. 36-37/, z której wynika, iż zachowanie skazanego w trakcie pobytu w jednostce penitencjarnej, oceniane jest jako pozytywne. D. S. (1) był 11 krotnie nagradzany regulaminowo za właściwą postawę i udział w pracach społecznych na rzecz oddziału. Uczestniczył w programie w zakresie przeciwdziałania pro-kryminalnym postawom „Aby pamięć stała się ostrzeżeniem” oraz ukończył Klub Pracy. Nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej, nie był karany dyscyplinarnie, prezentuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw i dotychczasowego życia. W związku ze zdiagnozowaniem jako osoby uzależnionej od środków odurzających lub substancji psychotropowych miał wyznaczony termin przyjęcia do oddziału terapeutycznego w Zakładzie Karnym K., jednakże z uwagi na udział w czynnościach procesowych w sprawie o sygn. V K 116/14, terapii w całości nie odbył. Jak wynika z oświadczenia skazanego, złożonego na rozprawie w przedmiocie wyroku łącznego, D. S. (1) nie tylko deklaruje chęć jej ukończenia, ale odczuwa taką potrzebę. Ma świadomość, „jak zepsuł sobie życie”, jest zdeterminowany, by swoje życie zmienić, planuje założyć rodzinę, chce czynnie uczestniczyć w wychowaniu córki. Wie także, że za swoje czyny musi ponieść konsekwencje, „zapłacić za swoje przestępstwa”.

W ocenie Sądu, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary łącznej, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa o konieczności i nieuchronności ponoszenia konsekwencji za zachowania sprzeczne z prawem, Sąd stosując metodę częściowej absorpcji, wymierzył skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 6 (sześciu) lat. W ocenie Sądu, orzeczona kara winna z jednej strony zmotywować skazanego do dalszej pracy nad sobą i przestrzegania społecznie akceptowanych norm postępowania, a z drugiej uświadamiać nieuchronność ponoszenia konsekwencji za zachowania sprzeczne z prawem i tego typu zachowaniom w przyszłości zapobiegać .

Zgodnie z dyspozycją art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63§1 k.k., Sąd na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył D. S. (1) okresy zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju o sygn. II K 1513/11 od dnia 26 kwietnia 2011 roku do dnia 28 kwietnia 2011 roku (k.15 z akt o sygn. II K 1513/11) oraz od dnia 30 listopada 2011 roku do dnia 12 grudnia 2011 roku (k.94, k.100 z akt o sygn. II K 1513/11).

Na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85§3 k.k. Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem o sygn. akt V K 159/06, a na podstawie art. 572 k.p.k. umarzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 168/05 oraz wyrokiem o sygn. akt VI K 767/04, a także jednostkowych kar grzywny orzeczonych wyrokiem o sygn. II K 176/04, wyrokiem o sygn. akt VI K 767/04 oraz wyrokiem o sygn. akt IX K 1238/11, albowiem z powodów wskazanych wcześniej uznał, że nie zachodzą podstawy do objęcia tych kar węzłem kary łącznej w wyroku łącznym.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej skazanemu przez radcę prawnego T. S. z urzędu, orzeczono na podstawie § 4 ust. 2 w zw. z §17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U.2015.1805), uwzględniając stopień zawiłości sprawy.

Na podstawie art. 624 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu związanych z wydaniem wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa, albowiem skazany przebywa w jednostce penitencjarnej i nie dysponuje środkami, z których mógłby uiścić koszty.

SSO Agnieszka Wilk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Paweł Górny
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Wilk
Data wytworzenia informacji: