Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2021 roku

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie, II Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Mariusz Metera

Protokolant: Martyna Siwiec

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2021 roku w Warszawie

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) w W.

o uchylenie uchwały

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda R. K. na rzecz pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w W. kwotę 377 zł (trzysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt II C 1054/20

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 maja 2021 roku

Pismem z dnia 24 kwietnia 2019 roku (k. 5-9) R. K. złożył przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) pozew o uchylenie uchwały Wspólnoty nr (...) w sprawie przyjęcia regulaminu rozliczania mediów oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Powód złożył także wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie wykonania uchwały. Powód podniósł, iż zaskarżona uchwała jest sprzeczna z zasadami prawidłowego zarządu nieruchomością oraz z interesem powoda.

W odpowiedzi na pozew (k. 49) Wspólnota wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana wskazała, że uchwała nr (...) została podjęta skutecznie, a powód nie dochował ustawowego terminu do wytoczenia powództwa.

Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2020 roku (k. 72) Sad oddalił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia.

Na rozprawie w dniu 12 maja 2021 roku (k. 166-167) strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej (...) podjęli w dniu 15 października 2018 roku uchwałę nr (...) w sprawie przyjęcia regulaminu rozliczenia mediów (uchwała – k. 56). Regulamin ten stanowił załącznik do uchwały (regulamin – k. 14-18). Głosowanie nad uchwałą odbyło się na zebraniu Wspólnoty oraz w trybie indywidualnego zbierania głosów. Za przyjęciem regulaminu głosowało 54% uprawnionych (według wielkości udziałów), a przeciw 1% uprawnionych (uchwała – k. 56; protokół z zebrania właścicieli lokali – k. 57-60).

W 2010 roku członkowie Wspólnoty podjęli uchwałę nr (...), która także zatwierdzała regulamin rozliczenia mediów, a wraz z nią załącznik stanowiący ów regulamin o tożsamej treści z regulaminem przyjętym uchwałą nr (...). Uchwała nr (...) została zaskarżona, w konsekwencji czego Sąd Okręgowy stwierdził jej nieistnienie, zaś Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację pozwanej wspólnoty (wyrok SA w Warszawie – k. 147).

W dniu 28 kwietnia 2015 roku Wspólnota podjęła uchwałę nr (...) o dostarczaniu dokumentów wspólnotowych do właścicieli lokali, zgodnie z którą zawiadomienia o podjętych uchwałach doręczane będą poprzez „bezpośrednie włożenie do skrzynek pocztowych” (uchwała nr (...) – k. 62). Korespondencja doręczana będzie listem poleconym tym osobom, które złożyły zarządowi stosowny wniosek (§ 1 ust. 2 uchwały nr (...)).

Administrator Wspólnoty doręczył właścicielom lokali w dniu 21 listopada 2018 rok zawiadomienia o podjętej uchwale nr (...) poprzez ich pozostawienie w skrzynkach pocztowych (oświadczenie administratora – k. 61; zawiadomienie o podjętych uchwałach – k. 19-20).

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie powołanych powyżej dowodów z dokumentów. Autentyczność i treść dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu, a przeprowadzone dowody były wystarczające do wydania rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na upływ terminu do jego wytoczenia.

Na wstępie wskazać trzeba, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali (dalej u.w.l.) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Stosowanie natomiast do art. 25 ust. 1a u.w.l. powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. Zaskarżona uchwała nr (...) została podjęta częściowo w trybie indywidualnego zbierania głosów, wobec czego termin do zaskarżenia uchwały musi być liczony od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści podjętej uchwały. Zastosowanie znajdzie także art. 23 ust. 3 u.w.l. stanowiący, że o treści uchwały, która została podjęta z udziałem głosów zebranych indywidualnie, każdy właściciel lokalu powinien zostać powiadomiony na piśmie.

Powód został powiadomiony o pojętej uchwale nr (...) w dniu 21 listopada 2018 roku. Wtedy bowiem zostało pozostawione w jego skrzynce pocztowej pisemne zawiadomienie o podjętej uchwale. Sąd nie doszukał się podstaw, aby odmówić wiarygodności oświadczeniu podpisanemu przez administratora Wspólnoty (k. 61). Powód nie przedstawił dowodów na poparcie stanowiska przeciwnego, tj. na okoliczność, iż nie zostało doręczone mu to zawiadomienie. Pozostawienie zawiadomienia w skrzynce pocztowej właściciela lokalu przewidywała uchwała nr (...). Taki sposób doręczenia jest zresztą powszechnie przyjętą praktyką we Wspólnotach Mieszkaniowych. Powód nie przedstawił dowodów na to, że rzeczywiście informował pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową, iż chce by zawiadomienia o uchwałach doręczać mu pocztą tradycyjną. Termin 6 tygodni należy liczyć więc od 21 listopada 2018 roku (zgodnie z zasadami określonymi w art. 110-116 k.c.). Termin powyższy upłynął z dniem 2 stycznia 2019 roku. Pozew został złożony dnia 24 kwietnia 2019 roku (data stempla pocztowego na kopercie – k. 25), a więc już po upływie terminu. Termin powyższy jest terminem zawitym (prekluzyjnym), zatem roszczenie przysługujące powodowi wygasło. Powództwo podlegało więc oddaleniu, jednak nie z powodu przedawnienia roszczenia, lecz z powodu jego nieistnienia.

Nawet w razie przyjęcia, iż zawiadomienie o podjęciu uchwały nie zostało prawidłowo doręczone powodowi, a termin do wniesienia powództwa został zachowany, podlegało ono oddaleniu. Zauważyć należy, że w kompetencji Wspólnoty, a więc w kompetencji wszystkich jej członków leży uregulowanie zasad płatności za takie usługi jak dostawa ciepła, wody zimnej i ciepłej, odprowadzanie nieczystości, wywóz śmieci; a także kwestii ponoszenia zaliczek na poszczególne opłaty czy korzystania z urządzeń pomiarowych. W ocenie Sądu, zasady ustalone w regulaminie mieszczą się w granicach swobody przyznanej Wspólnocie przez przepisy ustawy o własności lokali oraz odpowiadają regułom prawidłowego zarządu nieruchomością. Zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c.) to na powodzie spoczywał ciężar wykazania, iż zapisy regulaminu naruszają zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną. Powód jednak tego nie wykazał. Nie udowodnił także, czy i w jaki sposób podjęta uchwała narusza jego interesy. Uchwała miała na celu ustalenia zasad rozliczeń za lata od 2010 roku w sposób zgodny z wolą członków Wspólnoty.

Na zakończenia wskazać trzeba, że Sąd nie podziela wątpliwości powoda co do tego, że przyjęty regulaminu ma działać wstecz, tj. od dnia 30 czerwca 2010 roku. Podkreślenia wymaga, że poprzednia uchwała regulująca kwestię rozliczeń mediów została uznana za nieistniejącą. Wobec powyższego, uregulowania wymagała kwestia rozliczeń za okres od 30 czerwca 2010 roku. Działanie takie było zgodne z przepisami ustawy o własności lokali. Nie ma natomiast znaczenia – mimo nieistnienia uchwały nr (...) – sformułowanie zawarte w preambule uchwały nr (...), iż celem tej uchwały jest potwierdzenie działania regulaminu stanowiącego załącznik do uchwały nr (...). Preambuła nie stanowi części normatywnej aktu, a jedynie wskazówkę interpretacyjną oraz uroczyste określenie motywów działania organu podejmującego uchwałę. Regulamin w części normatywnej zawierał dwa paragrafy, z których pierwszy wyraźnie stanowił, że Wspólnota przyjmuje regulamin w brzmieniu stanowiącym załącznik do „niniejszej uchwały” (a więc uchwały nr (...)) i potwierdza jego działanie od 30 czerwca 2010 roku.

Sąd na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zasądził od powoda – jako strony przegrywającej sprawę – na rzecz pozwanej kwotę 377 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 360 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia ministra sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku) oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)