Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 08 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie II Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Monika Lipka

po rozpoznaniu w dniu 08 kwietnia 2015 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku J. R.

o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego

postanawia oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2015 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego kwoty 354,90 zł – tytułem zapłaty czynszu za lokal mieszkalny nr (...) przy ul. (...) w W. wynikający z umowy najmu zawartej w dniu 25 września 1979 r., za miesiące styczeń, luty i marzec 2015 r. oraz następne miesiące po 108,30 zł. Wnioskodawczyni wskazała, iż do odbioru świadczenia są uprawnione podmioty legitymujące się tytułem prawnym do ww. nieruchomości, w której znajduje się przedmiotowy lokal. Uzasadniając swoje stanowisko wnioskodawczyni podniosła, iż w dniu 23 grudnia 2013 r. została poinformowana przez pracownika Zakładu (...) w Dzielnicy W. m. st. W. – administracji (...) o przekazaniu nieruchomość przy ul. (...) w W. jej następcom prawnym. Z uwagi, iż Zakład nie jest w posiadaniu informacji o obecnym administratorze przedmiotowej nieruchomości, wniosek o wpłaceniu do depozytu należnych opłat czynszowych jest w uzasadniony.

Sąd zważył co następuje:

W świetle dyspozycji art. art. 693 ¹ k.p.c. w postępowaniu o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego sąd nie bada prawdziwości twierdzeń zawartych we wniosku, ograniczając się do oceny, czy według przytoczonych okoliczności złożenie do depozytu jest prawnie uzasadnione.

Analizując treść powyżej przytoczonych przepisów, Sąd stwierdził, iż w niniejszej sprawie nie zaistniały przesłanki do wyrażenia przez Sąd zgody na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu. Jak wynika z dołączonego do wniosku treści pisma (k. 8) prawo własności nieruchomości, w której znajduje się przedmiotowy lokal, przysługuje więcej niż jednej osobie. Wnioskodawczyni w złożonym wniosku nie określiła precyzyjnie osoby uprawnione do odbioru depozytu, w szczególności nie wskazała, czy decydować ma kolejność zgłoszenia, czy należy środki z depozytu wydać według wielkości udziałów, czy w inny sposób (jaki?). Ponadto, wątpliwości budzą okoliczności dotyczące braku wiedzy wnioskodawczyni co do osób uprawnionych do pobierania opłat za lokal. W ocenie Sądu wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła, że podjęła próbę ustalenia danych tych osób np. zwracając się do urzędu miasta o udostępnienia informacji.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 693 ¹ k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.