Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie XI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Kowalski

Protokolant: Małgorzata Gardocka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 14 września 2016 roku, 21 października 2016 roku w W.

sprawy przeciwko P. B.

synowi C. i J.

urodzonemu (...) w L.

obwinionemu o to, że:

1)  w dniu 25.09.2015 r. w W. na parterze w budynku przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia kamery monitorującej budynek, czym uczynił straty w wysokości ok. 250 zł na szkodę wspólnoty mieszkaniowej (...),

tj. za wykroczenie z art. 124 § 1 kw,

2)  w dniu 07.12.2015 r. w W. w korytarzu w piwnicy budynku przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia kamery monitorującej budynek, czym uczynił straty w wysokości ok. 250 zł na szkodę wspólnoty mieszkaniowej (...),

tj. za wykroczenie z art. 124 § 1 kw,

3)  w dniu 11.12.2015 r. o godz. 15:10 w W. w korytarzu w piwnicy budynku przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia kamery monitorującej budynek, czym uczynił straty w wysokości ok. 250 zł na szkodę wspólnoty mieszkaniowej (...),

tj. za wykroczenie z art. 124 § 1 kw,

I.  obwinionego P. B. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów;

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpw określa, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt XI W 1039/16

UZASADNIENIE

P. B. został obwiniony o to, że:

1. w dniu 25.09.2015 r. w W. na parterze w budynku przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia kamery monitorującej budynek, czym uczynił straty w wysokości ok. 250 zł na szkodę Wspólnoty Mieszkaniowej (...),

tj. o wykroczenie z art. 124 § 1 kw,

2. w dniu 7.12.2015 r. w W. w korytarzu w piwnicy budynku przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia kamery monitorującej budynek, czym uczynił straty w wysokości ok. 250 zł na szkodę Wspólnoty Mieszkaniowej (...),

tj. o wykroczenie z art. 124 § 1 kw,

3. w dniu 11.12.2015 r. o godz. 15:10 w W. w korytarzu w piwnicy budynku przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia kamery monitorującej budynek, czym uczynił straty w wysokości ok. 250 zł na szkodę Wspólnoty Mieszkaniowej (...),

tj. o wykroczenie z art. 124 § 1 kw.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 września 2015 roku na parterze budynku przy ul. (...) w W. dokonano zaklejenia kamery monitorującej budynek folią samoprzylepną.

W dniach 7 grudnia 2015 roku oraz 11 grudnia 2015 roku w korytarzu w piwnicy wyżej wskazanego budynku ponownie dokonano zaklejenia kamer monitorujących budynek samoprzylepną folią.

W wyniku zaklejenia kamer w dniach 25 września 2015 roku, 7 grudnia 2015 roku i 11 grudnia 2015 roku nie powstała szkoda majątkowa.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego w postaci:

- wyjaśnień obwinionego P. B. (k. 110),

- zeznań świadka A. A. (k. 110 – 112, k. 4),

- oględzin materiału filmowego z płyt CD (k. 111-112).

(...) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że zaklejał kamery, ale również inni je zaklejali. Nie był w stanie stwierdzić, czy akurat w dni wskazane we wniosku o ukaranie zaklejał przedmiotowe kamery. Wyjaśnił, że na kamery przyklejał papierek z taśmą samoprzylepną, co można było łatwo odkleić i co nie powodowało żadnych uszkodzeń. Zaklejał kamery, ponieważ Wspólnota powiesiła je tak, że monitorowały one drzwi pomieszczeń, gdzie stowarzyszenie, w którym pracował, prowadziło działalność. Do pomieszczeń tych wchodziło się po wpisaniu kodu cyfrowego, natomiast kamery były skierowane w ten sposób, że mogły odczytać dane w jaki sposób wejść do lokalu (k. 110).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu zebrany materiał dowodowy nie dał podstaw do uznania, iż obwiniony P. B. swoim zachowaniem dopuścił się popełnienia zarzucanych mu wykroczeń z art. 124 § 1 kw.

Przede wszystkim stwierdzić należy, że sam fakt zaklejania przedmiotowych kamer w dniach wskazanych w zarzutach wniosku o ukaranie nie jest między stronami sporny. Fakt ten wynika w szczególności z oględzin materiału filmowego dokonanych przez Sąd w toku rozprawy.

Obwiniony P. B. nie przyznał się, że to on zaklejał kamery w okolicznościach wskazanych w zarzutach. Świadek A. A. zeznał, że osobą zaklejającą kamery, którą rozpoznaje na materiale filmowym, jest właśnie obwiniony.

Sąd nie prowadził ustaleń w kierunku wyjaśnienia, czy faktycznie osobą widoczną na filmach jest P. B., albowiem do wydania rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie wystarczyła analiza kwestii zaistnienia szkody majątkowej, co jest warunkiem koniecznym przypisania odpowiedzialności za wykroczenie z art. 124 § 1 kw.

W tym zakresie z zeznań świadka A. A. wynika w szczególności, że nie był on w stanie przytoczyć okoliczności oczyszczania kamer zaklejonych w datach zarzutów. Świadek przedstawił opinię biegłego z innej sprawy oraz fakturę dotycząca zdarzenia z innej daty niż będących w zainteresowaniu Sądu w sprawie niniejszej. Z zeznań świadka wynika, że w przypadku zaklejenia kamer, np. folią samoprzylepną, można było ją zdjąć, bo tam nie było dużej ilości kleju; wystarczało oczyszczenie kamery i była ona nadal użytkowana. Składając zawiadomienie, wskazał wartość szkody jako około 250 złotych, gdyż „tak mu się wydawało”.

Za wiarygodne uznano ujawnione w toku rozprawy dokumenty, nie zachodzą bowiem żadne okoliczności mogące podważyć ich wiarygodność, a strony w toku przewodu sądowego nie kwestionowały ich prawdziwości.

Art. 124 § 1 kw penalizuje zachowanie polegające na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu lub czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy, jeżeli szkoda nie przekracza 1/4 minimalnego wynagrodzenia.

Zniszczenie jest to takie oddziaływanie na rzecz, które powoduje, że przestaje ona istnieć lub tak zmienia jej właściwości, że nie nadaje się ona do użytku zgodnego z jej pierwotnym przeznaczeniem. Uszkodzenie rzeczy polega na takiej ingerencji w jej właściwości, która nie powoduje zniszczenia, lecz skutkuje zmniejszeniem wartości danej rzeczy. Natomiast uczynienie rzeczy niezdatną do użytku następuje, gdy w wyniku działania sprawcy rzecz nie nadaje się do wykorzystania zgodnie z jej przeznaczeniem, bez spowodowania jednak naruszenia jej substancji.

Czyn sprawcy (powodujący jeden ze wskazanych wyżej skutków) musi jednakże spowodować szkodę majątkową. W okolicznościach faktycznych sprawy niniejszej nie ma żadnego dowodu świadczącego o tym, że taka szkoda majątkowa zaistniała. Przeciwnie – zarówno z wyjaśnień obwinionego, jak i zeznań świadka, reprezentującego pokrzywdzoną Wspólnotę Mieszkaniową, wynika, że zaklejanie kamer nie powodowało takiej szkody – wystarczyło odkleić taśmę czy papierek i zwyczajnie wyczyścić kamery. Z zasad doświadczenia życiowego wynika także, że gdyby faktycznie we wskazanych dniach nastąpiło takie uszkodzenie kamer, które powodowałoby szkodę majątkową, np. skutkowało koniecznością korzystania z usług specjalistycznej firmy, to oskarżyciel posiłkowy dysponowałby na tę okoliczność, np. kopią faktury, jak w przypadku podobnego zdarzenia z maja 2015 roku (k. 125).

Skoro zatem nie zaistniała przesłanka wystąpienia szkody majątkowej, bezprzedmiotowe było dalsze prowadzenie postępowania dowodowego w celu ustalenia, czy to obwiniony jest osobą zaklejającą kamery, a widoczną na filmach z monitoringu, którymi dysponuje Sąd (np. dopuszczanie dowodu z opinii biegłego antropologa).

Wobec powyższego, Sąd uniewinnił P. B. od popełnienia zarzucanych mu wykroczeń z art. 124 § 1 kw, a kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa (art. 118 § 2 kpw).