Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

X K 652/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

L. S.

L. S. w ramach czynu opisanego w punkcie 1 prywatnego aktu oskarżenia uznano za winnego tego, że : 1) w nieustalonym dokładnie dniu, nie wcześniej niż w dniu 9 października 2020r i nie później niż w dniu 10 października 2020r podczas gali (...) w hotelu (...) w W. znieważył S. C. w ten sposób, że działając publicznie określił ją jako „fajna samica” i za to na podstawie art 216 § 1 kk skazuje oskarżonego, 2) w tym samym miejscu i czasie naruszył nietykalność cielesną S. C. w ten sposób, że położył rękę na pośladku pokrzywdzonej i za to na podstawie art. 217 § 1 k.k. skazano oskarżonego, 3) oskarżonego L. S. w ramach czynu opisanego w punkcie 2 prywatnego aktu oskarżenia uznano za winnego tego, że w nieustalonym dokładnie dniu, nie wcześniej niż w dniu 9 października 2020r i nie później niż w dniu 10 października 2020r podczas gali (...) w hotelu (...) w W. usiłował naruszyć nietykalność cielesną M. C. w ten sposób, że podniósł i wyciągnął rękę w kierunku pokrzywdzonego, przy czym zamierzonego czynu nie dokonał z uwagi na postawę pokrzywdzonego, co stanowi czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 217 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 9 października 2020 r. S. i M. C. udali się na Galę (...) do hotelu (...) w W. przy ul. (...) w W. na której miały być wręczane nagrody branżowe. W godzinach nocnych oskarżyciel prywatny S. C. brała udział w grze przy stole do ruletki natomiast jej mąż M. C. uczestniczył w grze (...). W nieustalonym dokładnie czasie w nocy z 9 na 10 października 2020r, podczas gry w ruletkę do S. C. podszedł będąc pod wpływem alkoholu oskarżony L. S. i poprosił ją aby w jego imieniu położyła żetony na ruletce. Oskarżony wymuszał na S. C. kontakt fizyczny poprzez przybijanie „piątek” i „żółwików”. Podczas gry w ruletkę L. S. przez cały czas zwracał się do S. C. słowem: ,,panterka”. Następnie do stołu gdzie odbywała się gra w ruletkę podszedł mąż oskarżycielki prywatnej M. C. aby odbyć z nią rozmowę. Odchodząc od stołu do gry w ruletkę mąż oskarżycielki usłyszał słowa kierowane w swoją stronę o następującej treści ,,fajną masz samicę”. Oskarżyciel prywatny M. C. zwrócił się do oskarżonego aby ten opuścił lokal w którym odbywała się gra w ruletkę. Mając na względzie naganne zachowanie oskarżonego S. C. postanowiła zakończyć grę w ruletkę prosząc krupiera o zamianę żetonów na gotówkę. W chwili odejścia od stołu L. S. położył rękę, dłoń na pośladkach S. C. naruszając jej nietykalność cielesną. Widząc zaistniałe zdarzenie M. C. podszedł do S. C. i L. S. zadał pytanie w stosunku do oskarżonego ,,Co Ty tu jeszcze robisz?” a następnie L. S. usiłował naruszyć nietykalność cielesną M. C. wykonując ręką zamachnięcie w stronę M. C., jednakże w/w osoba nie dopuściła do uderzenia, zadając L. S. cios.

Zeznania pokrzywdzonej S. C. i M. C.

k. 52-57

Zeznania świadka C. G.

k. 75-79

Oskarżony nie był uprzednio karany.

Informacja z KRK

k. 162

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania świadków S. C. i M. C..

Sąd obdarzył walorem wiarygodności dowód z zeznań świadka S. C. (k.52-57) i M. C. . Oceniając zeznania S. C. trzeba zauważyć, że świadek nie obciążała oskarżonego ponad miarę, wskazywała ona, że jego zachowanie zmieniało się w zależności od tego, jak przebiegała gra. Sąd oceniając zeznania pokrzywdzonych miał na względzie, że w prokuraturze jest prowadzone postępowanie (sąd zapoznał się z aktami tego postępowania), prowadzone w wyniku zawiadomienia oskarżonego, dotyczące naruszenia narządu ciała oskarżonego przez pokrzywdzonego, tym nie mniej jednak w postępowaniu tym nie postawiono dotąd zarzutów, a oceniając zeznania pokrzywdzonych trzeba zaznaczyć, że chociaż niewątpliwie mieliby oni interes w obciążaniu w niniejszej sprawie oskarżonego, to jednak ich zeznania są wiarygodne w świetle zasad doświadczenia życiowego i logiki a ponadto mają one oparcie w zeznaniach świadka nie zaangażowanego bezpośrednio w zdarzenie, tj C. G., ponadto pokrzywdzeni nie zaprzeczali temu, że M. C. uderzył oskarżonego, przyznawali tę niekorzystną i obciążającą pokrzywdzonego M. C. okoliczność, a zatem nie można przyjąć, że wszczęcie niniejszego postępowania miałaby na celu uniknięcie ewentualnej odpowiedzialności przez pokrzywdzonego z powodu uderzenia oskarżonego.

Zeznania świadka C. G.

W niniejszej sprawie istotnym dowodem świadczącym o popełnieniu przez oskarżonego zarzuconego mu czynu są zeznania świadka C. G. (k.75-79). Świadek słuchany w postępowaniu sądowym w sposób logiczny, rzeczowy i konsekwentny opisał przebieg zdarzenia. Świadek słuchany na rozprawie szczegółowo odtwarzał przebieg zdarzenia, jednakże co ważne, przyznawał on, że pewnych okoliczności z uwagi na upływ czasu nie pamięta tak np. świadek zeznał, że nie pamiętał jakie dokładnie były „odzywki” oskarżonego wobec pokrzywdzonej. Sąd wziął pod uwagę, że świadek ten jest osobą wcześniej znaną pokrzywdzonemu M. C., w pewnym stopniu mógłby być on zainteresowany w prezentowaniu wersji zdarzenia zgodnej z zeznaniami pokrzywdzonych, tym nie mniej jednak treść zeznań świadka, tj niezapamiętanie niektórych istotnych szczegółów zdarzenia, jak słów jakie oskarżony wypowiadał wobec pokrzywdzonej, świadczy o tym, że świadek zeznawał spontanicznie, zgodnie z zapamiętanym przebiegiem zdarzeń, nie prezentował on natomiast „z góry wyuczonej” wersji zdarzenia, ponadto także należy wziąć pod uwagę, że chociaż świadek zna pokrzywdzonych, to nie łączą go z nimi tego rodzaju bliskie więzi, iż bardzo prawdopodobnym byłoby to, że świadek będzie w sposób celowy prezentował nieprawdziwą wersję zdarzenia działając na korzyść pokrzywdzonych. Sąd miał także na względzie, że świadek jako jeden z organizatorów przedmiotowej imprezy nie wzywał na miejsce funkcjonariuszy policji, jednak zdaniem sądu nie świadczy to jeszcze o stronniczości świadka, trzeba wziąć bowiem pod uwagę, że świadek podjął interwencję, wyprowadził on bowiem pokrzywdzonego na zewnątrz, ponadto na miejsce wprawdzie przez inną osobę, jednak została wezwana policja, Z tych względów sąd uznał, że zeznania świadka zasługują na wiarę. Odnosząc się do zeznań świadka trzeba odnotować, że podał on, że oskarżony był pod wpływem alkoholu, a ponadto będąc naocznym świadkiem stwierdził, że oskarżony naruszył nietykalność cielesną S. C. kładąc swoją dłoń na jej pośladku.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Oskarżony L. S. słuchany na rozprawie 14 grudnia 2022 r. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.40-44). Oskarżony oświadczył, że tego dnia był na gali, gdyż zaprosił go organizator wydarzenia. Następnego dnia oskarżony miał mieć zaplanowane podpisanie aktu notarialnego i w związku z tym nie mógł być pod wpływem alkoholu. Po skończonej gali oskarżony zamówił taksówkę i w oczekiwaniu na zamówiony środek transportu postanowił wejść do kasyna. Oskarżony będąc z dala od ruletki poprosił oskarżycielkę aby w jego imieniu obstawiła numer na ruletce. Oskarżony wyraził opinię, że atmosfera w tamtym miejscu była bardzo dobra, a większości ludzi humor dopisywał. W pewnym momencie oskarżony został uderzony trzykrotnie przez oskarżyciela M. C. po czym miał on zacząć wielokrotnie kopać oskarżonego. W wyniku ataku miał zostać złamany nos oskarżonego i nastąpiło krwawienie. Po całym zajściu oskarżony miał zadzwonić pod numer 112 i wezwać policję. Oskarżony uważa, że powód agresji ze strony M. C. był mu nieznany. Po przybyciu policjantów na miejsce zdarzenia ustalono, że agresorem mógł być mąż oskarżycielki S. C.. Policja wezwała karetkę pogotowia, którą oskarżony miał udać się do szpitala gdzie wykonano odpowiednie badania. Oskarżony udał się po całym incydencie na policję gdzie złożył zawiadomienie o przestępstwie a po pewnym czasie miały być podejmowane wobec niego próby zastraszania. Potem oskarżony w toku przesłuchania na rozprawie dnia 14 grudnia 2022 r. stwierdził że mógł zwrócić się do S. M. słowami ,,panterka” jednakże sformułowania typu ,,samica’’ z pewnością nie padły a tym bardziej nie dotykał pośladków oskarżycielki prywatnej. Oskarżony poinformował Sąd w toku przesłuchania, że doszło do próby ugody w której adwokat oskarżonego zażądał kwotę 30 tysięcy zadośćuczynienia. Oskarżony poinformował również Sąd, że toczy się równolegle postępowanie w którym to M. C. jest oskarżonym. Oskarżony L. S. w trakcie przesłuchania dnia 14 grudnia 2022 r. stwierdził, że dalej wyraża chęć rozwiązana sprawy ugodowo pod warunkiem spełnienia jego żądania zapłaty w wysokości 100 tysięcy złotych(stu) zadośćuczynienia

Sąd zważył, co następuje: wyjaśnienia oskarżonego w zasadniczej części, tj. co do tego, iż nie nazwał oskarżycielki posiłkowej ,,samicą‘‘ oraz na fakt, że nie naruszył nietykalności cielesnej S. C. i nie usiłował naruszyć nietykalności cielesnej M. C., nie zasługują na wiarę, albowiem przeczy im materiał dowodowy zebrany w niniejszej sprawie, w szczególności zeznania świadka C. G., zeznania oskarżycielki prywatnej S. C. w charakterze świadka oraz zeznania oskarżyciela prywatnego M. C. w charakterze świadka, które Sąd uznał za wiarygodne. Poddając analizie wyjaśnienia oskarżonego (k. 40-44) Sąd mając na względzie zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego oraz mając na uwadze całą sekwencję wydarzeń poddaje w wątpliwość wersję zdarzeń oskarżonego jakoby nie znieważył S. C. oraz że nie doszło do naruszenia nietykalności cielesnej S. C. i usiłowania naruszenia nietykalności cielesnej M. C.. Spójność zeznań C. G. oraz S. i M. C. zaprzecza faktom podanym przez oskarżonego. Ponadto fakt, iż doszło do bójki między oskarżycielem prywatnym a oskarżonym każe przyjąć za logiczne założenie że powodem całego zajścia mogło być znieważenie i naruszenie nietykalności cielesnej S. C.. Warto mieć również na uwadze, że przedmiotem postępowania jest znieważenie S. C., naruszenie nietykalności cielesnej S. C. i usiłowanie naruszenia nietykalności cielesnej M. C. a w związku z tym Sąd nie bada kwestii naruszenia nietykalności cielesnej L. S. przez M. C.. W niniejszej sprawie należy uwzględnić, że do zdarzenia doszło w trakcie imprezy organizowanej dla nagradzanych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, m. in pokrzywdzona otrzymała nagrodę, kierując się zasadami doświadczenia życiowego i logiki nieprawdopodobnym byłoby aby w takich okolicznościach pokrzywdzony M. C. nagle, bez żadnego powodu, zaatakował oskarżonego, którego wcześniej nie znał, nie był z nim w konflikcie, nie miał zatargów, prawdopodobną i logicznym jest natomiast wersja zdarzenia przedstawiona przez pokrzywdzonych, iż uderzenie oskarżonego przez M. C. było pewną reakcję, odpowiedzią na uprzednie zachowanie oskarżonego wobec S. C..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

L. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Biorąc pod uwagę tak ustalony stan faktyczny, na podstawie dowodów zebranych w sprawie Sąd uznał, że wina oskarżonego L. S. nie budzi wątpliwości. Materiał zgromadzony i ujawniony w niniejszej sprawie wskazuje, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu w wyroku występku. W ocenie sądu nie budzi wątpliwości, że określenie publiczne pokrzywdzonej ( w jej obecności i obecność jej męża) jako „fajna samica” było określeniem pogardliwym, znieważającym pokrzywdzoną. Określenie kobiety jako „samica” jest określeniem pogardliwym, nadającym kobiecie cechy zwierzęce, pośrednio negatywnie odnoszącym się do sfery seksualnej kobiety, niewątpliwie stanowi ono znieważenie w rozumieniu art. 216 par 1kk. Sąd nie uznał natomiast używanego przez oskarżonego wobec pokrzywdzonej określenia „panterka” jako znieważającego, ponieważ określenie to dotyczyło raczej ubioru pokrzywdzonej, niż jakiś jej cech, było określeniem żartobliwym, nie może być ono odbierane jako znieważające, pogardliwe. Położenie przez oskarżonego dłoni na pośladku pokrzywdzonej niewątpliwie stanowiło naruszenie nietykalności cielesnej pokrzywdzonej, naruszyło ono bowiem sferę integralności fizycznej człowieka, oskarżony celowo dotknął pokrzywdzoną w strefie ciała uważaną za intymną, której dotykanie, zwłaszcza przez obcych mężczyzn w odniesieniu do kobiet, jest uważane za działanie obcesowe, niepożądane, naganne, wzbudzające sprzeciw i zażenowanie, które to działanie narusza sferę nietykalności cielesnej, stanowi ono występek z art. 217 par. 1 kk.

Należy ponadto z całą mocą podkreślić, że przedmiotem niniejszego postępowania nie było ustalenie ewentualnej odpowiedzialności karnego M. C. w związku z uderzeniem przez niego oskarżonego. Zgromadzone w niniejszym postepowaniu dowody świadczą niewątpliwie o tym, że pokrzywdzony uderzył oskarżonego, sąd nie oceniał jednakże reakcji pokrzywdzonego, w szczególności nie ustalał kwestii odpowiedzialności pokrzywdzonego za uderzenie oskarżonego.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

L. S.

I, III

1,2

Sąd skazał oskarżonego L. S. w ramach czynu zarzuconego w punkcie 1 prywatnego aktu oskarżenia za to że: 1)w nieustalonym dokładnie dniu nie wcześniej niż w dniu 9 października 2020 i nie później niż w dniu 10 października 2020 r. podczas gali (...) w hotelu (...) w W. znieważył S. C. w ten sposób, że działając publicznie określił ją jako ,,fajna samica” i za to na podstawie art. 216 § 1 kk skazał oskarżonego na karę 80(osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny wysokości stawki dziennej 20(dwudziestu) złotych, 2) w tym samym miejscu i czasie naruszył nietykalność cielesną S. C. w ten sposób, że położył rękę na pośladku pokrzywdzonej i za to na podstawie art. 217 § 1 kk skazuje oskarżonego na karę 80(osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny wysokości stawki dziennej 20(dwudziestu) złotych. Sąd na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 i 2 kk w miejsce orzeczonych jednostkowych kar grzywny orzekł wobec oskarżonego karę łączną w wymiarze 100(stu) stawek dziennych grzywny określając wysokość stawki dziennej na kwotę 20(dwudziestu) złotych.

Przy wymiarze kary Sąd, kierując się dyrektywami zawartymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. oraz art. 115 § 2 k.k., miał na uwadze tak okoliczności obciążające, jak i łagodzące dotyczące oskarżonego. Okolicznością łagodzącą jest dotychczasowa niekaralność oskarżonego natomiast okolicznością obciążającą jest to, iż działał on publicznie, w tym w obecności męża pokrzywdzonej.

Orzekając w zakresie usiłowania naruszenia nietykalności cielesnej oskarżyciela prywatnego M. C. Sąd uznał oskarżonego L. S. za winnego tego, że w nieustalonym dokładnie dniu, nie wcześniej niż 9 października 2020 r. i nie później niż w dniu 10 października 2020 r. podczas gali (...) w hotelu (...) w W. usiłował naruszyć nietykalność cielesną M. C. w ten sposób, że podniósł i wyciągnął rękę w kierunku pokrzywdzonego i za to na podstawie art. 13 § 1 kk w zw. z art. 217 § 1 kk skazuje oskarżonego, a na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 217 § 1 kk w zw. z art. 60 § 2 i 7, nadzwyczajnie łagodząc wymiar kary, odstąpił od wymierzenia kary.

Sąd uznał, że obrażenia ciała odniesione przez oskarżonego w wyniku uderzenia M. C., jak również to, iż czyn z art. 217 par. 1 kk zakończył się w stadium usiłowania, uzasadniają ocenę, że wymierzenie jakiekolwiek kary byłoby niecelowe, dlatego zasadne było nadzwyczajne złagodzenie kary, poprzez odstąpienie od jej wymierzenia.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Sąd zgodnie z art. 632 pkt. 1 kpk stwierdził, że koszty postępowania ponosi oskarżyciel prywatny.

7.  Podpis