VI C 1000/22 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2023-05-30
Sygn. akt VI C 1000/22
UZASADNIENIE
Przedmiot i przebieg postępowania
1. Pozwem z dnia 17 marca 2022 roku (data stempla pocztowego) powód W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w S., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie od (...) S.A. z siedzibą w W.: kwoty 1 540,26 zł (tytułem częściowego odszkodowania za uszkodzenia powstałe w dniu 21 sierpnia 2021 r. w mieniu położonym w miejscowości K. 242, (...)-(...) D. należącym do poszkodowanych J. K. i W. K.), kwoty 42,72 zł (tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 1 540,26 zł od dnia 3 listopada 2021 r. do dnia 16 marca 2022 roku) oraz kwoty 400 zł (tytułem zwrotu kosztów sporządzenia kalkulacji kosztów naprawy uszkodzeń w mieniu poszkodowanych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 21 sierpnia 2021 roku wskutek zalania doszło do uszkodzenia domku letniskowego położonego w miejscowości K. 242, (...)-(...) D. należącego do poszkodowanych J. K. i W. K.. Uszkodzone dobro były objęte ważną umową ubezpieczenia mienia z pozwanym ubezpieczycielem. Szkoda została zgłoszona do ubezpieczyciela, który wypłacił na rzecz poszkodowanych odszkodowanie w wysokości 1 706,59 zł (po potrąceniu franszyzy redukcyjnej w wysokości 1 000 zł). Poszkodowani w drodze umowy cesji wierzytelności zbyli swoją wierzytelność na rzecz powoda. ( pozew, k. 1-5)
2. W sprzeciwie pozwanego od nakazu zapłaty, (...) S.A. z siedzibą w W. zaskarżył nakaz w całości oraz wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty od pełnomocnictwa. W ocenie pozwanego wypłacona kwota odszkodowania odpowiada poniesionej przez poszkodowanych szkodzie i pozwala na przywrócenie uszkodzonego mięśnia do stanu sprzed zdarzenia. Nadto wskazał, że nabyta przez powoda wierzytelność powinna być opodatkowana podatkiem VAT, a jako, że zapłata za wierzytelność nie stanowi odszkodowania, nie korzysta tym samym ze zwolnienia w zakresie podatku dochodowego. Kwestionował przy tym także zasadność roszczenia odsetkowego jak i kosztów prywatnej wyceny sporządzonej przez rzeczoznawcę powoda. ( sprzeciw, k. 65-67v).
3. Do zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie.
Ustalenia faktyczne
4. W dniu 21 sierpnia 2021 roku miało miejsce zdarzenie polegające na zalaniu, z pękniętej rury wodociągowej, budynku, tj. domu letniskowego położonego w miejscowości K. 242, (...)-(...) D. należącego do J. K. i W. K.. Obiekt ten był objęty umową ubezpieczenia mienia (budynków lub lokali wg wartości odtworzeniowej) od ognia i innych żywiołów w wariancie „od wszystkich ryzyk”– nr polisy (...) w (...) S.A. W ramach polisy ubezpieczający ponosił koszt franszyzy redukcyjnej (zdarzenie – ogień i inne żywioły) w wysokości 10%, nie mniej niż 1 000 zł. Szkoda została zgłoszona w dniu 8 października 2021 roku. W związku z ww. zdarzeniem ubezpieczyciel przeprowadził postępowanie likwidacyjne, które zostało zarejestrowane pod numerem (...).
( druk zgłoszenia szkody majątkowej – akta szkody na płycie, str. 1-4 pliku pdf, k. 70; polisa k. 10-11v; ogólne warunki kompleksowego ubezpieczenia (...), k. 12-43v).
5. Po dokonaniu przez ubezpieczyciela oględzin w celu ustalenia wysokości szkód przyznał on w dniu 2 listopada 2021 r. poszkodowanym J. K. i W. K. odszkodowanie w kwocie 2 706,59 zł. Po potrąceniu kwoty 1 000 zł tytułem franszyzy redukcyjnej, poszkodowanym wypłacono kwotę 1 706,59 zł.
(pismo dot. wypłaty odszkodowania k. 44-v; kosztorys podstawowy wraz z dokumentacją zdjęciową – akta szkody na płycie, str. 16-28 pliku pdf, k. 70)
6. W dniu 11 stycznia 2022 roku poszkodowani J. K. i W. K. zawarli z W. D. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę o świadczenie usług mającej na celi dochodzenie na ich rzecz roszczenia wobec pozwanego ubezpieczyciela za szkody powstałe w dniu 21 sierpnia 2021 r. W celu umożliwienia usługodawcy bezpośredniego dochodzenia roszczeń od ubezpieczyciela poszkodowali zobowiązali się do zawarcia umowy cesji wierzytelności. W tym samym dniu poszkodowani zbyli wierzytelność przysługującą im przeciwko ubezpieczycielowi z tytułu umowy ubezpieczenia majątkowego za poniesioną szkodę z dnia 21 sierpnia 2021 roku na rzecz powoda.
(umowa o świadczenie usług, k. 88-91;umowa cesji, k. 7-8; pełnomocnictwo, k. 9, 92).
7. Przed wystąpieniem z powództwem W. D. zlecił sporządzenie wyliczenia szkody w uszkodzonym domu letniskowym położonym w miejscowości K.. Na podstawie kosztorysu nr (...) sporządzonego przez S. M., będącego głównym rzeczoznawcą (...) Sp. z o.o., ustalono, że usunięcie skutków szkody z dnia 21 sierpnia 2021 r. w postaci wykonania robót remonotowo – budowlanych obejmowało koszty w wysokości 4 246,85 zł brutto. Taką też kwotę rzeczoznawca przyjął jako kwotę należną za przywrócenie mienia do stanu sprzed szkody. Koszt sporządzenia tego kosztorysu wynosił 400 zł netto (492 zł brutto).
( kosztorys nr (...), k. 45-52; faktura nr (...), k. 53).
8. Powód prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...), a przedmiotem jego działalności jest m. in. pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (kod (...) 64.99.z).
( wydruk z (...), k. 54-v).
9. Wysokość kosztów potrzebnych do usunięcia skutków szkody powstałej w dniu 21 sierpnia 2021 r. w domu letniskowym położonym w miejscowości K. nr 242 według cen i wskaźników cenowych z daty powstania szkody wynosi 4 882,24 zł brutto, zaś z daty opracowania opinii – 5 735,35 zł brutto.
( opinia biegłego, k. 118-120)
Omówienie dowodów
10. Sąd oparł się na dowodach wymienionych powyżej. Ich wiarygodność nie budziła wątpliwości stron, a okoliczności faktyczne zasadniczo nie były przedmiotem sporu między stronami. Sporne między stronami było ustalenie wysokości należnego powodowi odszkodowania, wynikającego ze zdarzenia mającego miejsce w dniu 21 sierpnia 2021 roku. Z uwagi na konieczność ustalenia wysokości kosztów naprawy usunięcia powstałej szkody, sąd dopuścił dowód z opinii biegłego.
11. Biegły dokonał wyliczeń zgodnie z treścią dowodową zakreśloną przez Sąd i ustalił, iż koszt naprawy uszkodzeń powstałych wskutek zdarzenia z dnia 21 sierpnia 2021 r. w domku letniskowym należącym do poszkodowanych wynosi odpowiednio 4 882,24 zł brutto według cen i wskaźników cenowych z daty powstania szkody wynosi, zaś z daty opracowania opinii – 5 735,35 zł brutto. Opinia ta nie była kwestionowana przez żadną ze stron, tym samym Sąd uznał ją za podstawę do dokonania ustaleń faktycznych w sprawie. Pozwany wskazywał wprawdzie, iż odszkodowanie winno zostać ustalone wg cen z okresu powstania szkody tj. z III kwartału 2021 r., jednakże dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie miało to zasadniczego znaczenia. Obie te kwoty przewyższały bowiem ustaloną przez rzeczoznawcę powoda kwotę wysokości szkody (4 246,85 zł brutto), dlatego też niezależnie od przyjętej daty i obowiązujących wówczas cen za wykonane prace odszkodowanie wypłacone przez pozwanego poszkodowanym należało ocenić jako zaniżone.
12. Sąd pominął na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 2 k.p.c. dowód z zeznań świadków J. K. i W. K. uznając, iż fakty mające zostać wykazane tym dowodem pozostała dla sprawy irrelewantne. Pozwany nie kwestionował bowiem samej ważności dokonanej cesji wierzytelności pomiędzy poszkodowanymi a powodem, zaś kwestie podatkowe dotyczące tego, czy owa wierzytelność była opodatkowana podatkiem VAT, jak również to, czy powód odprowadził z tego tytułu zaliczkę na poczet podatku dochodowego pozostawało poza sferą istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych i zapewne poza wiedzą samych świadków. Powoływanie się przez pozwanego na kwestie opodatkowania wierzytelności pozostaje w ocenie Sądu niejasne, zaś sama treść sprzeciwu stanowiska pozwanego nie tłumaczy.
13. Bezsprzecznie sama treść umowy cesji zawartej pomiędzy poszkodowanymi a powodem była ważna i skuteczna. Wierzytelność mogła zostać zbyta przez poszkodowanych na rzecz powoda, bowiem istniała w dacie zawierania umowy cesji. Ponadto została opisana w tej umowie w sposób umożliwiający jej zidentyfikowanie, a samo zbycie miało charakter odpłatny (czego nie kwestionował sam pozwany). Wskazane zaś przez pozwanego wątpliwości co do tego, czy wierzytelność powoda winna bądź nie zostać opodatkowania podatkiem VAT jak również luźne uwagi pozwanego co do tego, że z otrzymanej kwoty powód powinien odprowadzać zaliczki na poczet podatku dochodowego pozostają w ocenie Sądu bez istotnego związku ze sprawą.
14. W kwestii prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej Sąd oparł się na wydruku z (...) załączonego do pozwu (k. 54-v).
Ocena prawna
15. Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.
Ustalenie prawa do odszkodowania od ubezpieczyciela, wysokość odszkodowania
16. Kwestię odpowiedzialności odszkodowawczej w niniejszej sprawie regulowała zawarta między poszkodowanymi a pozwanym umowa ubezpieczenia, obejmująca ubezpieczenie grupy budynków lub lokali, w tym domu letniskowego położonego w miejscowości K. nr 242, na którą składały się polisa ubezpieczenia (...) Doradca nr (...) dla poszkodowanych J. K. i W. K. – w wariancie od wszystkich ryzyk oraz ogólne warunki kompleksowego ubezpieczenia (OWU) (...).
17. Zgodnie z § 4 ust. 3 OWU z zastrzeżeniem ust. 4-7, § 5 i § 6 ust. 2-4 oraz § 38 zakresem ubezpieczenia w wariancie od wszystkich ryzyk objęte są szkody powstałe w okresie ubezpieczenia i miejscu ubezpieczenia wskazanym w umowie ubezpieczenia, oraz które nie zostały wyraźnie wyłączone w OWU lub w postanowieniach dodatkowych stanowiących integralną część umowy ubezpieczenia.
18. Ponadto zgodnie z art. 805 § 1 i § 2 pkt 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Przy ubezpieczeniu majątkowym świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, przy czym w myśl art. 824 1 § 1 k.c., o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody. Odszkodowanie ma zasadniczo na celu naprawienie szkody wyrządzonej ubezpieczającemu lub ubezpieczonemu w wyniku zajścia wypadku ubezpieczeniowego.
19. Zgodnie z § 50 ust. 1 pkt 1 OWU (k. 28) wysokość szkody ustalana jest na podstawie cen z dnia powstania szkody dla budynków, budowli, lokali, obiektów małej architektury, maszyn, urządzeń i wyposażenia, w tym sprzętu elektronicznego, przy ubezpieczeniu w wartości odtworzeniowej albo księgowej brutto – według wartości odtworzeniowej.
20. Sposób określenia wartości odtworzeniowej wynika zaś z definicji zawartych w § 2 OWU. W myśl pkt 94 § 2 OWU „wartość odtworzeniowa ” to wartość odpowiadająca kosztom przywrócenia ubezpieczonego mienia do stanu nowego ale nie ulepszonego. W przypadku budynku, budowli (…) stanowi ona wartość odpowiadającej kosztom odbudowy lub remontu w tym samym miejscu, z uwzględnieniem dotychczasowej technologii, konstrukcji i standardu wykończenia przy zastosowaniu dotychczasowych wymiarów i materiałów (§ 2 pkt 94 ppkt. a).
21. Stosowanie zaś do treści § 51 ust. 1 OWU (k. 28v) wartość odszkodowania ustala się w granicach sumy ubezpieczeniowej lub limitów odpowiedzialności (...) ustalonych dla danego mienia w kwocie odpowiadającej rozmiarowi szkody, ustalonemu zgodnie z zasadami określonymi w § 50 oraz w ust. 2-15. W przypadku ubezpieczenia mienia według wartości odtworzeniowej, podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość odtworzenia pod warunkiem przystąpienia – nie później niż w terminie 12 miesięcy od daty powstania szkody – do odbudowy, remontu, naprawienia lub ponownego wytworzenia mienia i faktycznego poniesienia przez ubezpieczonego kosztów z tego tytułu albo zakupu nowego mienia. W przypadku rezygnacji z zakupu nowego mienia albo odstąpienia od odbudowy, remontu, naprawienia lub ponownego wytworzenia mienia, odszkodowanie miało zostać wypłacone w kwocie odpowiadającej wartości rzeczywistej (§ 51 ust. 4 OWU). Odszkodowanie wypłacane jest z uwzględnieniem podlimitów lub limitów odpowiedzialności oraz franszyz redukcyjnych ustalonych w umowie ubezpieczenia albo w klauzulach dodatkowych (§ 51 ust. 14 OWU).
22. Powód oparł swoje żądanie na twierdzeniu, że w niniejszej sprawie doszło do nieprawidłowości polegających na błędnym ustaleniu przez pozwanego wartości szkody. Wskazał, że pozwany wypłacił poszkodowanym zaniżoną kwotę, która uniemożliwia przywrócenie mienia do stanu pierwotnego. Według twierdzeń strony powodowej, pozwany ubezpieczyciel przy wycenie szkody nie uwzględnił wszystkich uzasadnionych technologicznie prac, co według niej było przyczyną odszkodowania w zaniżonej wysokości.
23. Sąd w oparciu o sporządzoną w sprawie opinię biegłego uznał za słuszną argumentację przedstawioną przez stronę powodową. Wypłacona kwota ubezpieczenia nie rekompensowała bowiem poniesionej przez poszkodowanych szkody. Z ustaleń biegłego wynika, że wartość szkody, która powstała w domu letniskowym poszkodowanych w wyniku rozszczelnienia się instalacji wodnej i zalania tegoż budynku, oszacowana według cen z daty powstania szkody tj. 21 sierpnia 2021 r. wynosi 4 882,24 zł brutto, zaś przy uwzględnieniu cen z daty opracowania opinii tj. 20 marca 2023 r. kwota ta wynosiła 5 735,35 zł brutto. Kwoty te przewyższają ustaloną przez powoda wartość szkody, dlatego też niezależnie od przyjętej daty ustalenia szkody, należna powodowi kwota odszkodowania będzie zasługiwała na uwzględnienie w całości.
24. Podniesione w sprzeciwie uwagi co do kwestii odprowadzenia podatku VAT przez powoda oraz zaliczki na podatek dochodowy nie miały wpływu na rozstrzygnięcie. Nabywca wierzytelności nabywa ją w takim kształcie, w jakim przysługiwała ona zbywcy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. II CNPP 2/22), a zatem na wysokość roszczenia, którego mógł dochodzić powód, nie mogło mieć wpływu spełnienie przez niego albo przez zbywców obowiązku podatkowego.
25. Mając więc na uwadze, iż poszkodowanym wypłacona została już kwota odszkodowania w wysokości 1 706,59 zł, powód mógł domagać się zapłaty kwoty 2 175,65 zł stanowiącej różnicę pomiędzy wartością szkody ustaloną przez biegłego na dzień jej powstania (4 882,24 zł brutto) a wypłaconą już kwotą odszkodowania i kwotą 1 000 zł stanowiącą franszyzę redukcyjną.
26. Jako, że powód żądał z tego tytułu zapłaty kwoty 1 540,26 zł, a Sąd jako związany powództwem zgodnie z treścią art. 321 k.p.c. nie może zasądzić ponad żądanie wyrażone w pozwie, uznał powództwo z tytułu wypłaty odszkodowania za powstałą szkodę za zasadne do żądanej przez powoda kwoty.
Odszkodowanie w wysokości kosztów sporządzenia prywatnego kosztorysu napraw
27. Na skutek dokonania cesji wierzytelności cesjonariusz wstępuje w sytuację prawną cedenta jako wierzyciela. W sytuacji, w której przedmiotem przelewu jest roszczenie odszkodowawcze z tytułu dobrowolnej umowy ubezpieczenia, cesjonariuszowi przysługują więc wierzytelności w takiej wysokości, jakie przysługiwały poszkodowanemu w momencie cesji, ale też i dalsze wierzytelności mieszczące się w ramach umowy tego ubezpieczenia.
28. Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Naprawa szkody w tym przypadku następuje według zasad ustalonych w art. 361 k.c., tzn. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
29. W ocenie Sądu, powód nie wykazał zasadności poniesienia kosztów oszacowania wysokości szkody w mieniu poszkodowanego po zdarzeniu z dnia 21 sierpnia 2021 r. Sąd zasadniczo podtrzymuje swoje stanowisko wielokrotnie już wyrażane w sprawach z powództwa powoda, a mianowicie że zlecanie przez niego wycen spółce (...) (której jest wspólnikiem) rodzi pewne podejrzenie, że zlecając wyceny tej spółce powód nie kierował się obiektywną potrzebą i opłacalnością tej oferty (z perspektywy osoby poszkodowanej – obowiązanej do minimalizacji szkody), tylko chęcią zrefundowania przez ubezpieczyciela wydatku powoda na rzecz spółki, której jest wspólnikiem. Co jednak najistotniejsze, powód w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej sam zajmuje się działalnością związaną z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat, wobec czego oszacowanie przez niego kosztów wyceny takiego mienia nie powinno wymagać zasięgnięcia opinii osoby trzeciej, a ewentualne wydatki z tym związane stanowią koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Z pewnością zatem koszt zasięgnięcia takiej opinii w przypadku powoda nie jest wydatkiem celowym, który winien mu zwrócić pozwany ubezpieczyciel.
Odsetki
30. Powód również dochodził skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty 1 540,26 zł za okres od 3 listopada 2021 r. do dnia 16 marca 2022 r. w wysokości 42,72 zł, jak również dalszych odsetek od kwoty zasądzonego odszkodowania i skapitalizowanych odsetek od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 17 marca 2022 roku.
31. Zakład ubezpieczeń zobowiązany był do wypłaty odszkodowania zgodnie z treścią art. 817 k.c. w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku i wystąpieniu szkody. Z treści akt szkodowych dołączonych do sprawy wynika, że pozwany o szkodzie był zawiadomiony 8 października 2021 r., a zatem ostatnim dniem tego 30-dniowego okresu był 8 listopada 2021 r., a od kolejnego dnia poszkodowanym (następnie powodowi) przysługiwały odsetki ustawowe za opóźnienie na podstawie art. 481 k.c.
32. Odsetki ustawowe za opóźnienie winny więc być liczone od kwoty 1 540,26 zł od dnia 9 listopada 2021 r. (a nie od 3 listopada 2021 r.) do dnia 16 marca 2022 r. i wynosiły 41,04 zł. Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 581,30 zł, na którą składały się kwota odszkodowania w wysokości 1 540,26 zł oraz skapitalizowane odsetki za opóźnienie liczone od tej kwoty w wysokości 41,04 zł. O dalszych odsetkach Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481 k.c. i 482 k.c., czyli zasądził je od dnia wniesienia pozwu. W pozostałym zaś zakresie powództwo zostało oddalone.
Koszty postępowania
33. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem Sąd w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty wzajemnie znosi lub stosunkowo rozdziela. W niniejszej sprawie oddaleniu podlegała część roszczenia w związku z czym Sąd dokonał stosunkowego rozdzielenia kosztów.
34. Powód wygrał sprawę w 80% (1 581,30 / 1 981,30 * 100%), może więc domagać się od pozwanego zwrotu 80% poniesionych kosztów postępowania (200 zł opłaty sądowej, 17 zł opłaty skarbowej i 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie), czyli 893,60 zł. Pozwany mógł żądać od powoda pokrycia 20% poniesionych kosztów (17 zł opłaty skarbowej i 900 zł kosztów zastępstwa procesowego na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych), czyli 183,40 zł. Po kompensacji powyższych kwot (893,60 zł - 183,40 zł) do zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda pozostaje 710,20 zł. Oprócz tego należało rozliczyć między stronami koszty wynagrodzenia biegłego. Biegłemu z tytułu sporządzenia opinii wypłacono kwotę 2 162,64 zł (postanowienie, k. 145). Strony w stosunku, w jakim przegrały proces powinny ponieść koszty sporządzenia opinii: powód: 432,53 zł, a pozwany 1 730,11 zł. Powód poniósł koszty wynagrodzenia w wysokości 1 000 zł. Wobec tego należy mu się zwrot różnicy pomiędzy uiszczoną kwotą zaliczki a kosztem, jaki powinien był ponieść (1 000 zł – 432,53 zł ), czyli 567,47 zł. Łącznie więc zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 277,67 zł (710,20 zł + 567,47 zł) tytułem zwrotu kosztów procesu. O odsetkach ustawowych za opóźnienie od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu orzeczono zgodnie z treścią art. 98 § 1 1 k.p.c.
35. W związku z tym, że w toku postępowania Skarb Państwa tymczasowo pokrył wynagrodzenie dla biegłego do kwoty 1 162,64 zł, należało tym wydatkiem obciążyć pozwanego zgodnie z art. 113 ust. 1 w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Z: (...)
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: ASR Bartłomiej Balcerek
Data wytworzenia informacji: