Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

7 stycznia 2025 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maciej Mitera

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 7 stycznia 2025 roku w W.

zażalenia wniesionego przez pokrzywdzonego M. P. na postanowienie

o umorzeniu dochodzenia z dnia 20 marca 2024 roku

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

zażalenia nie uwzględnić i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 marca 2024 roku umorzono dochodzenie w sprawie pomówienia w bliżej nieokreślonym dniu nie później niż 2 sierpnia 2022 roku, w nieustalonym miejscu za pośrednictwem sieci Internet przy użyciu profilu społecznościowego nazwie (...), dr n. med M. P. o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywania zawodu lekarza tj. o czyn z art. 212 § 1 kk wobec niewykrycia sprawcy na mocy art. 322 § 1 kpk. Na powyższe postanowienie zażalenie złożyła pełnomocnik pokrzywdzonego, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy prokuratorowi celem dalszego prowadzenia.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd po zapoznaniu się z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie doszedł do przekonania, że orzeczenie o umorzeniu dochodzenia jest zasadne.

17 lutego 2023 roku prokurator wszczął dochodzenie w sprawie pomówienia w bliżej nieokreślonym dniu nie później niż 2 sierpnia 2022 roku, w nieustalonym miejscu za pośrednictwem sieci Internet przy użyciu profilu społecznościowego nazwie (...), dr n. med M. P. o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywania zawodu lekarza. Tym samym objął ściganiem przestępstwo z art. 212 § 1 kk – prywatnoskargowe, uznając że objęcie czynu ściganiem z urzędu uzasadniają obiektywne trudności w ustaleniu przez pokrzywdzonego niezbędnych danych osobowych sprawcy przestępstwa, zwłaszcza jeżeli to przestępstwo popełniono za pośrednictwem telefonu lub Internetu (k. 26). Prokurator po przeprowadzeniu postępowania uznał, że „okoliczności sprawy zostały wyjaśnione w maksymalnym stopniu na ile było to możliwe, co znalazło swoje odzwierciedlenie w poczynionych ustaleniach faktycznych oraz uzasadniało wydanie zaskarżonego postanowienia bez potrzeby i realnej możliwości przeprowadzania dalszych czynności procesowych” (k. 4). Kwestią kluczową było ustalenie osoby sprawcy poprzez pozyskanie danych od administratora portalu I.. Prokurator uznał, że kwestia ta jest już zamknięta z uwagi na „zatarcie okresu retencji danych oraz na politykę wewnętrzną M. (...)., na którą polskie organy procesowe nie mają wpływu”. Jak wskazuje prokurator nie otrzymano żadnych danych w tym zakresie pomimo upływu 1,5 roku. Należy uznać rację prokuratora, że kierowanie kolejnych zapytań do tego podmiotu jawi się jako niecelowe. Faktem jest, że do ustalenia danych użytkownika konta internetowego potrzebne są dane dostarczone od administratora konkretnego portalu, których jak wynika z materiału dowodowego nie uzyskano. Tym samym powoływanie biegłego z zakresu informatyki jawiło się jako bezcelowe na co zwrócił uwagę prokurator. Oczywiście należy zauważyć, że w przypadku ujawnienia się nowych okoliczności, które mogłyby doprowadzić do ujawnienia sprawcy tego przestępstwa dochodzenie może zostać podjęte i prowadzone w dalszym ciągu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd postanowił jak na wstępie.