Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1622/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2014-02-06

Sygn. akt I C 1622/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 luty 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny:

w składzie:

Przewodniczący : SSR Adam Mitkiewicz

Protokolant: Joanna Bobińska

po rozpoznaniu w dniu 6 luty 2014 r. w Warszawie

z powództwa M. M.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A w W.

o zapłatę

orzeka:

I.  Oddala powództwo

II.  zasądza od powoda M. M. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) S.A w W. kwotę 1.217 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

Sygn. akt I C 1622/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 grudnia 2012 roku powód M. M. wniósł przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 6.800 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28 lipca 2012 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wyjaśnił, iż w dniu 28 lipca 2010 roku zgłosił do (...) S.A. szkodę w pojeździe m-ki O. (...). Powód posiadał polisę ubezpieczeniową w zakresie OC i AC. Pozwany odmówił mu wypłaty odszkodowania. Ubezpieczyciel nie kwestionował samej szkody, lecz miejsce jej powstania / k. 1-3; 15-17/.

W dniu 10 kwietnia 2013 roku Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie wydał w sprawie I Nc 9392/12 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym / k. 35; 45/.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pełnomocnik pozwanego wyjaśnił, iż w toku postępowania likwidacyjnego dokonano oględzin miejsca zdarzenia przedmiotowej szkody. Miejsce zdarzenia wskazał powód. Na podstawie przeprowadzonych oględzin i analizy opisu zdarzenia pozwane Towarzystwo uznało, że do uszkodzenia pojazdu nie mogło dojść w deklarowanych przez powoda okolicznościach / k. 50-52/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. M. posiadał ubezpieczenie OC i AC w Towarzystwie (...) S.A. w W., nr polisy (...) / k. 10/.

W dniu 15 lipca 2010 roku M. M. przyjechał samochodem m-ki O. (...) nr rej. (...) do szpitala przy ul. (...) w P.. Pojazd zaparkował na jednym z miejsc parkingowych. Według zeznań M. M. wchodząc do szpitala usłyszał huk, po czym zauważył, że jego samochód uderzył w oddalone o ok. 9 m drzewo. Bezpośrednio po zdarzeniu M. M. zadzwonił do (...), której pracownicy przybyli na miejsce zdarzenia / k. 85-86/.

W dniu 28 lipca 2010 roku M. M. zgłosił szkodę w (...) S.A. w W. / k. 94-98 – druk zgłoszenia szkody/.

Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia Autocasco Standard ( (...)) wraz z opcjami dodatkowymi w związku ze zgłoszeniem szkody Ubezpieczający, Ubezpieczony lub osoba upoważniona do korzystania z pojazdu w chwili powstania szkody zobowiązani byli umożliwić WARCIE ustalenie okoliczności zdarzenia i rozmiaru szkody ( § 13 ust. 1 pkt 3) / k. 67-80/.

Pismem z dnia 1 września 2010 roku Towarzystwo (...) S.A. poinformowało M. M., iż zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o działalności ubezpieczeniowej ( Dz.U. nr 124/2003, poz. 1151) po rozpatrzeniu roszczeń zgłoszonych z tytułu ubezpieczenia Autocasco Standard potwierdzonego polisą, odmawia wypłaty odszkodowania z tytułu zgłoszonej szkody. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, iż w toku postępowania likwidacyjnego ustalono, że do powstania uszkodzeń pojazdu nie mogło dojść w okolicznościach podanych w zgłoszeniu / k. 7-8/.

Pismem z dnia 21 października 2010 roku (...) odmówiło zmiany powyższej decyzji i przyjęcia odpowiedzialności za zdarzenie z dnia 15 lipca 2010 roku. Podniesiono, że w toku weryfikacji podanych przez M. M. okoliczności zdarzenia, dokonano oględzin wskazanego miejsca szkody. Nie stwierdzono żadnych kompatybilnych śladów potwierdzających podany przebieg zdarzenia, również średnica położenie i odległość od miejsc parkingowych drzewa, w które uderzył pojazd M. M., pozwalają na przyjęcie założenia, że do szkody nie doszło w podanych okolicznościach i w podanym miejscu. Mając na uwadze powyższe, dodano, że roszczenia powoda podlega oddaleniu na podstawie § 5 ust. 6 OWU Autocasco Standard ( OWU (...)), który stanowi, że (...) nie odpowiada za szkody powstałe w okolicznościach innych niż podane w zgłoszeniu szkody / k. 9/.

Do powstania szkody w pojeździe O. (...) o nr rej. (...) w zakresie opisanym w kosztorysie naprawy samochodu / k. 38 akt szkody/ mogło dojść w okolicznościach deklarowanych przez powoda M. M. pod warunkiem, że prędkość samochodu w chwili uderzenia w drzewo wynosiła ok. 15 km/h. Nie można ustalić czy O. (...) staczający się po spadku mógł rozpędzić się do prędkości ok. 15 km/h na drodze o długości 9 m do miejsca zderzenia z drzewem, jak to wynika z wypowiedzi powoda, czy też 16 m – określonej w opinii k. 36 akt szkody, ponieważ nie jest znana topografia toru jazdy O. / opinia biegłego sądowego rzeczoznawcy mgr inż. S. M. – k. 105-111/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wszechstronnej analizy akt sprawy, na które złożyły się dokumenty wskazane i opisane w treści, których autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu i które nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Nadto Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego S. M., która sporządzona została w sposób kompletny, wyczerpujący, rzetelny przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia. Z kolei zeznaniom powoda Sąd dał wiarę jedynie w części, tj. w zakresie w jakim stwierdził on, iż w dniu zdarzenia przybył do szpitala w P. przy ul. (...). Sąd odmówił natomiast waloru wiarygodności tym zeznaniom w części, w jakiej M. M. zrelacjonował przebieg zdarzenia szkodzącego, ponieważ przedstawiony przez niego opis nie został potwierdzony przez opinię biegłego sądowego sporządzoną przez S. M..

Zebrane dowody stanowiły wystarczającą podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być każdy interes majątkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje się ocenić w pieniądzu ( art. 821 k.c.).

W myśl przepisu art. 824 1 § 1 k.c. o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody.

Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę ( art. 805 § 1 k.c.).

Zgodnie Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia Autocasco Standard ( (...)) wraz z Opcjami dodatkowymi z tytułu umowy ubezpieczenia zawartej przez powoda z pozwanym z tytułu umowy ubezpieczenia auto casco przysługuje odszkodowanie w razie uszkodzenia lub całkowitego zniszczenia pojazdu wraz z wyposażeniem standardowym oraz utraty elementów pojazdu i wyposażenia standardowego wskutek wszelkich zdarzeń niezależnych od woli Ubezpieczonego lub osoby upoważnionej do korzystania z pojazdu w wyłączeniem szkód wymienionych w § 4 ( § 3 ust. 1).

Bezsporna w niniejszej sprawie była okoliczność posiadania przez powoda ubezpieczenia auto casco w okresie powstania deklarowanej szkody w pojeździe.

Z kolei zgodnie z zapisem zawartym w § 13 ust. 1 pkt 3 OWU w związku ze zgłoszeniem szkody Ubezpieczony zobowiązany był umożliwić (...) ustalenie okoliczności zdarzenia i rozmiaru szkody.

W zaistniałym stanie faktycznym, mając na uwadze wnioski płynące z opinii biegłego sądowego, nie sposób stwierdzić, aby szkoda w przedmiotowym pojeździe nastąpiła w okolicznościach zadeklarowanych przez powoda. M. M. zeznał bowiem, że jego samochód m-ki O. (...) stoczył się ze wzniesienia i po „pokonaniu” w ten sposób odległości ok. 9 m uderzył w drzewo. Tymczasem z opinii biegłego sądowego wynikało, iż uszkodzenia przedniej części pojazdu mogłyby powstać jedynie w sytuacji, gdyby samochód powoda pokonał odległość od miejsca parkingowego do drzewa w prędkością ok. 15 km/h, przy czym biegły wyjaśnił iż na podstawie zgromadzonego materiału nie jest możliwe ustalenie, czy samochód mógł rozwinąć taką prędkość z uwagi na to, że nie jest znana topografia toru jazdy O.. W kontekście powyższego mimo potrzeby obliczeń odległości żadna ze stron nie zgłosiła wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego geodety, który byłby kompetentny do sporządzenia prawidłowych i dokładnych pomiarów odcinka, na którym doszło do zdarzenia, co następnie pozwoliło by biegłemu z zakresu ruchu drogowego i mechaniki pojazdów na kategoryczne zajęcie stanowiska w opinii uzupełniającej.

Również żadna zez stron nie wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej po dokonaniu ustaleń przez geodetę. Ciężar dowodu stosownie do art. 6 k.c. spoczywał tu na powodzie który znając ustalenia opinii nie stawił się na rozprawie i nie podjął inicjatywy dowodowej nie wykazując tym samym, że do powstania szkody doszło w okolicznościach przez niego deklarowanych.

Mając na względzie wnioski płynące z opinii biegłego rzeczoznawcy oraz postanowienia OWU, Sąd doszedł do przekonania, że wytoczone powództwo nie jest zasadne. W sytuacji braku wiarygodnego ustalenia okoliczności powstania szkody, możliwym jest zaistnienie któregoś z wypadków określonych w § 4 OWU, np. spowodowania szkody umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa przez Ubezpieczonego.

W tym stanie rzeczy wobec nie wykazania zasadności powództwa ( art. 6 k.c.), Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 kpc w zw. z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. z 2002 r., Nr 163, poz. 1348).

z./ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Izabela Pałaszewska-Kruk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Adam Mitkiewicz
Data wytworzenia informacji: