Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 października 2012 roku (data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 1 – 3) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniósł o zasądzenie od pozwanych T. C. i K. K. solidarnie na swoją rzecz kwoty 5.987,07 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 2.427,50 złotych od dnia 24 maja 2010 roku do dnia zapłaty

- 2.427,50 złotych od dnia 31 stycznia 2009 roku do dnia zapłaty.

Na wskazaną przez powoda sumę 5.987,07 złotych składały się kwoty:

- 4.829,71 złotych tytułem należności głównej wynikającej z prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach w sprawie VII GC 625/10 przeciwko (...) spółce z o.o. w N.;

- 717 złotych tytułem kosztów procesu i zastępstwa procesowego wynikających z w/w wyroku,

- 33,90 złotych tytułem kosztów postępowania przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim,

- 106,46 złotych tytułem kosztów postępowania przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Wołominie

- 300,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w egzekucji.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanych na swą rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż prawomocnym wyrokiem wydanym w dniu 23 lutego 2011 roku w sprawie o sygn. akt VII GC 625/10 Sąd Rejonowy w Gliwicach zasądził od (...) Sp. z o.o. w N. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 4.829,71 wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Po nadaniu wyrokowi klauzuli wykonalności wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne, które zostało umorzone postanowieniem z dnia 14 maja 2012 roku wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce. Powód wskazał, iż pozwani w czasie powstania zobowiązania wobec powoda byli członkami zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N..

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 3 grudnia 2012 roku tutejszy w sprawie o sygn. akt XV GNc 7955/12 Sąd nakazał, aby pozwani T. C. i K. K. zapłacili solidarnie na rzecz powoda kwotę 5.987,07 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 2.427,50 złotych od dnia 24 maja 2010 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 2.427,50 złotych od dnia 31 stycznia 2009 roku do dnia zapłaty i kosztami procesu (nakaz zapłaty – k. 26)

Nakaz zapłaty uprawomocnił się w stosunku do pozwanego T. C. (k. 182, kserokopia tytułu wykonawczego – k. 184-184v).

Pozwana K. K. w dniu 5 lutego 2013 roku (data nadania w urzędzie pocztowym) wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty. W sprzeciwie pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu (k. 34 – 44)

Uzasadniając swoje stanowisko pozwana podniosła zarzut bezzasadności żądania pozwu w stosunku do niej wskazując, że w dniu 2 września 2009 roku zrezygnowała z pełnienia funkcji członka zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N.. W związku z powyższym pozwana nie odpowiada za zobowiązania spółki powstałe po dacie jej rezygnacji z zajmowanego stanowiska. Pozwana wskazała również, że z powodu komplikacji związanych z ciążą od października 2008 roku nie brała czynnego udziału w życiu spółki, a w dniu 2 września 2009 roku formalnie zrezygnowała z pełnienia funkcji członka zarządu. Pozwana wyjaśniła ponadto, iż fakt nie zgłoszenia przez spółkę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. zmian zaistniałych w składzie zarządu spółki nie jest okolicznością obciążającą pozwaną, gdyż wpis w tym przedmiocie ma charakter jedynie deklaratoryjny, a nie konstytutywny.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem wydanym w dniu 23 lutego 2011 roku w sprawie o sygn. akt VII GC 625/10 Sąd Rejonowy w Gliwicach zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 4.829,71 wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 2.427,50 zł od dnia 24 maja 2010 roku do dnia zapłaty

- 2.427,50 zł od dnia 31 stycznia 2009 roku do dnia zapłaty

- 2.502,21 zł od dnia 31 stycznia 2009 r. do dnia 24 maja 2010 r.

(dowód: poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 23 lutego 2011 roku w sprawie o sygn. akt VII GC 625/10 – k. 7-7v)

Po nadaniu wyrokowi klauzuli wykonalności wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim M. G. (sygn. akt KM 2260/11). Na mocy postanowienia tego Komornika Sądowego z dnia 10 czerwca 2011 roku wniosek egzekucyjny wierzyciela został przekazany według miejsca zamieszkania dłużnika Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Wołominie S. S.. Koszty postępowania przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim ustalone zostały na kwotę 33,90 złotych (dowód: poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia postanowienia Komornika o przekazaniu sprawy z dnia 10 czerwca 2011 roku – k. 8-8v)

Postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie, sygn. akt KM 972/11 zostało umorzone postanowieniem z dnia 14 maja 2012 roku wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce. Koszty postępowania egzekucyjnego ustalone zostały na kwotę 106,46 złotych. Komornik przyznał nadto wierzycielowi reprezentowanemu w postępowaniu egzekucyjnym przez radcę prawnego koszty zastępstwa adwokackiego w wysokości 300,00 złotych. W toku postępowania egzekucyjnego nie odnaleziono ruchomości dłużnika, z których możliwa byłaby egzekucja, stałych i uchwytnych źródeł dochodu, egzekucja z wierzytelności i rachunków bankowych okazała się bezskuteczna, jak również zapytania do ZUS, US i (...) nie doprowadziły do odnalezienia majątku dłużnika (dowód: poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia postanowienia z dnia 14 maja 2012 roku – k. 9-9v, kserokopia dokumentu wysłuchania wierzyciela przed umorzeniem postępowania w trybie art. 827 kpc – k. 193)

W czasie powstania i istnienia zobowiązania K. K. z T. C. pełniła funkcję członka zarządu w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. (okoliczność niesporna, ponadto informacja sądu rejestrowego z dnia 24 lutego 2012 roku – k. 10).

K. K. w dniu 2 września 2009 roku złożyła oświadczenie o rezygnacji ze stanowiska członka zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. z przyczyn zdrowotnych i osobistych. Oświadczyła również, iż od dnia 3 września 2009 roku nie będzie podejmowała żadnych decyzji związanych z działalnością spółki (...). Oświadczenie zostało przyjęte w dniu 3 września 2009 roku przez prezesa zarządu spółki (...) T. C..

Pismem z dnia 01 czerwca 2010 r. K. K. wniosła o niezwłoczne dokonanie niezbędnych zmian w KRS spółki w związku ze złożeniem oświadczenia o rezygnacji z funkcji członka zarządu (poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia oświadczenia K. K. z dnia 2 września 2009 roku – k. 54, kserokopia oświadczenia K. K. z dnia 1 czerwca 2010 roku – k. 55)

Pozwana K. K. była zatrudniona w spółce (...) od dnia 1 kwietnia 2004 roku do dnia 31 października 2013 roku w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku specjalista ds. promocji i sprzedaży. W okresie zatrudnienia K. K. była niezdolna do pracy z powodu choroby w okresie od dnia 7 listopada 2008 roku do dnia 14 czerwca 2009 roku. Następnie w okresie od dnia 15 czerwca 2009 roku do dnia 1 listopada 2009 roku przebywała na urlopie macierzyńskim, zaś w okresie od dnia 2 listopada 2009 roku do dnia 17 czerwca 2013 roku przebywała na urlopie wychowawczym (dowód: zaświadczenie prezesa zarządu spółki D. z dnia 25 czerwca 2014 roku – k. 199, kserokopie zaświadczeń lekarskich – k. 200 – 208, zeznania K. K. złożone na rozprawie w dniu 27 czerwca 2014 roku – protokół – k. 209 – 211)

K. K. została wykreślona z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jako członek zarządu spółki (...) (dowód: informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 5 lutego 2013 roku – k. 47 – 53)

T. C. ani K. K. nie zgłosili wniosku o ogłoszenie upadłości spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. (okoliczność niesporna)

Pismem z dnia 1 sierpnia 2012 roku powód wezwał K. K. oraz T. C. do zapłaty kwoty 5.987,07 złotych wobec bezskuteczności egzekucji wskazanej należności przeciwko spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. (dowód: poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia przedsądowego wezwania do zapłaty z dnia 1 sierpnia 2012 roku – k. 13-16)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, kserokopii dokumentów, jak również poświadczonych za zgodność z oryginałem kserokopii dokumentów, którym dał wiarę w pełni, wobec nie kwestionowania ich przez strony oraz braku podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości przez Sąd z urzędu.

Sąd dopuścił dowód z przesłuchania pozwanej K. K. na okoliczność pełnienia funkcji członka zarządu spółki oraz rezygnacji z tej funkcji, uznając je za w pełni wiarygodne. Zeznania pozwanej są spójne, logiczne i pozbawione wewnętrznych sprzeczności. Zeznania te pokrywają się ponadto z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, tj. przede wszystkim z zaświadczeniami lekarskimi, zaświadczeniem prezesa zarządu spółki D. z dnia 25 czerwca 2014 roku oraz z oświadczeniem pozwanej z dnia 2 września 2009 roku.

Sąd pominął przesłuchanie w charakterze pozwanego T. C., albowiem wniosek o jego przesłuchanie został zgłoszony w celu wykazania okoliczności zwalniających z odpowiedzialności za zobowiązania spółki (...) wyłącznie tego pozwanego. Wobec uprawomocnienia się nakazu zapłaty z dnia 3 grudnia 2012 roku wobec T. C. Sąd uznał przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pozwanego za bezprzedmiotowe.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Roszczenie powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. przeciwko pozwanej K. K. było niezasadne i podlegało oddaleniu.

W niniejszej sprawie powód wytoczył powództwo przeciwko T. C. i K. K.. Jednakże, na skutek wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty przez pozwanego T. C. po upływie przepisanego terminu, sprzeciw T. C. został odrzucony przez Sąd postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2013 roku. Postanowieniem z dnia 24 października 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt XXIII Gz 1225/13 Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił zażalenie pozwanego od postanowienia Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. z dnia 19 kwietnia 2013 roku wydanego w sprawie o sygn. akt XV GNc 7955/12. Na skutek wskazanych postanowień: Sądu Rejonowego z dnia 19 kwietnia 2013 roku i Sądu Okręgowego z dnia 24 października 2013 roku nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 3 grudnia 2012 roku wydany w sprawie o sygn. akt XV GNc 7955/12 uprawomocnił się w stosunku do pozwanego T. C.. Dlatego też Sąd Rejonowy rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie ograniczył do ustalenia zasadności twierdzeń powoda w odniesieniu do pozwanej K. K..

Zgodnie z ogólnymi regułami postępowania dowodowego, obowiązek przedstawienia dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronach, a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne – art. 6 k.c. w zw. z art. 3 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c.

Jak stanowi art. 299 § 1 i 2 k.s.h. jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania (§ 1). Członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody (§ 2).

Zgodnie z art. 299 § 1 k.s.h. członkowie zarządu ponoszą osobistą i solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna.

Przytoczony przepis jest wyjątkiem od zasady, że za zobowiązania spółki kapitałowej jako osoby prawnej odpowiada sama spółka. W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, iż odpowiedzialność członków zarządu, określona w art. 299 k.s.h. ma charakter odszkodowawczy. Odpowiedzialność ta jest odpowiedzialnością deliktową za zawinione przez członka zarządu niezgłoszenie w odpowiednim czasie wniosku o upadłość i dopuszczenie do takiej sytuacji, w której egzekucja z majątku spółki jest bezskuteczna, co prowadzi do powstania szkody wierzyciela wynikającej z niemożności zaspokojenia swojej wierzytelności wobec spółki (por.: wyroki SN: z dnia 28 listopada 2003 r., IV CK 226/02, LEX nr 172822; z dnia 21 maja 2004 r., III CK 55/03, LEX nr 172806; z dnia 27 października 2004 r., IV CK 148/04 LEX nr 146344; z dnia 14 czerwca 2005 r., V CK 719/04, LEX nr 152455; z dnia 22 czerwca 2005 r., III CK 678/04, LEX nr 177213).

Przesłankami odpowiedzialności przewidzianej w art. 299 § 1 k.s.h. są istnienie określonego zobowiązania spółki z o.o. w czasie, w którym dana osoba była członkiem zarządu spółki (a więc niepowstałego później), oraz bezskuteczność egzekucji tego zobowiązania przeciwko spółce czy to w czasie pozostawania przez tę osobę członkiem zarządu, czy to już po jej odwołaniu z zarządu. Jeśli skład zarządu spółki z o.o. zmieniał się, to odpowiedzialność na podstawie art. 299 § 1 k.s.h. ponoszą osoby będące członkami zarządu w czasie istnienia zobowiązania, którego egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2011 r., II CSK 571/10, LEX nr 847124).

Odpowiedzialność członków zarządu spółki z o.o. na podstawie art. 299 k.s.h. obejmuje obok należności głównej zasądzone w tytule wykonawczym, wydanym przeciwko spółce koszty procesu, koszty postępowania egzekucyjnego umorzonego z powodu bezskuteczności egzekucji i odsetki ustawowe od należności głównej (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 07 grudnia 2006 r., III CZP 118/06, OSNC 2007/9/136).

Dalej należy stwierdzić, że przepis art. 299 k.s.h. wprowadza domniemanie winy oraz związku przyczynowego między zachowaniem zarządu a szkodą. Oznacza to, że w procesie z art. 299 k.s.h. wystarczającym jest, aby strona powodowa wykazała istnienie szkody, to jest długu spółki nie wyegzekwowanego drogą egzekucji.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może uwolnić się od omawianej odpowiedzialności poprzez udowodnienie, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody (art. 299 § 2 k.s.h.). Z powyższego wynika, że członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności osobistej jedynie wówczas, gdy wykaże, że dopełnił wszelkich warunków dla stworzenia ochrony prawnej dla zagrożonych interesów wierzyciela. Ciężar udowodnienia powyższych okoliczności ekskulpujących spoczywa na członkach zarządu.

Pierwszą kwestią, którą należało ustalić była okoliczność, czy roszczenie powoda powstało w okresie sprawowania przez pozwaną funkcji członka zarządu spółki (...) Sp. z o.o. w N..

W pierwszej kolejności należało wskazać, iż powód nie określił dokładnie terminu, w którym powstało roszczenie przeciwko spółce z o.o. Z treści wyroku wydanego w dniu 23 lutego 2011 roku w sprawie o sygn. akt VII GC 625/10 przez Sąd Rejonowy w Gliwicach wynika, iż roszczenie dochodzone przez powoda było wymagalne już w styczniu 2009 roku. Sąd Rejonowy w Gliwicach zasądził bowiem od spółki (...) Sp. z o.o. w N. na rzecz powoda odsetki ustawowe od kwoty głównej naliczane od kwoty 2.427,50 złotych od dnia 24 maja 2010 roku oraz od kwoty 2.427,50 złotych od dnia 31 stycznia 2009 roku. Wobec powyższego przynajmniej część roszczeń dochodzonych przez powoda w niniejszym postępowaniu zgodnie z treścią wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach musiała być wymagalna co najmniej z dniem 31 stycznia 2009 roku. Natomiast druga część roszczeń powoda musiała być wymagalna co najmniej od dnia 23 maja 2010 roku. Jednakże w treści pisma procesowego powoda z dnia 12 lutego 2014 roku (data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 189 – 192) powód wskazał, iż zobowiązanie pomiędzy spółką (...), a powodem powstało w grudniu 2009 roku. Precyzyjne ustalenie tej kwestii nie było możliwe, gdyż powód nie załączył żadnych dokumentów, z których wynikało zobowiązanie powoda wobec spółki z o.o. (...) powstania zobowiązania miała zaś decydujące znaczenie dla oceny skuteczności zarzutu pozwanej dotyczącego rezygnacji przez nią z funkcji członka zarządu. W przypadku bowiem, gdy zobowiązanie powstało i istniało dopiero po skutecznej rezygnacji, członek zarządu, który złożył takie oświadczenie, nie powinien być pozwany w sprawie.

W realiach niniejszej sprawy pozwana K. K. złożyła w dniu 3 września 2009 roku oświadczenie, zgodnie z którym zrezygnowała ze stanowiska członka zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. z przyczyn zdrowotnych i osobistych. Pozwana oświadczyła nadto, iż od dnia 3 września 2009 roku nie będzie podejmowała żadnych decyzji związanych z działalnością spółki (...). Oświadczenie zostało przyjęte w dniu 3 września 2009 roku przez prezesa zarządu spółki (...) T. C..

Powód zakwestionował skuteczność wskazanego oświadczenia, powołując się na treść art. 210 § 1 ksh.

Zgodnie z art. 210 § 1 k.s.h. w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. W literaturze został wyrażony pogląd, przytoczony również przez powoda (k. 190), iż w przypadku gdy w spółce nie została ustanowiona ani rada nadzorcza ani nie został uchwałą wspólników powołany pełnomocnik, rezygnację z funkcji członka zarządu należy złożyć na ręce wspólników.

Oświadczenie woli o rezygnacji z funkcji członka zarządu jest jednostronną czynnością prawną, która wywołuje skutek w niej wyrażony (art. 56 k.c.) i prowadzi do wygaśnięcia z mocy prawa korporacyjnego stosunku członkostwa w zarządzie spółki z chwilą zakomunikowania woli rezygnacji (art. 61 § 1 zdanie pierwsze k.c.) właściwemu organowi spółki lub jej reprezentantowi (w rozpoznawanej sprawie drugiemu z członków pełniącemu funkcję prezesa zarządu) w sposób umożliwiający zapoznanie się z treścią złożonej rezygnacji, która nie wymaga ich akceptacji (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 2010 roku, II UK 157/09, LEX nr 583805).

Sąd w niniejszej sprawie podziela powyższe stanowisko jak również stanowisko wyrażone przez Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 10 kwietnia 2014 roku w sprawie o sygn. akt XXIII Ga 2188/13. Zdaniem tego Sądu w przypadku niepowołania rady nadzorczej w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością członek zarządu może złożyć swoją rezygnację pozostałym członkom zarządu, a skutek w postaci wygaśnięcia mandatu powstaje już z chwilą złożenia oświadczenia pod warunkiem, że członkowie zarządu mogli się z nim zapoznać zgodnie z art. 61 kc. Według treści art. 210 § 1 k.s.h. w przypadku braku rady nadzorczej pełnomocnik powołany uchwałą wspólników byłby podmiotem uprawnionym do przyjęcia rezygnacji jednego z członków zarządu, jedynie wówczas, gdy zachodziłyby określone w tym przepisie okoliczności, tzn. zawierano umowę z członkiem zarządu lub zaistniałby spór pomiędzy spółką a członkiem zarządu. Tymczasem jednostronna czynność prawna, jaką jest oświadczenie woli o rezygnacji z funkcji członka zarządu nie wypełniała omówionych powyżej przesłanek (por. uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2014 roku w sprawie o sygn. akt XXIII Ga 2188/13).

Dlatego też w niniejszej sprawie należało przychylić się do stanowiska, iż pozwana przestała być członkiem zarządu spółki (...) w dniu 3 września 2009 roku, kiedy to oświadczenie o rezygnacji z funkcji członka zarządu zostało odebrane przez prezesa zarządu T. C..

Gdyby zatem przyjąć zgodnie z twierdzeniami powoda, że zobowiązanie przeciwko spółce powstało w grudniu 2009 r., należało dojść do przekonania, że powstało ono w czasie, kiedy K. K. przestała pełnić funkcję członka zarządu we wskazanej spółce i nie ma w związku z tym legitymacji biernej w niniejszym procesie.

Jednakże, nawet gdyby przyjąć, iż roszczenia powoda powstały wcześniej (w styczniu 2009 r.), tj. w okresie, kiedy pozwana pełniła jeszcze funkcję członka zarządu w spółce (...), roszczenie powoda należałoby i tak ocenić jako niezasadne.

Zgodnie bowiem ze zgromadzonym materiałem dowodowym w niniejszej sprawie K. K. praktycznie od listopada 2008 r. nie brała czynnego udziału w zarządzaniu spółką. Pozwana była niezdolna do pracy z powodu choroby w okresie od dnia 7 listopada 2008 roku do dnia 14 czerwca 2009 roku. Następnie w okresie od dnia 15 czerwca 2009 roku do dnia 1 listopada 2009 roku przebywała na urlopie macierzyńskim, zaś w okresie od dnia 2 listopada 2009 roku do dnia 17 czerwca 2013 roku przebywała na urlopie wychowawczym. Wobec powyższego należało ocenić, iż pozwana już od listopada 2008 roku nie miała realnego wpływu na działalność spółki (...).

Wskazana powyżej okoliczność stanowi przesłankę wyłączenia odpowiedzialności pozwanej za zobowiązania spółki z uwagi na fakt, iż niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego było przez nią niezawinione.

Należy bowiem podkreślić, iż wobec oparcia odpowiedzialności kreowanej na podstawie art. 299 ksh na zasadzie winy, osoby, przeciwko którym podniesione zostaną roszczenia, mogą ekskulpować się od odpowiedzialności, wykazując, iż nie ponoszą winy w niezłożeniu lub opóźnionym złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości. Członek zarządu, chcący tą drogą uniknąć odpowiedzialności, powinien wykazać swój niezawiniony brak kontaktu z finansami i księgowością spółki. Powody mogą być różne: poczynając od dłuższej nieobecności członka zarządu obejmującej czas, w którym odpowiedni wniosek miał być złożony, przez wewnętrzny podział zadań poszczególnych członków zarządu, a na podstępnym wprowadzeniu w błąd co do danych o wynikach finansowych spółki kończąc (por. Andrzej Kidyba, Komentarz do art. 299 Kodeksu spółek handlowych [w] Kidyba A., Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1-300 k.s.h., WKP 2011).

Reasumując powyższe rozważania należało stwierdzić, iż roszczenie powoda względem pozwanej nawet w przypadku uznania, że roszczenie przeciwko spółce powstało i stało się wymagalne w czasie, kiedy pozwana pełniła funkcję członka zarządu, należało uznać za niezasadne. Pozwana wykazała bowiem, zdaniem Sądu, iż niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jej winy.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

O kosztach orzeczono w punkcie II sentencji, na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. statuującym zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, oraz § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Na koszty procesu poniesione przez pozwaną składało się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej ustalone na kwotę 1.200,00 złotych.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda r.rp. T. S. i pełn. pozwanej adw. J. Z..