Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V W 975/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2016-09-20

Sygn. akt VW 975/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie V Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Klaudia Miłek

Protokolant: Beata Jachnis

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach :21.07, 13.09 2016. sprawy, przeciwko J. J. s. Z. i E. z domu B. ur. (...) w B.

obwinionego o to że:

W dniu 05.01.2016 r. na ul. (...) w W. ujawniono, że J. J. naruszył przepisy ustawy o transporcie drogowym w ten sposób, że:

1.w okresie od godziny 10:32 do godziny 16:47 dnia 09.12.2015 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 18 minut,

2.w okresie od godziny 09:05 do godziny 16:26 dnia 14.12.2015 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 1 godzinę i 13 minut,

3.w okresie od godziny 04:27 do godziny 14;27 dnia 17.12.2015r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 1 godzinę i 39 minut

4.w okresie od godziny 04:05 do godziny 13:29 dnia 22.12.2015 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 3 godziny i 10 minut,

5. w dniu 05.01.2016 r. nie okazał innego wymaganego w związku z przewozem drogowym dokumentu, o którym mowa w art. 87 ustawy o transporcie drogowym, tj. dokumentu przewozowego związanego z przewożonym ładunkiem (makulatura),

6.w dniu 05.01.2016 r. nie okazał innych wymaganych w związku z przewozem drogowym dokumentów, o których mowa w art. 87 ustawy o transporcie drogowym, tj. karty kierowcy, zapisów z tachografu, wykresówek, zaświadczenia o którym mowa w art. 31 ustawy o czasie pracy kierowców za następujące okresy:

-od godziny 00:00 dnia 09.12.2015 do godziny 04:06 dnia 09.12.2015r.

-od godziny 16:47 dnia 09.12.2015 do godziny 04:05 dnia 10.12.2015r.

- od godziny 15:48 dnia 10.12.2015r. do godziny 04:12 dnia 11.12.2015

-od godziny 15:37 dnia 11.12.2015r. do godziny 03:26 dnia 12.12.2015r.

-od godziny 16:26 dnia 14.12.2015r. do godziny 04:40 dnia 15.12.2015r.

- od godziny 15:53 dnia 15.12.2015r. do godziny 04:06 dnia 16.12.2015

- od godziny 16:30 dnia 16.12.2015r. do godziny 04:12 dnia 17.12.2015r.

-od godziny 16:02 dnia 17.12.2015r. do godziny 04:13 dnia 18.12.2015r.

-od godziny 15:48 dnia 18.12.2015r. do godziny 03:43 dnia 19.12.2015r.

-od godziny 08:21 dnia 19.12.2015r. do godziny 04:19 dnia 21.12.2015r.

- od godziny 16:42 dnia 21.12.2015r. do godziny 03:41 dnia 22.12.2015r.

- od godziny 16:33 dnia 22.12.2015r. do godziny 03:59 dnia 23.12.2015r.

- od godziny 15:14 dnia 23.12.2015r. do godziny 04:04 dnia 28.12.2015r.

-od godziny 16:19 dnia 28.12.2015r. do godziny 04:12 dnia 29.12.2015r.

-od godziny 16:54 dnia 29.12.2015 r. do godziny 04:09 dnia 30.12.2015 r.,

-od godziny 16:04 dnia 30.12.2015 r. do godziny 06:48 dnia 31.12.2015 r.,

-od godziny 10:08 dnia 31.12.2015 r. do godziny 04:09 dnia 04.01.2016 r.,

- od godziny 16:42 dnia 04.01.2016 r. do godziny 04:10 dnia 05.01.2016 r.

Tj. za wykroczenie z Art. 92 ust. 1 i ust. 2 w zw. z 1p. 1, 1p. 4.2 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414) w zw. z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych

odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr. (...) (Dz.U.UE.L.2006.102.1)

orzeka

I.  Obwinionego J. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 92 ust 1 Ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym wymierza karę grzywny w wysokości 500 ( pięćset) złotych.

II.  Zwalnia obwinionego od opłaty , koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

V W 975/16

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postepowania, Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 stycznia 2016 r. J. J. prowadził pojazd marki M. (...) o nr rej (...), którym wykonywał krajowy przewóz drogowy odpadów w postaci makulatury, tektury. Przy ul. (...) w W., J. J. został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariusza Wojewódzkiego Inspektoratu (...). J. J. do kontroli drogowej okazał kartę kierowcy do tachografu drogowego, jednak nie posiadał dokumentu przewozowego związanego z przewożonym ładunkiem (makulatura) oraz karty kierowcy, zapisów z tachografu, wykresówek, zaświadczenia o którym mowa w art. 31 ustawy o czasie pracy kierowców za następujące okresy:

- od godziny 00:00 dnia 09.12.2015 do godziny 04:06 dnia 09.12.2015r.

- od godziny 16:47 dnia 09.12.2015 do godziny 04:05 dnia 10.12.2015r.

- od godziny 15:48 dnia 10.12.2015r. do godziny 04:12 dnia 11.12.2015

- od godziny 15:37 dnia 11.12.2015r. do godziny 03:26 dnia 12.12.2015r.

- od godziny 16:26 dnia 14.12.2015r. do godziny 04:40 dnia 15.12.2015r.

- od godziny 15:53 dnia 15.12.2015r. do godziny 04:06 dnia 16.12.2015

- od godziny 16:30 dnia 16.12.2015r. do godziny 04:12 dnia 17.12.2015r.

- od godziny 16:02 dnia 17.12.2015r. do godziny 04:13 dnia 18.12.2015r.

- od godziny 15:48 dnia 18.12.2015r. do godziny 03:43 dnia 19.12.2015r.

- od godziny 08:21 dnia 19.12.2015r. do godziny 04:19 dnia 21.12.2015r.

- od godziny 16:42 dnia 21.12.2015r. do godziny 03:41 dnia 22.12.2015r.

- od godziny 16:33 dnia 22.12.2015r. do godziny 03:59 dnia 23.12.2015r.

- od godziny 15:14 dnia 23.12.2015r. do godziny 04:04 dnia 28.12.2015r.

- od godziny 16:19 dnia 28.12.2015r. do godziny 04:12 dnia 29.12.2015r.

- od godziny 16:54 dnia 29.12.2015 r. do godziny 04:09 dnia 30.12.2015 r.,

- od godziny 16:04 dnia 30.12.2015 r. do godziny 06:48 dnia 31.12.2015 r.,

- od godziny 10:08 dnia 31.12.2015 r. do godziny 04:09 dnia 04.01.2016 r.,

- od godziny 16:42 dnia 04.01.2016 r. do godziny 04:10 dnia 05.01.2016 r.

Jednocześnie analiza danych cyfrowych zawartych na elektronicznej karcie kierowcy J. J., którą okazał do kontroli wykazała, iż ww. kierowca:

- w okresie od godziny 10:32 do godziny 16:47 dnia 09.12.2015 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 18 minut,

- w okresie od godziny 09:05 do godziny 16:26 dnia 14.12.2015 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 1 godzinę i 13 minut,

- w okresie od godziny 04:27 do godziny 14;27 dnia 17.12.2015r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 1 godzinę i 39 minut

- w okresie od godziny 04:05 do godziny 13:29 dnia 22.12.2015 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy o 3 godziny i 10 minut.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień obwinionego J. J. ( k. 46 – 47 – e-protokół z rozprawy z dnia 21 lipca 2016 r.), zeznań świadka P. J. ( k. 51 – e-protokół z rozprawy z dnia 31 września 2016 r.) a także dokumentów w postaci: protokół kontroli ( k. 2 - 5), xero wypisu zaświadczenia ( k. 6), xero dowodu rejestracyjnego ( k. 7), xero dokumentów ( k. 8 – 9), załączniki ( k. 10 – 11), zdjęcia ( k. 14), n/u ( k. 19 – 20), które to dokumenty wobec braku przeciwdowodów i braku kwestionowania ich przez strony, Sąd ocenił jako odpowiadające prawdzie.

J. J. ma 45 lat. Pracuje w firmie recyklingowej, osiąga miesięczny dochód w kwocie ok. 1400 zł netto. Na utrzymaniu ma żonę, która jest na rencie oraz 3 cówki, nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. Nie był karany za przestępstwo lub wykroczenie. / wyjaśnienia obwinionego k. 46/.

Obwiniony J. J. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Swoje stanowisko obwiniony potwierdził także przed Sądem i wyjaśnił, iż przepracowany czas zapisywał na karcie, a nie potwierdzał na tachografie. Podkreślił, iż miał zmienione auto i nie miał jeszcze wprawy w jego obsługiwaniu. / wyjaśnienia obwinionego k.47 – e-protokół z rozprawy z dnia 21 lipca 2016 r./.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego J. J. za w pełni wiarygodne, jego przyznanie się do winy potwierdzone zostało bowiem całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w przedstawionych wraz z wnioskiem o ukaranie dokumentach. Stanowisko obwinionego poparte jest także zeznaniami świadka P. J. , który w toku kontroli ujawnił popełnione przez obwinionego wykroczenie i w sposób wyczerpujący opisał je w protokole kontroli i notatce urzędowej, której treść przed Sądem w całości potwierdził. Wobec zgodnych z pozostałym materiałem dowodowym sprawy, w tym przede wszystkim z wyjaśnieniami obwinionego, zeznań tego świadka, nie było żadnych podstaw do kwestionowania ich wiarygodności. Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również o dokumenty zgromadzone w sprawie, bowiem ich autentyczność i prawdziwość treści nie budzą wątpliwości oraz nie były kwestionowane przez strony.

Stan faktyczny sprawy zatem jest jasny i wynika z niego, iż J. J. wypełnił znamiona zarzucanego mu wykroczenia. J. J. stanął pod zarzutem popełnienia czynu określonego w art. 92 ust. 1 ust. 2 ustawy o transporcie drogowym (dalej UoTD). W myśl tego przepisu, odpowiedzialności za wykroczenie podlega kierujący wykonujący przewóz drogowy z naruszeniem obowiązków lub warunków przewozu drogowego, które to naruszenia oraz wysokość grzywien za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 1 do ustawy. W pkt 1 załącznika nr 1 do UoTD wskazano, iż naruszeniem obowiązków lub warunków transportu drogowego jest nieokazanie wypisu z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, wypisu z licencji lub innego wymaganego w związku z przewozem drogowym dokumentu, o którym mowa w art. 87, zaś w pkt 4.2 załącznika nr 1 UoTD wskazano, iż naruszeniem jest również przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy o czas powyżej 15 minut do 30 minut oraz za każde następne rozpoczęte 30 minut. J. J., jak sam przyznał, w toku kontroli w dniu 5 stycznia 2016 r. nie okazał kontrolującemu dokumentu przewozowego związanego z przewożonym ładunkiem oraz karty kierowcy, zapisów tachografu, wykresówek i zaświadczenia, o którym mowa w art. 31 ustawy o czasie pracy kierowców, za wskazane w opisie stanu faktycznego okresy. Tym samym obwiniony wypełnił znamiona czynu z art. 92 ust 1 ustawy o transporcie drogowym, jako kierujący pojazdem powinien bowiem zadbać o posiadanie wymaganych dokumentów. Jednocześnie jak wykazała analiza danych cyfrowych na tych elektronicznych kartach kierowcy (przy uwzględnieniu zdarzeń lub błędów), które przez obwinionego zostały okazane do kontroli, J. J. czterokrotnie przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy, w tym raz o ponad 3 godziny. Jak jasno stanowi art. 7 ROZPORZĄDZENIA (WE) nr 561/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 po okresie prowadzenia pojazdu trwającym cztery i pół godziny kierowcy przysługuje ciągła przerwa trwająca co najmniej czterdzieści pięć minut, chyba że kierowca rozpoczyna okres odpoczynku. Przerwę tę może przy tym zastąpić przerwa długości co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa długości co najmniej 30 minut, rozłożone w czasie w taki sposób, aby zachować zgodność z przepisami akapitu pierwszego. A zatem prowadzenie pojazdu bez przerwy (jazda ciągła) może wynosić maksymalnie 4,5 godziny a po 4,5-godzinnym okresie prowadzenia pojazdu kierowca powinien odebrać przerwę nie krótszą niż 45 minut. Zgodnie z definicją przerwy zawartą w art. 4 lit. d rozporządzenia nr 561/2006 pod pojęciem tym należy rozumieć okres, w którym kierowca nie może prowadzić pojazdu ani wykonywać żadnej innej pracy i który to okres powinien być wykorzystywany wyłącznie do wypoczynku. Wskazane naruszenia zostały w sposób oczywisty udokumentowane zebraną w sprawie dokumentacją, która nie budzi zastrzeżeń. Nie budzi zatem również wątpliwości wina obwinionego, który jako kierowca zawodowy zna zasady jakie regulują wykonywanie przez niego zawodu i miał pełną możliwość postąpienia zgodnie z nimi. Obwiniony samodzielnie nie zastosował się do przepisów Ustawy o Transporcie Drogowym, co najmniej godził się zatem na popełnienie wykroczenia, a tłumaczenie, iż posiadał nowy samochód nie zasługuje na uwzględnienie.

Mając to na uwadze Sąd uznał obwinionego J. J. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. wykroczenia z art. 92 ust 1 i 2 ustawy o transporcie drogowym. Zaznaczyć należy, iż wykroczenie, które zostało przypisane obwinionemu zagrożone jest karą grzywny w wysokości 2000 zł. Wymierzając zatem obwinionemu karę grzywny w wysokości 500 złotych, Sąd baczył by dolegliwość kary była adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także dyrektywę prewencji generalnej w zakresie kształtowania świadomości społecznej. Jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę, iż obwiniony nie tylko prowadził pojazd bez potrzebnych dokumentów, w tym takich, które pozwoliłyby na kontrolę czasu jego pracy, ale i we wcześniejszym okresie czterokrotnie przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez przerwy, w tym raz o ponad 3 godziny, dwa razy o ponad godzinę. Wskazane okresy należnego odpoczynku ustalone zostały nie tylko jako przywilej kierowców, ale także jako gwarancja bezpieczeństwa dla pozostałych użytkowników ruchu. Kierujący nie zastosował się do powyższego, powodując tym samym zagrożenie, iż jako osoba zmęczona poruszając się bez przerwy mógł doprowadzić do zdarzenia w ruchu drogowym, mogącym prowadzić do poważnych konsekwencji. Co więcej brak posiadania przez kierującego kartami, które mogłyby pozwolić na kontrolę jego czasu pracy wskazuje, iż bagatelizuje on te obowiązek i w sposób pełny nie pozwala na realizację założeń kontroli czasu kierowców. Obwiniony nie był jednak dotychczas karany, a badając warunki osobiste i majątkowe obwinionego, jego stosunki rodzinne, a także sposób życia przed popełnieniem wykroczenia, Sąd uznał, iż wymierzona kara w wysokości ¼ ustawowego zagrożenia jest karą adekwatną. Obwiniony musi bowiem ponieść odpowiedzialność za swoje czyny przy tym orzeczona kara grzywny, choć została wymierzona w dolnych jej granicach, będzie stanowiła realną dolegliwość dla obwinionego z uwagi na jego sytuację materialną.

Mając na uwadze dochody obwinionego i to, iż ma on na utrzymaniu żonę oraz troje dzieci Sąd zwolnił obwinionego od obowiązku ponoszenia opłaty zaś koszty postępowania przejął na rachunek Skarbu Państwa, mając na uwadze, iż konieczność ich ponoszenia może po stronie obwinionego rodzić znaczne trudności.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Kublik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Klaudia Miłek
Data wytworzenia informacji: