Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 lutego 2015 roku (data wpływu) B. P.- przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda A. H., wniosła o zasądzenie od pozwanego I. H. na rzecz małoletniego powoda, tytułem alimentów, kwoty 900 zł miesięcznie, płatnej do rąk matki małoletniego, do dnia 5 każdego miesiąca z góry, poczynając od 01 lipca 2015 roku z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat /k. 1/.

Na terminie rozprawy z dnia 07 listopada 2016 roku pełnomocnik strony powodowej podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie natomiast pozwany uznał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie /k.400/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni A. H., urodził się (...) w W.. Pochodzi z nieformalnego związku (...) /k.5/.

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego względem małoletniego ustalony został ugodą z dnia 17 czerwca 2014 roku, zawartą przez I. H. i B. P. przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W., w sprawie o sygn. akt V RC 272/14, na kwotę 500 zł miesięcznie /akta sprawy o sygn. V RC 272/14/.

Sytuacja stron była wówczas następująca:

Małoletni A. H. – mieszkał wówczas razem z matką i przyrodnią siostrą.. Koszty małoletniego matka oceniała na około 1 600 zł miesięcznie. Dziecko uczęszczało do przedszkola. Matka wskazywała, iż dziecko jest pod stała opieką laryngologa, logopedy i okulisty /k.2-6 akt sprawy o sygn. Rc 272/14/.

Matka małoletniego deklarowała koszty utrzymania dziecka na 1.600 zł miesięcznie. Do wydatków składających się na to zaliczała: przedszkole – 220-330 zł, mieszkanie – 260 zł, rachunki za media – 70 zł, żywność – 400 zł, ubrania, buty – 150 zł, lekarstwa, wizyty lekarskie – 100 zł, zabawki, książki i inne – 100 zł, basen – 30 zł, środki higieniczne i czystości – 70 zł, wypoczynek – 100 zł, urodziny – 30 zł /k. 4 akt sprawy o sygn. RC 272/14/.

Koszty utrzymania dziecka wynosiły wówczas około 1.200 zł miesięcznie.

Matka małoletniego B. P. – mieszkała wraz z małoletnim synem i jego przyrodnia siostrą . Matka małoletniego deklarowała zarobki w kwocie 2100 zł miesięcznie netto. Pracowała wtedy na stanowisku sekretarza sądowego w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie. spłacała także kredyt zaciągnięty na remont mieszkania /akta sprawy o sygn. RC 272/14/.

Pozwany I. H. – nie mieszkał razem z małoletnim i jego matką. Zamieszkiwał sam w kawalerce należącej do jego babki /k.226 akt sprawy o sygn. RC 272/14/.W tamtym czasie deklarował zarobki miesięczne w kwocie 2011,67 zł, które po potraceniu kwoty ubezpieczenia dla syna wynosiły 1975,47 zł. Do kosztów swojego miesięcznego utrzymania zaliczył: kredyt konsolidacyjny – 723,24 zł, czynsz – 318,06 zł, energia elektryczna -64 zł, świadczenia na rzecz starszego syna – 300 zł, świadczenia na rzecz syna A. – 300 zł. Pozwany miał zasądzone alimenty na starczego syna jednakże egzekucja prowadzona w tym przedmiocie przeciwko jego matce była bezskuteczna. Jego starszy syn mieszkał wraz z jego rodzicami, którym przesyłał 300 zł na jego utrzymanie. Utrzymywał wyłącznie kontakt smsowy z małoletnim powodem. Nie spotykał się z nim wówczas /k.81, 120-125, 157-183, 226 akt sprawy o sygn. RC 272/14/

Orzeczeniem Obwodowej Komisji Lekarskiej z dnia 21 maja 1997 roku pozwanego zaliczono do 3 grupy inwalidzkiej ogólnego stanu zdrowia k.82 akt sprawy o sygn. RC 272/14/.

W 2013 roku uzyskał 32.903,36 zł /k.209 akt sprawy o sygn. RC 272/14/.

Aktualnie sytuacja stron jest następująca:

Małoletni AleksanderHauton - ma niespełna 6 lat, mieszka z matką. We wrześniu 2016 roku rozpoczął naukę w szkole, w zerówce /k.398, 399/. Wcześniej uczęszczał do Przedszkola Nr (...) w W.. Miesięczna opłata za przedszkole wynosiła wówczas około 300 zł /k. 16 – 19/. Małoletni jest dzieckiem specjalnej troski /k.9/. Cierpi również na alergię pokarmową /k.13-14/.

Matka małoletniego określiła miesięczny koszt utrzymania dziecka na kwotę około 1.800 zł. Według niej na przedmiotowy koszt składają się takie wydatki jak: udział w kosztach utrzymania mieszkania - 300 zł, opłata za światło - 200 zł na 2 miesiące (100 zł miesięcznie), gaz - około 40 zł na 2 miesiące (20 zł miesięcznie), Internet - 80 zł, obiady w szkole - 200 zł, wycieczki 30 zł, zdjęcia, urodziny w szkole kolegów - 30 zł, wyżywienie - około 400 zł, ubrania około - 100-200 zł, wydatki na stomatologa w czerwcu i lipcu - około 200-300 zł, piłka nożna - 130 zł, wyprawka i ubezpieczenie – 500 zł (około 45 zł miesięcznie) /k.399/.

Matka małoletniego B. P. ma obecnie 40 lat /k.398/. Mieszka wraz z synem /k.2, 368, 398, 399/.

Od dnia 21 września 2013 roku, pracuje w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Deklaruje zarobki na poziomie 2.300 zł netto miesięcznie /k.399/. Z zaświadczenia z dnia 2 lutego 2016 roku wynika, iż jej średni miesięczny dochód wynosi około 2992,95 zł netto /k. 181, 223/. W przedmiotowym zaświadczeniu była uwzględniona trzynasta pensja i premia /k.399/. Z zaświadczenia z dnia 13 września 2016 roku wynika, iż jej średni miesięczny dochód wynosi około 2.300 zł netto /k.378-379/. W 2014 roku osiągnęła dochód w kwocie 44.313,43 zł /k. 8/. W roku 2015 uzyskała dochód w kwocie 51.814,35 zł /k. 231 – 233/. Na dzień 30 września 2016 roku posiadała zadłużenie za opłaty za mieszkanie w kwocie 2.763,26 zł /k.394/.

Matka dziecka spłaca kredyt w miesięcznych ratach wynoszących około 1.000 zł /k. 22, 399/. Swoje miesięczne koszty utrzymania określiła na około 800-1.000 zł miesięcznie (k.368).

Pozwany I. H. ma 42 lata, posiada wykształcenie zawodowe – mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych /k. 60, 399/. Mieszka wraz z 16-letnim synem, który uczęszcza do gimnazjum /k.89,90, 369, 400/. W 2014 roku zostało wszczęte przeciwko niemu, z wniosku powoda postępowanie egzekucyjne dotyczące zaległych alimentów /k.79-85, 91, 161-162/.

W roku 2014/2015 pozwany uczestniczył w 3 uroczystościach przedszkolnych małoletniego powoda /k.397/. Od lutego 2016 roku kiedy ograniczono mu władze rodzicielską nie spotyka się z małoletnim powodem i nie uczestniczy w jego życiu. Pozwany obecnie nie pomaga finansowo matce małoletniego (k.369, 400). Poza małoletnim A. pozwany posiada syna J. H., urodzonego (...), z którym mieszka i sprawuje nad nim pełną pieczę /k. 60/. Orzeczeniem Obwodowej Komisji Lekarskiej z dnia 21 maja 1997 roku pozwany został zaliczony do 3 grupy inwalidzkiej ogólnego stanu zdrowia /k. 86 – 87/.

Pozwany obecnie uzyskuje wynagrodzenie w kwocie około 2.100 zł miesięcznie /k. 65, 369, 399/. W 2014 roku pozwany osiągnął dochód w kwocie 32 351,28 /k. 66 – 69/. W 2015 roku uzyskał 33.021,28 zł dochodu (k. zeznanie PIT za 2015 rok, k.261)

Do swoich miesięcznych wydatków zaliczył: koszty mieszkania - 370 zł, ubrania dla syna – około 100 zł, koszt wyżywienia razem z synem – około 300-400 zł, pozostałe wydatki - 30 zł, spłata kredytu – 250 zł. Pozostałe dochody przeznacza na finansowanie 16-letniego syna /k.400/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności: akt sprawy o sygn. V RC 272/14, odpisu skróconego aktu urodzenia /k.5/ zeznań B. P. /k.368-369,398-399/ zeznań I. H. /k.399-400/ zeznań PIT matki powoda /k.8, 182-184, 231-233/ dokumentacji medycznej powoda /k.9-14/ rachunków, paragonów i opłat matki powoda /k.16-48/ zaświadczenia o zarobkach pozwanego /k.65/ zeznania PIT pozwanego /k.66-72, 260-266/ pism komornika sądowego /k.79-85, 91, 161-162/ orzeczenia lekarskie pozwanego/k.86-87/ rachunków, umów i potwierdzeń wpłat pozwanego /k.87-144/ zaświadczeń o zarobkach matki powoda /k.181, 223, 378, 379/

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (§ 3 ).

Jak stanowi natomiast treść art. 135 § 1 i 2 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. W takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb materialnych, jak i duchowych, także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Uznanie za usprawiedliwione potrzeb poza zakresem wymienionych, zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 k.r.o. możliwa jest w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi być jednak istotna.

W ocenie Sądu nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadnia zmianę dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego pozwanego I. H. względem małoletniego powoda A. H.. Zdaniem Sądu obecne usprawiedliwione koszty utrzymania dziecka wynoszą około 1.400 zł miesięcznie. Na przedmiotową sumę składają się następujące wydatki: udział w kosztach utrzymania mieszkania wraz z opłatami za media – około 340 zł, obiady w szkole - 200 zł, dodatkowe wyżywienie - około 300 zł, ubrania i obuwie około - 150 zł, opieka medyczna i lekarstwa – 100 zł, piłka nożna - 130 zł, wydatki szkolne – około 30 zł miesięcznie, rozrywka – 50 zł, wypoczynek – około 100 zł. W porównaniu zatem do ustalenia dotychczasowej kwoty alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie w ocenie Sądu koszty te zwiększyły się o około 200 z miesięcznie. Nadmienić bowiem trzeba, iż obecnie zwiększona kwota wydatków przejawia się m.in. wyższym udziałem w kosztach utrzymania mieszkania o około 130 zł, wydatkami szkolnymi o około 30 zł zajęciami z piłki nożnej o 130 zł oraz obiadami szkolnymi o około 200 zł. Istotnym jest jednak to, że od tego czasu zmniejszeniu uległy także niektóre wydatki, takie jak: chociażby przedszkole o około 300 zł miesięcznie. W kwestii natomiast pozostałych wydatków uznać należy, iż kształtują się one na podobnym zbliżonym poziomie jak poprzednio. Podkreślenia wymaga także to, że obecnie powód mieszka wraz z matką. Wcześniej razem z nimi mieszkała także i przyrodnia siostra powoda. Uznać także trzeba, iż dziecko ma prawo do uczestnictwa w zajęciach dodatkowych tj. piłki nożnej. Wydatek ten Sąd uznał za uzasadniony i jednocześnie udowodniony gdyż strona powodowa przedłożyła potwierdzenie przelewu potwierdzające wydatek tego rodzaju.

Istotnym na gruncie niniejszej sprawy jest także to, że obecnie pozwany uzyskuje wynagrodzenie jedynie nieznacznie większe niż poprzednio, które kształtuje się na poziomie około 2.100 zł miesięcznie. Jednakże zasadnym jest podkreślenie, iż w istotny sposób zmniejszyły się obecnie dokonywane przez niego wydatki, które łącznie sam pozwany określił na około 1150 zł, w tym: koszty mieszkania - 370 zł, ubrania dla syna – około 100 zł, koszt wyżywienia razem z synem – około 300-400 zł, pozostałe wydatki - 30 zł, spłata kredytu – 250 zł. Zaznaczył on również, iż pozostałe środki finansowe przeznacza na 16-letniego syna. Uznać zatem należy, iż uzasadnione i udowodnione przez niego miesięczne koszty utrzymania są mniejsze niż poprzednio. Wtedy bowiem pozwany do kosztów swojego miesięcznego utrzymania zaliczył: kredyt konsolidacyjny – 723,24 zł, czynsz – 318,06 zł, energia elektryczna - 64 zł, świadczenia na rzecz starszego syna – 300 zł, świadczenia na rzecz syna A. – 300 zł. Wynika z tego zatem iż obecnie płaci on o około 480 zł mniej miesięcznych rat kredytu. Uznać jednak trzeba, iż koszty utrzymania mieszkania od tego czasu także wzrosły gdyż jego 16-letni syn obecnie mieszka razem z nim, wcześniej zaś mieszkał z rodzicami pozwanego. Nie bez znaczenia jest także to, że obecnie musi on również pokrywać pozostałe wydatki na syna, które wtedy dzielił wraz ze swoimi rodzicami. Nie mniej jednak, pozwany nie udowodnił kosztów swojego i syna utrzymania, które nie pozwalałyby na zwiększenie swojego obowiązku alimentacyjnego o kwotę w wysokości 100 zł tj. do 600 zł miesięcznie. Sąd miał również na względzie to, że obecnie nie utrzymuje on kontaktów z małoletnim i cały ciężar opieki i jego wychowania spoczywa wyłącznie na matce. W czasie poprzedniego ustalania obowiązku alimentacyjnego kontakty te również nie były wykonywane.

Sąd podwyższając dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego miał na uwadze również to, że obecnie zwiększyły się dochody uzyskiwane przez matkę małoletniego. W 2014 roku uzyskiwała ona bowiem dochód w kwocie 44.313,43 zł. W roku 2015 dochód ten wyniósł już 51.814,35 zł. Zatem w skali roku jest to około 7.000 zł brutto więcej. Zdaniem Sądu również i z tego względu niezasadnym byłoby obciążanie pozwanego alimentami w większym wymiarze aniżeli 600 zł miesięcznie. Ponadto dochody uzyskiwane przez matkę małoletniego powinny w zupełności pozwolić jej na pokrywanie pozostałych wydatków na dziecko biorąc pod uwagę także wskazane przez nią koszty jej utrzymania, które według niej kształtują się na poziomie około 800 - 1.000 zł miesięcznie oraz tego, że obecnie matka spłaca raty kredyty w kwocie około 1.000 zł miesięcznie.

Podsumowując powyższe rozważania, w ocenie Sądu od daty poprzedniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego zaszła zmiana, która uzasadniałaby podwyższenie obowiązku alimentacyjnego z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie, stąd na mocy art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. w zw. z art. 138 k.r.o., orzeczono jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 §1 k.p.c.