Treść orzeczenia III K 562/22 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

III K 562/22 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2023-06-15

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

[III] K 562/22

1. USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. D.

w bliżej nieokreślonym dniu między 2 a 4 maja 2022 roku w W. przy ul. (...) po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń w bliżej nieokreślony sposób samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) należącego do M. S. dokonał kradzieży wymienionego pojazdu o wartości 1200 złotych wraz ze znajdującymi się w pojeździe elektronarzędziami o wartości 950 złotych i artykułami chemicznymi o wartości 600 złotych stanowiącymi własność K. O., powodując straty o wartości 300 złotych na szkodę M. S. w związku z odnalezieniem pojazdu oraz straty o wartości 450 złotych na szkodę K. O. w związku z odzyskaniem części utraconych w wyniku kradzieży elektronarzędzi i artykułów chemicznych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pomiędzy 2 a 4 maja 2022 roku skradziony został samochód marki P. (...) o nr rej. (...), należący do M. S., wraz ze znajdującymi się wewnątrz elektronarzędziami i artykułami chemicznymi należącym do K. O..

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Zeznania M. S.

2-3, 23-24, 240

Zeznania K. O.

44-45, 173

Nagrania monitoringu z ul. (...) i ul. (...)

129-147, 155-162

Szkic miejsca zdarzenia przy ul. (...)

W/w pojazd został odnaleziony 6 maja 2022 roku przy ul. (...). Pojazd miał uszkodzony plastikowy grill, mechanizm otwierania maski, które to uszkodzenia nie występowały w nim przed kradzieżą oraz został z niego wyjęty akumulator co spowodowało szkodę w wysokości 300 zł na rzecz M. S.. Ponadto z samochodu skradzione zostały znajdujące się w nim elektronarzędzia i artykuły chemiczne, co spowodowało szkodę w wysokości 450 zł na rzecz K. O..

Notatka urzędowa z odnalezienia pojazdu

12-14

Zeznania M. S.

2-3, 23-24, 238-241

Zeznania K. O.

44-45, 173

Oględziny pojazdu wraz z materiałami poglądowymi

15-22

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Osobą, która dokonała kradzieży był K. D., który po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń wszedł do samochodu i odjechał nim, a następnie sprzedał część skradzionych przedmiotów w lombardzie.

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Nagrania monitoringu z ul. (...) i ul. (...)

129-147, 155-162

Przeszukanie osoby i mieszkania oskarżonego

35-37, 41-42,

Zatrzymane umowy przedwstępne sprzedaży

38-39

Oględziny rzeczy

47-57, 58-60, 66-68

1.1.2.

K. D.

w dniu 4 kwietnia 2022 roku w W. przy ul. (...) z parkingu dokonał kradzieży samochodu marki R. (...) o nr rej. (...) należącego do M. G. (1) o wartości 1500 złotych działając na szkodę M. G. (2)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

4 kwietnia 2022 roku w W. przy ul. (...) z parkingu dokonano kradzieży samochodu marki R. (...) o nr rej. (...) należącego do M. G. (1) o wartości 1500 złotych.

Zeznania M. G. (1)

75-77, 238-241

Szkic miejsca zdarzenia przy ul. (...)

Nagranie monitoringu z ul. (...)

87, 167-172

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Widoczny na monitoringu sprawca kradzieży podszedł do zaparkowanego samochodu, po czym wsiadł do niego i odjechał w kierunku ul. (...). Samochód nie był zamknięty na klucz.

Nagranie monitoringu z ul. (...)

87, 167-172

Zeznania M. G. (1)

75-77, 238-241

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Osoba, która dokonała kradzieży był K. D..

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Nagranie monitoringu z ul. (...)

87, 67-172

1.1.3.

K. D.

w bliżej nieokreślonym dniu między 9 a 14 kwietnia 2022 roku w W. przy ul. (...) z parkingu niestrzeżonego po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń w bliżej nieokreślony sposób samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) należącego do B. C. dokonał kradzieży wymienionego pojazdu o wartości 4000 zł wraz ze znajdującymi się w pojeździe dwoma torbami do przewozu żywności o wartości 300 zł, czym spowodował straty o łącznej wartości 4300 złotych na szkodę B. C.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pomiędzy 9 a 14 kwietnia 2022 roku w W. przy ul. (...) dokonano kradzieży z parkingu niestrzeżonego po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń w bliżej nieokreślony sposób samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) należącego do B. C.

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Zeznania B. C.

109-110

Osoba, która dokonała kradzieży był K. D..

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. D.

w bliżej nieokreślonym dniu między 09 a 10 kwietnia 2022 roku w W. przy ul. (...) z ulicy po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń w bliżej nieokreślony sposób samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) należącego do A. B. dokonał kradzieży wymienionego pojazdu o wartości 30.000 złotych na szkodę A. B.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Pomiędzy 09 a 10 kwietnia 2022 roku w W. przy ul. (...) dokonano kradzieży po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń w bliżej nieokreślony sposób samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) należącego do A. B..

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Zeznania A. B.

92-93

Szkic miejsca zdarzenia ul. (...)

Osoba, która dokonała kradzieży był K. D., który dokonał zaboru kluczy do samochodu A. B., po uprzednim spotkaniu go na klatce schodowej

Wyjaśnienia oskarżonego

123-124

Zeznania A. B.

92-93

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w zakresie czynu zarzucanego w pkt I aktu oskarżenia. Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, przedstawił obraz stanu faktycznego, który znajduje potwierdzenie z innymi dowodami zebranymi w sprawie, w tym z zeznaniami świadków M. S. i K. O. oraz innymi dowodami, w tym dowodami z dokumentów oraz nagraniami z monitoringu przy ul. (...) oraz ul. (...). Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego jedynie w zakresie dotyczącym tego, jak doszło do otwarcia samochodu marki P. (...), w związku z tym, że oskarżony wskazywał że nie pamięta dokładnie zdarzeń oraz że wydarzenia te to "bardziej sen niż rzeczywistość".

Zeznania M. S.

Sąd uznał zeznania świadek M. S. za wiarygodne w zakresie dotyczącym miejsca w którym doszło do kradzieży, sposobu użytkowania pojazdu, osoby go użytkującej, stanu technicznego pojazdu przed kradzieżą i po odnalezieniu, wysokości poniesionej szkody. Stan faktyczny przedstawiony przez świadek znajduje potwierdzenie w pozostałych dowodach zebranych w sprawie, w tym w wyjaśnieniach oskarżonego i nagraniach z monitoringu z ul. (...) i ul. (...).

Zeznania K. O.

Sąd uznał zeznania świadka K. O. za wiarygodne w zakresie dotyczącym miejsca w którym doszło do kradzieży, sposobu użytkowania pojazdu, osoby go użytkującej, stanu technicznego pojazdu przed kradzieżą i po odnalezieniu, wysokości poniesionej szkody, przedmiotów znajdujących się w pojeździe oraz ich wartości. Stan faktyczny przedstawiony przez świadka znajduje potwierdzenie w pozostałych dowodach zebranych w sprawie, w tym w wyjaśnieniach oskarżonego i nagraniach z monitoringu z ul. (...) i ul. (...).

Szkic miejsca zdarzenia przy ul. (...)

Dowód stanowi dokonany przez funkcjonariusza Policji szkic miejsca, w którym dojść miało do kradzieży pojazdu, nie był kwestionowany przez strony, znalazł potwierdzenie w innych przeprowadzonych w sprawie dowodach.

Nagrania monitoringu z ul. (...) i ul. (...)

Dowód stanowią zapisane nagrania z kamer monitoringu, znajdujących się przy ul. (...) oraz przy ul. (...). Na nagraniach widoczny jest moment kradzieży pojazdu oraz osoba sprawcy. Dowód nie był kwestionowany przez strony, nie nosi śladów przerobienia ani podrobienia, przedstawione nagranie jest wyraźne i pozwala na ustalenie przebiegu zdarzenia oraz identyfikację sprawcy. Powyższe pozwoliło na uznanie dowodu za wiarygodny przez Sąd.

Notatka z odnalezienia pojazdu

Dowód stanowi notatka, będąca zapisem czynności podjętych przez organy Policji w momencie odnalezienia skradzionego pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...). Nie nosi ona śladów podrobienia ani przerobienia, jej autentyczność nie była kwestionowana prze strony, wobec czego Sąd uznał ją za wiarygodny dowód w sprawie.

Oględziny pojazdu wraz z materiałami poglądowymi

Dowód stanowi czynność oględzin pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...), po jego odnalezieniu przez organy Policji. Dowód przeprowadzono na okoliczności dotyczące stanu pojazdu po jego odnalezieniu oraz pozwala na ustalenie rozmiarów szkody poniesionej przez pokrzywdzonych. Dowód nie był kwestionowany przez strony, dokumentujące czynność protokoły nie noszą śladów przerobienia ani podrobienia, wobec czego Sąd nadał dowodowi walor wiarygodności.

Przeszukanie osoby i mieszkania oskarżonego

Dowód stanowią czynność przeszukania osoby i mieszkania oskarżonego. Dowód przeprowadzono na okoliczności dotyczące dokonania przez oskarżonego zarzucanego mu czynu oraz tego czy posiadał rzeczy pochodzące ze skradzionego pojazdu. Dowód nie był kwestionowany przez strony, dokumentujące czynność protokoły nie noszą śladów przerobienia ani podrobienia, wobec czego Sąd nadał dowodowi walor wiarygodności.

Zatrzymane umowy przedwstępne sprzedaży

Dowód stanowią dokumenty umów przedwstępnych sprzedaży, zawartych w lombardzie przez oskarżonego, dotyczących sprzedaży przedmiotów znajdujących się w pojeździe marki P. (...) o nr rej. (...). Dowód nie był kwestionowany przez strony, dokumenty umów nie noszą śladów przerobienia ani podrobienia, wobec czego Sąd nadał dowodowi walor wiarygodności.

Oględziny rzeczy

Dowód stanowi czynność oględzin odzieży oskarżonego oraz rzeczy, które zostały ujawnione w jego mieszkaniu oraz zatrzymane w lombardzie przy ul. (...) w W.. Dowód przeprowadzono na okoliczności dokonania przez oskarżonego zarzucanego mu czynu oraz identyfikacji i ustalenia stanu rzeczy. Dowód nie był kwestionowany przez strony, dokumentujące czynności protokoły nie noszą śladów przerobienia ani podrobienia, wobec czego Sąd nadał dowodowi walor wiarygodności.

1.1.2.

Zeznania M. G. (1)

Sąd uznał zeznania świadka M. G. (1) za wiarygodne w zakresie dotyczącym miejsca w którym doszło do kradzieży, sposobu użytkowania pojazdu, osoby go użytkującej, stanu technicznego pojazdu przed kradzieżą, wysokości poniesionej szkody, sposobu zabezpieczenia pojazdu oraz okoliczności w których doszło do zdarzenia. Stan faktyczny przedstawiony przez świadka znajduje potwierdzenie w pozostałych dowodach zebranych w sprawie, w tym w wyjaśnieniach oskarżonego i nagraniach z monitoringu z ul. (...)

Szkic miejsca zdarzenia

Nagranie monitoringu z ul. (...)

Dowód stanowi zapisane nagranie z kamer monitoringu, znajdujących się przy ul. (...). Na nagraniu widoczny jest moment kradzieży pojazdu oraz osoba sprawcy. Dowód nie był kwestionowany przez strony, nie nosi śladów przerobienia ani podrobienia, przedstawione nagranie nie jest dostatecznie czytelne i nie pozwala na bezpośrednią identyfikację sprawcy, pomimo to i mając na uwadze powyższe, Sąd uznał nagranie za wiarygodne dowód w sprawie.

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w zakresie czynu zarzucanego w pkt II aktu oskarżenia. Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, przedstawił obraz stanu faktycznego, który znajduje potwierdzenie z innymi dowodami zebranymi w sprawie, w tym z zeznaniami świadka M. G. (1) oraz innymi dowodami, w tym nagraniem z monitoringu przy ul. (...) oraz ul. (...).

1.1.4.

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w zakresie czynu zarzucanego w pkt IV aktu oskarżenia. Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, przedstawił obraz stanu faktycznego, który znajduje potwierdzenie z innymi dowodami zebranymi w sprawie, w tym z zeznaniami świadka B. C..

Zeznania B. C.

Sąd uznał zeznania świadka B. C. za wiarygodne w zakresie dotyczącym miejsca, w którym doszło do kradzieży, sposobu użytkowania pojazdu, osoby go użytkującej, stanu technicznego pojazdu przed kradzieżą, wysokości poniesionej szkody, sposobu zabezpieczenia pojazdu, znajdujących się w pojeździe przedmiotów oraz okoliczności w których doszło do zdarzenia. Stan faktyczny przedstawiony przez świadka znajduje potwierdzenie w pozostałych dowodach zebranych w sprawie, w tym w wyjaśnieniach oskarżonego.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne w zakresie czynu zarzucanego w pkt III aktu oskarżenia. Oskarżony co prawda przyznał się do zarzucanego mu czynu, nie wskazał natomiast żadnych dodatkowych okoliczności, które potwierdzałyby jego sprawstwo. Również pozostałe dowody zebrane w sprawie nie pozwalają na przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności w tym zakresie.

Zeznania A. B.

Sąd uznał zeznania A. B. za wiarygodne w zakresie dotyczącym faktu kradzieży samochodu, sposobu jego zabezpieczenia i użytkowania. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie wskazania przez niego oskarżonego jako sprawcy czynu. Wskazanie to oparte było na przypuszczeniu, nie zostało potwierdzone innymi dowodami zebranymi w sprawie.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Po przeprowadzeniu oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, że oskarżony K. D. popełnił zarzucane mu w pkt I oraz IV aktu oskarżenia czyny, działając w ramach ciągu przestępstw.

Zgodnie z treścią art. 279 § 1 k.k. kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Oznacza to, że czyn ten jest kwalifikowaną formą przestępstwa kradzieży z art. 278 § 1 k.k., wyróżniającą się formą dokonania zaboru rzeczy ruchomej, które to wiąże się z przełamaniem istniejącego zabezpieczenia tej rzeczy. Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala ponad wszelką wątpliwość stwierdzić, że oskarżony dokonał zaboru pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...) należącego do M. S. oraz pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...) należącego do B. C., a następnie przywłaszczył na swoją rzecz oba te pojazdy. Aby ustalić, czy w niniejszej sprawie czyny oskarżonego wypełniły znamiona przestępstwa z art. 279 § 1 k.k., koniecznym jest ustalenie, czy istniało zabezpieczenia rzeczy ruchomych w postaci w/w pojazdów oraz czy zostały one przełamane przez sprawcę.

W zakresie pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...) należy zauważyć, że zgodnie z treścią wyjaśnień oskarżonego, wszedł on w sposób nieuprawniony w posiadanie kluczyków do w/w pojazdu, których użył do otwarcia pojazdu oraz uruchomienia go. Zarówno K. O. jak i M. S. nie znają oskarżonego, z przedstawionej przez nich wersji zdarzenia oraz innych dowodów nie wynika, aby mieli oni zamiar powierzenia kluczy do samochodu oskarżonemu. Stanowisko w tej sprawie zajął Sąd Najwyższy w uchwale z 18 lutego 1972 roku w sprawie o sygn. akt VI KZP 74/71, zgodnie z którą: Z prawnego punktu widzenia o istocie włamania decyduje zatem nie forma jego realizacji, lecz fakt, że sprawca otwiera zamknięcie bez żadnych do tego uprawnień czy upoważnienia, a więc wbrew woli osoby dysponującej, przy czym działa w celu dokonania kradzieży. Obojętny jest natomiast techniczny sposób otwarcia, użycie jakiegokolwiek narzędzia i jego rodzaj, a także nakład potrzebnej siły fizycznej, nie musi również dojść do uszkodzenia lub zniszczenia usuwanej przeszkody. Sprawca może więc posłużyć się nie tylko kluczem podrobionym lub dopasowanym, ale nawet skorzystać z klucza właściwego (oryginalnego), jeżeli czyni to wbrew woli osoby uprawnionej oraz ze z góry powziętym zamiarem zaboru mienia. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy zauważyć, że materiał dowodowy bezsprzecznie wskazuje, że oskarżony działał z zamiarem zaboru a następnie przywłaszczenia pojazdu oraz znajdujących się w nim przedmiotów. Wchodząc w posiadanie oryginalnych kluczy do samochodu w sposób nieuprawniony, a następnie wykorzystując je w celu otwarcia pojazdu, oskarżony działał wbrew woli osoby uprawnionej (właściciela pojazdu) i przełamał zabezpieczenie. Powyższe prowadzi do wniosku, że czyn oskarżonego spełnił znamiona przestępstwa z art. 279 § 1 k.k.

W zakresie pojazdu marki P. (...) o nr rej. (...) należącego do B. C., pokrzywdzony wskazał, że pojazd jest mechanicznie zamykany kluczem oraz że gdy ostatni raz opuszczał pojazd, to upewnił się, że jest on zamknięty, a w miejscu zaparkowania pojazdu widoczne jest rozbite szkło. Oskarżony przyznał się do kradzieży w/w pojazdu, nie podając jednak szczegółów jak dokładnie przebiegała kradzież, zasłaniając się niepamięcią i wskazując na współpracę z nieznanym sobie mężczyzną. Powyższe bezsprzecznie potwierdza, że oskarżony działał z zamiarem zaboru oraz przywłaszczenia mienia, dokonał przełamania zabezpieczeń oraz kradzieży w/w pojazdu, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 279 § 1 k.k.

Jednocześnie Sąd zwrócił uwagę, że czyn popełniony wobec B. C. miał miejsce pomiędzy 9 a 14 kwietnia 2022 roku, natomiast czyn popełniony wobec M. S. pomiędzy 2 a 4 maja 2022 roku, co oznacza, że zostały one popełnione w krótkim odstępie czasu, zanim zapadł wyrok w stosunku do któregokolwiek z nich. Okoliczności sprawy wskazują również, że oskarżony wykorzystał do ich popełnienia tę samą sposobność, tj. odnalazł zaparkowany samochód o relatywnie niskiej wartości, a następnie dopuścił się kradzieży z włamaniem owego pojazdu. Prowadzi to do konstatacji, że czyny oskarżonego wypełniły przesłanki art. 91 § 1 k.k., w związku z czym Sąd przyjął, że stanowiły one ciąg przestępstw.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Po przeprowadzeniu oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, że oskarżony K. D. popełnił zarzucany mu w pkt II aktu oskarżenia czyn.

Zgodnie z treścią art. 278 § 1 k.k. kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W niniejszej sprawie zebrany materiał dowodowy bezsprzecznie pozwala stwierdzić, że oskarżony dokonał zaboru, czyli objęcia we władanie cudzej rzeczy ruchomej w postaci pojazdu należącego do M. G. (1) poprzez wejście do samochodu i odjechanie nim z miejsca zdarzenia. Wątpliwości nie budzi również kwestia zamiaru przywłaszczenia pojazdu. Oskarżony przyznał się do dokonania kradzieży oraz wskazał, że ukradł w/w pojazd, gdyż wskazał mu go nieznajomy mężczyzna, któremu to oskarżony miał dostarczyć pojazd za co otrzymać miał wynagrodzenie. Oznacza to, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym przywłaszczenia, tj. włączenia rzeczy w skład swojego majątku, a następnie rozporządzenia nią jak właściciel. W związku z powyższym należało stwierdzić, że zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona przestępstwa opisanego w art. 278 § 1 k.k.

Na marginesie należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z zeznaniami właściciela pojazdu, M. G. (1) oraz pozostałymi dowodami, w tym nagraniami z monitoringu, pojazd marki R. (...) o nr rej. (...) nie został w chwili czynu dodatkowo zabezpieczony, np. przez zamknięcie na klucz. Drzwi pojazdu pozostawały zamknięte, lecz każda osoba miała możliwość ich otwarcia, a w środku znajdowała się karta konieczna do włączenia silnika pojazdu. Powyższe prowadzi o wniosku, że wobec w/w pojazdu nie powstało żadne szczególne zabezpieczenie, którego przełamanie prowadziłoby do włamania, wobec czego czyn oskarżonego nie wypełnił znamion art 279 § 1 k.

☐

3.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.4. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.5. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.6. Uniewinnienie

III

K. D.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Po przeprowadzeniu oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, że nie pozwala on na udowodnienie, że oskarżony dopuścił się zarzucanego w pkt III aktu oskarżenia czynu.

W sprawie bezsprzecznie doszło do kradzieży pojazdu, należącego do A. B., co zostało przez pokrzywdzonego zgłoszone na Policji, brak jest jednak możliwości stwierdzenia, że osobą odpowiedzialną za ten czyn jest oskarżony. Co prawda oskarżony przyznał się do kradzieży pojazdu marki B. z ulicy (...), nie podał jednak żadnych szczegółów, dotyczących tego czynu. Ponadto pokrzywdzony wskazał oskarżonego jako sprawcę kradzieży, podając że jest on jego sąsiadem i była to ostatnia osoba, którą widział przed kradzieżą pojazdu. W ocenie Sądu podejrzenie to oparte jest tylko i wyłącznie na przypuszczeniach pokrzywdzonego, gdyż oskarżony nie zamieszkuje ani nie jest zameldowany na ul. (...), nic nie świadczy, aby znał się z pokrzywdzonym. Powyższe prowadzi do konstatacji, że zebrany w sprawie materiał dowodowy jest zbyt skąpy, aby udowodnić sprawstwo K. D. i tak naprawdę opiera się jedynie na przyznaniu się oskarżonego do zarzucanego mu czynu. W związku z tym Sąd uniewinnił oskarżonego od zarzucanego mu w pkt III aktu oskarżenia czynu.

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. D.

I i IV

Ustalając rodzaj oraz wymiar kary Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oraz poziom zawinienia sprawcy, który z pełną świadomością dokonał kradzieży z włamaniem pojazdów należących do M. S. oraz B. C.. Sąd wziął pod uwagę również wysokość szkody wywołanej działaniem oskarżonego. Sąd wziął również pod uwagę, że oskarżony dopuścił się zarzucanych czynów w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k., przy zastosowaniu którego karę wymierza się w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił to, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności za zarzucane mu w pkt I i IV aktu oskarżenia czyny.

Kara ta jako wystarczająco surowa spełni cele prewencji szczególnej uświadamiając konsekwencje popełnionego czynu i zapobiegnie powrotowi sprawcy do przestępstwa oraz prewencji ogólnej poprzez kształtowanie świadomości prawnej i uświadamianie konsekwencji popełnienia przestępstwa.

K. D.

Ustalając rodzaj oraz wymiar kary Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oraz poziom zawinienia sprawcy, który z pełną świadomością dokonał kradzieży pojazdu należącego do M. G. (1). Sąd wziął pod uwagę również wysokość szkody wywołanej działaniem oskarżonego.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił to, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art. 278 § 1 k.k. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności za zarzucany mu w pkt II aktu oskarżenia czyn.

K. D.

Na podstawie art. 85 § 1 KK, art. 86 § 1 KK Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego w pkt I-II jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu K. D. karę łączną 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Zgodnie z brzmieniem art. 86 § 1 KK Sąd ma obowiązek wymierzenia kary łącznej w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Mając zatem na uwadze, że Sąd wymierzył oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze: 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, możliwe było wymierzenie mu kary łącznej w wymiarze od 1 (jednego) roku i 1 (jednego) miesiąca do 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Mając na uwadze związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez oskarżonego, okres, w którym zostały one popełnione, a także liczbę czynów oraz dóbr prawnych naruszonych wskutek ich popełnienia, Sąd uznał, ze właściwe będzie wymierzenie oskarżonemu kary łącznej w wysokości 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

K. D.

O zaliczeniu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu zatrzymania w sprawie Sąd orzekł na podstawie art. 63 § 1 k.k. zgodnie z treścią którego na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając w górę do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm dziennym stawkom grzywny. Oskarżony w niniejszej sprawie był zatrzymany w okresie od 17 maja 2022 roku godz. 18:15 do 18 maja 2022 roku godz. 20:15

K. D.

O obowiązku naprawienia w całości wyrządzonej przestępstwem szkody Sąd orzekł na podstawie art. 46 § 1 k.k., zgodnie z treścią którego w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od oskarżonego zapłatę na rzecz pokrzywdzonych następujących kwot:

- na rzecz M. S. kwoty 300 zł (trzystu złotych)

- na rzecz K. O. kwoty 450 zł (czterystu pięćdziesięciu złotych)

- na rzecz M. G. (1) kwoty 1 500 zł (jednego tysiąca pięciuset złotych)

- na rzecz B. C. kwoty 4 300 zł (czterech tysięcy trzystu złotych)

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. wydatki Skarbu Państwa obejmują w szczególności wypłaty dokonane z tytułu nieopłaconej przez strony pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokatów lub radców prawnych. Adwokat M. W. wniósł o przyznanie mu wynagrodzenia za świadczoną pomoc prawną z urzędu, jednocześnie oświadczając, że nie została ona opłacona ani w całości ani w części, w związku z czym koniecznym było zasądzenie na rzecz obrońcy z urzędu od Skarbu Państwa kwoty 1 008 zł, na którą składają się kwota 840 zł za udział w postepowaniu zwyczajnym przed sądem rejonowym, według treści § 11 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz kwota 168 zł, będąca podwyższeniem opłaty minimalnej w sprawie, w której rozprawa trwała dłużej niż jeden dzień wynikająca z treści § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

VIII

W związku z tym, że oskarżony został częściowo uniewinniony od zarzucanych mu czynów, Sąd obciążył kosztami sądowymi w zakresie części uniewinniającej wyroku Skarb Państwa, zgodnie z treścią art. 630 k.p.k., który stanowi, że w sprawach z oskarżenia publicznego, jeżeli oskarżonego nie skazano za wszystkie zarzucane mu przestępstwa, wydatki związane z oskarżeniem w części uniewinniającej lub umarzającej postępowanie ponosi Skarb Państwa.

Zgodnie z treścią art. 624 § 1 k.p.k. sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.

Oskarżony w niniejszej sprawie osiąga niewielkie dochody, wobec czego Sąd uznał, że obowiązek uiszczenia kosztów sądowych przez oskarżonego byłby dla niego zbyt uciążliwy, nadto ważniejsze jest dla Sądu, by oskarżony naprawił wyrządzone przez siebie szkody pokrzywdzonym.

6. 1Podpis

Dodano: 23 kwietnia 2024, Opublikował(a): Joanna Zawadzka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
Data wytworzenia informacji: 15 czerwca 2023