Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

III K 258/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Częstochowie

29.01.2014r.

IV K 677/13

2.

Sąd Rejonowy w Radomsku

14.02.2014 r.

II K 13/14

3.

Sąd Rejonowy w Radomsku

24.10.2016 r.

II K 80/16

4.

Sąd Rejonowy w Radomsku

20.12.2017 r.

II K 427/16

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Pobyty w zakładach karnych

Zachowanie skazanego w zakładzie karnym ocenione jako umiarkowane

Karalność skazanego

Informacja SW

Opinia o skazanym

Informacja z KRK, odpisy orzeczeń

285-286

290-291

270-273

308-316

114-115

63-64

69-73

114-115

121-124

125-126

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Informacja SW o pobytach

Opinia o skazanym

Informacja z KRK, odpisy orzeczeń

-nie budziły żadnych wątpliwości,

-nie były kwestionowane przez strony,

-sporządzone przez organy procesowe, w formie określonej przepisami prawa

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Sąd Rejonowy w Częstochowie z dnia 29.01.2014r. IV K 677/13

1 rok i 6 miesięcy pozbawienia

2.

Sąd Rejonowy w Radomsku z dnia 14.02.2014 r. II K 13/14,

10 miesięcy pozbawienia wolności

Sąd Rejonowy w Radomsku z dnia 24.10.2016 r. II K 80/16

1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Sąd Rejonowy w Radomsku z dnia 20.12.2017 r. II K 427/16

kara łączna 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Mając na uwadze treść art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku (Dz. U. z 2020r. poz. 1086) o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami covid-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem covid-19, zgodnie z którym ,, Przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej w art. 38 (Kodeks karny) , w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy” sąd zastosował przepisy art. 86 § 1 k.k., 85 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu sprzed ww. nowelizacji, jednocześnie w brzmieniu obowiązującym po dniu 01 lipca 2015 roku.

W tym miejscu wskazać należy, że w sprawie brak było warunków do zastosowania przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego, w brzmieniu nadanym cytowana wyżej ustawą, albowiem zgodnie z ust. 2 ww. przepisu „nowe” zasady stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie.

Jednocześnie zdaniem Sądu, w realiach niniejszej sprawy względniejsze dla skazanego P. K. są przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym po dniu 01 lipca 2015 roku, albowiem pozwalają na połączenie również kar łącznych pozbawienia wolności, czego nie przewidywały wcześniejsze przepisy.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. Sąd wydaje wyrok łączny o ile zachodzą przesłanki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej różnymi wyrokami. Przesłanki te określone są w art. 85 k.k. Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną, której podstawą są wymierzone i podlegające wykonaniu,
z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Z kolei według § 3 tego przepisu jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu. Zgodnie zaś z § 3a tego przepisu jeżeli kara wykonywana lub orzeczona, o której mowa w § 3, stanie się następnie podstawą orzeczenia kary lub kar łącznych, zakaz łączenia kar odnosi się również do tej kary lub kar łącznych. Z kolei w § 4 wskazano, iż karą łączną nie obejmuje się kar orzeczonych wyrokami, o których mowa w art. 114a k.k. Według art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie zaś z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Jak wynika przy tym z § 4 tego przepisu zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.

Należy wskazać, że jak wynika z – dodanego nowelizacją z 20 lutego 2015 r. – art. 85 § 2 k.k., w skład kary łącznej wchodzi również kara łączna orzeczona wobec tej samej osoby wcześniej. Kara ta nie podlega rozwiązaniu i ma być połączona z innymi karami w takiej postaci, w jakiej została orzeczona. Powyższe rozwiązanie, wprowadzone nowelizacją z 20 lutego 2015 r., określane jest jako mechanizm kary łącznej „kroczącej" (A. Grześkowiak (red.), Kodeks karny. Komentarz do art. 85, Legalis 2016, teza 2).

W przedmiotowej sprawie zostały spełnione warunki do orzeczenia kary łącznej, określonej na podstawie wyżej powołanych przepisów, w zakresie kar pozbawienia wolności wymierzonych: w wyrokach jednostkowych z pkt. 1- 4. Każdorazowo w stosunku do skazanego P. K. wymierzono kary pozbawienia wolności. W dwóch przypadkach (sygn. akt IV K 677/13 oraz II K 13/14) wymierzono skazanemu kary: 1 roku i 6 miesięcy oraz 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na odpowiednio na okres 5 i 3 lat próby, jednakże postanowieniami Sądu Rejonowego w Częstochowie oraz Sądu Rejonowego w Radomsku odpowiednio z dnia 18.09.2019 r. oraz 24.06.2015 r. zarządzono wykonanie tych kar. Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną. Nie ma zatem znaczenia, czy czyny popełnione przez skazanego miały miejsce zanim zapadł, pierwszy choćby nieprawomocny wyrok skazujący (tak jak to miało miejsce w poprzednim stanie prawnym). W aktualnym stanie prawnym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w art. 85 § 1 k.k.

Kary orzeczone tymi wyrokami, na dzień wydania wyroku łącznego, nie zostały wykonane
w całości. „Podlegające wykonaniu" bowiem to kary, w stosunku do których nie została zakończona procedura ich wykonania. Takiego przymiotu kara nie będzie posiadała, jeżeli została już wykonana w całości, doszło do przedawnienia jej wykonania, została objęta abolicją lub ułaskawieniem (P. Hofmański, L.K. Paprzycki, A. Sakowicz (w:) M. Filar (red.), Kodeks karny. Komentarz do art. 85, LEX/el., teza 6).

Wobec powyższego w niniejszym przypadku wymiar kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. I wyroku łącznego mógł oscylować w przedziale od 1 roku i 10 miesięcy (najwyższa kara jednostkowa łączna orzeczona wyrokiem) do 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar).

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Analizując kryteria wymiaru kary łącznej należy stwierdzić, że między przestępstwami z art. 289 § 3 k.k., art. 278 § 1 k.k., art. 254a k.k., art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k., (czyny z łączonych wyroków) nie zachodzi bliski związek przedmiotowo-podmiotowy, albowiem są one skierowane przeciwko różnym rodzajowo dobrom prawnie chronionym, tj. mieniu, integralności sieci elektroenergetycznej, posiadaniu i prawu do używania pojazdu mechanicznego, uczciwości obrotu gospodarczego. Również związek czasowy, pomiędzy ww. przestępstwami (czyny popełnione na przestrzeni blisko 6 lat w okresie od 4 listopada 2009 roku do 6 października 2015 roku nie jest na tyle bliski, aby uzasadnione było zastosowanie zasady pełnej absorpcji.

Sąd orzekając karę łączną 5 lat pozbawienia wolności wziął pod uwagę skodyfikowane dyrektywy wymiaru kary łącznej – określone w treści art. 85a k.k. obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r.: orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zatem przedmiotem oceny Sądu powinny być w tym wypadku nie elementy związane bezpośrednio z czynem, uwzględnione już w wyroku skazującym, ale elementy związane z osobą sprawcy.

Na wymiar kary orzekanej wyrokiem łącznym wpływ ma także zachowanie skazanego w zakładzie karnym lub w środowisku, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (por. wyrok SN z dn. 22.01.1991, IV KR 100/90, OSP 1992/6/137). Z tych względów Sąd przeprowadził dowód z aktualnej opinii o skazanym odbywającym karę pozbawienia wolności, po to aby mieć orientację jak przebiega proces jego resocjalizacji. Niemniej jednak Sąd podziela wyrażone w orzecznictwie stanowisko, iż nawet dodatnia prognoza penitencjarna wobec skazanego ma jednakże jedynie drugorzędne znaczenie przy kształtowaniu wymiaru kar łącznych (por wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 22 listopada 2007 r., II AKa 404/07, LEX nr 578239).

Wskazać również należy, iż art. 86 § 1 k.k. nie nakazuje przy orzekaniu kary łącznej stosowania zasady pełnej absorpcji. Przepis ten określa granice w jakich kara łączna może być orzeczona i Sąd stosując zasadę asperacji orzekł karę wobec skazanego w tych właśnie granicach. Nie ma podstaw do twierdzenia, że wyrok łączny powinien zawsze powodować poprawę sytuacji skazanego. Żaden przepis postępowania karnego nie nakazuje sądowi stosowania zasady absorpcji przy wydawaniu wyroku łącznego (por. postanowienie SN z 8 listopada 2006 roku III KK 63/06, LEX nr 324527; wyrok SA w Gdańsku z dnia 25 października 2007 roku sygn. akt II AKa 301/07, POSAG 2008/1/158). Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się, że niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (por. A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 rok s. 293; wyrok SN z 2 grudnia 1975 roku Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33, wyrok SA w Katowicach z dnia 13 listopada 2003 roku, II AKa 339/03, LEX nr 183336) (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dn. 16.03.2010r. o sygn. II AKa 57/10, KZS 2010/7-8/74).

Mając na uwadze powyższe Sąd ukształtował karę łączną posługując się zasadą częściowego pochłaniania, zastosowanie zasady pełnej absorpcji kar stanowiłoby niczym nieuzasadnioną gratyfikację wielokrotnych negatywnych zachowań skazanego. Celem kary łącznej jest bowiem racjonalizacja wymierzonych kar, nie zaś premiowanie sytuacji osoby, która dopuściła się wielu przestępstw.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej w punkcie I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres:

- odbycia kary w sprawie IV K 677/13 od dnia 5.10.2021r do dnia 3.10.2022r., okres zatrzymania w sprawie IV K 677/13 w dniach 23-24 marca 2012r.; okres zatrzymania w sprawie II K 427/16 od 21.03.2016r. godz. 11.50 do 22.03.2016r. godz. 15.35;

III

W pozostałym zakresie wyroki, które uległy połączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa koszty sądowe z uwagi na to, iż poniesienie tych kosztów przez skazanego byłoby dla niego zbyt uciążliwe. P. K. odbywa obecnie karę pozbawienia wolności.

IV

Skazany P. K. w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego korzystał z pomocy obrońcy z urzędu w osobie adw. A. P.. Obrońca obecny był na dwóch terminach rozprawy. Z uwagi na powyższe konieczne było zasądzenie na jego rzecz kwoty 144 złotych plus VAT, tytułem obrony skazanego wykonywanej z urzędu. Kwota ta ustalona została w oparciu o § 17 ust. 5 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 18).

1.PODPIS