Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy dla (...) w W. I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący : SSR Joanna Kapica

Protokolant : Kinga Kazibłocka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2016 roku

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko P. T.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt: I C 3852/15 upr

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. (data stempla pocztowego) (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła przeciwko P. T. pozew o zapłatę kwoty 477,35 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wniósł również o zasądzenie na jego rzecz od przeciwnika procesowego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych oraz kosztów przesyłek poleconych w kwocie 8,00 zł.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwany był studentem Wyższej Szkoły (...) w W. i w związku z tym zobowiązał się do ponoszenia z tego tytułu opłat, jednakże nie wywiązał się z tego zobowiązania w całości. Na podstawie umowy przelewu z dnia 14 stycznia 2015 r. uczelnia przeniosła na powoda wynikającą z tego tytułu wierzytelność wobec pozwanego. Powód wskazał, że na sumę dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia składają się kwoty: 310 zł tytułem nieopłaconego czesnego za studia oraz 167,35 zł tytułem odsetek ustawowych skapitalizowanych do dnia poprzedzającego datę złożenia pozwu.

( pozew - k. 2 - 4)

W dniu 21 lipca 2015 r. tutejszy Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym pod sygn. akt II Nc 15209/15, w którym uwzględnił powództwo w całości.

( nakaz zapłaty - k. 44)

W dniu 1 września 2015 r. pozwany P. T. wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i obciążenie powoda kosztami procesu.Uzasadniając swoje stanowisko pozwany przyznał, że był studentem Wyższej Szkoły (...) w W. oraz, że był wzywany do zapłaty przez powoda.

Pozwany podniósł przy tym zarzut przedawnienia wywiedzionego roszczenia z upływem trzech lat od daty jego wymagalności.

(sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty - k. 52-55, 47-50)

W piśmie procesowym z dnia 10 marca 2016 r. powód podtrzymał powództwo w całości oraz wyraził pogląd, że podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia jest niezasadny, albowiem roszczenie z umowy o świadczenie usług edukacyjnych przedawnia się z upływem lat 10. ( pismo procesowe powoda - k. 62 v.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyższa Szkoła (...) w W. jest uczelnią niepubliczną, utworzoną w dniu 4 lipca 1995 r., wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych, prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod numerem 60.

(odpis z rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych - k. 18-21 v.)

Stosownie do Regulaminu Studiów Wyższej Szkoły (...) w W. zatwierdzonego w dniu 19 maja 2008 r. szkoła świadczy usługi edukacyjne za odpłatnością w postaci czesnego. Dziekanowi wydziału przysługuje uprawnienie do skreślenia studenta z listy studentów w przypadku niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów.

( statut uczelni - k. 25-30, regulaminu studiów Wyższej Szkoły (...) - k. 31-34)

W dniu 5 października 2010 r. P. T. zawarł z Wyższą Szkołą (...) w W. umowę o studiowaniu, na podstawie której podjął w roku akademickim 2010/2011 studia na Wydziale Nauk Społecznych na kierunku Stosunki (...) w trybie stacjonarnym. Pozwany w umowie zobowiązał się do uiszczania czesnego w wysokości ustalonej zarządzeniami Kanclerza uczelni. Czesne wynosiło 1.700 zł za semestr i miało być płatne w pięciu miesięcznych ratach w wysokości po 370 zł.

(umowa o studiowaniu – k. 22-23, zarządzenie w sprawie wysokości czesnego – k. 36-37)

Pozwany w dniu 19 listopada 2010 r. złożył ślubowanie wobec Wyższej Szkoły (...) w W. i w tej dacie stał się studentem przedmiotowej uczelni.

(ślubowanie - k. 24)

Pozwany nie uiścił czesnego za miesiąc luty 2011 roku w kwocie 310 zł oraz czesnego za miesiąc marzec 2011 roku, przy czym termin płatności czesnego upływał 20 dnia każdego miesiąca.

Decyzją Dziekana Wydziału Nauk Społecznych Wyższej Szkoły (...) z siedzibą w W. z dnia 29 marca 2011 r., P. T. został skreślony z listy studentów powyższej uczelni z dniem 20 marca 2011 r. z powodu niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów.

(rozliczenie - k. 35, decyzja - k. 38, zarządzenie w sprawie wysokości czesnego – k. 36-37)

Na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 14 stycznia 2015 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nabyła od Wyższej Szkoły (...) z siedzibą w W. wierzytelność przysługującą tej uczeni w stosunku do P. T. z tytułu nieopłaconego czesnego.

(umowa sprzedaży wierzytelności z załącznikiem - k. 39-40)

W dniu 17 czerwca 2015 r. powód skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty na łączną kwotę zadłużenia 1.033,96 zł.

(wezwanie do zapłaty - k. 41)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów, których autentyczności i treści nie kwestionowała żadna ze stron, jak również Sąd nie powziął wątpliwości co do ich wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie był fakt, że pozwany w okresie od dnia 19 listopada 2010 r. do dnia 20 marca 2011 r. był studentem Wyższej Szkoły (...) w W.. Pozwany i pierwotny wierzyciel nie zawarli jednak umowy szczegółowo określającej zasady odpłatności za studia, wysokości i terminów płatności czesnego i innych opłat związanych ze studiowaniem. Kwestie powyższe były uregulowane w aktach prawnych uczelni w postaci statutu i zarządzenia Kanclerza Uczelni. Pozwany nie kwestionował, że był studentem przedmiotowej uczelni oraz nie negował faktu istnienia i wysokości zadłużenia, niemniej jednak podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Powyższy zarzut wbrew twierdzeniom powoda okazał się zasadny.

W dniu 1 października 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014r., poz. 1198). Na skutek tej nowelizacji do ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2005 nr 164 poz. 1365) wprowadzony został między innymi przepis art. 160a, który znacznie szerzej niż dotychczasowe przepisy reguluje kwestie umów dotyczących warunków odpłatności za studia zawieranych między uczelnią a studentem. Zgodnie z ust. 7 wskazanego przepisu, roszczenia wynikające z takiej umowy przedawniają się z upływem lat trzech. Ustawodawca wprowadził także przepisy intertemporalne.

Zgodnie z treścią art. 32 wskazanej wyżej ustawy nowelizującej, do umów w sprawie warunków odpłatności za studia lub usługi edukacyjne, o których mowa w art. 99 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej stosuje się przepis art. 160a ust. Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Zdaniem Sądu zawarta przez strony umowa o studiowaniu, w której określono prawa i obowiązki studenta oraz uczelni niewątpliwie stanowi umowę „w sprawie warunków odpłatności za studia”, o jakiej stanowi art. 32 wskazanej ustawy nowelizującej. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie art. 160a ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. W konsekwencji należy stwierdzić, że termin przedawnienia roszczenia powoda z tytułu czesnego za luty 2011 roku wynosi 3 lata i upłynął w dniu 20 lutego 2014 r., a zatem przed datą wniesienia powództwa, co nastąpiło 30 czerwca 2015 r.

Jednocześnie Sąd podziela utrwalony w orzecznictwie pogląd, że roszczenie o odsetki przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia roszczenia głównego (vide: uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2005 r., w sprawie III CZP 42/04, OSNC 2005, nr 9, poz. 149). Zatem w niniejszej sprawie przedawnione jest również dochodzone przez powoda roszczenie o odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia w wysokości 167,35 zł.

W tym miejscu podkreślić trzeba, że na termin przedawnienia roszczenia nie ma wpływu okoliczność, iż powód jest nabywcą wierzytelności na podstawie umowy przelewu w rozumieniu art. 509 k.c. Nabywca nabywa bowiem wierzytelność w takim stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili zawarcia umowy o przelew wierzytelności, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami.

W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie powoływanych wyżej przepisów i art. 117 § 2 k.p.c. oddalił powództwo.

W niniejszej sprawie stroną wygrywającą spór był pozwany, jednakże z uwagi na fakt, iż po jego stronie nie pojawiły się żadne koszty procesu, zbędnym było rozstrzyganie o zasadzie ponoszenia kosztów procesu pomiędzy stronami.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.