Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Ewa Kiper

po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. D. i M. W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 23 maja 2016 r., sygn. akt II C 33/16

oddala apelacje.

SSO Ewa Kiper

Sygn. akt XXVII Ca 3888/16

UZASADNIENIE

A. D. i M. W. wnieśli o zasądzenie od (...) Sp. z o.o. w W. kwot po 400 Euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu.

Nakazem zapłaty z dnia 23 listopada 2015 r. wydanym w sprawie sygn. II Nc 6680/15 orzeczono zgodnie z żądaniami pozwów.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc że nie posiada legitymacji biernej do występowania w niniejszej sprawie.

Wyrokiem z dnia 23 maja 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie oddalił powództwo w całości i obciążył każdego z powodów kosztami postępowania.

Powyższy wyrok powodowie zaskarżyli w całości, zarzucając mu naruszenie:

1)  art. 505 ¹ k.p.c. w zw. z art. 505 ⁴ k.p.c. poprzez ich zastosowanie i rozpoznanie niniejszej sprawy w postępowaniu uproszczonym, mimo braku przesłanek do procedowania w tym postępowaniu skutkujące nieuwzględnieniem wniosku o zmianę podmiotową po stronie pozwanej;

2)  art. 328 § 2 k.p.c. polegające na nie odniesieniu się do argumentów strony powodowej przywołanych na okoliczność zasadności zmiany podmiotowej, wykładni dopuszczalności zmiany powództwa, oderwania legitymacji czynnej od bycia stroną umowy transportu lotniczego i niezasadności rozpoznawana sprawy w trybie uproszczonym;

3)  art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego w sposób wybiórczy, brak wszechstronnego rozważenia dowodów oraz wyprowadzenie błędnego logicznie wniosku, że źródłem roszczenia powodów jest umowa przewozu (transportu lotniczego);

4)  art. 415 k.c. poprzez błędną wykładnie i niezastosowanie z uwagi na niesłuszne przyjęcie odpowiedzialności kontraktowej przewoźnika wobec zaistnienia przesłanek odpowiedzialności deliktowej – zdarzenia sprawczego, szkody o związku przyczynowego.

Wskazując na powyższe zarzuty powodowie wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacje powodów nie zasługiwały na uwzględnienie.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy stwierdza, że ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji są prawidłowe i podziela je w całości oraz przyjmuje za własne, stwierdzając, że Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy i w konsekwencji trafnie przyjął brak legitymacji biernej procesowej po stronie pozwanego.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd pierwszej instancji nie dopuścił się naruszenia art. 328 § 2 k.p.c., bowiem uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie niezbędne elementy warunkujące dokonanie przez sąd odwoławczy kontroli instancyjnej tego orzeczenia. Sąd Rejonowy prawidłowo wskazał na jakich dowodach oparł swoje rozstrzygnięcie dokonując prawidłowych ustaleń faktycznych, a tym samym ww. zarzut uznać należało za nieuzasadniony.

Nie doszło również do naruszenia art. 233 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia dowodów oraz wyprowadzenie błędnego logicznie wniosku, że źródłem roszczenia powodów jest umowa przewozu oraz art. 505 ¹ k.p.c. w zw. z art. 505 ⁴ k.p.c. poprzez ich zastosowanie i rozpoznanie niniejszej sprawy w postępowaniu uproszczonym.

Sąd Okręgowy stwierdza, że Sąd Rejonowy prawidłowo oddalił powództwo podnosząc, iż po stronie pozwanej brak było legitymacji biernej, gdyż materiał dowodowy jednoznacznie wskazywał, że przewoźnikiem była spółka (...) a.s. w P., a tym samym w stosunku do tego podmiotu należało kierować ewentualne żądania za opóźniony lot. Co więcej, okoliczność ta nie była sporna miedzy stronami, o czym świadczy próba naprawienia przez stronę powodową błędnego oznaczenia strony pozwanej. Wniosek ten jednak z uwagi na niedopuszczalność zmiany podmiotowej w postępowaniu uproszczonym (art. 505 ⁴ § 1 k.p.c.) oraz wobec braku podstaw do zmiany trybu postępowania na tryb zwykły stosowanie do art. 505 ⁷ k.p.c., słusznie został przez Sąd Rejonowy oddalony.

Dochodzone w niniejszym postępowaniu roszczenie niewątpliwie stanowi roszczenie wynikające z umowy, w rozumieniu art. 505 ¹ § 1 k.p.c. Bez zawarcia umowy o wykonanie przewozu lotniczego, odszkodowanie określone w art. 7 rozporządzenia 261/2004 nie mogłoby zostać wypłacone. Sąd Najwyższy, w odpowiedzi na pytanie prawne zadane przez Sąd Okręgowy w Warszawie dotyczące przysługiwania drogi sądowej w sprawach o roszczenia z ww. przepisu, stwierdził, że jest to roszczenie wynikające z niewykonania bądź nienależytego wykonania umowy przewozu lotniczego (vide: uchwała SN z dn. 7 lutego 2014 r., sygn. akt III CZP 113/13). Z kolei, w uchwale z dnia 24 lutego 2010 r. Sąd Najwyższy stwierdził jednoznacznie, iż: „sprawa o odszkodowanie z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania umownego podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, chyba że wartość przedmiotu sporu przekracza kwotę określoną w art. 505 ¹ pkt 1 k.p.c.” (sygn. akt III CZP 123/09).

W konsekwencji powyższych rozważań, również zarzut naruszenia art. 415 k.c. poprzez jego niezastosowanie z uwagi na niesłuszne przyjęcie odpowiedzialności kontraktowej przewoźnika był niezasadny.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.

SSO Ewa Kiper