Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Ewa Kiper

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. B., S. B. i E. B.

przeciwko (...) a.s. w P.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W.

z dnia 20 maja 2016 r., sygn. akt II C 1181/15

1.  oddala apelacje;

2.  zasądza od K. B., S. B. i E. B. na rzecz (...) a.s. w P. kwoty po 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Kiper

Sygn. akt XXVII Ca 3692/16

UZASADNIENIE

Pozwami połączonymi następnie do wspólnego rozpoznania, K. B., S. B. i E. B. wniosły o zasądzenie od (...)A.S. w P. kwot po 1 046,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 25 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego kosztów postępowania.

Na rozprawie w dniu 20 maja 2016 r. pozwany wniósł o oddalenie powództw oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 20 maja 2016 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. oddalił powództwa w całości oraz zasadził od każdego z powodów na rzecz pozwanego kwoty po 647 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Od powyższego orzeczenia wszyscy powodowie wnieśli apelacje zaskarżając je w całości oraz zarzucając naruszenie:

1.  art. 328 § 2 k.p.c. poprzez nie wskazanie przez Sąd w treści uzasadnienia podstaw faktycznych rozstrzygnięcia oraz wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, w zakresie, w jakim Sąd I instancji nie odniósł się merytorycznie do treści podnoszonych przez powodów zarzutów, wskazując na podstawę oddalenia powództwa brak wykazania faktu stawienia się na odprawę;

2.  art. 3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. oraz art. 6 k.c., poprzez błędną kwalifikacje dołączonego dowodu, gdyż dowód na odbycie lotu przez powódkę został przedstawiony w postaci kopii umowy z biurem podróży, a co za tym idzie udowodniona została legitymacja czynna;

3.  art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) 261/2004 poprzez przyjęcie, iż do wykazania legitymacji czynnej niezbędne jest wykazanie potwierdzonej rezerwacji na lot oraz dowodu na fakt odbycia odprawy.

Wskazując na powyższe zarzuty powodowie wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kwot po 1 046,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 25 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu za obie instancje, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelacje pozwany wniósł o ich oddalenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje nie zasługiwały na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela i na podstawie art. 382 k.p.c. przyjmuje za własny ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny i jego ocenę prawną. W związku z tym nie jest celowe powielanie w niniejszych rozważaniach argumentacji teoretycznej i prawnej przeprowadzonej przez Sąd Rejonowy.

Odnosząc się zatem do zarzutów apelacji, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż nie miało miejsca naruszenie przez Sąd Rejonowy przepisu art. 328 k.p.c. Zgodnie z powszechnie przyjmowanym w orzecznictwie poglądem, zarzut naruszenia przepisu art. 328 § 2 k.p.c. może być usprawiedliwiony tylko w tych wyjątkowych okolicznościach, w których treść uzasadnienia orzeczenia sądu całkowicie uniemożliwia dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził do wydania orzeczenia lub w przypadku zastosowania prawa materialnego do niedostatecznie jasno ustalonego stanu faktycznego (vide: wyrok SN z dn. 2 marca 2011 r., sygn. akt II PK 202/10; wyrok SN z dn. 7 stycznia 2010 r., sygn. akt II UK 148/09; wyrok SA w Poznaniu z dn. 27 października 2010 r., sygn. akt I ACa 733/10). W rozpatrywanej sprawie uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera ustalenia faktyczne, ocenę dowodów i rozważania pozwalające odtworzyć tok rozumowania Sądu Rejonowego.

Należy podkreślić, że stosownie do treści art. 232 k.p.c., strony postępowania cywilnego są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na powodach spoczywał zatem ciężar dowodu nie tylko zasadności swojego roszczenia i jego wysokości, ale w pierwszej kolejności spełnienia przesłanek określonych w przepisach prawa do wystąpienia z przedmiotowym roszczeniem.

Stosownie bowiem do treści art. 3 ust. 2arozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 r., przepisy przedmiotowego rozporządzenia znajdują zastosowanie stosownie do pasażerów posiadających potwierdzoną rezerwację na dany lot oraz, z wyjątkiem przypadku odwołania, stawią się na odprawę pasażerów.

Wynika z tego, iż powodowie, aby udowodnić swoje roszczenie odszkodowawcze na podstawie ww. rozporządzenia oprócz przedstawienia potwierdzonej rezerwacji na dany lot muszą również wykazać, że stawili się na odprawę pasażerów zgodnie z wymogami i w czasie określonym uprzednio na piśmie (w tym poprzez środki elektroniczne) przez przewoźnika lotniczego, organizatora wycieczek lub autoryzowane biura podróży.

Dowody w postaci załączonej do pozwu kopii umowy z biurem podróży pozwalają jedynie na ustalenie, że powodowie posiadali rezerwację/bilet w rozumieniu art. 2f rozporządzenia (WE) 261/2004. Nie sposób jednak na ich podstawie ustalić czy rzeczywiście stawili się na odprawie w wyznaczonym dniu i o oznaczonej godzinie.

Nie ulega wątpliwości, że wystarczającym dowodem byłaby karta pokładowa, na co wskazywał Sąd Rejonowy, ale również dowodem takim mógłby być dowód w postaci zeznań świadków - osób, które również odbyły ten lot, czy dowód z przesłuchania samych powodów w charakterze stron. Takie dowody, mimo zakwestionowania zasadności roszczenia przez pozwanego przez niewykazanie faktu stawienia się odprawę i udowodnienia tego faktu przez stronę powodową, nie zostały zgłoszone. Nieobecność pełnomocnika powodów na rozprawie skutkowała brakiem podjęcia polemiki z twierdzeniami strony pozwanej.

Dlatego, w ocenie Sądu Okręgowego również pozostałe zarzuty apelacji w postaci naruszenia art. 3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. oraz art. 6 k.c. i art. 3 ust. 2 lit. a Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uznać należało za nieuzasadnione.

Z tych wszystkich względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

W przedmiocie kosztów postępowania orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty te obejmowały wyłączenie wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego, którego wysokość ustalono na podstawie § 2 pkt 2 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (po 360 zł x 50% zł).

SSO Ewa Kiper