Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Paweł Błasiak (del.)

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2025 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Funduszu (...)

przeciwko P. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

z dnia 29 września 2023 r., sygn. akt I C 233/23

oddala apelację.

Sygn. akt XXVII Ca 3633/23

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 grudnia 2022r. (...) (...) Fundusz (...) (obecnie (...) Fundusz (...) (...)) wniósł o zasądzenie od P. S. 4.659,51 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Strona powodowa wniosła nadto o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 29 września 2023 roku sygn. akt I C 233/23 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie oddalił powództwo.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł powód, zaskarżając rozstrzygniecie Sądu Rejonowego w całości. Orzeczeniu Sądu I instancji zarzucił naruszenie: art. 208 § 1 pkt 4 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. i art. 248 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. Wobec powyższych zarzutów apelujący wniósł o zmianę wyroku poprzez o zasądzenie od P. S. 4.659,51 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu za I i II instancję według norm przepisanych, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy i przyjmuje za własne.

Chybione są zarzuty naruszenia art. 208 § 1 pkt 4 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. i art. 248 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. Sąd Rejonowy nie miał bowiem obowiązku zobowiązywania powoda do złożenia wyjaśnień odnośnie rozliczenia spłat do umowy pożyczki i przedstawienia wszystkich aneksów do tej umowy i historii spłat. Z powyższych przepisów nie wynika taki obowiązek Sądu I Instancji. Zgodnie natomiast z art. 6 k.c., art. 3 k.p.c., art. 232 k.p.c. i art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c., to na powodzie ciążył obowiązek wskazania podstawy faktycznej powództwa i przedstawienia dowodów na ich poparcie. Tymczasem przed Sądem Rejonowym powód twierdził, że wywodzi swe roszczenie z umowy pożyczki pieniężnej nr (...) z 22 czerwca 2017r., przedłużonej aneksem z 3 grudnia 2019r. i te dokumenty złożył jako dowody w sprawie. Dopiero w apelacji powód podniósł, że powyższy aneks poprzedzały cztery inne i dołączył je do apelacji. Zatem Sąd I instancji zasadnie przyjął, że powód nie udowodnił swego roszczenia, skoro zobowiązanie pozwanego z umowy pożyczki z 22 czerwca 2017r., przedłużonej aneksem z 3 grudnia 2019r. było niższe niż jego wpłaty na rzecz powoda. Sąd Okręgowy pominął twierdzenia powoda co do zawarcia przez strony czterech innych aneksów i dowody z tych aneksów, gdyż sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, w którym zmiana powództwa jest niedopuszczalna (art. 505 ⁴ § 1 k.p.c.). Tymczasem powód w postępowaniu apelacyjnym próbował dokonać zmiany podstawy faktycznej powództwa.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną.