XXVII Ca 3460/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2016-11-03

Sygn. akt XXVII Ca 3460/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Waldemar Beczek

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. H.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W.

z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. akt II C 3885/15

oddala apelację.

SSO Maja Smoderek

Sygn. akt XXVII Ca 3460/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 października 2015 r. A. H. wniosła o zasądzenie od (...) S.A. w W. kwoty 600 Euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 5 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Nakazem zapłaty z dnia 29 października 2015 r. wydanym w postępowaniu upominawczym referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy w W. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w dniu 23 listopada 2015 r. pozwany zaskarżył nakaz w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w W. zasądził od (...) S.A na rzecz A. H. kwotę 600 Euro wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 5 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 717 zł tytułem kosztów procesu.

Od powyższego orzeczenia pozwany wniósł apelację zaskarżając je w całości oraz zarzucając naruszenie:

1. art. 118 k.c. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (dalej Rozporządzenie (WE) nr 261/2001) przedawniają się z upływem lat 10, tj. na ogólnych zasadach,

2. art. 778 k.c. w związku z art. 775 k.c. poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia, zgłoszonego przez pozwaną, wskutek przyjęcia, że przedmiotowe roszczenie przedawnia się z upływem lat 10, a nie z upływem 1 roku od dnia wykonania przewozu.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania za obydwie instancje wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Zarzuty apelacji sprowadzały się do błędnego zdaniem skarżącego nieuwzględnienia przez Sąd Rejonowy zarzutu przedawnienia roszczenia poprzez przyjęcie, iż w kategorii spraw do jakiej zalicza się przedmiotowe roszczenie zastosowanie znajdują przepisy ogólne o przedawnieniu.

Wskazać należy, że stosownie do art. 778 k.c. roszczenia z umowy przewozu osób przedawniają się z upływem roku od dnia wykonania przewozu, a gdy przewóz nie został wykonany - od dnia, kiedy miał być wykonany. Natomiast w myśl art. 775 k.c. przepisy tytułu XXV „umowa przewozu” stosuje się do przewozu w zakresie poszczególnych rodzajów transportu tylko o tyle, o ile przewóz ten nie jest uregulowany odrębnymi przepisami. Wykładania literalna wskazanego przepisu pozwala na stwierdzenie, że wyłącza on zastosowanie uregulowań przewidzianych w Kodeksie cywilnym dotyczących umowy przewozu (w tym art. 778 k.c.), w każdej sytuacji, gdy przewóz w zakresie poszczególnych rodzajów transportu jest uregulowany odrębnymi przepisami.

Nie ulega wątpliwości, że przewóz lotniczy został uregulowany ustawą z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze. Stosownie do jego art. 3 ust. 1, do stosunków prawnych z zakresu lotnictwa cywilnego stosuje się przepisy Prawa lotniczego, o ile wiążące Rzeczpospolitą Polską ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Zatem, zgodnie z art. 775 k.c. do tego rodzaju przewozu nie znajdują zastosowania przepisu z tytułu XXV Kodeksu cywilnego.

Z kolei, respektując pogląd wyrażony w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie C - 139/11, wykluczającym zastosowanie 2-letniego terminu przedawnienia przewidzianego jednolicie w art. 29 konwencji (...) i art. 35 konwencji montrealskiej do roszczeń wywodzonych art. 5 i 7 rozporządzenie (WE) nr 261/2004 z dnia 11 lutego 2004 r., co w ocenie Sądu Okręgowego dotyczy także odwołania do tych umów międzynarodowych z poziomu wewnętrznego porządku prawnego na podstawie powołanego art. 3 ust. 1 pr. lot. i ogólnie art. 91 Konstytucji RP, a jednocześnie mając na uwadze wykluczenie zastosowania terminu przedawnienia określonego w art. 778 k.c. zastosowanie do roszczeń objętych żądaniem pozwu znajdzie ogólny, 10-cio letni termin przedawnienia przewidziany w art. 118 k.c., który niewątpliwie nie został przekroczony.

Stwierdzając zatem prawidłowość rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego oraz bezzasadność apelacji, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

SSO Maja Smoderek

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Waldemar Beczek
Data wytworzenia informacji: