Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Piotr Wojtysiak

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2016 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W.

z dnia 8 lutego 2016 r., sygn. II C 2649/15

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz M. B. kwotę 600,00 (sześćset 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

SSO Piotr Wojtysiak

Sygn. akt XXVII Ca 3105/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 czerwca 2015 r. M. B. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. w W. kwoty 600 euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Nakazem zapłaty z dnia 15 lipca 2015 r. wydanym w postępowaniu upominawczym referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w W. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, wniesionym w dniu 12 sierpnia 2015 r. pozwany (...) S.A. w W. zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda M. B. kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 8 lutego 2016 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. w sprawie o sygn. II C 2649/15 zasądził od (...) (...) S.A. w W. na rzecz M. B. kwotę 600 euro wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 sierpnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 700 zł tytułem kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany zaskarżając ten wyrok w całości, zarzucając mu naruszenie:

1.  art. 118 k.c. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (dalej Rozporządzenie (WE) nr 261/2001) przedawniają się z upływem lat 10, tj. na ogólnych zasadach,

2.  art. 778 k.c. w związku z art. 775 k.c. poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia, zgłoszonego przez pozwanego, wskutek przyjęcia, że roszczenie o zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 przedawnia się z upływem 2 lat, a nie z upływem 1 roku od dnia wykonania przewozu.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za obie instancje według norm przepisanych.

Powód w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczej według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarzuty apelacji sprowadzały się do błędnego zdaniem skarżącego nieuwzględnienia przez Sąd Rejonowy zarzutu przedawnienia roszczenia poprzez przyjęcie, iż w kategorii spraw do jakiej zalicza się przedmiotowe roszczenie zastosowanie znajdują przepisy ogólne o przedawnieniu.

Wskazać należy, że stosownie do art. 778 k.c. roszczenia z umowy przewozu osób przedawniają się z upływem roku od dnia wykonania przewozu, a gdy przewóz nie został wykonany - od dnia, kiedy miał być wykonany. Natomiast w myśl art. 775 k.c. przepisy tytułu XXV „umowa przewozu” stosuje się do przewozu w zakresie poszczególnych rodzajów transportu tylko o tyle, o ile przewóz ten nie jest uregulowany odrębnymi przepisami. Wykładania literalna wskazanego przepisu pozwala na stwierdzenie, że wyłącza on zastosowanie uregulowań przewidzianych w Kodeksie cywilnym dotyczących umowy przewozu (w tym art. 778 k.c.), w każdej sytuacji, gdy przewóz w zakresie poszczególnych rodzajów transportu jest uregulowany odrębnymi przepisami.

Nie ulega wątpliwości, że przewóz lotniczy został uregulowany ustawą z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze. Stosownie do jego art. 3 ust. 1, do stosunków prawnych z zakresu lotnictwa cywilnego stosuje się przepisy Prawa lotniczego, o ile wiążące Rzeczpospolitą Polską ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Zatem, zgodnie z art. 775 k.c. do tego rodzaju przewozu nie znajdują zastosowania przepisu z tytułu XXV Kodeksu cywilnego.

Z kolei, respektując pogląd wyrażony w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie C - 139/11, wykluczającym zastosowanie 2 – letniego terminu przedawnienia przewidzianego jednolicie w art. 29 konwencji (...) i art. 35 konwencji montrealskiej do roszczeń wywodzonych art. 5 i 7 rozporządzenie (WE) nr 261/2004 z dnia 11 lutego 2004 r., co w ocenie Sądu Okręgowego dotyczy także odwołania do tych umów międzynarodowych z poziomu wewnętrznego porządku prawnego na podstawie powołanego art. 3 ust. 1 pr. lot. i ogólnie art. 91 Konstytucji RP, a jednocześnie mając na uwadze wykluczenie zastosowania terminu przedawnienia określonego w art. 778 k.c. zastosowanie do roszczeń objętych żądaniem pozwu znajdzie ogólny, 10 – letni termin przedawnienia przewidziany w art. 118 k.c., który niewątpliwie nie został przekroczony.

Stwierdzając zatem prawidłowość rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego oraz bezzasadność apelacji, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

W przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty te obejmowały jedynie wynagrodzenie pełnomocnika powoda, którego wysokość ustalono w oparciu o § 2 pkt 3 oraz § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800).

SSO Piotr Wojtysiak