Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XXV C 1094/13 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2014-11-07

Sygn. akt XXVC 1094/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 czerwca 2013r skierowanym przeciwko Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad w W. powodowa Firma (...) Budownictwo (...) spółka z o.o. w B. wnosiła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 314 127,30 zł z ustawowymi odsetkami od 20 maja 2013r do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powódka powoływała się na solidarną odpowiedzialność inwestora wraz ze spółką (...) S.A., która zleciła powódce wykonanie na rzecz inwestora określonych prac budowlanych i która to spółka nie zapłaciła powódce wynagrodzenia. Podnosiła, że pozwana zaakceptowała ją jako podwykonawcę robót budowlanych- wykonanie konstrukcji stalowych ustroju niosącego i jej zabezpieczenie.

W odpowiedzi na pozew pozwany powództwa nie uznawał i wnosił o jego oddalenie z zasądzeniem kosztów postępowania. Pozwana stała na stanowisku, że w niniejszym przypadku nie zachodzi reżim odpowiedzialności z art.647 1 .par 5 k.c., albowiem nie zostały spełnione przesłanki określone tym przepisem, a mianowicie: powodowa spółka nie była zgłoszona przez wykonawcę, z którym pozwaną łączyła umowa jako podwykonawca, nie została pozwanej przedstawiona umowa zawarta pomiędzy powódką a podwykonawcą, nie został zgłoszony zakres robót, które powódka miała wykonywać, nie zostało podane wynagrodzenie dla powódki. Pozwany nie wyrażał zatem zgody na zatrudnienie powódki na tej inwestycji ani pisemnie, ani w sposób dorozumiały, co samo w sobie wyłącza jego odpowiedzialność wobec powódki. Powodowa spółka nie występuje jako wykonawca jakichkolwiek robót budowlanych w dzienniku budowy. Pozwany podnosił, że powódka została jedynie zatwierdzona jako producent konstrukcji stalowej, że zatwierdzenie to nie dotyczyło robót budowlanych, z którymi wiąże się solidarna odpowiedzialność inwestora.

W odpowiedzi na pozew pozwana wskazywała również na brak odpowiedzialności również z innych tytułów, w tym z art. 405 k.c.(bezpodstawnego wzbogacenia) z powodu nie spełnienia się również przesłanek z tego przepisu. Pozwany nie jest bezpodstawnie wzbogacony, albowiem dokonał płatności za wykonane roboty podmiotowi, z którym zawarł umowę. Pozwana kwestionowała w odpowiedzi na pozew również początkowy termin biegu odsetek jako nieuzasadniony( k 180 i n).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 czerwca 2010r pomiędzy Skarbem Państwa – Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad reprezentowanym przez Oddział w Ł. a Konsorcjum wykonawców : (...) sp. z o.o. (Lider Konsorcjum), (...), S. sp. o.o. oraz Przedsiębiorstwo Usług (...) sp. z o.o. – zwanych dalej wykonawcą, w wyniku rozstrzygnięcia postępowania przetargowego została zawarta umowa nr (...) na wykonanie robót budowlanych polegających na „Budowie obwodnicy miasta P. w rezerwowym korytarzu drogi krajowej nr (...) bis(łącznik) i S14 na odcinku K.-D.”( umowa k 189-191). Oprócz w/w umowy, elementy kontraktu wiążącego strony stanowiły: szczególne warunki kontraktu, „ Warunki kontraktu na budowę dla robót budowlanych i inżynieryjnych projektowanych przez zamawiającego „ tłumaczenie wydania (...) 1999, Instrukcja dla wykonawców- Tom I Specyfikacji Istotnych warunków zamówienia , specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych, dokumentacja projektowa, oferta wykonawcy z dnia 18 kwietnia 2010r wraz z załącznikami i umowa konsorcjum.

W celu realizacji Kontraktu wykonawca zaangażował w jego wykonanie umową z dnia 16 września 2010r podwykonawcę- Zakład (...) sp. jawna w P.. Zawarcie umowy było poprzedzone wnioskiem z dnia 9 września 2010r złożonym zamawiającemu o zatwierdzenie tegoż podwykonawcy(k 194 umowa, k 192 wniosek ). W paragrafie 5 powyższej umowy strony zastrzegły że zlecenie prac z niniejszej umowy kolejnym podwykonawcom, łącznie z ewentualnym przekazaniem placu budowy, jest dopuszczalne jedynie po uzyskaniu wcześniejszej pisemnej zgody GW pod rygorem nieważności oraz, jeżeli jest to konieczne- od zamawiającego(k 203).

W dniu 17 czerwca 2011r pomiędzy spółka Akcyjną (...) a Firmą (...) spółka z o.o. w B. zawarło umowę, której przedmiotem było wykonanie przez powódkę robót budowlano montażowych związanych z wytworzeniem konstrukcji stalowej w ramach zadania ”budowa obwodnicy miasta P. w rezerwowanym korytarzu drogi krajowej nr (...) bis na odcinku K.-D.”- obiekt WD 7 w ciągu (...) oraz obiekt WD8 w km 69+003,24 i zadania „budowa drogi ekspresowej (...), odcinek M. P.- S.”- obiekt (...). Powódka miała wytworzyć elementy stalowe konstrukcji loco wytwórnia i wykonać częściowe zabezpieczenie antykorozyjne(bez warstwy nawierzchniowej) na wytwórni oraz pełnić nadzór wykonawczy nad montażem i wykonywać połączenie spawane na budowie(k 27-31). Załącznikiem do umowy był szczegółowe specyfikacje techniczne(k 32- 47). Zawarcie umowy poprzedzało złożenie przez powodową spółkę w dniu 6 lutego 2011r do inżyniera kontraktu Konsorcjum Usług (...) sp.jawna (...) sp. z .o.o. Wniosku o zatwierdzenie Wytwórni/inne(k 64). W dniu 10 listopada 2011r powódka wystąpiła z „Wnioskiem o zatwierdzenie materiałów”- k 126. Wniosek ten Inżynier rezydent zatwierdził negatywnie. W przedmiocie zatwierdzenia materiałów prowadzona była dalsza korespondencja z inżynierem nadzoru, z tym, że odbywało się to za pośrednictwem Firmy (...), która do pisma powoda dołączała swoje pismo przewodnie ( zeznania świadka M. M. oraz korespondencja k129,133,134,135, 143,144). Ostatecznie znaleziono rozwiązanie satysfakcjonujące strony i materiały również znalazły akceptację. Św. J. J.( inżynier materiałowy na kontrakcie z delegacją inżyniera kontraktu do zatwierdzenia powoda )zatwierdził zdolność powoda do wykonania konstrukcji stalowej i zatwierdzenie to dotyczyło również prac, które miały być wykonane na terenie budowy( k 589).

Po wykonaniu prac powódka zgłosiła gotowość do wywozu elementów(k 132).Wytworzone elementy stalowe zostały załadowane przez pracowników powoda na transport dostarczony przez (...), przewiezione na teren budowy, rozładowane przez pracowników (...) i scalone przez pracowników Firmy (...)( dowód: oświadczenie dostawcy nr (...) z dnia 26.10.2011 k 108-117, Dziennik spawania i Protokół kontroli jakości przygotowania powierzchni i nanoszenia powłok z którego wynikało, że to powódka dokonała tych czynności na budowie k 83-86i k 99-107) . Dokumenty te zostały przedstawione spółce (...)(k 118). Konstruktor zgłosił swoje uwagi(k 120). W dniu 6 kwietnia 2012r przy udziale kierownika budowy, inspektora nadzoru, inżyniera rezydenta doszło do obmiaru robót, którzy zaakceptowali ilości wykonanych robót i wartość 802 050zł( karta obmiaru robót k 121).

W dniu 1 czerwca 2012r ostatecznie doszło do odbioru robót. Spółka Akcyjna (...) zaświadczyła, że powódka wytworzyła, zabezpieczyła antykorozyjnie i scaliła konstrukcje stalową wiaduktów WD-7 i WD-8 solidnie, terminowo i zgodnie z wymaganiami oraz obowiązującymi normami i przepisami(zaświadczenie z dnia 17.09.2012r k 65-66).

Pismem z dnia 24 września 2012r występujący w imieniu (...) prezes zarządu oświadczył (...), że w związku z realizowaną umową z dnia 19.09.2010r w księgowości firmy nie występują żadne nierozliczone należności(k 292).

Za wykonane roboty powódka jednak nie otrzymała wynagrodzenia, a w dniu 19 października 2012r został ogłoszona przez Sąd Rejonowy w Bielsko Białej upadłość spółki (...). W związku z tym pismem z dnia 12 października 2012r powódka wystąpiła do lidera Konsorcjum (...) o zapłatę wynagrodzenia za wykonane roboty, ale ten odpowiedział, że nie ma wiedzy o wykonywanych przez powódkę robotach. Wezwania pozasądowe kierowane do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad również skończyły się niepowodzeniem.

Powodowa spółka zgłosiła swoją wierzytelność zgłoszonej tj. w kwocie do masy upadłościowej. Syndyk uznał wierzytelność w kwocie 1 081010,19zł w zakresie należności głównej i kwotę 93 327,66zł odsetek, z tym, że żadna kwota nie została jeszcze wypłacona powódce.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie i ma swoje materialno prawne uzasadnienie w treści art. 647 1 § 5 k.c. Zgodnie z tym przepisem zawierający umowę z podwykonawcą oraz inwestor i wykonawca ponoszą solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę.

Dla ewentualnego objęcia roszczenia podwykonawcy reżimem wynikającym z powyższego przepisu konieczne jest zgodnie z art. 647 1 § 1 i 2k.c. kumulatywne spełnienie się następujących przesłanek: w umowie o roboty budowlane zawartej pomiędzy inwestorem a wykonawcą konieczne jest wskazanie zakresu robót , które wykonawca wykona osobiście, w stosunku do tych, które zamierza powierzyć podwykonawcom; umowa pomiędzy wykonawcą a podwykonawcą( która musi być sporządzona na piśmie) bądź jej projekt musi być przedstawiona wraz z częścią dokumentacji dotyczącą wykonania robót określonych w umowie lub projekcie inwestorowi do akceptacji, przy czym, jeżeli inwestor w terminie 14 dni nie zgłosi na piśmie zastrzeżeń, uważa się, że wyraził akceptację.

Ciężar wykazania, że inwestor został poinformowany o powyższym i zaakceptował wykonanie konkretnych prac za konkretne wynagrodzenie przez podwykonawcę spoczywa na podwykonawcy.

Analizując spełnienie się przesłanek przypisania inwestorowi odpowiedzialności wobec podwykonawcy Sąd orzekający miał na uwadze wykrystalizowane już orzecznictwo, że inwestor może wyrazić zgodę na zawarcie przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą także w sposób dorozumiany, na przykład poprzez tolerowanie obecności podwykonawcy na placu budowy, dokonywanie wpisów w jego dzienniku budowy, odbieranie wykonanych przez niego robót oraz dokonywanie przez niego innych czynności. W tej sytuacji nie jest konieczne przedstawienie inwestorowi ani umowy z podwykonawcą, czy też jej projektu, ani odpowiedniej części dokumentacji. Inwestor nie musi znać treści całej umowy (jej projektu), wystarczająca jest bowiem znajomość tych elementów, które konkretyzują daną umowę i decydują o zakresie solidarnej odpowiedzialności inwestora z wykonawcą za wynagrodzenie podwykonawcy. Elementami tymi są przede wszystkim zakres prac powierzonych zindywidualizowanemu podmiotowo podwykonawcy oraz jego wynagrodzenie, w szczególności sposób jego ustalenia, czy też dochodzenia( patrz Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie sygn. akt I ACa 765/13 oraz podobnie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia z dnia 24 stycznia 2014 r. w sprawie sygn. akt V CSK 124/13, Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 17 stycznia 2014 r. w sprawie sygn. akt V ACa 627/13 oraz Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 9 stycznia 2014 r. w sprawie sygn. akt I ACa 833/13 i inne).

W niniejszym przypadku w ocenie Sądu powód w niniejszym postępowaniu skutecznie wykazał, że warunki te zostały spełnione.

Wprawdzie faktem jest, że ani podwykonawca ani powodowa spółka nie przedstawiła inwestorowi ani osobiście ani za pośrednictwem Konsorcjum( generalnego wykonawcy) ani projektu umowy, ani samej umowy zawartej przez powódkę z podwykonawcą t.j. spółką (...), ale nie budzi żadnych wątpliwości, że powódka została przedstawiona inwestorowi do zatwierdzenia jako podwykonawca robót- konstrukcji stalowo mostowych i otrzymała akceptację jako wytwórca( patrz : „Wniosek o zatwierdzenie Wytwórni/inne” z dnia 6 lutego 2011r zeznania św. J. J. k 589, który zeznał m.in.:” ... Powód był zatwierdzony. W charakter zatwierdzenia nie wnikałem..” ). Również św. A. K. ( inspektor nadzoru z ramienia inwestora w okresie od 210r do końca października 2011r zeznał, że … miałem wrażenie, że powód był podwykonawcą, że prac powoda nie można było wykonać tylko w wytwórni.

Dokonując interpretacji tego ”Wniosku o zatwierdzenie” Sąd miał na uwadze treść art. 60 i art. 65 k.c.

Zgodnie z treścią art. 60 k.c. zgoda może być wyrażona przez każde zachowanie, które ujawnią ją w sposób dostateczny. W uchwale 7 sędziów SN z dnia 29 kwietnia 2008r w sprawie sygn. akt IIICZP 6/08 SN wskazał, że do zgody wymaganej z art. 647 1 § 1 i 2k.c. nie stosuje się art. 63 §2k.c. Zgodna ta może być wyrażona przez każde zachowanie, które ujawnia ją w sposób dostateczny. Aby jednak przyjąć, że milczenie inwestora(wykonawcy) oznacza zgodę, treść przedłożonej umowy (projektu)powinna obejmować wszystkie postanowienia istotne przy określaniu zakresu solidarnej odpowiedzialności. Milczące wyrażenie zgody inwestora odnosi się bowiem jedynie do zobowiązań wynikających z przedłożonej dokumentacji( patrz również uchwała SN z dnia 28 czerwca 2006r w sprawie sygn. akt IIICZP 36/06).

Zgodnie z art. 65 k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje i że w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Szczegółowa analiza „Wniosku o zatwierdzenie” w ocenie Sądu pozwala przyjąć, że zakres obowiązków Firmy (...) sprowadzał się do wytworzenia konstrukcji stalowej ustroju niosącego i jej zabezpieczenie(k 64). Z uwagi na gabaryty konstrukcji poza sporem pozostaje, że roboty objęte umową z wykonawcą w całości nie mogły być wykonane w zakładzie. Na terenie zakładu mogły być wykonane elementy stalowe, które następnie musiały zostać przewiezione na teren inwestycji, zespawane na miejscu( część przed posadowieniem, część na wysokości), posadowione w przygotowane konstrukcje betonowe i zabezpieczone antykorozyjnie już po zespawaniu i posadowieniu. Dopiero tak wykonane roboty stanowiły wykonanie umowy. Powódka właśnie w taki sposób umowę zrealizowała. Ł. wykonane przez powódkę były wielkogabarytową częścią nośną mostu, stanowiły jego istotną część, bez których inwestycja nie powstałaby. Odbiór obiektu mostowego bez posadowienia łuku nie był możliwy(św. J. K. k 570). Cała inwestycja składała się z min. 16 obiektów, a dwa z nich ( WD7 i WD8) to konstrukcje stalowe. Powód wykonywał podstawowy element ustroju nośnego(św. A. K. k 590).

Elementy wytworzone przez powódkę w zakładzie były ładowane przez pracowników powódki na samochody dostarczone przez (...) i przewożone na teren budowy, gdzie były rozładowywane przez (...) i montowane przez (...) pod nadzorem powódki. To jedynie powodowa spółka na terenie tej inwestycji posiadała uprawnienia do spawania i zabezpieczania antykorozyjnie konstrukcji stalowych. Żaden ze świadków stawających w sprawie( również z tych zgłoszonych przez pozwanego) nie kwestionował tego faktu i nie kwestionował uprawnień powódki do wykonywania tych robót, nie kwestionował jakości wykonanych przez nią robót.

Nawet św. M. M.( prezes zarządu spółki akcyjnej (...), która to spółka nie uiściła należności powódce ) przyznał, że powodowa spółka wykonała konstrukcję stalową w całości i wszystkie prace zostały odebrane w całości, że (...) nie miał uprawnień do montaży stali, że inżynier kontraktu wiedział, że powód na budowie jest jako podwykonawca, że nawet dokumenty kierowane do inwestora były opatrzone papierem firmowym powoda(k 514). Nawet inne podmioty wykonujące różne inne prace na inwestycji miały swoje spostrzeżenia o pracy powoda na inwestycji( patrz św. P. D. k 515).

Rozstrzygając w sprawie niniejszej Sąd miał na uwadze rozważania SN do wyroku z dnia 12 października 2011 r. (II CSK 63/11). W uzasadnieniu do tego orzeczenia Sąd Najwyższy stwierdził, że określenie umowy jako umowy o roboty budowlane zwykle nie stanowi problemu, jeżeli jej przedmiot dokładnie odpowiada definicji obiektu budowlanego zawartej w art. 3 pkt 1-5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), a roboty polegają na pracach określonych w art. 3 pkt 6-8 tej ustawy. Możliwe jest jednak, co często w praktyce występuje, że przedmiotem umowy nie jest wykonanie całego obiektu budowlanego, lecz jego części, albo prac, których rezultatem nie jest wykonanie całego obiektu ani nawet jego dającej się wyodrębnić części, a które jednak składają się na wykonanie obiektu, stanowiąc część składową finalnego rezultatu. W wyroku z dnia 19 marca 2004 r., IV CSK 172/03 (OSNC 2005, Nr 3, poz. 56) Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że zwłaszcza w wypadku dużych inwestycji, w jej realizacji bierze udział wielu wykonawców i podwykonawców, wykonujących określone fragmenty czy wyodrębnione części obiektu. Nie ma zatem przeszkód, aby przedmiotem umowy o roboty budowlane było wykonanie nie całego obiektu, lecz jego części. Powstaje pytanie, czy obiekt, bądź część obiektu należy rozumieć tak, jak określa to art. 3 pr. bud. Podkreślić wypada, że w art. 647 k.c. używa się określenia "obiekt", podczas gdy w ustawie Prawo budowlane chodzi o "obiekt budowlany". Zestawienie tych pojęć wskazuje, że nie są one tożsame i że pojęcie kodeksowe ma szersze znaczenie, określane często w doktrynie jako każdy zmaterializowany rezultat będący efektem robót budowlanych. Tak też pojęcie to rozumiane jest w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Wskazać wypada wyrok z dnia 17 lipca 2008 r., II CSK 112/08 (niepubl.), w którym za roboty budowlane uznano remont polegający na ułożeniu posadzek epoksydowych w części budynku. Z tych samych względów za roboty budowlane należy uznać wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji metalowej i betonowej mostu. Oczywiste jest, że z punktu widzenia prawa budowlanego obiektem budowlanym jest most, a nie są nim powłoki antykorozyjne. Wykonanie takich powłok stanowi jednak część składową wykonania całego obiektu budowlanego, co więcej, jest to część niezbędna. Z uwagi na wielkość przedsięwzięcia, jakim jest obiekt mostowy, nie może być wątpliwości odnośnie do tego, że wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego całej konstrukcji metalowej i betonowej mostu również stanowi przedsięwzięcie większych rozmiarów, a rezultat takich robót stanowi zmaterializowany efekt w postaci powłok antykorozyjnych, a więc także obiekt, będący fragmentem większej całości.

Uwzględniając powyższe w ocenie Sądu orzekającego w sprawie niniejszej należy przyjąć, że umowa zawarta pomiędzy (...) a powódką była umową o roboty budowlane. Przyjętego przez Sąd charakteru umowy nie odbierają niektóre określenia zawarte w załączniku do umowy z dnia 17 czerwca 2011r, które określają powódkę jako wytwórcę(k 35).

Pozwana otrzymała „wniosek..”, w którym wskazana była powódka jako wykonawca konstrukcji oraz Dziennik spawania i Protokół kontroli jakości przygotowania powierzchni i nanoszenia powłok z którego wynikało, że to powódka dokonała tych czynności na budowie, Firma (...) nie posiadała takich kwalifikacji(k 83-86i k 99-107, św. M. J. k 514).

Pracujący wówczas u powódki świadek P. P. jako dyrektor ds. kontraktów monitorował cały przebieg realizacji umowy zawartej przez powodową spółkę ze spółką (...) zarówno na terenie zakładu jak i na placu bodowy. W tym samym czasie nadzór i kontrole prowadzone były przez firmy i pracowników Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad( tak na terenie zakładu jak i na budowie). Roboty wykonywane przez powódkę były odbierane przez inwestora za pośrednictwem jego firm i pracowników. Odbiory robót montażowych i spawalniczych nie były wprawdzie rejestrowane w dzienniku budowy, ale był rejestrowane w dzienniku montażu, scalania i innych protokołach. Podpisywał te odbiory ze strony zamawiającego inspektor nadzoru pan ..R.. Dzienniki te i protokoły stanowiły podstawę do odbioru całej inwestycji ( zeznania św. P. k 510 i św. M. R. k…).

Również św. M. N., która z ramienia powoda koordynowała realizację umowy zawartej przez powódkę z firmą (...) potwierdziła współpracę z inwestorem( wymiana korespondencji z inżynierem rezydentem i innymi osobami z ramienia inwestora k 511-512), a św. P. W., który nadzorował prace spawalnicze na budowie potwierdził, że w pierwszej kolejności to on z ramienia powódki dokonywał oględzin spoin i badań ultradźwiękowych kontroli prac spawalniczych a następnie prace te zostały odebrane przez osobę reprezentującą inwestora i to inwestorowi złożono oryginał dziennika spawalniczego, z którego wynikało, kto wykonywał prace spawalnicze już na terenie inwestycji. Była to powódka(k 512). Również św. P. M. z ramienia powoda dokonywał kontroli jakości wykonywania spoin montażowych na inwestycji i potwierdził, że nikt ze strony podwykonawcy tymi zagadnieniami nie zajmował się, że inwestor nie miał żadnych wątpliwości co do podmiotu wykonującego tę część inwestycji. Na terenie budowy znajdowały się kontenery powodowej spółki z logo firmy, wszyscy pracownicy powódki nosili odzież ochronną z logo firmy, w dziennikach spawalniczych widniała powodowa firma(k 513).

Wniosków tych nie mogły zmienić zeznania zaprezentowanych przez pozwanego świadków: E. C. , która w tamtym czasie pracowała w (...), który zarządzał kontraktem i pełniła funkcję inspektora nadzoru( k. 516), P. P., pełniącego funkcję dyrektora kontraktu ze strony powoda, K. K.( inżyniera rezydenta k 517) ani M. T.( reprezentującego inwestora k 518), św. J. K. prowadzącego kontrakt jako dyrektor kontraktu ze strony generalnego wykonawcy(k 569).

Świadkowie ci wszyscy zeznali, że wiedzieli o zatwierdzeniu powodowej spółki jako wykonawcy konstrukcji stalowej mostu, że nie widzieli żadnego innego zgłoszenia powódki jako podwykonawcy, że widzieli dokumentację dotyczą powodowej spółki, ale nie było to zgłoszenie powódki jako podwykonawcy. Stali na stanowisku, że zgłoszenie wykonawcy konstrukcji stalowych nie jest zgłoszeniem podwykonawcy prac budowlanych, że wykonanie konstrukcji stalowych nie należy do robót budowlanych, że obiektem budowlanym jest cała konstrukcja.

Tymczasem powodowa spółka nigdy nie twierdziła, że inwestorowi przedstawiono jeszcze jakieś inne zgłoszenie do zatwierdzenia. Zatwierdzenie jej jako podwykonawcy wywodziła z zatwierdzenia ”Wniosku”, o którym była mowa wyżej. Nigdy nikt nie miał wątpliwości, że część robót będzie wykonywana na miejscu, czyli na placu budowy.

W ocenie Sądu wniosków tych i ostatecznej konkluzji Sądu nie zmieniają dokumenty przedstawione przez pozwanego do sprawy, w których członek Konsorcjum Generalnego wykonawcy( (...) sp. z o.o.) wyjaśnia (...) wyjaśnia, że podwykonawca (...) nie informował go o umowie z Firmą (...) i nie występował o zatwierdzenie tej firmy jako podwykonawcy, do czego był zobowiązany umową zawartą z Generalnym Wykonawcą(k 297). (...) sp. z o.o. w powyższym piśmie nie odwołuje się do innych dokumentów ani aktów, a jedynie dokonuje własnej interpretacji „Wniosku o zatwierdzenie”.

Reasumując: w ocenie Sądu w okolicznościach wyżej opisanych prace wykonane przez spółkę z o.o. działającą pod nazwą Firma (...) Budownictwo Komunikacyjne i (...) z siedzibą w B. to nie w całości należy zakwalifikować jako prace budowlane, a zatwierdzenie powódki po zgłoszonym ”Wniosku..” były zatwierdzeniem spółki jako podwykonawcy, które to zatwierdzenie determinuje odpowiedzialność Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na podstawie art. 647 1 § 5k.c. w związku z subklauzulą 4.4 z Rozdziału 3 Szczególnych warunków Kontraktu zawartego w trybie ogólnych warunków (...)(k 271).

Mając na uwadze reguły z art. 98 kpc kosztami postępowania Sąd w całości obciążył pozwanego, pozostawiając referendarzowi sądowemu szczegółowe wyliczenie tych kosztów.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak na wstępie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożenna Tomaszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: