Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 kwietnia 2011 r. powodowie A. S. (1) i M. S. wnieśli o zasądzenie od pozwanego Bank (...) S.A. w W. solidarnie na rzecz powodów kwoty 179.512,88 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. Wnieśli nadto o zasądzenie od pozwanego solidarnie na rzecz powodów zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego w kwocie 3.600 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych ( k. 2-14 pozew ).

W odpowiedzi na pozew pozwany Bank (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż powodowie nie wskazali żadnego dowodu, z którego jednoznacznie wynikałoby, że (...) Bank (...) S.A. udzieliłby im kredytu we wnioskowanej przez nich wysokości gdyby w BIK nie figurowały błędne dane dotyczące powoda. Bank przyznał im kredyt w wysokości opartej na analizie ich zdolności kredytowej. W związku z powyższym powodowie nie mogą skutecznie wywodzić i podkreślać, iż na pewno uzyskaliby kredyt, gdyż nigdy takiego zapewnienia nie otrzymali. Zdaniem pozwanego, nie może on ponosić odpowiedzialności za to, iż powodowie nie mając środków na zakup przedmiotowej nieruchomości, nie sprawdzając przy tym swojej zdolności kredytowej w banku, zdecydowali się zawrzeć umowę przedwstępną, w której zobowiązali się pokryć pozostałą kwotę kupna nieruchomości, kredytem w wysokości 330.000 zł. Podkreślono iż błędne dane dotyczące powoda zostały z BIK usunięte niezwłocznie ale nawet w takiej sytuacji powodowie nie otrzymali od żadnego banku kredytu uzupełniającego do oczekiwanej kwoty z powodu niekorzystnej oceny ich zdolności kredytowej ( k.100-105 odpowiedź na pozew ).

W kolejnych pismach i na rozprawie strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pomimo powyższych okoliczności A. S. (1) i M. S. zamieszkali w tej nieruchomości w G. od dnia 02 lipca 2010 r. Z chwilą przeprowadzki do przedmiotowej nieruchomości powodowie przejęli obowiązek spłaty obciążających właścicieli nieruchomości rat kredytu. A. S. (1) i M. S. spłacali raty kredytu, ponosili koszty opłat za gaz i światło. Ponosili też nakłady na nieruchomość ( zeznania A. S. (2) – k. 364 – 365, zeznania D. S. – k. 384 – 385, zeznania powódki – p. e. 00:21:58 – 00:22:29).

W dniu 19 października 2010 r. A. S. (1) i M. S. zapłacili D. S. i A. S. (2) dodatkową kwotę zadatku w wysokości 20.000 zł ( pokwitowanie odbioru zadatku z dnia 19 października 2010 r. – k. 25).

Zakup nieruchomości powodowie zamierzali sfinansować z kredytu hipotecznego. W tym celu zwrócili się do (...) Bank (...) S.A. o udzielenie kredytu hipotecznego na kwotę 335.000 zł. Odpowiedni wniosek kredytowy powodowie złożyli w dniu 22 października 2010 r. ( potwierdzenie przyjęcia wniosku kredytowego – k. 31, zeznania powódki – p. e. 00:06:54 – 00:07:48).

Na początku listopada 2010 r. powodowie dowiedzieli się, że (...) Bank (...) S.A. nie udzieli im kredytu. Przyczyną odmowy przyznania kredytu była negatywna ocena zdolności kredytowej kredytobiorców. (...) Bank (...) S.A. poinformował powodów, iż powód M. S. figurował w Biurze (...) jako współkredytobiorca kredytu hipotecznego zaciągniętego w Banku (...) S.A. ( zeznania M. K. – k. 236, zeznania M. W. – k. 237 – k. 238, wydruk z Biura (...) z dnia 2 listopada 2010 r. – k. 33 – 37, zeznania powódki – p. e. 00:09:43 – 00:10:32, zeznania powoda – p. e. 00:30:56 – 00:31:40).

Informacja, o tym, że M. S. figurował Biurze (...) jako współkredytobiorca kredytu zaciągniętego w Banku (...) S.A. była spowodowana pomyłką pracownika Banku (...) S.A. M. S. w dniu 2 listopada 2010 r. wystosował pismo do Banku (...) S.A. z prośbą o natychmiastową korektę i aktualizację danych w Biurze (...) ( pismo M. S. z dnia 2 listopada 2010 r. – k. 38).

W odpowiedzi na pismo powoda Bank (...) S.A. pismem z dnia 4 listopada 2010 r. poinformował powoda, iż w wyniku niedopatrzenia pracownika banku zostały przekazane do BIK nieprawidłowe dane dotyczące powiązania powoda jako współkredytobiorcy kredytu hipotecznego. Jednocześnie bank poinformował powoda, że błędne dane zostały usunięte z BIK dnia poprzedniego tj. 3 listopada 2010 r. Jednocześnie w treści tego pisma Bank (...) S.A. zaświadczył, że powód nie posiada na tą chwilę żadnych zobowiązań kredytowych wobec tego banku. ( pismo pozwanego z dnia 4 listopada 2010 r. – k. 39, zeznania powoda – p. e. 00:33:42 – 00:34:53).

Informacje figurujące w BIK zostały usunięte zgodnie z kolejnością zgłoszonych wniosków. W między czasie powód składał reklamację, w następstwie której pozwany ponownie wystąpił w dniu 24 listopada 2010 r. o korektę błędnie wprowadzonych danych. Przedmiotowe dane figurowały w BIK do dnia 24 listopada 2010 r., (reklamacja powoda – k. 40, pismo pozwanego z dnia 25 listopada 2010 r. – k. 41, zeznania powódki – p. e. 00:20:31 – 00:21:45, potwierdzenie wykonania korekty - 108).

Ponadto aneksem do umowy przedwstępnej z dnia 8 listopada 2010 r. termin zawarcia umowy przyrzeczonej został przez powodów i sprzedających przesunięty na 19 listopada 2010 r. a następnie w wyniku kolejnego aneksu na 23 listopada 2010 r. Powodowie, na skutek sugestii i porady pracownika banku, wystąpili ostatecznie do (...) Bank (...) S.A. o udzielenie im kredytu w niższej kwocie – 300.000 zł. W dniu 17 listopada 2010 r. otrzymali z banku informację, iż został im udzielony kredyt w kwocie 300.000 zł. Poprzedni wniosek z dnia 22 października 2010 r. na kwotę 335.000 zł nie zostałyby rozpatrzony pozytywnie przez (...) Bank (...) S.A. z uwagi na zbyt niski „scoring kredytowy” powodów, gdyż nie mili oni historii kredytowej i dla uzyskania kredytu w wysokości 335.000 zł zobowiązaliby byli włożyć większy wkład własny.

W dniu 19 listopada 2010 r. pomiędzy powodami a (...) Bank (...) zawarta została umowa kredytowa ( zeznania powódki – p. e. 00:10:32 – 00:15:47, umowa o mieszkaniowy kredyt hipoteczny z dnia 19 listopada 2010 r. – aneks – k.38, k. 46 – 53, zeznania M. K. – k. 236 -237,zeznania M. W. - 237 ).

M. S. wystąpił następnie o udzielenie dodatkowego uzupełniającego kredytu do kilku banków. Otrzymał kredyt w wysokości 15.000 zł. Do zawarcia umowy przyrzeczonej w dniu 23 listopada 2010 r. ostatecznie nie doszło (zeznania powoda – p. e. 00:15:47 – 00:18:10).

D. S. i A. S. (2) na podstawie oświadczenia z dnia 17 stycznia 2011 r. odstąpili od umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości oraz zawarli z powodami ugodę, na podstawie której D. S. i A. S. (2) zatrzymali otrzymaną kwotę zadatku w wysokości 85.000 zł oraz otrzymali odszkodowanie w wysokości 10.000 zł, które zostało potrącone z zaliczką należną A. S. (1) i M. S. od D. S. i A. S. (2). Ponadto powodowie zrzekli się roszczeń o zwrot nakładów poniesionych na nieruchomości. Powodowie w związku z zawarciem umowy sprzedaży i ugody ponieśli koszty notarialne w kwocie 2.767,80 zł.

W dniu 10 kwietnia 2011 r. powodowie wyprowadzili się z należącego do D. S. i A. S. (2) domu w G. ( zeznania powódki – p. e. 00:28:58 – 00:29:13).

Pismem z dnia 21 marca 2011 r. pełnomocnik powodów wezwał pozwanego Bank (...) S.A. do zapłaty kwoty 179.562,88 zł tytułem odszkodowania za przekazanie nieprawidłowych danych do Biura (...), dotyczących powiązania M. S. jako współkredytobiorcy kredytu hipotecznego w Banku (...) S.A. ( pismo z dnia 21 marca 2011 r. z potwierdzeniem nadania – k. 90 – 93).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony oraz zeznania świadków i zeznania powodów, które Sąd uznał za wiarygodne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne i podlegało oddaleniu.

Powodowie swoje żądanie opierali na fakcie, iż w wyniku niedopatrzenia pracownika Banku (...) S.A. do Biura (...) zostały przekazane nieprawdziwe informacje, z których wynikało, że M. S. jest współkredytobiorcą kredytu hipotecznego w Banku (...) S.A. Stanęli na stanowisku, że w wyniku przekazania nieprawdziwych informacji do Biura (...), (...) Bank (...) S.A. błędnie ocenił zdolność kredytową kredytobiorców i powodom nie udzielono kredytu hipotecznego we wnioskowanej wysokości 335.000 zł. Powodowie z tego powodu nie zawarli umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości i zmuszeni byli do zapłaty na rzecz zbywców nieruchomości D. S. i A. S. (2) odszkodowania oraz wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości, a wyżej wymienieni zachowali ponadto wpłacony zadatek w wysokości 85.000 zł. Wskazali, że z powodu błędnej informacji zamieszczonej w BIKu ponieśli szkodę w łącznej wysokości 179.512,88 zł.

Materialnoprawną podstawą roszczenia powodów jest przepis art. 415 k.c., zgodnie z którym kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Do przesłanek odpowiedzialności deliktowej należą: zdarzenie, z którym system prawny wiąże odpowiedzialność na określonej zasadzie, oraz szkoda i związek przyczynowy między owym zdarzeniem a szkodą. Przy ustalaniu odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych znajdują zastosowanie przepisy ogólne dotyczące związku przyczynowego, szkody i sposobów jej naprawienia (art. 361-363 k.c.) Ciężar wykazania tych przesłanek spoczywa na powodach, zgodnie z ogólnymi regułami rozkładu ciężaru dowodzenia wynikającym z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.

Zasadniczo bezsporne w niniejszej sprawie było zaistnienie zdarzenia w postaci błędnego wpisu w Biurze (...) informującego, że powód był współkredytobiorcą kredytu hipotecznego zaciągniętego w Banku (...) S.A.

W ocenie Sądu strona powodowa nie udowodniła jednakże, aby przekazanie przez pozwanego błędnych informacji do BIK pozostawało w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z powstałą szkodą czyli nie uzyskaniem kredytu we wnioskowanej wysokości. W szczególności nie wykazano, że taki związek zachodzi pomiędzy przedmiotowym zdarzeniem a wskazanym przez powodów uszczerbkiem majątkowym w kwocie 179.512,88 zł.

Zgodnie z treścią art. 361 § 1 zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Następstwo uznawane jest za normalne, jeżeli w danym układzie stosunków i warunków oraz w zwyczajnym biegu rzeczy, bez zaistnienia szczególnych okoliczności szkoda jest zwykłym następstwem tego zdarzenia (wyrok SN z dnia 15 listopada 2012 r., V CSK 541/11, LEX nr 1276235).

Powodowie, decydując na zakup należącej do D. S. i A. S. (2) nieruchomości w G., zakładali, iż zakup nieruchomości sfinansują z kredytu hipotecznego w wysokości 335.000 zł. W chwili zawarcia umowy przedwstępnej, powodowie nie dysponowali jakąkolwiek decyzją banku w przedmiocie udzielenia kredytu hipotecznego, nie posiadali też żadnego dokumentu potwierdzającego ich zdolność kredytową. Ponadto nie znali terminu, w którym ewentualny kredyt zostanie im udzielony. Zamieszkali w przedmiotowej nieruchomości mimo , że pierwsza umowa przedwstępna nie została zrealizowana. Następnie zawarli kolejną umowę przedwstępną określając bardzo krótki termin na zawarcie umowy przyrzeczonej. Nie mogli jednak z góry zakładać, iż kredyt zostanie im udzielony zarówno w kwocie o jaka wnioskowali jak też w terminie umożliwiającym zawarcie umowy przyrzeczonej.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że informacja z BIK nie miała wpływu na wysokość ani nawet na termin udzielenia kredytu przez (...) Bank (...). Po pierwsze już w dniu 4 listopada 2010 r. powód dysponował zaświadczeniem ( pismem ) pozwanej potwierdzającym iż dane wprowadzone zostały błędnie i nie ma on żadnych zobowiązań kredytowych wobec tego banku. Informacja ta wpłynęła do rozpatrującego wniosek kredytowy powodów (...) Banku (...). Oceniając zatem kondycję finansową powodów bank ten dysponował taką wiedzą. Wynika to też z zeznań świadków ( pracowników banku ). M. K. i M. W. – pracownicy (...) Bank (...) S.A., zeznali, że „scoring kredytowy” powodów został oceniony negatywnie, nawet w sytuacji gdy powodowie nie figurowali w Biurze (...). Co więcej, jak wynika z zeznań wyżej wymienionych świadków, kiedy okazało się, że wpis powoda w BIKu jest informacją nieprawdziwą, jeden z elementów zdolności kredytowej powodów okazał się jeszcze niższy z uwagi na brak historii kredytowej strony powodowej. Należy zatem uznać, że przyczyna braku uzyskania kredytu przez powodów w kwocie 335.000 zł leży po stronie powodów, gdyż nie mieli oni wystarczającej zdolności kredytowej.

Wskazać należy, że powodowie pouczeni zostali przez pracownika banku iż najlepszym rozwiązaniem jest złożenie przez nich wniosku o kredyt w mniejszej wysokości i wykazanie większego wkładu własnego. Powodowie z własnej woli zrezygnowali z ubiegania się o kredyt w pierwotnie wnioskowanej wysokości i to w sytuacji gdy bank posiadał już informacje o błędnym wpisie powoda w BIK.

Umowa kredytowa na kwotę 300.000 złotych zawarta została w dniu 19 listopada 2010r . z czego wynika, że oficjalne potwierdzenie usunięcia danych z BIK nie miało żadnego znaczenia w tym zakresie bowiem nastąpiło to już 5 dni później a żadna ze stron umowy kredytowej nie wstrzymała się z zawarciem umowy do momentu uzyskania tych danych.

Co więcej kontrahenci powodów nie czynili żadnych przeszkód aby przedłużać termin zawarcia umowy przyrzeczonej najpierw do 19 listopada a następnie do 23 listopada 2010 r. Kredyt udzielony został powodom przed upływem terminu do zawarcia umowy przyrzeczonej.

Pozwany podjął działania zmierzające do korekty błędnie wprowadzonych informacji, w następstwie których nieprawdziwe informacje o zobowiązaniach kredytowych M. S. zostały usunięte, niezwłocznie wystawiono powodowi stosowne zaświadczenie. Nie ulega zatem wątpliwości, że wycofanie pierwotnego wniosku o udzielenie kredytu w kwocie 335.000 zł i złożenie nowego wniosku na kwotę 300.000 zł nie było spowodowane błędnymi informacjami w BIKu, gdyż (...) Bank (...) S.A., wiedział, że przedmiotowe informacje są nieprawdziwe, ale niekorzystna ocena zdolności kredytowej powodów, która w ocenie (...) Bank (...) S.A. nie dawała podstaw do udzielenie powodom kredytu we wnioskowanej pierwotnie kwocie. O niedostatecznej zdolności kredytowej powodów świadczy fakt, że pomimo usunięcia błędnej informacji zawartej w BIK przez około dwa miesiące, tj. od dnia 24 listopada 2010 r. do dnia 17 stycznia 2011 r. nie byli w stanie uzyskać w żadnej innej instytucji kredytu w pozostałej kwocie pozwalającej na zawarcie umowy przyrzeczonej. Wymaga podkreślenia, że powodowie już wcześniej, tj. 05 maja 2010 r. zawarli z D. S. i A. S. (2) umowę przedwstępną sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, która wygasła wskutek upływu terminu zawarcia umowy przyrzeczonej, co może świadczyć, że już wcześniej ich zdolność kredytowa była niewystarczająca by bank udzielił im kredytu na zakup przedmiotowej nieruchomości. Nie można też pomijać okoliczności iż niezrealizowanie ani pierwszej ani drugiej umowy przedwstępnej nastąpiło w sytuacji gdy powodowie dysponowali własnymi środkami finansowymi w znacznej kwocie 315.000 złotych ( sprzedaż mieszkania ).

Ponadto należy wskazać, że powodowie złożyli wniosek o kredyt w dniu 22 października 2010 r., zaś termin zawarcia umowy przyrzeczonej ustalony był już na dzień 08 listopada 2010 r. oraz zobowiązali się zapłacić w terminie 7 dni od zawarcia umowy przyrzeczonej. Ponadto dysponowali czasem aby wywiązać się z umowy przedwstępnej z dnia 15.10.2010r. bowiem kontrahenci konsekwentnie przedłużali termin do zawarcia umowy przyrzeczonej ( ostatni do 23 listopada 2010 r. ) a formalnie od umowy odstąpili dopiero 17 stycznia 2011 r.

Nie można też pominąć poniższych okoliczności. Powodowie, którym po zawarciu umowy kredytowej na kwotę 300.000 złotych brakowało jedynie 35.000 złotych do zebrania pełnej kwoty ubiegali się o kredyty uzupełniające w innych bankach. Jednocześnie w tym samym czasie wypłacają kontrahentom kolejne kwoty tytułem odszkodowania – 10.000 zł 23.11.2010r. i 17.000 zł 29.11.2010r. ( łącznie 27.000 zł ) zamiast zebrać wszystkie te środki i wywiązać się z umowy przedwstępnej. Trudno znaleźć racjonalne powody takiego działania.

Wobec powyższego w ocenie Sądu strona powodowa nie udowodniła, aby przekazanie przez pozwanego błędnych informacji do BIK pozostawało, w myśl przywołanych wyżej przepisów, w związku przyczynowo-skutkowym z powstałą szkodą czyli nie uzyskaniem kredytu we wnioskowanej wysokości i negatywnymi konsekwencjami finansowymi nie wywiązania się z umowy przedwstępnej zakupu nieruchomości.

Z tych względów powództwo podlegało oddaleniu.

Na marginesie jedynie wskazać należy iż gdyby nawet uznać, że błędna informacja w BIK spowodowała odmowę udzielenie kredytu w kwocie 335.000 zł i w konsekwencji niezawarcie umowy przyrzeczonej, to na stronie powodowej spoczął również ciężar udowodnienia powstałej w związku z tym szkody i jej wysokości. Powodowie wskazywali, że ponieśli szkodę w wysokości 179.512,88 zł. Na szkodę powyższą zdaniem powodów miały się składać następujące kwoty:

-

65.000 zł tytułem zadatku wynikającego z umowy przedwstępnej z dnia 15 października 2010 r.,

-

20.000 zł tytułem zadatku,

-

15.000 zł tytułem odszkodowania wynikającego z ugody,

-

5.000 zł tytułem odszkodowania wynikającego z ugody,

-

10.000 zł tytułem naprawienia szkody, którą ponieśli zbywcy licząc na zawarcie umowy,

-

9.950 zł tytułem spłaty rat kredytu obciążających nieruchomość,

-

2.767,80 zł tytułem kosztów notarialnych związanych z umową przedwstępną,

-

15.000 zł tytułem bezumownego korzystania z nieruchomości za okres 4 miesięcy,

-

36.795,08 tytułem nakładów poczynionych na nieruchomość.

Zdaniem Sądu na tą ewentualną szkodę składałaby się jedynie kwota 85.000 tytułem zadatku oraz kwota 2.767,80 zł tytułem kosztów notarialnych poniesionych przez powodów związanych z umową przedwstępną.

Zgodnie z art. 394 § 1 k.c. w braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej. Zatem szkoda w postaci utraconego zadatku została wykazana, gdyż powodowie jako strona umowy przedwstępnej nie wykonali jej, a ich kontrahenci odstąpili od umowy i zatrzymali zadatek.

Zdaniem Sądu nie można uznać za szkodę podwodów, która pozostawałby w związku przyczynowym ze zdarzeniem w postaci nieudzielenia powodom kredytu w kwocie 335.000 zł wskutek błędnej informacji figurującej w Biurze (...), odszkodowania wypłaconego przez powodów swoim kontrahentom w łącznej kwocie 30.000 zł, gdyż to na powodach spoczął ciężar wykazania, że w związku z niewykonaniem przez nich umowy przedwstępnej ich kontrahenci ponieśli rzeczywistą szkodę w kwocie 30.000 zł, do której naprawienia powodowie byli zobowiązani. Należy wskazać, że w umowie przedwstępnej z dnia 15 października 2010 r. nie zawarto żadnych klauzul o karze umownej, zatem pozwany byłyby odpowiedzialny jedynie za szkodę rzeczywiście poniesioną przez kontrahenta. Ponadto za szkodę należy uznać jedynie uszczerbek majątkowy poniesiony wbrew woli poszkodowanego, natomiast w ocenie Sądu powodowie z własnej woli wypłacili niczym nieuzasadnioną kwotę „odszkodowania” swoim kontrahentom. Równie dobrze powodowie mogliby zobowiązać się do zapłaty swoim kontrahentom jakiejkolwiek, nawet bardzo wysokiej kwoty ( np. 100.000 zł ) tytułem odszkodowania za niezawarcie umowy przyrzeczonej, nie oznacza to jednak, że pozwany byłby odpowiedzialny za tak wycenioną przez powodów szkodę. Szkoda tak w ocenie Sądu bez wątpienia nie jest normalnym następstwem niezawarcia przedmiotowej umowy przyrzeczonej.

Powodowie nie wykazali również, że spłacili 8 rat kredytu obciążającego ich kontrahentów w łącznej kwocie 9.950 zł. Na poparcie swoich twierdzeń w tym zakresie przedstawili jedynie historię rachunku bankowego (k. 54), z której wynika, że M. S. przelał na konto D. S. kwotę 1.200 zł tytułem raty, zatem co najwyżej powodowie udowodnili, że ponieśli szkodę w kwocie 1.200 zł. Za szkodę powodów nie można także uznać kwoty 15.000 zł tytułem bezumownego korzystania z rzeczy, skoro powodowie zamieszkiwali na przedmiotowej nieruchomości co oznacza, że wypłacona z powyższego tytułu kwota jest ekwiwalentem uzyskanych przez nich korzyści w postaci korzystania z nieruchomości. Ponadto kwota ta została ustalona pomiędzy powodami a ich kontrahentami dowolnie. Odnosząc się do poniesionych przez powodów nakładów na przedmiotową nieruchomości w pierwszej kolejności należy zauważyć, że samo przedstawienie faktur nie stanowi dowodu poniesionych nakładów. W szczególności, że cześć z faktur odnosi się do rzeczy ruchomych. Wskazać tu należy przykładowo lustro nad toaletką, stolik TV (k.70), łóżko, stolik nocny, szafa (k. 72), które strona powodowa mogła bez problemu usunąć z przedmiotowej nieruchomości. Ponadto z samych faktur nie wynika, że wskazane w nich nakłady zostały poniesione na przedmiotową nieruchomość. Należy podkreślić również, że powodowie sami zrzekli się roszczeń za poniesione nakłady i z tego względu ich roszczenie w tej części jest bezzasadne, gdyż szkodą majątkową jest jedynie uszczerbek poniesiony niezależeniu od woli poszkodowanego.

Mając dodatkowo powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu oraz rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz. 1349 ze zm.).