Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XVIII.K.35/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. M. (2)

I. w okresie od 1 stycznia 2006r. do dnia 3 marca 2006r. w W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z K. O. (1), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadził W. F. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci całego przysługującego jej udziału wynoszącego 1/8 części w prawach i roszczeniach wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy do nieruchomości znajdującej się w W. przy ul. (...) inw. Nr (...) objętej księgą prowadzoną pod nazwą „Nieruchomość Nr (...) w W.” oraz takiego samego udziału we współwłasności budynku, znajdującego na powyższej nieruchomości w ten sposób, że wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do tożsamości nabywców, a także wyzyskał błąd pokrzywdzonej co do zakresu i przedmiotu przysługujących jej prawa i roszczeń względem tej nieruchomości oraz jej faktycznej wartości w wyniku czego

- K. O. (1) zawarła w dniu 25 stycznia 2006roku przed notariuszem M. D. (1) w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) przedwstępną umowę sprzedaży oraz pełnomocnictwo o numerze Rep. (...) nr (...), zgodnie z którą W. F. (1) sprzeda K. O. (1) i osobie przez nią wskazanej, cały przysługujący jej udział wynoszący 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) w W., wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości stanowiącego odrębną nieruchomość za cenę w kwocie 300 złotych, a K. O. (1) i osoba przez nią wskazana udział ten za wskazaną kwotę kupi i W. F. (1) udzieliła K. O. (1) nieodwołalnego i niewygasającego w razie jej śmierci pełnomocnictwa do zawarcia umowy sprzedaży w wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży na warunkach w niej określonych, a następnie

-w dniu 3 marca 2006r. K. O. (1) zawarła z M. M. (2) przed notariuszem M. D. (1) w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) umowę sprzedaży Rep. (...) nr (...), zgodnie z którą K. O. (1) działając w imieniu i na rzecz W. F. sprzedała samej sobie udział wynoszący 2/3 oraz M. M. (2) udział wynoszący 1/3 w całym przysługującym W. F. (1) udziale wynoszącym 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) w W., wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości, stanowiącego odrębną nieruchomość, za cenę w kwocie 300 złotych, czym działał na szkodę W. F.. Sąd ustalił wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych na kwotę 72.867,zł, zaś wartość rynkową nieruchomości wraz z udziałem w prawie użytkowanie wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...) ustalił na kwotę 6.833.025 zł

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

II. w dniu 7 marca 2006r. w W. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził J. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci całego przysługującego jej udziału wynoszącego 1/8 części w prawach i roszczeniach wynikających z art. 7 ust.2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy do nieruchomości znajdującej się w W. przy ul. (...) inw. Nr (...) objętej księgą prowadzoną pod nazwą „ Nieruchomość Nr (...) w W.” oraz takiego samego udziału we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości w ten sposób, że wyzyskał błąd pokrzywdzonej co do zakresu i przedmiotu przysługujących jej prawa i roszczeń względem tej nieruchomości oraz jej faktycznej wartości w wyniku czego zawarł z pokrzywdzoną przed notariuszem M. D. (1) w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego Rep. (...) nr (...), zgodnie z którą J. K. sprzedała M. M. (2) cały przysługujący jej udział wynoszący 1/8 części w prawach i roszczeniach wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy do nieruchomości znajdującej się w W. przy ul. (...) oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości, za cenę w kwocie 500 zł czym działał na szkodę J. O. (1), Sąd ustalił wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych na kwotę 72.867,zł, zaś wartość rynkową nieruchomości wraz z udziałem w prawie użytkowanie wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...) ustala na kwotę 6.833.025 zł

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.2.

K. O. (1)

w okresie od 1 stycznia 2006r. do 3 marca 2006r. w W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z M. M. (2), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadziła W. F. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci całego przysługującego jej udziału wynoszącego 1/8 części w prawach i roszczeniach wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy do nieruchomości znajdującej się w W. przy ul. (...) inw. Nr (...) objętej księgą prowadzoną pod nazwą „Nieruchomość Nr (...) w W.” oraz takiego samego udziału we współwłasności budynku, znajdującego na powyższej nieruchomości w ten sposób, że wprowadziła pokrzywdzoną w błąd co do tożsamości nabywców, a także wyzyskała błąd pokrzywdzonej co do zakresu i przedmiotu przysługujących jej prawa i roszczeń względem tej nieruchomości oraz jej faktycznej wartości w wyniku czego:

- K. O. (1) zawarła w dniu 25 stycznia 2006roku przed notariuszem M. D. (1) w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) przedwstępną umowę sprzedaży oraz pełnomocnictwo o numerze Rep.(...) nr (...), zgodnie z którą W. F. (1) oraz K. O. (1) zobowiązały się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której W. F. (1) sprzeda K. O. (1) i osobie przez nią wskazanej, cały przysługujący jej udział wynoszący 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) w W., wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości stanowiącego odrębną nieruchomość za cenę w kwocie 300 złotych, a K. O. (1) i osoba przez nią wskazana udział ten za wskazaną kwotę kupi i W. F. (1) udzieliła K. O. (1) nieodwołalnego i niewygasającego w razie jej śmierci pełnomocnictwa do zawarcia umowy sprzedaży w wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży na warunkach w niej określonych, a następnie:- w dniu 3 marca 2006r. K. O. (1) zawarła z M. M. (2) przed notariuszem M. D. (1) w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) umowę sprzedaży Rep. (...) nr (...), zgodnie z którą K. O. (1) działając w imieniu i na rzecz W. F. sprzedała samej sobie udział wynoszący 2/3 oraz M. M. (2) udział wynoszący 1/3 w całym przysługującym W. F. (1) udziale wynoszącym 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) w W., wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości, stanowiącego odrębną nieruchomość, za cenę w kwocie 300 złotych. Sąd ustalił wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych na kwotę 72.867,zł, zaś wartość rynkową nieruchomości wraz z udziałem w prawie użytkowanie wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...) ustala na kwotę 6.833.025 zł

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Postępowanie o czyny przypisane ostatecznie obojgu oskarżonym zostało wyłączone z akt śledztwa o sygnaturze (...). Wyłączono oryginały dokumentów z niektórych tomów oraz dołączono kserokopie innych niezbędnych dokumentów. Przedmiotem pierwotnego śledztwa była m.in. działalność Biura (...) i uchybienia w zakresie procedury zwrotu nieruchomości.

postanowienie o wyłączeniu materiałów do odrębnego postępowania

k. 1-8 z akt I.1 wraz z dalszymi dokumentami k. 9-206 tom I. 1

Ustalono, że dla nieruchomości położonej przy ul. (...) prowadzona jest księga wieczysta o numerze KW nr (...) ( działka ew. nr (...) obręb (...)). Zatrzymano dokumenty z Biura (...), w tym dotyczące nieruchomości przy ul. (...), jak również dane osobowe dyrektora Biura (...) ( Wydział (...)), jego zastępców, pozostałych członków kierownictwa i pracowników, jak również dane pozyskane od operatorów telefonii komórkowej. Z Archiwum Państwowego w W. z siedzibą przy ul. (...) pozyskano dokumentację dotyczące nieruchomości przy ul. (...), w tym akta Miasta W., sygnatura 1306 Dynasy 2-4 hip. (...) i (...), akta z 1938r. Z (...) pozyskano także zestawienie adresów nieruchomości, gdzie ustawiono prawo użytkowania wieczystego w trybie " dekretu" na rzecz M. M. (2) oraz toczących się postępowań w tymże trybie, w których oskarżony M. jest stroną lub pełnomocnikiem stron, a także lista decyzji, w których wymieniony uzyskał odszkodowanie za nieruchomości utracone na mocy dekretu (...) oraz lista decyzji, gdzie postępowanie o odszkodowanie pozostaje w toku. Zostały również odtajnione rozmowy telefoniczne obiektu o pseudonimie (...) ( oskarżony M.) dotyczące spraw reprywatyzacyjnych. Zgromadzono także odpisy aktów prawnych o charakterze powszechnym i przepisy prawa miejscowego związanego ze sprawami o odszkodowanie i reprywatyzację, jak również przepisy wewnętrzne w (...). Samorządowe Kolegium Odwoławcze przesłało akta dotyczące nieruchomości przy ul. (...).

pismo Urzędu (...) W. Dział (...)

k. 13-14 z akt I.1

protokół zatrzymania

k.23-27, tom I.1

wykaz pracowników

k. 41-42 tom I.1

dane od operatorów telefonii komórkowej

k. 33,44, 61 tom I. 1

pismo Archiwum Państwowego

k. 48-59, 70-71 tom I. 1

załącznik do notatki służbowej

k. 62-64 tom I.1

odtajnione rozmowy telefoniczne kryptonim (...)

k. 78-119, 124-157 tom I.1, załączniki nr VIII-X zawierające płyty DVD z zapisem kontroli operacyjnych 26 płyt

wykaz aktów prawnych

k. 165-206 tom I.1

pismo SKO

k.399

protokół oględzin księgi wieczystej (...)

k.1, tom II.1-4

dokumenty z Archiwum Państwowego

k. 108-119, tom II.1

pismo Urzędu (...) W. do Ministerstwa Finansów

k. 121, tom II.1

pismo Ministerstwa Finansów

k. 123, tom II. 1

protokół oględzin akt Samorządowego Kolegium Odwoławczego (...)

k. 252- 287 z załącznikami

tom II.1

tablice poglądowe

k. 370-371, tom II.2

protokół oględzin akt Samorządowego Kolegium Odwoławczego (...)

k. 375-379, 386 tom II.2

wydruk zupełny treści księgi wieczystej na dzień 22.08.2018r. dla nieruchomości przy ul. (...)

k. 736-743, tom II.4

Skoroszyt. D. 4- protokół oględzin rzeczy

załącznik nr IV, k. 1-288

Na podstawie postanowienia Prokuratora z dnia 7 marca 2016r. dokonano przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych znajdujących się w miejscowości Ł. gmina P. powiat (...) należącej do M. M. (2) w celu znalezienia rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie. Ujawniono w trakcie przeszukania ogłoszenie Stowarzyszenia (...) i Odpis aktualny z rejestru stowarzyszeń KRS wymienionego stowarzyszenia. Dokonano oględzin zabezpieczonych dokumentów.

postanowienie o przeszukaniu

k. 274-275

ogłoszenie Stowarzyszenia (...)

k. 286

odpis aktualny z rejestru stowarzyszeń

k. 287-292

protokół oględzin

k. 912-917 z załącznikami k. 918-1069 tom I. 5

Oskarżony M. M. (2) zlecił audytorowi z zakresu archiwalnego odtwarzania obowiązujących i rzeczywistych stanów prawnych dla celów postępowania administracyjnego i sądowego przeprowadzenia czynności sondażowych dotyczących różnych składników mienia w zakresie wskazanych przez niego wcześniej kompetencji szczegółowych. Chodziło o dokonanie ustaleń z przeglądu i analizy ogólnie dostępnych dokumentów hipotecznych aktualnych i archiwalnych, innych dokumentów zawartych w zasobie archiwalnym takich jak dokumentacja Biura (...), Biura (...), akta władz dzielnicowych itp. Podczas spotkania w (...) oskarżony M. powiedział audytorowi, że prowadzi w imieniu swoim i osób trzecich sprawy dotyczące rewindykacji mienia zajętego głownie w trybie Dekretu Bieruta z dnia 26.10.1945r.

zeznania M. S.

k. 294-296

dokumentacja wieczystoksięgowa

k. 2-3, tom II .1

protokół oględzin księgi i dokumentów hipotecznych przedwojennej nieruchomości (...) o nr hipoteki (...) ( ul. (...))

k. 6 , tom II.1

wypis aktu notarialnego z dnia 28.03.1946r. z udziałem G. L.

k. 7-9 tom II.1

wypis aktu notarialnego z dnia 2.11.1938r. z udziałem W. N. i G. L.

k. 10-11, tom II. 1 z wypisem z księgi wieczystej k. 12

protokół oględzin postępowania administracyjnego dotyczącego zwrotu nieruchomości dekretowej przy ul. (...)

k.14-25, tom II.1 wraz z załącznikami k. 26-47, tom II.1

Oskarżony M. zwierzył się w rozmowie K. B. (1), że zajmuje się odzyskiwaniem nieruchomości. Polega to na tym, że najlepiej znaleźć sobie kogoś, kto posiada roszczenie do niewielkiego udziału, odkupić od niego tenże udział za niewielkie pieniądze, a następnie rozpocząć w sądzie procedurę odzyskania kontroli nad nieruchomością poprzez np. uzyskanie kurateli, a potem poprzez stopniowe przejęcie całej nieruchomości. Z zeznań świadka H. M. (1) przez Komisją do spraw reprywatyzacji nieruchomości (...) wynika, że do jego ojca, starającego się o zwrot kilku nieruchomości na terenie (...) W. zgłosił się oskarżony M., ale proponował podjęcie działań, które doprowadzą do skutecznego zwrotu tych nieruchomości.

zeznania K. B.

k. 343-344, tom I.2

wyjaśnienia oskarżonego

k. 669-670 tom I.4

zeznania H. M.

k. 1071-1120

odpis wyroku SR dla Warszawy- Żoliborza

k. 1509-1541 tom I. 8

zeznania R. N.

k. 1100-1103, tom II.6

Z Biura (...) uzyskano wykaz postępowań administracyjnych dotyczących gruntów (...), w których jako strona lub pełnomocnik występował M. M. (2). Odrębnym pismem przesłano listę z adresami nieruchomości, odnośnie których występował M. M. (2) i B. Z. (1) ( matka oskarżonego) jako strona lub pełnomocnik stron postępowania

pisma Biura (...)

k. 346-349, 506-507

protokół oględzin akt własnościowych rejonu (...)

załącznik IV

W dniu 30 czerwca 2016r. do Sądu Okręgowego w Warszawie został skierowany akt oskarżenia przeciwko M. M. (2) o czyn z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. dotyczący przejęcia w zarząd nieruchomości przy ul. (...).

odpis aktu oskarżenia

k. 357-368 tom I. 2

W postępowaniu prowadzonym przez Prokuraturę Regionalną we W. (...) oskarżony M. M. (2) został zatrzymany w dniu 21.08.2018r.

protokół zatrzymania

k. 610 tom I.4

W toku przeszukania pomieszczeń mieszkalnych należących do oskarżonego ujawniono różnego rodzaju dokumenty takie jak upoważnienie, testament J. J. (1), polecenie wypłaty, którego zleceniodawcą był R. N. (2), potwierdzone notarialnie umowy z E. K. (1), propozycja ugody dla właścicieli lokali w budynku przy ul. (...), akty notarialne, różne pisma sądowe i od organów administracyjnych. Zabezpieczone przedmioty od oskarżonego ujawnione w mieszkaniu pod adresem: W., ul. (...) zostały poddane oględzinom. Były wśród nich dokumenty w postaci upoważnienia, testamentu, polecenie wypłaty za granicę, umowy notarialnie poświadczone, akty notarialne sporządzone w Kancelarii Notarialnej M. D. (1), umowy o dzieło dotyczące uregulowania stanów prawnych nieruchomości itd. Zabezpieczono również telefony komórkowe oskarżonego i dokonano ich oględzin.

protokół przeszukania

k. 633-636, 639-643 tom I.4

zeznania świadka K. K.

k. 716-721 tom I.4

zeznania świadka R. N.

k. 737-741, tom I. 4, 1100-1103 tom II>6

protokół oględzin rzeczy

k. 871-872 z załącznikami k. 873-897, tom I.5

protokół oględzin rzeczy

k. 1143 wraz z załącznikiem k. 1144-1158 tom I 6

protokół oględzin rzeczy

k. 1159 wraz z załącznikiem k. 1160-1161, tom I. 6

protokół oględzin rzeczy

k. 1162 wraz z załącznikiem k. 1163-1165, 1166-1270tom I. 6

protokół oględzin rzeczy

k. 1283, t.I.6

odpis wyroku SR dla Warszawy-Woli IV K. 175/17

k. 2073-2074

zeznania świadka P. P.

k. 383, tom II akt głównych

Nieruchomość położona przy ul. (...) oznaczona dawnym numerem hipotecznym (...) przed wojną stanowiła własność G. L. oraz W. N. w równych częściach na podstawie aktów notarialnych z dnia 29 marca 1938r. Nr (...) i z dnia 31 maja 1938r, nr Rep. (...) od S. C., W. C., M. T. oraz spadkobierców Z. Z. (2). Po wojnie na działce znajdował się trzykondygnacyjny budynek mieszkalny, częściowo odbudowany w 1945r. przez właściciela prywatnego z oficyną wykończoną przez właściciela w roku 1946r. Po wojnie oznaczono stopień zniszczenia budynku na (...), co oznaczało, że budynek był uszkodzony w stopniu nieznacznym, a uszkodzony został głównie dach budynku. Gmina (...) W. objęła przedmiotową nieruchomość w posiadanie w dniu 16 sierpnia 1948r. W dniu 26 sierpnia 1948r. M. Ł. działający w imieniu obu właścicieli nieruchomości złożył do Zarządu (...) W. (...) wniosek o przyznanie własności czasowej do nieruchomości przy ul. (...) nr hipoteczny (...) dla G. L. i W. N.. Załącznikiem do wniosku był odpis tytułu wykonawczego z dnia 4 września 1945r. wydanego przez Sąd Grodzki w Warszawie ( sygnatura I Co.1079/45) dotyczący wprowadzenia W. N. w posiadanie połowy nieruchomości. Orzeczeniem Prezydium Rady Narodowej (...) W. ( sygnatura (...) w dniu 7.02.1953r. odmówiło przyznania właścicielom G. L. i W. N. prawa własności czasowej i stwierdziło, że wszystkie budynki na tym gruncie przechodzą na rzecz Skarbu Państwa. W dniu 24 września 1991r. K. O. (1) ( córka P. L.) złożyła do Wydziału (...) (...) pismo, w którym poinformowała o wszczętym przez spadkobierców G. L. postępowaniu spadkowym. W dniu 25 listopada 1993r. K. O. (1) przekazała do Urzędu Dzielnicy (...) Wydział (...)szereg dokumentów dotyczących postępowania spadkowego po A. L. (1) i P. L., a także po E. L., G. L. i A. L. (2), A. G., K. L.. H. G. (1) i K. O. (1) w dniu 11 kwietnia 1996r. złożyły wniosek do ówczesnego Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w (...). W. nr (...) z dnia 07 lutego 1953r. Nieważność orzeczenia została stwierdzona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 stycznia 1999r. sygn. (...) na podstawie art. 156§1 pkt 32 k.p.a. w zw. z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy z wyłączeniem z nieruchomości lokali sprzedanych najemcom wraz z udziałami w użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Po wydaniu tej decyzji H. G. (1) domagała się wydania decyzji umożliwiającej prawne przejęcie posesji wraz z gruntem przez właścicieli.

wypis z księgi wieczystej

k. 12, tom II.1

rejestracja nieruchomości

k. 26, tom II.1

pismo G. L. z 30.01.1950r.

k. 27 tom II.1

zaświadczenie Zarządu Miejskiego w W. Wydział (...)

k. 28, tom II.1

stwierdzenie stanu zabudowy nieruchomości przy ul. (...) z dnia 13.02.1950r.

k. 29, tom II.1

pokwitowanie wpłaty od wniosku o przyznanie własności czasowej

k. 30, tom II.1

tytuł wykonawczy Sądu Grodzkiego I.Co.1079/45

k. 31, tom II.1

zaświadczenie z Oddziału Ksiąg Wieczystych

k. 32, tom II.1

wniosek o przyznanie własności czasowej nieruchomości przy ul. (...)

k. 33, tom II.1

wniosek G. L. zdnia 27.021952r. o uzupełnienie zaświadczenia dot. użytkowania domu

k. 34, tom II.1

orzeczenie odmawiające przyznania własności czasowej z dnia 7.02.1953

k. 35, 37 ,38 tom II.1,

decyzja Prezydium Rady Narodowej z dnia 28.02,1953r.

k 36, tom II.1

opis budynków na posesji przy ul. (...)

k. 39, tom II.1

decyzja o objęciu w posiadanie przez Skarb Państwa budynków przy ul. (...) z dnia 10. (...).

k. 40, 41tom II.1

wniosek o wpisanie tytułu własności do księgi wieczystej

k. 42, tom II.1

pismo Banku Gospodarstwa Krajowego oraz odpowiedź na w.w. pismo

k. 43, 44 tom II. 1

stwierdzenie z dnia 29.08.1975r.

k. 45, tom II.1

pismo K. O. z dnia 23.09.1991r.

k. 46, tom II.1

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Mokotowa z dnia 9.11.1989r. dot. postępowania spadkowego po A. L. (1) i P. L.

k. 48, tom II.1

zaświadczenie z SR dla Warszawy-Mokotowa VI Wydział Ksiąg Wieczystych

k. 49, tom II.1

odpis postanowienia SR w Garwolinie z dnia 13.03.1992r. dot. postępowania spadkowego po K. L.

k. 50, tom II. 1

odpis postanowienia SR dla m.st. Warszawy z dnia 19.01.1993r. dot. postępowania spadkowego po E. L., G. L., A. L. (2), A. G.

k. 51, tom II. 1

dokumenty przedłożone w dniu 25.11.1993r. przez K. O. w ślad za wnioskiem

k. 52-54, tom II. 1

pismo Urzędu Dzielnicy Ś. do H. G. z dnia 27.07.1995r.

k. 56-57, tom II.1

pismo Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 02.10.1996r.

k. 58, tom II.1

karta informacyjna o aktualnym stanie formalno-prawnym nieruchomości przy ul. (...) z dnia 14.11.1996r.

k. 59, tom II.1

wnioski H. G. w sprawie unieważnienia decyzji wraz z załączonymi dokumentami

k. 60-64, 67 tom II. 1

decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15.01.1999r. KO. (...) o stwierdzeniu nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej z dnia 2.02.1953r.

k. 65-66, tom II.1

zeznania świadka J. Ł.

k. 395-396, tom II. 2

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

k. 1064-1075, tom II.6

Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po G. L. wydane zostało przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy Wydział I Cywilny w dniu 19 stycznia 1993r. sygn. akt I. Ns. 751/91. Tym samym postanowieniem ustalono krąg spadkobierców po E. L.. Spadek pod E. L., zmarłym w dniu 19 października 1907r., nabyły jego dzieci: G. L., A. L. (2), P. L., A. G. z domu L. ( każde z nich po 1/4 części spadku). Żonie E. K. (2) L. przysługiwało prawo dożywotniego użytkowania 1/5 części części masy spadkowej po E. L., które to prawo wygasło z dniem 24 września 1953r. Spadek po G. L. ( zmarłym 6 kwietnia 1974r.) nabyli: żona A. L. (2) w 3/6 części, bracia P. L. i A. L. (2) oraz siostra A. G. z domu L. po 1/6 części. Z kolei spadek po A. L. (2) ( zmarłym w dniu 29 czerwca 1980r.) nabyli żona M. L. (1) w 2/4 części, siostra A. G. i bratanica K. O. (1) z domu L. po 1/4 części każda z nich. Spadek po zmarłej w dniu 24 grudnia 1983r. A. G. nabyła jej córka H. G. (1) w całości.

W postępowaniu dotyczącym spadkobrania po G. L. nie uczestniczyła córka z pierwszego małżeństwa J. ( właściwie: M. J.) L., której miejsce pobytu nie było znane. Mimo zamieszczenia ogłoszenia w prasie oraz wezwania do zgłoszenia się spadkobierców, postanowienie o nabyciu spadku po G. L. pomija prawa M. G. z domu L., która nie zgłosiła swojego udziału w postępowaniu. M. G., zamieszkująca w K., działając przez swojego pełnomocnika zgłosiła się do postępowania w przedmiocie odzyskania nieruchomości przy ul. (...). Złożyła również wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po G. L. do Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Wydział I Cywilny. Postanowieniem z dnia 4 lutego 1999r. w sprawie I Ns. 953/97 Sąd ten stwierdził nabycie spadku po G. L. przez żonę A. L. (2) oraz córkę M. G. z domu L. po 1/2 części. Zatem od tego momentu w obrocie prawnym funkcjonowały dwa postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po G. L., z których wcześniejsze ( zapadłe pod sygnaturą I Ns. 751/91 z dnia 19 stycznia 1993r.) było obiektywnie nieprawidłowe i winno zostać zmienione w trybie przewidzianym przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego.

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Pragi I.Ns. 953/97

k. 88 tom II.1

testament M. L. (2) ( G.)z tłumaczeniem

k. 125-140,141-154, tom II.1

odpis aktu zgonu z tłumaczeniem

k.155-158, tom II.1

zeznania świadka H. G.

k. 165-166, tom II.1

odpis skrócony aktu małżeństwa A. F.-L. i G. L.

k.410, tom II.3

odpis skrócony aktu zgonu

k.411, tom II.3

protokół oględzin akt I. Ns.751/91 ( postępowanie spadkowe po E. L. i innych)

k. 420-421, tom II.3, załączniki k.422-455

protokół oględzin akt SR dla Warszawy Pragi I Ns.953/97 z załącznikami

k. 614-664, tom II.4

K. O. (1) około 2005 roku skontaktowała się z oskarżonym M. M. (2), który oferował swoje usługi w zakresie odzyskiwania nieruchomości objętych dekretem Bieruta. W zamian oczekiwał odstąpienia 1/3 należnych K. O. (1) roszczeń do tej nieruchomości. Strony doszły do porozumienia, co skutkowało zawarciem w dniu 3 listopada 2005r. w Kancelarii Notarialnej J. R. w W. umowy przedwstępnej sprzedaży. W umowie tej K. O. (1) zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której K. O. (1) sprzeda M. M. (2) udział w roszczeniach do nieruchomości położonej przy ul. (...) w wysokości 1/3 części roszczeń za 500 złotych, a M. M. (2) tenże udział w prawach i roszczeniach za wskazaną cenę kupi. Dodatkowo oskarżony zobowiązał się do dołożenia starań, aby przedmiotowa nieruchomość została zwrócona byłym właścicielom lub ich następcom prawnym, a także zobowiązał się do reprezentowania K. O. (1) w postępowaniach dotyczących tej sprawy. Ponadto K. O. (1) udzieliła pełnomocnictwa M. M. (2) i upoważniła go do zawarcia umowy sprzedaży w wykonaniu umowy przedwstępnej sprzedaży, zrzekając się prawa odwołania pełnomocnictwa oraz oświadczając, że pełnomocnictwo powyższe nie wygasa z chwilą jej śmierci. M. M. (2) zawarł przyrzeczoną umowę sprzedaży w dniu 8 grudnia 2005r. w Kancelarii Notarialnej przy ul. (...) w W. przed notariuszem M. D. (1).

zeznania świadka M. D.

k. 2721-2726, tom I. 13

wypis aktu notarialnego z dnia 8.12.2005r.

k. 68-70, tom II.1

wypis aktu notarialnego z dnia 3.03.2006r.

k. 71-73, tom II.1

wypis aktu notarialnego z dnia 07.03.2006r.

k. 74-76 tom II.1

wypis aktu notarialnego z dnia 3.11.2005r.

k. 170-172, tom II.1, 392-394, tom II.2

protokół przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonej K. O.

k. 750-755, tom II.4

protokół oględzin dokumentacji zabezpieczonej u K. O. w toku przeszukania

k. 844-981, tom II.5, 982-1050, tom II.6

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

k. 1064-1075 tom II.6

M. M. (2) podjął działania zmierzające do zgromadzenia maksymalnej liczby udziałów w prawach i roszczeniach do nieruchomości położonej przy ul. (...). Namówił K. O. (1), aby została kuratorem dla nieznanego z miejsca pobytu W. N., drugiego z przedwojennych właścicieli przedmiotowej nieruchomości. W dniu 16 listopada 2005r. O. złożyła do Sądu Rejonowego dla Warszawy- Śródmieścia wniosek o ustanowienie M. M. (2) kuratorem dla nieznanego z miejsca pobytu W. N. i podała, że wymieniony liczy około 80 lat. Sąd Rejonowy dla Warszawy- Śródmieścia uwzględnił wniosek postanowieniem z dnia 30 stycznia 2006r. Oskarżony nie podjął działań w celu ustalenia miejsca pobytu wymienionego i w ciągu 12 lat nie złożył żadnego sprawozdania z kurateli. Jak się jednak okazało, w Urzędzie Stanu Cywilnego w W. znajduje się akt zgonu W. N. zapisany pod numerem (...), który został sporządzony po przeprowadzeniu postępowania o uznaniu wymienionego za zmarłego. Postępowanie zainicjował M. Ł., siostrzeniec N., syn jego siostry M., zmarłej w 1945r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w dniu 25 listopada 1984r. wydał postanowienie w sprawie II Ns.586/84 o uznaniu W. N. syna M. i A., urodzonego w (...)r. za zmarłego w dniu 31.12.1946r. Ustalono również, że W. N. miał dwóch synów- M. i J.. Ten ostatni osiadł po drugiej wojnie światowej w Stanach Zjednoczonych Ameryki i czynił plany dotyczące odzyskania należącej niegdyś do ojca nieruchomości. K. O. (1) próbowała namówić do współpracy z oskarżonym H. G. (1), córkę A. G., która jednak ostatecznie nie zdecydowała się na współpracę. Zniechęciło ją to, że oskarżony nie był prawnikiem, a zajmował się prowadzeniem antykwariatu.

Postanowienie o uchylenie kurateli ustanowionej dla nieobecnego W. N. zostało wszczęte z urzędu w dniu 7.11.2017r. przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia, a postanowieniem z dnia 20 grudnia 2017r. kuratela w osobie oskarżonego M. została uchylona.

zeznania świadka H. G.

k. 165-166, tom II.1, 534-544, tom II.3

dokumentacja fotograficzna dokumentów posiadanych przez H. G.

k. 167, tom II.1

informacja USC o istnieniu aktu zgonu W. N.

k. 336, 354 tom II.2

zarejestrowane rozmowy oskarżonych ( protokół z odtworzenia treści zapisu)

k. 337-348, tom II.2

korespondencja w sprawie nekrologu W. N.

k. 353, tom II.2

postanowienie o uznaniu W. N. za zmarłego

k. 355, tom II.2

akta postępowania sądowego w sprawie uznania za zmarłego W. N. II Ns.586/84

k. 456-466, tom II.3

dokumentacja w sprawie uchylenia kurateli

k. 1038-1041, tom II.6

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

k. 1064-1075 tom II.6

Po śmierci A. L. (2) w dniu 15 lipca 1996r. spadek po niej nabyły z mocy ustawy jej dwie córki: J. K. i W. F. (1) , które nie brały udziału w postępowaniach spadkowych po G. L. i nie miały świadomości, że w związku z nabyciem przez ich matkę części udziałów w spadku po G. L., one także należą do kręgu spadkobierców ustawowych. Nie wiedziały również, co wchodzi w skład masy spadkowej. Posiadane przez nich wiadomości ograniczały się do tego, że w budynku przy ul. (...) znajdowało się mieszkanie, w którym przed ślubem z A. F. (2) zamieszkiwał G. L.. Nie wiedziały także, że przed wojną był on jednym z właścicieli nieruchomości. K. O. (1) przyszła do W. F. z oskarżonym. Powiedzieli, że są rodziną G. L. ze strony córki w K. i że należy się jej udział w spadku po G. L. i poprosili, żeby się tego udziału zrzekła.

odpis postanowienia SR dla Warszawy-P. z dnia 25.10.1996r. I. Ns. 1344/96

k.103, tom II.1

zeznania świadka W. F.

k. 173-174, tom II.1

opinia sądowo-psychologiczna dot. zeznań W. F.

k. 218-222, tom II.2

zeznania świadka I. S.

k. 366-369, tom II.2

zeznania świadka K. Ś.

k. 399-401 tom II.2, k.350v-352v t.II akt głównych

protokół oględzin akt SR dla Warszawy- P. I.Ns.1344/96 z załącznikami

k. 786-835, tom II.5

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

k. 1064-1075 tom II.6

zeznania W. F.

k. 284-186, tom II akt głównych , 173-174, 192-193 tom II.1 nagranie k. 185 II.1

zeznania I. S.

k. 315-316 akt głownych, k. 316v-318

W. F. (1), urodzona (...), była córką A. L. (2) i pasierbicą G. L.. W 2006r. odznaczała się już słabym zdrowiem, leczyła się w związku z chorobą oczu, astmą i nadciśnieniem. W miarę starzenia się pojawiły się też inne dolegliwości, w tym zaburzenia krążenia mózgowego i białaczka. Opiekowała się I. S. (2)- żona brata ciotecznego W. F.-G. S.. Pomagała jej w przemieszczaniu się na wyjazdy wypoczynkowe i na wizyty lekarskie, a z czasem i w codziennym funkcjonowaniu. W. F. (1) mimo swojego wykształcenia, postrzegana była przez otoczenie jako osoba łatwowierna, naiwna, choć uczynna. M. M. (2) i K. O. (1) ustalili, że córki A. F. (2) wchodzą do kręgu spadkobierców ustawowych i postanowili spotkać się z W. F., aby porozmawiać o przekazaniu im udziału w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...). Spotkali się z nią w mieszkaniu przy ul. (...). Przedstawili się jako dzieci G. L. z K.. W. F. (1) zgodziła się na sprzedaż swoich udziałów w spadku po G. L. na rzecz K. O. (1). Stwierdziła, że rodzina G. L. ma większe prawa do nieruchomości niż ona sama. W podziękowaniu otrzymała od oskarżonych czekoladki. Później opiekunka W. F. zbeształa ją za zrzeczenie się spadku, wskazując, że zachowała się naiwnie i nieroztropnie.

W ocenie biegłego psychologa zeznania W. F. złożone w dniu 5 stycznia 2017r. mogą stanowić wartościowy materiał dowodowy dla prowadzonego postępowania. W dniu 25 stycznia 2006r. W. F. (1) wraz z K. O. (1) w Kancelarii Notarialnej M. D. (1) podpisały przedwstępną umowę sprzedaży oraz pełnomocnictwa Rep. (...). nr (...) Na mocy tej umowy F. i O. zobowiązały się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której W. F. (1) sprzeda K. O. (1) i osobie przez nią wskazanej cały przysługujący jej udział wynoszący 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) w W. wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, w tym w szczególności o oddanie w użytkowanie wieczyste lub odszkodowanie za tę nieruchomość oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości, stanowiącego odrębną nieruchomość za kwotę 300 zł, a K. O. (1) i osoba przez nią wskazana udział ten za wskazaną kwotę kupi. W § 6 tejże umowy W. F. (1) udzieliła pełnomocnictwa K. O. (1) i upoważniła ją do zawarcia umowy sprzedaży w wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży, na warunkach w niej określonych. W. F. (1) złożyła oświadczenie o zrzeczeniu się prawa do odwołania tego pełnomocnictwa oraz o tym, że pełnomocnictwo nie wygasa z chwilą jej śmierci.

Następnie w dniu 3 marca 2006r. K. O. (1) działająca we własnym imieniu oraz w imieniu i na rzecz W. F. zawarła z M. M. (2) umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego Rep. (...). (...) we wskazanej przez niego Kancelarii Notarialnej notariusza M. D. (1). W myśl §4 ust. 1 umowy K. O. (1) działająca w imieniu i na rzecz W. F. sprzedała samej sobie udział wynoszący 2/3 części oraz sprzedała M. M. (2) udział wynoszący 1/3 części w całym przysługującym jej mocodawczyni udziale wynoszącym 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) w W. oraz taki sam udział we współwłasności budynku, znajdującego się na powyższej nieruchomości, stanowiącego odrębną nieruchomość za łączną cenę w kwocie 300 zł.

zeznania W. F.

k. 173-174, 192-193tom II.1, k.596-600 tom II.3

wypis z aktu notarialnego z dnia 25.01.2006r.

k. 177-180, tom II.1, k. 303, tom II.2

zeznania B. S.

k. 525-526 tom II.3, 319 akt głównych

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

k. 1064-1075 tom II.6

M. M. (2) za pośrednictwem K. O. (1) dotarł także do siostry W. J. K.- O.. K. O. (1) spotkała się z J. O. (1) na początku 2006r. K. O. (1) poprosiła o współpracę i wsparcie finansowe w związku ze staraniami o odzyskanie nieruchomości przy ul. (...). J. O. (1) nie chciała angażować się finansowo w tę sprawę. Urodziła się (...) i w marcu 2006r. miała trudności z poruszaniem się , leczyła się (...) Przed przejściem na emeryturę dbała o swój majątek i miała nadzieję na odzyskanie dóbr utraconych w wyniku nacjonalizacji, które przed wojną należały do jej ojca. W dniu 7 marca 2006r. M. M. (2) i J. K. podpisali w dniu 7 marca 2006r. w kancelarii notariusza M. D. (1) umowę sprzedaży Rep. (...) (...),na mocy której J. K. sprzedała M. M. (2) cały przysługujący jej udział wynoszący 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu oraz taki sam udział we współwłasności budynku znajdującego się na powyższej nieruchomości, stanowiącego odrębną nieruchomość, za kwotę 500 złotych. O.- K. poinformowała swoje dzieci o tym, że zrzekła się spadku po G. L. z powodów honorowych. W październiku 2006r. J. K. doznała wylewu, a jak wykazały badania już wcześniej doznała serii mikrowylewów i przeszła zawał serca. Zmarła w dniu 16 lutego 2009r. Spadek po niej nabyli córka M. O. (1) oraz syn J. O. (2) -każde z nich w 1/2 części. W umowie sprzedaży z dnia 12 listopada 2012r. zawartej przed M. D. (1) notariuszem w W. za numerem repertorium (...) M. M. (2) sprzedał przysługujące mu prawa swojej matce B. Z. (1).

zeznania świadka M. O.

k. 403-405, 601-602 tom II.3, k. 352v-355 akt głównych

pełnomocnictwo z podpisem notarialnie poświadczonym

k. 407, 409 tom II. 3

akt notarialny zawierający pełnomocnictwo dla M. O.

k. 408, tom II.3

odpis skrócony aktu zgonu J. O.

k. 499, tom II.3

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Mokotowa z dnia 06.07.2009r. I Ns.386/09

k. 500, tom II.3

zeznania J. O.

k. 527-528, tom II.3, 731-732, tom II.4, tom 206v-207 v tom II, k.355=356v akt głównych

dokumentacja medyczna J. O.- K.

k. 557-582, 611tom II.3, 836-843, tom II.5,1053-1061, tom II.6

informacja z NFZ

k. 583-584, tom II.3

wyciągi z rachunków bankowych J. O.-K.

k. 603-608, 609-610, tom II.3

wypis z aktu notarialnego z dnia 7.03.2006r.

k. 818-823, tom II.5

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

k. 1064-1075 tom II.6

dane z (...) Bank (...) z rachunku J. O.- K.

k. 1130, tom II.6

wypisy aktów notarialnych

k. 169-173, 174-179 akt głównych

W dniu 4 kwietnia 2006r. oskarżony M. M. (2) przedłożył wypisy wyżej wymienionych aktów notarialnych oraz postanowienie Sądu o ustanowienie go kuratorem dla nieznanego z miejsca pobytu W. N. i domagał się pilnego wydania decyzji dotyczącej ustanowienia wieczystego użytkowania gruntu przy ul. (...).

odpis postanowienia z dnia 30.01.2006r. III R Ns.596/05 o ustanowieniu kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu W. N.

k. 77, tom II.1

dokumenty złożone przez oskarżonego do Wydziału Spraw Dekretowych

k.78-84, tom II.1

protokół oględzin akt III RNs.596/05 SR dla Warszawy-Śródmieścia

k. 223-224, tom II. 2 wraz z załącznikami k. 225-247, tom II.2

W dniu 27 kwietnia 2010r. na wniosek pełnomocnika M. G. wszczęto postępowanie w przedmiocie uchylenia postanowienia Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy z dnia 19 stycznia 1993r. sygn, akt I Ns. 751/91 o stwierdzenie nabycia spadku po G. L.. W dniu 29 czerwca 2012r. wydano postanowienie w przedmiocie uchylenia postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wskazanego wyżej. Decyzja w przedmiocie ustanowienia użytkowania wieczystego odnośnie do przedmiotowej nieruchomości nie została dotychczas wydana w związku ze śmiercią M. G. w dniu 12 września 2013r. i brakiem stwierdzenia nabycia spadku po wymienionej wydanego przez polski sąd. Postępowanie zostało zawieszone decyzją administracyjną, następnie podjęte, ale nigdy nie wydano ostatecznej decyzji z powodu niedostarczenia postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po wymienionej wydanego przez polski sąd.

dokumentacja sprawy w przedmiocie uchylenia postanowienia o stwierdzenie nabycia spadku po G. L.

k. 85-93, tom II.1

wniosek o zawieszenie

k. 94-96, tom II. 1

postanowienie Prezydenta (...) W.

k. 97-98, tom II.1

postanowienie SR dla Warszawy Pragi Północ z dnia 29.06.2012r. I .Ns. 671/10 o uchyleniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po G. L.

k.99 tom II. 1

wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania

k. 100-102, tom II.1

postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania

k. 104, tom II. 1

pismo pełnomocnika M. G.

k. 122, tom II.1

pismo Urzędu (...) W. z dnia 30.05.2014

k. 162, tom II.1

zeznania świadka J. G.

k. 181-182, tom II.1, 324-325, tom II.2

protokół oględzin akt SR dla Warszawy Pragi Południe I Ns.671/10

k. 468-469 z załącznikami k. 470-511, tom II.3

W toku śledztwa oskarżony został poddany badaniom sądowo-psychiatrycznym. Biegli lekarze psychiatrzy uznali, że oskarżony M. M. (2) nie jest chory psychicznie w rozumieniu psychozy obecnie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest upośledzony umysłowo. Nie występują u niego inne zakłócenia czynności psychicznych, które mogłyby mieć znaczenie orzecznicze w niniejszej sprawie. Oskarżony w czasie popełnienia przestępstwa nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 800-805 tom I.4

W toku postępowania zebrano informacje od Naczelników Urzędów Skarbowych z obszaru (...) W. dotyczące transakcje sprzedaży roszczeń wynikających z dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz transakcje zniesienia współwłasności praw i roszczeń dekretowych do gruntów warszawskich. Zapytania prokuratury dotyczyły również ewentualnych prowadzonych postępowań kontrolnych dotyczących wyceny sprzedaży i zniesienia współwłasności praw i roszczeń wynikających z dekretu z dnia 26.10.1945r.

pisma Naczelników Urzędów Skarbowych z terenu (...). W.

k. 810-827

Zebrano również informacje odnośnie do posiadanych przez M. M. (2) rachunków bankowych, a także nieruchomości.

pisma dot. rachunków bankowych

k. 828-829, 832, 833,834,852, tom I.5

pismo GIIF wraz z załącznikami

k. 836-843, tom I.5

notatka urzędowa

k. 1580 z załącznikami k. 1581-1701, tom I.8, 1702-1871, tom I.9, 1872-2009, tom I. 10

Zostały również zgromadzone dane z Kancelarii Notarialnej M. D. (1) dotyczące m.in wykazu spraw za okres 1.01.2005r. do 21.08.2018r., w których w charakterze stron uczestniczyli M. M. (2) i B. Z. (1).

protokół zatrzymania

k. 1294-1297. tom I.6

dokumentacja z Kancelarii Notarialnej

k. 1298-1439, tom I.7

protokół zatrzymania rzeczy

k. 300-302, tom II.2

wypisy aktów notarialnych

k. 303, tom II.2

zeznania świadka M. D.

k. 498-500v tom III akt głównych 2721v-2723,2723v-2724,2725v

W toku śledztwa została dopuszczona opinia dr Z. P. (1), rzeczoznawcy majątkowego, a jednocześnie biegłego sądowego do spraw wyceny nieruchomości oraz wyceny i ekonomiki przedsiębiorstw. W oparciu o transakcje kupna-sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz prawa własności gruntów oraz transakcji kupna-sprzedaży lokal mieszkalnych i użytkowych w centrum W. w okresie od marca 2004r. do marca 2006r. , wypisów z ewidencji gruntów dla przedmiotowych nieruchomości, oględzin szacowanych nieruchomości, analizy prawa rynku własności i prawa użytkowania wieczystego gruntów w Centrum W. tudzież rynku prawa własności lokali mieszkalnych i użytkowych została przez niego sporządzona opinia. Zastosował podejście porównawcze, metodą korygowania ceny średniej. Wartość rynkową nieruchomości obejmującej działkę o numerze ewidencyjnym (...) ( w tym wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz wartość (...)lokali mieszkalnych i 3 użytkowych) oszacował na 7.408.825,-zł. Wartość rynkowa nieruchomości obejmującej działki o numerze ewidencyjnym (...) oraz części działek o numerze ewidencyjnym (...) jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego oszacował na 2.421.901,-zł, zaś wartość rynkową nieruchomości obejmującej działkę (...) oraz części działek o numerze ewidencyjnym (...) jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego (744,33 m ^{( 2 )}- 464 m ^{( 2)})x 3253,80 zł/m ^{( 2 , )} to jest łącznie 912.138 zł. Łączna wartość rynkowa nieruchomości obejmującej działkę o numerze ewidencyjnym (...) ( w tym wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz wartość budynku- 29 lokali mieszkalnych i 3 użytkowych wynosiła 7.408 825 zł plus 912.138 zł, tj. 8.320. 963 zł. Na rozprawie biegły podtrzymał tę opinię, choć zaznaczył, że zgodnie z postanowieniem prokuratora wyceniał wartość nieruchomości, a nie wartość roszczeń do nieruchomości. Podał również, że nie przypomina sobie, aby sporządzał na potrzeby postępowania sądowego opinię z wyceną roszczeń. Te opinie, które wykonywał były raczej opiniami prywatnymi.

opinia biegłego Z. P.

k. 2092-2093, tom I.11, operat szacunkowy k. 2097-2101,2178-2211, załączniki 2212-2301, tom I. 11,

przesłuchanie biegłego na rozprawie

k. 701-703, tom IV akt głównych

Opinia sądowo-psychologiczna odnośnie do W. F. ( wydana w toku śledztwa) wskazuje na to, że prezentowana przez nią struktura wypowiedzi, poziom kontaktu słowno-logicznego, dane z wywiadu oraz kompetencje poznawcze wskazują na ogólny, wyjściowy poziom funkcjonowania intelektualnego świadka mieszczący się w granicach normy. Wówczas, zdaniem biegłego, nie ujawniała ona klinicznych objawów zaburzeń procesów percepcyjnych, nie manifestowała objawów chorób psychicznych, zaburzeń zachowania, patologicznej podatności na wpływy innych osób. Biegły stwierdził istnienie deficytów poznawczych w zakresie koncentracji uwagi i funkcji pamięciowych, co do których świadek zachowała częściowy, formalny krytycyzm. Biegły stwierdził w konkluzji, że zeznania W. F. złożone w dniu 5 stycznia 2017r. mogą stanowić wartościowy materiał dowodowy dla potrzeb prowadzonego postępowania w ograniczonym zakresie z uwagi na ujawniane i zweryfikowane w aktualnym badaniu stanu psychicznego świadka objawy deficytów w zakresie funkcji pamięci. Uzupełniająca opinia sądowo-psychologiczna zwraca uwagę na dynamikę procesu narastania objawów deficytów poznawczych u świadka i podkreśla, że jej zeznania z dnia 16.08.2018r. nie mogą stanowić wartościowego materiału dowodowego dla potrzeb prowadzonego postępowania z uwagi na znacznego stopnia ( i zdaniem biegłego narastające) objawy deficytów poznawczych, ujawniane przez świadka zwłaszcza w zakresie funkcji pamięci. Po zapoznaniu się z zebraną dokumentacją lekarską, wynikami badań neuroobrazowych podtrzymał swoje poprzednie wnioski. Jednocześnie wyraził stanowisko, że dokumentacja lekarska nie zawiera przesłanek, by w trakcie rozporządzenia aktu notarialnego przedwstępnej umowy sprzedaży oraz pełnomocnictwa W. F. (1) nie była zdolna do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

opinia sądowo-psychologiczna dot. W. F.

218-222, tom II.2

dokumentacja medyczna W. F.

k. 290-291, tom II.2; 416, tom II. 3,669- 721, tom II. 4

protokół zatrzymania rzeczy ( dokumentacji lekarskiej)

k. 327-331, tom II.2 z załącznikiem k. 335, tom II.2

protokół zatrzymania rzeczy ( dokumentacji lekarskiej)

k. 548-550, 553-555 tom II.3

uzupełniona opinia sądowo-psychologiczna

k. 761-766, tom II.4

opinia sądowo-psychologiczna z dnia 21.09. 2018r.

k. 1077-1085, tom II.6

K. O. (1) nie była dotychczas karana. Utrzymuje się ze świadczeń emerytalnych. Posiada w W. lokal mieszkalny

dane o karalności

k. 779, tom II.4, k. 240 tom II akt głównych, k. 982,1096,1128 tom VI akt głównych

dane ZUS

k. 1092, tom II.6

Zdaniem biegłego specjalisty z zakresu medycyny sądowej u J. K. stwierdzono na dzień 07.03.2006r. stan zdrowia typowy dla osoby w jej wieku, tym niemniej biorąc pod uwagę dostępne informacje dotyczące stanu jej zdrowia należy przyjąć, że występowały u niej zaburzenia mózgowia, mające negatywny wpływ na zdolność postrzegania oraz prawidłowej interpretacji i zrozumienia wielu zagadnień z zakresu prawa czy ekonomii. Co do W. F. w dniu 25.01.2006r. jej stan zdrowia był typowy dla osoby w tym wieku, orzy czym występujące u niej zmiany chorobowe nie miały zauważalnego wpływu na zdolność postrzegania oraz odtwarzania zewnętrznych informacji, a jedynie stan wzroku stanowił istotne ograniczenie dla możliwości samodzielnego czytania.

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

k. 1132-1139, tom II.6

dokumentacja medyczna J.O.-K.

załącznik nr VI i VII

W dniu 15 marca 2019r. B. Z. (1) w drodze aktu notarialnego dokonała darowizny przysługujących jej udziałów odpowiednio: W. F. (1) i dzieciom nieżyjącej wówczas J. K.- M. O. (1) i J. O. (2), wyraźnie zaznaczając, że czyni to w celu uchylenia zarzutów postawionych oskarżonemu w sprawie niniejszej.

Z kolei w dniu 10 lipca 2019r. oskarżona K. O. (1), działając w tym samym celu, darowała I. S. (2) ( spadkobierczyni W. F.) udział w wysokości 22/144, to jest wszystkie przysługujące jej prawa i roszczenia w zakresie nabytym od niej mocą umowy sprzedaży z dnia 3 marca 2006r.

wypisy aktów notarialnych z udziałem B. Z.

k. 169- 173, 174-179 tom I. akt głównych

wypis aktu notarialnego z udziałem K. O.

k. 893 tom V akt głównych

Oskarżony M. M. (2) w warunkach Aresztu Śledczego zyskał opinię pozytywną. Przyjmował postawę regulaminową wobec funkcjonariuszy Służby Więziennej. W późniejszym czasie podjął protest głodowy, domagając się uchylenia wobec niego tymczasowego aresztowania i w związku z tym został przeniesiony do Zakładu Karnego nr (...) w Ł., w którym sprawowano nad nim całodobową opiekę medyczną.

opinia Aresztu Śledczego

k. 241-242

informacja Aresztu Śledczego o zachowaniu oskarżonego

k. 487, 510,520,566tom III akt głównych

opinia lekarska wydana w warunkach Aresztu Śledczego

k. 537 tom III akt głównych

M. M. (2) był karany w przeszłości, w tym za przestępstwo przeciwko dokumentom w procesie związanym z nieruchomością dekretową.

odpis wyroku SR dla Warszawy-Woli

k. 347-348, tom II akt głównych

odpis wyroku SR dla Warszawy-Żoliborza wraz z wyrokiem Sądu odwoławczego

k. 745-750, tom IV akt głównych

dane o karalności

k. 787-788, tom IV akt głównych, k. 984-986, 1090-1093,1125-1127 tom VI akt głównych,

odpis wyroku SO w Warszawie

k. 801-803 tom V akt głównych

M. M. (2) urodził się w roku 1957r. Ma wykształcenie wyższe ekonomiczne. Utrzymywał się z prowadzenia antykwariatu. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony leczył się psychiatrycznie po opuszczeniu aresztu śledczego.

dane osobopoznawcze

k. 562-563

Zasięgnięto opinii biegłych lekarzy psychiatrów w zakresie zdolności oskarżonego do udziału w prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu karnym. Biegli nie rozpoznali u oskarżonego choroby psychicznej w rozumieniu psychozy czy ciężkiego epizodu depresji. Rozpoznali natomiast zaburzenia adaptacyjne czyli zaburzenia związane z istnieniem stresora, nie przekraczającego granic zwykłego, ludzkiego doświadczenia. Biegli ocenili stan psychiczny oskarżonego jako stabilny i umożliwiający mu udział w postępowaniu procesowym.

Z kolei opinia wydana w dniu 8 grudnia 2020r. przez inny zespół psychiatrów potwierdziła, że oskarżony nie cierpi na chorobę psychiczną i nie wykazuje oznak upośledzenia umysłowego. Biegli rozpoznali u oskarżonego zaburzenia adaptacyjne. Jego stan psychiczny uwarunkowany jest sytuacyjnie i w tym zakresie leczenie farmakologiczne nie przyniesie poprawy stanu psychicznego, dopóki nie zmieni się jego sytuacja. Przedłużająca się sytuacja stresowa w związku z toczącą się sprawą sądową warunkuje utrzymywanie się zgłaszanych przez oskarżonego skarg natury psychiatrycznej i brak ( w jego ocenie) odpowiedzi klinicznej na stosowane leczenia. Zaburzenia adaptacyjne nie stanowią przeciwskazań natury psychiatrycznej do udziału oskarżonego w postępowaniu sądowym- do udziału w rozprawie i prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 668, tom IV akt głównych

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 965-975, tom VI akt głównych

W. F. (1) zmarła w dniu 21 maja 2019r.

odpis skrócony aktu zgonu

k. 486, tom III

Biegły psycholog wydał opinię sądowo-psychologiczną odnośnie do zeznań W. F. z uwzględnieniem osobistych obserwacji w trakcie przesłuchania pokrzywdzonej przed Sądem w dniu 8 kwietnia 2019r. oraz w trakcie przeprowadzonego badania stanu psychicznego w dniu 9 kwietnia 2019r. Na podstawie dokumentacji medycznej pokrzywdzonej oraz wyników badań neuroobrazowych biegły stwierdził istnienie u badanej organicznych dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto stwierdził, że w funkcjonowaniu poznawczym pokrzywdzonej rekonstruowano kliniczne objawy deficytów funkcji pamięciowych z tendencją do wypełniania luk pamięciowych konfabulacjami. Świadek demonstrowała także obniżony krytycyzm wobec ujawnionych objawów. Podczas przesłuchania przez Sądem oraz w trakcie badania stanu psychicznego W. F. (1) nie manifestowała ostrych objawów chorób psychicznych. Ujawniła natomiast kliniczne objawy głębokich deficytów funkcji poznawczych, w tym-pamięciowych z tendencją do wypełniania luk pamięciowych konfabulacjami, także orientacji allopsychicznej. Na zaburzenia funkcji poznawczych wskazywały również wyniki przesiewowych badań psychometrycznych. Biegły zauważył, że rekonstruować można dynamikę procesu narastających objawów deficytów poznawczych u świadka ( w zestawieniu ze stanem psychicznym świadka w perspektywie kolejnych czynności składania zeznań), składających się na obraz kliniczny zespołu otępiennego. W świetle dokonanej oceny klinicznej oraz analizy dostępnych danych, zdaniem biegłego, W. F. (1) nie była zdolna do adekwatnego funkcjonowania poznawczego w trakcie sporządzania aktu notarialnego z dnia 26 marca 2019r. , nie będąc zdoln,ą do pojmowania przedsiębranego wówczas działania ( także w zakresie § 4 tegoż aktu). W konkluzji biegły stwierdził, że w ocenie psychologicznej zeznania złożone przez W. F. w dniu 8 kwietnia 2019r. nie mogą stanowić wartościowego materiału dowodowego dla potrzeb prowadzonego postępowania- z uwagi na objawy głębokich deficytów poznawczych, ujawniane przez świadka ( zwłaszcza w zakresie funkcji pamięci). W ówczesnym stanie psychicznym nie była zdolna do składania zeznań w sensie odtwarzania zapamiętanych treści i świadomego ich przekazywania oraz rozumienia zadawanych pytań.

Przesłuchany na rozprawie biegły podtrzymał wydaną opinię co do wartości dowodowej zeznań W. F.. Biegły doprecyzował, że w przypadku pokrzywdzonej mamy do czynienia z cechami zespołu otępiennego. To zjawisko kliniczne charakteryzuje postępujący charakter i postępujący przebieg i w sytuacji pani F. nie miał on charakteru odwracalnego. Z uwagi na wskazane objawy świadek nie będzie zdolny do składania zeznań w aktualnym stanie psychicznym ( należy zaznaczyć, że w dacie składania zeznań biegły nie wiedział, że świadek zmarła w dniu 21 maja 2019r.). Biegły przyjął na podstawie rekonstruowanego przez niego przebiegu narastających deficytów funkcji poznawczych, że nie była zdolna do pojmowania przedsiębranego działania w zakresie uczestnictwa w sporządzeniu aktu notarialnego z dnia 26 marca 2019r. Kategoryczność wniosku biegły tłumaczył faktem, że termin 26 marca 2019r był zbliżony do dnia 9 kwietnia 2019r., kiedy odbyło się badanie świadka przez biegłego. Dodał, że dostrzegł proces deterioracji funkcji poznawczych świadka w trakcie śledztwa, które są potwierdzone wynikami badan neuroobrazowych dokumentujących cechy uogólnionego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, a także obiektywną dokumentacją lekarską. Deklaracje świadka już od 2011r. mogły być modyfikowane cechami zaburzeń funkcji poznawczych. Istnieje prawdopodobieństwo, że prawdziwa jest hipoteza, iż występowała u świadka zwiększona podatność na sugestie i wpływu zaburzenia funkcji poznawczych na ówczesne deklaracje świadka (co do roku 2015), podobnie jak prawdziwa jest hipoteza o rekonstrukcji zgodnie z rzeczywistością,

opinia psychologiczna

k. 578-581, tom III akt głównych

przesłuchanie biegłego na rozprawie

k. 703-704 tom IV akt głównych

Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2020r. ( k.790-791, tom V akt głównych w dacie postanowienia omyłkowo podano rok 2019r. zamiast 2020r. ) Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego do spraw wyceny nieruchomości mgr K. Ż.- biegłego z listy Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie. Sąd zwracał się o określenie wartości rynkowej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości przy ul. (...) oraz wartości posadowionego na tej nieruchomości budynku z wyłączeniem wartości nieruchomości lokali sprzedanym najemcom wraz z udziałami w użytkowaniu wieczystym ( wariant I) oraz uwzględnieniem wartości nieruchomości lokali sprzedanych najemcom wraz z udziałami w użytkowaniu wieczystym ( wariant II), a ponadto ustalenia wartości rynkowej udziału wynoszącego 1/8 części w prawach i roszczeniach o ustanowienie prawa do użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości, które to roszczenia obejmowały prawo domagania się zwrotu nieruchomości w niesprzedanej właścicielom wyodrębnionych z tych części lokali oraz prawo do odszkodowania za nieruchomości w części przypadającej na sprzedane lokale. Biegła oszacowała wartość rynkową prawa użytkowania wieczystego dawnej nieruchomości (...) oznaczonej numerem hipotecznym (...) na dzień 3.03.3006r. na 2.082.480 zł ( 5.047.897 zł z wyłączeniem lokali sprzedanych względnie 8.933.643,-zł z uwzględnieniem lokali sprzedanych). Wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali niesprzedanych i niewyodrębnionych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego biegła oszacowała na 94.639,-zł, zaś wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach do odszkodowania za lokale mieszkalne sprzedane biegła oszacowała na 72.867,-zł.

opinia biegłego z zakresu wyceny nieruchomości

k. 851, tom V akt głównych

Postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2020r. Sąd dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłego do spraw wyceny nieruchomości, polecając uzupełnienie opinii o szereg szczegółowych kwestii ( k. 909 tom V akt głównych). Biegła ustosunkowała się do pytań zawartych w postanowieniu o dopuszczeniu dowodu z opinii uzupełniającej i wydała opinię po przeliczeniu przyjętych wartości. Biegła oszacowała wartość rynkową prawa użytkowania wieczystego dawnej nieruchomości (...) oznaczonej numerem hipotecznym (...) na dzień 3.03.3006r. na 2.082.480 zł ( 2.946.790 zł z wyłączeniem lokali sprzedanych względnie 6.833.025,-zł z uwzględnieniem lokali sprzedanych). Wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali niesprzedanych i niewyodrębnionych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego biegła oszacowała na 55. 252,-zł, zaś wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach do odszkodowania za lokale mieszkalne sprzedane biegła oszacowała na 72.867,-zł

uzupełniająca opinia biegłego z zakresu wyceny nieruchomości

k. 987-1044, tom VI akt głównych

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

akt notarialny zawierający pełnomocnictwo dla M. O.

Akty notarialne co do zasady stanowią dokument urzędowy ( art. 2§2 ustawy Prawo o notariacie). Z tego względu dokumenty te są wiarygodne i podlegają odczytaniu na rozprawie ( art. 393§1 k.p.k.). Brak jest podstaw do podważania wiarygodności tego dokumentu, a także wszystkich pozostałych aktów notarialnych zgromadzonych w sprawie, ponieważ żadna ze stron nie podnosiła argumentów kwestionujących autentyczność tych dokumentów oraz zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy.

akta postępowania sądowego w sprawie uznania za zmarłego W. N. II Ns.586/84

W toku postępowania przygotowawczego akta postępowań sądowych i administracyjnych zostały szczegółowo przeglądnięte, przeprowadzono prawidłowo dowód z ich oględzin, a dokumentacja została skopiowana. Nie ma podstaw do podważania wiarygodności zebranych dokumentów w tych aktach, a także wszystkich pozostałych zgromadzonych w sprawie, ponieważ żadna ze stron nie podnosiła argumentów kwestionujących autentyczność tych dokumentów oraz zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy.

dane o karalności

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dane od operatorów telefonii komórkowej

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dane z (...) Bank (...) z rachunku J. O.- K.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dane ZUS

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

decyzja o objęciu w posiadanie przez Skarb Państwa budynków przy ul. (...) z dnia 10. (...).

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

decyzja Prezydium Rady Narodowej z dnia 28.02,1953r.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15.01.1999r. (...) (...) o stwierdzeniu nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej z dnia 2.02.1953r.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dokumentacja fotograficzna dokumentów posiadanych przez H. G.

W ocenie Sądu dokumenty te, jakkolwiek mające cechę dokumentów prywatnych, nie były kwestionowane, nie ma powodów do ich kwestionowania.

dokumentacja medyczna J. O.- K.

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Upoważniony podmiot został zwolniony z tajemnicy lekarskiej.

dokumentacja medyczna W. F.

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Upoważniony podmiot został zwolniony z tajemnicy lekarskiej.

dokumentacja sprawy w przedmiocie uchylenia postanowienia o stwierdzenie nabycia spadku po G. L.

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dokumentacja w sprawie uchylenia kurateli

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dokumentacja wieczystoksięgowa

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dokumentacja z Kancelarii Notarialnej

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dokumenty przedłożone w dniu 25.11.1993r. przez K. O. w ślad za wnioskiem

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

dokumenty z Archiwum Państwowego

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

dokumenty złożone przez oskarżonego do Wydziału Spraw Dekretowych

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

informacja Aresztu Śledczego o zachowaniu oskarżonego

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

informacja USC o istnieniu aktu zgonu W. N.

Dokument pochodzi od Urzędu Stanu Cywilnego, a więc urzędu, w którego kompetencjach leży gromadzenie danych o zgonach i urodzeniach. Nie ma powodów do podważania tego dokumentu pod względem autentyczności lub zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

informacja z NFZ

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

karta informacyjna o aktualnym stanie formalno-prawnym nieruchomości przy ul. (...) z dnia 14.11.1996r.

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

korespondencja w sprawie nekrologu W. N.

Dokumentacja zasługuje na wiarę , ponieważ została pozyskana w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jej autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

odpis aktu oskarżenia

Dokument nie został zakwestionowany przez strony, został pozyskany zgodnie z przepisami.

odpis aktu zgonu z tłumaczeniem

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis aktualny z rejestru stowarzyszeń

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis postanowienia SR dla m.st. Warszawy z dnia 19.01.1993r. dot. postępowania spadkowego po E. L., G. L., A. L. (2), A. G.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Jak wiadomo z zebranego materiału dowodowego. Postanowienie to zostało następnie uchylone w 2012r. we właściwym trybie, ale należy odnotować, że omawiane postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z 1993r. było faktycznie wydane i funkcjonowało w obrocie prawnym.

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Mokotowa z dnia 06.07.2009r. I Ns.386/09

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Mokotowa z dnia 9.11.1989r. dot. postępowania spadkowego po A. L. (1) i P. L.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Pragi I.Ns. 953/97

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis postanowienia SR dla Warszawy-Pragi z dnia 25.10.1996r. I. Ns. 1344/96

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis postanowienia SR w Garwolinie z dnia 13.03.1992r. dot. postępowania spadkowego po K. L.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis skrócony aktu małżeństwa A. F.-L. i G. L.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Ponadto zgodnie z art. 3 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego z dnia 28 listopada 2014r. ( Dz. U. 2023.1378 tekst jedn.) akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych.

odpis skrócony aktu zgonu

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Ponadto zgodnie z art. 3 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego z dnia 28 listopada 2014r. ( Dz. U. 2023.1378 tekst jedn.) akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych.

odpis wyroku SO w Warszawie

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis wyroku SR dla Warszawy- Żoliborza

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis wyroku SR dla Warszawy-Woli

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis wyroku SR dla Warszawy-Woli IV K. 175/17

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odpis wyroku SR dla Warszawy-Żoliborza wraz z wyrokiem Sądu odwoławczego

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

odtajnione rozmowy telefoniczne kryptonim (...)

Odtajnione rozmowy telefoniczne są zapisem rozmów telefonicznych uzyskanych w wyniku kontroli operacyjnej przeprowadzonej zgodnie z obowiązującymi przepisami.

ogłoszenie Stowarzyszenia (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów ( w wyniku przeszukania nieruchomości oskarżonego) i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

opinia Aresztu Śledczego

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

Opinia została sporządzona przez biegłego zgodnie z obowiązującymi przepisami. Jest poprawna metodologicznie, fachowa i rzetelna. Nie była przez strony kwestionowana.

zaświadczenie Zarządu Miejskiego w W. Wydział (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

zaświadczenie z SR dla Warszawy-Mokotowa VI Wydział Ksiąg Wieczystych

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

zaświadczenie z Oddziału Ksiąg Wieczystych

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

zarejestrowane rozmowy oskarżonych ( protokół z odtworzenia treści zapisu)

Odtajnione rozmowy telefoniczne są zapisem rozmów telefonicznych uzyskanych w wyniku kontroli operacyjnej przeprowadzonej zgodnie z obowiązującymi przepisami.

wypisy aktów notarialnych z udziałem B. Z.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wypisy aktów notarialnych

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wypis z księgi wieczystej

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wypis aktu notarialnego z dnia 2.11.1938r. z udziałem W. N. i G. L.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wypis aktu notarialnego z dnia 28.03.1946r. z udziałem G. L.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wykaz pracowników

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wydruk zupełny treści księgi wieczystej na dzień 22.08.2018r. dla nieruchomości przy ul. (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wyciągi z rachunków bankowych J. O.-K.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wnioski H. G. w sprawie unieważnienia decyzji wraz z załączonymi dokumentami

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wniosek o zawieszenie

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wniosek o wpisanie tytułu własności do księgi wieczystej

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wniosek o przyznanie własności czasowej nieruchomości przy ul. (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

wniosek G. L. zdnia 27. (...). o uzupełnienie zaświadczenia dot. użytkowania domu

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

uzupełniona opinia sądowo-psychologiczna

Opinia sądowo- psychologiczna zasługuje na wiarę, ponieważ odpowiada na pytania w zakreślonej tezie dowodowej, jest metodologicznie poprawna, fachowa i rzetelna.

uzupełniająca opinia biegłego z zakresu wyceny nieruchomości

Opinia została wydana przez biegłą Ż. zgodnie z sugestiami stron i w myśl postanowienia Sądu. Strony zostały zapoznane z treścią opinii i nie miały do niej początkowo zastrzeżeń. Dopiero w piśmie procesowym z dnia 22 marca 2023r. pojawił się wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłej uzupełnionej o kwestie prawne mające wpływ na proces decyzyjny towarzyszący stronom w ocenie transakcji zawartej w dniu 3 marca 2006, a mianowicie w przedmiocie oceny ryzyka związanej z możliwością realizacji praw i roszczeń nabytych przez oskarżonego, uwzględniając zmiany prawne w zakresie możliwości realizacji takich praw, a co za tym idzie przyjęcia przez strony transakcji wartości transakcji. Obrońca oskarżonego zaznaczył, że opinia uzupełniająca z dnia 31 grudnia 2021r. oraz zawarte w tej opinii wnioski nie obejmują oceny prawnej możliwości realizacji nabytych praw do roszczeń, co jawi się jako istotne w kontekście oceny zamiaru przypisywanego oskarżonemu działania na szkodę W. F.. Sąd oddalił wniosek obrony o uzupełnienie opinii w postulowanym kierunku, ponieważ kwestie prawne ( ocena ryzyka związanego z możliwością realizacji praw i roszczeń) przekracza ramy tezy dowodowej ( k. 1196v). Proces decyzyjny oskarżonych w ogóle nie podlega ocenie biegłego z zakresu wyceny nieruchomości; jeśli w ogóle kwestia ta wymagałaby wiadomości specjalnych, to raczej z zakresu medycyny lub psychologii względnie kognitywistyki. W ocenie Sądu nie jest niezbędne mnożenie opinii w sprawie. Sąd wypowie się w tej kwestii szerzej w części prawnej uzasadnienia. W tym miejscu należy jedynie nadmienić, że intencją oskarżonego było zebranie maksymalnej liczby udziałów i doprowadzenie w konsekwencji do przejęcia kontroli nad nieruchomością i uzyskanie odszkodowania w procesie reprywatyzacyjnym. Należy jednoznacznie wykluczyć, aby oskarżony działał bezinteresownie. Oczywiście, że oskarżony nie mógł mieć pewności co do powodzenia przedsięwzięcia; był doświadczonym przedsiębiorcą, ale mimo wszystko uznał, że warto podjąć ryzyko. Jak się wydaje, wniosek obrońcy zmierza do wykazania, że doprowadzenie do decyzji reprywatyzacyjnej było nierealne, a więc oskarżony usiłował ( być może nieudolnie) osiągnął swój cel. W ocenie Sądu w 2006r. oskarżony tego nie mógł wiedzieć, a oskarżona O. wyjaśniła, że oskarżony M. twierdził, że w ciągu pięciu lat uda się mu doprowadzić do decyzji reprywatyzacyjnej. Oskarżony podejmował ryzyko świadomie, praktycznie nic nie tracił, a nawet odniósł znaczące korzyści majątkowe ( wbrew temu, co sam twierdzi). Zapłacił bowiem obu pokrzywdzonym symboliczne kwoty, uzyskując w zamian udział w prawach i roszczeniach wyrażający się w kwocie wskazanej w opinii biegłego po wielekroć przewyższający zapłacone kwoty. Dodać należy, że późniejsza zmiana stanu prawnego ( ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami, jak również zmiana linii orzecznictwa sądów administracyjnych) nie zmienia w żaden sposób wyliczeń dokonanych przez biegłą.

tytuł wykonawczy Sądu Grodzkiego I.Co.1079/45

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został pozyskany w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

testament M. L. (2) ( G.)z tłumaczeniem

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

tablice poglądowe

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

stwierdzenie z dnia 29.08.1975r.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

stwierdzenie stanu zabudowy nieruchomości przy ul. (...) z dnia 13.02.1950r.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

Skoroszyt. D. 4- protokół oględzin rzeczy

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

rejestracja nieruchomości

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół zatrzymania rzeczy ( dokumentacji lekarskiej)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół zatrzymania rzeczy

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonej K. O.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół przeszukania

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin rzeczy

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin postępowania administracyjnego dotyczącego zwrotu nieruchomości dekretowej przy ul. (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin księgi wieczystej (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin księgi i dokumentów hipotecznych przedwojennej nieruchomości (...) o nr hipoteki (...) ( ul. (...))

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin dokumentacji zabezpieczonej u K. O. w toku przeszukania

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

opinia biegłego Z. P.

Sąd uznał opinię biegłego P. za przydatną jedynie w ograniczonym zakresie. Nie mogła być ona przydatna do ustalenia wartości nieruchomości ani wartości udziałów. Nie zajmował się on wyliczeniem wartości roszczeń, co Sąd uznał za podstawowy mankament opinii. Skutkowało to dopuszczeniem dowodu z opinii innego biegłego z zakresu wyceny nieruchomości.

opinia psychologiczna

Sąd uznał złożone opinie psychologiczne za wartościowe, spełniające kryteria postępowania karnego, metodologicznie poprawne, uwzględniające całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego. Nie były one zresztą przez strony kwestionowane.

opinia sądowo-psychiatryczna

Wszystkie opinie sądowo-psychiatryczne w niniejszej sprawie, składane na przestrzeni całego postępowania przygotowawczego i sądowego należy uznać za prawidłowe, a przez to wiarygodne. Biegli wypowiedzieli się stanowczo, ich opinia jest merytoryczna, rzetelna, fachowa, wolna od niejasności. Nie budziła ona wątpliwości i nie była wewnętrznie sprzeczna.

opinia sądowo-psychologiczna dot. zeznań W. F.

Jak nadmieniono wcześniej opinie psychologiczne w sprawie generalnie należy uznać za prawidłowo sporządzone, fachowe, rzetelne, uwzględniające całość zgromadzonego materiału dowodowego, zwłaszcza wyniki badan neuroobrazowych i dokumentację medyczną. Nie ma podstaw do przyjęcia, że istnieją jakiekolwiek uchybienia tyczące tejże opinii, również opinii z dnia 21.09.2018r. , w wyniku których należałoby opinię zdezawuować. Należy zaznaczyć, że biegły mógł obserwować pokrzywdzoną w toku kolejnych przesłuchań z dnia 5 stycznia 2017r. i 18 sierpnia 2018r. i dokonywać porównań. Wskazywał na dynamikę procesu narastania objawów poznawczych u świadka. Wyprowadzone przez niego wnioski co do przydatności dowodowej zeznań W. F. na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2019r. należy uznać za w pełni uargumentowane i usprawiedliwione ( k. 580-581)

opis budynków na posesji przy ul. (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

orzeczenie odmawiające przyznania własności czasowej z dnia 7.02.1953

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pełnomocnictwo z podpisem notarialnie poświadczonym

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pisma Biura (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

postanowienie SR dla Warszawy Pragi Północ z dnia 29.06.2012r. I .Ns. 671/10 o uchyleniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po G. L.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

opinia biegłego z zakresu wyceny nieruchomości

Sąd uznał opinię mgr K. Ż. za spełniającą kryteria opiniowania w zakresie odnoszącym się do przedmiotowej sprawy. Opinia została uzupełniona zgodnie z wnioskami stron, a w pozostałym zakresie Sąd na rozprawie wniosek oddalił. Opinia jest niewątpliwie fachowa, przedstawiająca warianty rozmaitych wyliczeń w zależności od przyjętych kryteriów. Jest też rzetelna, ponieważ uwzględnia dostępny materiał dowodowy, a ponadto odwołuje się do zebranych rejestrów. Została też sporządzona metodologicznie poprawnie. Zauważyć należy, że wartości uzyskane w opinii biegłej Ż. są zbieżne do pewnego stopnia z przedłożoną do akt sprawy tzw. prywatną opinią biegłego sporządzoną przez rzeczoznawcę majątkowego z Instytutu (...) i Przedsiębiorstw- (...) ( k. 699). Ten ostatni dokument nie jest oczywiście elementem podstawy dowodowej wyroku, ale znamienne jest, że dwoje niezależnych od siebie ekspertów od wyceny nieruchomości przyjmuje zbliżone kryteria przy wycenie nieruchomości i uzyskuje zbliżone wyniki. Są one także ekstremalnie różne od wyceny dokonanej przez biegłego Z. P. (1), którego opinię Sąd zdezawuował.

pisma Naczelników Urzędów Skarbowych z terenu (...) W.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Archiwum Państwowego

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Banku (...) oraz odpowiedź na w.w. pismo

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo G. L. z 30.01.1950r.

Dokument zasługuje na wiarę , nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Znajdował się w aktach archiwalnych.

pismo GIIF wraz z załącznikami

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

postanowienie o uznaniu W. N. za zmarłego

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin akt I. Ns.751/91 ( postępowanie spadkowe po E. L. i innych)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Ministerstwa Finansów

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 02.10.1996r.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo pełnomocnika M. G.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo SKO

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Urzędu Dzielnicy Ś. do H. G. z dnia 27.07.1995r.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Urzędu (...) W. do Ministerstwa Finansów

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Urzędu (...) W. Dział (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pismo Urzędu (...) W. z dnia 30.05.2014

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

pokwitowanie wpłaty od wniosku o przyznanie własności czasowej

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

postanowienie o uznaniu W. N. za zmarłego

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

postanowienie Prezydenta (...) W.

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin postępowania administracyjnego dotyczącego zwrotu nieruchomości dekretowej przy ul. (...)

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

protokół oględzin

Dokument zasługuje na wiarę , ponieważ został sporządzony w myśl obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do podważenia jego autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy

zeznania B. S.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne, choć dotyczyły ubocznych kwestii związanych ze znajomością z W. F.. Nie ujawniły się okoliczności nakazujące osłabienie przekonania co do wiarygodności zeznań tego świadka. Są one przy tym zbieżne z pozostałymi dowodami w sprawie.

zeznania H. M.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował swoje rozmowy z oskarżonym. W tym względzie są one wiarygodne.

zeznania I. S.

Zeznania świadka należy uznać za wiarygodne, choć nie była ona obecna bezpośrednio przy zdarzeniach objętych aktem oskarżenia. Świadek szczegółowo relacjonowała swoje obserwacje względem W. F., z którą miała codzienny kontakt, zwłaszcza, odkąd pani F. podupadła na zdrowiu. Nie ma powodów, by podważać relacje świadka, zwłaszcza w tym fragmencie, kiedy opisała pokrzywdzoną jako osobę nieco naiwną, łatwowierną. Podała przykłady jej nieroztropnego zachowanie. To, co zeznała na temat potrzeby wdzięczności ( że pokrzywdzona chciała, aby osoby były jej wdzięczne) wskazuje na istotny rys psychologiczny pokrzywdzonej. Świadek szczegółowo zrelacjonowała to, co mówiła pokrzywdzona na temat wizyty " rodziny pana G.". Relacje świadka są szczegółowe, wręcz drobiazgowe. Świadek S. cechuje się spostrzegawczością, ale także doskonałą pamięcią. Potwierdziła, że pokrzywdzona miała problemy z zarządzaniem nieruchomością na (...) oraz inną nieruchomością położoną na P.. Na podstawie jej zeznań Sąd przyjął, że oskarżeni powołali się na rodzinę z K., bo pokrzywdzona powiedziała jej ( k. 316), że " G. miał jakąś rodzinę w Kanadzie." Jednocześnie świadek wyraźnie powiedziała, że pokrzywdzona nie użyła stwierdzenia, że " była to rodzina z K. ". Świadek podtrzymała swoje zeznania z postępowania przygotowawczego. Zeznania świadka S. dostarczyły te wiadomości na temat stopniowo pogarszającego się stanu zdrowia pokrzywdzonej. Podała, że była osobą prostolinijną. Jeśli powiedziała, że była rodzina z K. to albo źle zrozumiała, albo coś jej się pomyliło. Z całą pewnością nie kłamała w tej kwestii.

zeznania J. O.

Zeznania świadka dotyczą wątku J. K.. Świadek, który był jej synem, był przekonany, że umowa między pokrzywdzoną O. a oskarżonym dotyczy mieszkania G. L. usytuowanego w kamienicy przy ul. (...). Pani O. nie konsultowała z dziećmi sprawy zrzeczenia się udziałów. Przedstawiła to jako gest dobrej woli, czy wspaniałomyślności. Zeznania świadka należy uznać za wiarygodne, szczere, szczegółowe na tyle, ile to możliwe. Znajdują one potwierdzenie w dokumentacji lekarskiej i innych zebranych dokumentach. Dodał, że matka nie skarżyła się, że została w jakikolwiek sposób oszukana.

zeznania K. B.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował swoje rozmowy z oskarżonym oraz to, czego się o nim dowiedział. W tym względzie są one wiarygodne. Świadek odnośnie czynów zarzuconych oskarżonemu nie składał zeznań.

zeznania M. S.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował swoje rozmowy z oskarżonym oraz to, czego się o nim dowiedział. W tym względzie są one wiarygodne. Świadek odnośnie czynów zarzuconych oskarżonemu nie składał zeznań.

zeznania R. N.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował swoje rozmowy z oskarżonym oraz to, czego się o nim dowiedział. W tym względzie są one wiarygodne. Świadek odnośnie czynów zarzuconych oskarżonemu nie składał zeznań. Rozmowy z oskarżonym dotyczyły nieruchomości przy ul. (...).

zeznania świadka H. G.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonowała swoje rozmowy z oskarżonym i K. O. (1). W tym względzie są one wiarygodne. Świadek nie interesowała się tą sprawą na późniejszym etapie. Odnośnie do czynów zarzuconych oskarżonemu nie składał zeznań.

zeznania świadka J. G.

Zeznania świadka J. G. (2) są wiarygodne, albowiem odpowiadają zebranym w sprawie dokumentom i zeznaniom innych świadków. Nie były one kwestionowane przez strony. Był on synem M. G., z domu L. i obecnie stara się w Polsce doprowadzić do końca postępowanie spadkowe i odzyskanie nieruchomości.

zeznania świadka J. Ł.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował działania swojego ojca w sprawie W. N.. W tym względzie są one wiarygodne, nie budzą zastrzeżeń.

zeznania świadka K. K.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował swoje rozmowy z oskarżonym oraz to, czego się o nim dowiedział. W tym względzie są one wiarygodne. Świadek odnośnie czynów zarzuconych oskarżonemu nie składał zeznań.

zeznania W. F.

Zeznania świadka złożone na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2019r. zostały złożone w stanie nasilających się zaburzeń pamięci i nie mogą być podstawa ustaleń. Świadek ogólnie nie czuła się najlepiej, była przesłuchiwana przy udziale biegłego psychologa. Jej deficyty pamięci, koncentracji uwagi, zdolności do relacjonowania spostrzeżeń były aż nadto widoczne. Dały się zauważyć również bardzo poważne problemy z widzeniem i rozumieniem zadawanych pytań. Biegły wypowiedział się co do jej zeznań w opinii z dnia 20 czerwca 2019r. (k. 571-581). Świadek F. niedługo po tym przesłuchaniu w Sądzie zmarła ( 21 maja 2019r. k. 486 akt głównych- odpis skrócony aktu zgonu). Zgodnie z opinią psychologiczną wydaną w śledztwie zeznania świadka złożone w dniu 14.09.2015 ( k. 173-174, tom II.1) mogą być uznane za wiarygodne. Świadek zeznawała odnośnie okoliczności, które jeszcze względnie pamiętała i korelowały one z innymi dowodami: zeznaniami I. S. oraz wyjaśnieniami oskarżonych ( w pewnym zakresie). Świadek zeznała, że wiedziała o tym, że G. L. był właścicielem mieszkania przy ul. (...), ale nie wiedziała, że był właścicielem całego budynku. Nie miała świadomości, że przysługują jej jakieś prawa do tej nieruchomości. Mężczyzna i kobieta powiedzieli, że są rodziną G. L. ze strony córki w K.. Poprosili, aby świadek zrzekła się tego udziału. Świadek odpowiedziała, że nie wiedziała, co wchodzi w skład spadku. Te zeznania nie odbiegają zasadniczo od depozycji oskarżonych, a więc można je uznać za wiarygodne. To samo dotyczy zeznań z dnia 5 stycznia 2017r. Potwierdza to też opinia biegłego psychologa( k. 218-222, tom II.2). Przesłuchanie to zostało nagrane i zapis wideo potwierdza to, co zawiera protokół. Wprawdzie świadek nie pamiętała niektórych szczegółów, a zwłaszcza wizyty w Kancelarii Notarialnej, ale jej zeznania nie odbiegają od tego, co zeznawała dwa lata wcześniej. Biegły psycholog w 2019r. wypowiedział się, analizując całość zebranej dokumentacji medycznej, że obserwować można u pokrzywdzonej wyraźną deteriorację procesów poznawczych i kliniczne objawy deficytów funkcji pamięciowych. Dlatego też Sąd oparł się głównie na pierwszych zeznaniach pokrzywdzonej, a w pozostałym zakresie oceniał zeznania z uwzględnieniem stwierdzonych ograniczeń wynikających ze stanu zdrowia pokrzywdzonej.

zeznania świadka P. P.

Zeznania świadka są przydatne ograniczonym zakresie. Wspierają zeznania świadka K. i w tym znaczeniu są przydatne dla postępowania. Nie dotyczą czynów objętych aktem oskarżenia. Tym niemniej, świadek zeznał, że oskarżony sporządzał pisma związane z szeroko pojętym "dekretem (...)". Nazwał to " głównym przedmiotem działalności pana M.". Podał również, że wiele było takich przypadków, kiedy pan M. był kuratorem osoby nieznanej z miejsca pobytu.

zeznania świadka M. D.

Zeznania świadka M. D. (1) są wiarygodne w takim sensie, że korelują one z zebranymi w sprawie dokumentami oraz treścią zeznań świadków. Świadek potwierdziła, że pamięta czynności notarialnych z 2006r., ale wskazuje, że nie spostrzegła u pań pokrzywdzonych takich deficytów zdrowia, które by nakazywały odstąpienie od czynności notarialnych. Świadek, jako notariusz podała okoliczności, w których odstąpiłaby od czynności. Wyraziła też swoją opinię co do różnic między nabyciem roszczeń a użytkowaniem wieczystym. Nie ma podstaw do kwestionowania zeznań świadka, albowiem nie ujawniły się inne dowody osłabiające przekonanie co do wiarygodności świadka M. D. (1). Dodać należy, że żaden dowód przeprowadzony w niniejszej sprawie nie wskazuje, że aby świadek przekroczyła swoje uprawienia lub nie dopełniła ciążących na niej obowiązków przy wykonywaniu obowiązków notariusza i sporządzaniu aktów notarialnych.

zeznania świadka M. O.

Świadek jest córką J. K.. Zeznała, że wiedziała o istnieniu córki G. L. z pierwszego małżeństwa, która mieszkała w K.. Opisała trudności, jakich doświadczała jej matka, jeśli chodzi o administrowanie nieruchomościami do niej należącymi. Świadek podała w swoich zeznaniach, że jej matka mogła sobie pomyśleć, że skoro starania o nieruchomość na P. są daremne, to starania o D. również będą daremne. Pani O.-K. nie powiedziała dzieciom o zrzeczeniu się udziałów i o tej transakcji świadek nic nie wiedziała. Jej zeznania są szczere i spontaniczne, a przez to całkowicie wiarygodne.

zeznania świadka K. Ś.

Zeznania świadka należy uznać za wiarygodne. Nie uczestniczył on bezpośrednio w zdarzeniach objętych aktem oskarżenia, ale podał, że zetknął się z oskarżonym, który zgłaszał wnioski do Wydziału (...) w Urzędzie (...) W.. Świadek pracował w tym Wydziale w latach 2007-2016 i wówczas kontaktował się z oskarżonym w związku ze złożonymi wnioskami. Były to kontakty służbowe. Zeznania świadka korelują z zebranymi w sprawie dokumentami.

zeznania świadka K. K.

Zeznania świadka zostały ujawnione na rozprawie, nikt nie wnosił o przesłuchanie na rozprawie. Świadek relacjonował swoje rozmowy i kontakty z oskarżonym. W tym względzie są one wiarygodne. Nie miał informacji istotnych dla niniejszego postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Podczas pierwszego przesłuchania ( k. 669-670) oskarżony odnośnie przedmiotowej sprawy wyjaśnił, że K. O. (1) miała niewielki udział w roszczeniach do nieruchomości zabudowanej przy ul. (...), pozostałe udziały były bardzo rozdrobnione; między innymi posiadała je W. F. (1), którą O. znała i która ze względu na wiek nie chciała zajmować się roszczeniami ani czekać na realizację latami. Chciała pozbyć się udziału w roszczeniach. F. udzieliła pełnomocnictwa K. O. (1), a ta zgodnie z jego treścią, dokonała rozporządzenia na rzecz swoją i oskarżonego w udziałach. Po pozbyciu się roszczeń W. F. (1) była bardzo zadowolona, ponieważ sprawa była bardzo skomplikowana i była konieczność poszukiwania licznych spadkobierców. Jeśli chodzi o J. K., która też posiadała udział w nieruchomości przy ul. (...). Zbyła ten udział w roszczeniach na rzecz oskarżonego za niewielką kwotę, ponieważ tak samo jak W. F. (1) nie chciała uczestniczyć w postępowaniach administracyjnych. Była zadowolona ze sprzedaży. Obie panie były zainteresowane głównie stanem swojego zdrowia, a nie roszczeniami dekretowymi, do których podchodziły jako do sprawy bezwartościowej. Później po 12 latach okazało się, że i tak kwoty, które zapłacił oskarżony, nie przyniosły mu żadnych korzyści, ponieważ nie udało się w sprawie nic uzyskać. Organy administracyjne nie załatwiały spraw w ramach ustawowych terminów. Oskarżony w odpowiedzi na pytania obrońcy wyjaśnił, że nie kupiłby roszczeń od W. F. i J. K. za kwotę wskazaną w zarzucie, a nawet za kwoty za ceny z aktów z 2006r., ponieważ do dnia dzisiejszego nie przyniosły jakichkolwiek dochodów. Przy akcie kupna, oskarżony dodał, że znając stan faktyczny i prawny nieruchomości przy ul. (...), uważał, że zwrot tej nieruchomości jest prawie niemożliwy. Obecnie chętnie odsprzedałby oba udziały za kwotę około 2000 zł. W przypadku pani F. kupno roszczeń nastąpiło " z drugiej ręki", a więc tożsamość nabywcy ( oskarżonego) nie ma związku ze sprawą. W przypadku pani O.-K. znała ona oskarżonego i zakres przysługujących jej roszczeń do przedmiotowej nieruchomości. Obie sprzedające nie interesowały się hipotetyczną wartością swoich udziałów, chciały się ich jak najprędzej pozbyć, najchętniej darować, ale zdecydowano o zawarciu umowy sprzedaży.

Przesłuchiwany na posiedzeniu w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania ( k. 702-706) dodał, że cenę z panią F. ustaliła K. O. (1), która następnie zbyła te prawa w części sobie i oskarżonemu na podstawie udzielonego pełnomocnictwa. Postawiony mu zarzut oskarżony uznał za nietrafiony. Ponadto dodał, że obie panie dokonały właściwie darowizny, tylko w umowie sprzedaży i stąd wynika niska cena. Oskarżony ustosunkował się do twierdzeń Prokuratury, że cena jest nieadekwatna do wartości. Wyjaśnił, że taka sprawa jest jak los na loterii, bo te roszczenia rzadko się zwracają. Nawet zapłacone kwoty 500 zł i 300 zł są w ocenie oskarżonego zbyt duże, bo to są roszczenia , z którymi urzędy w ciągu 12 lat nie mogą sobie poradzić. Oskarżony nie zyskał niczego, wygenerował tylko koszty dla siebie. Roszczenia te są bezskuteczne. Kwota 300 i 500 zł odnosi się do całej nieruchomości, a 2/3 lokali jest sprzedane na rzecz lokatorów. Nie można zdaniem oskarżonego odnosić się do całej nieruchomości, bo realnie zostały najgorsze lokale. Oskarżony stwierdził, że ceny były urzędowo zweryfikowane, ponieważ umowy były w formie aktu notarialnego. Notariusz mogła odmówić sporządzenia aktu, gdyby uznała, że kwota zapłaty za roszczenia jest nieadekwatna. Ponadto notariusz przesyła akt notarialny do Urzędu Skarbowego, który również weryfikuje kwotę w akcie notarialnym i może sam podnieść cenę i naliczyć kwotę podatku. Oskarżony nie otrzymał ze strony Urzędu Skarbowego żadnych zastrzeżeń. Wątpliwości nie miał również Urząd (...) W., który byłby władny zawiadomić Urząd Skarbowy o nieadekwatnej kwocie w akcie notarialnym. Podał również, że pełnomocnictwa były nieodwoływalne i zawierała je pani O.. Jedna z pań powiedziała oskarżonemu, że jej córka i syn akceptowali sprzedaż roszczeń, gdyż nie chcieli uczestniczyć w postępowaniach spadkowych. Sam jednak oskarżony z tymi dziećmi nie rozmawiał. Oskarżony wyjaśnił, że zajmował się roszczeniami w okresie od 1999r. Nie pamięta jednak, które nieruchomości odzyskał i ile ich było. Stwierdził również, że transakcje z R. i D. były złymi posunięciami. Roszczenie nie zostało zrealizowane z powodu tego że nie da się ustalić stron postępowania, ponieważ jest wielu spadkobierców.

Przesłuchiwany przez Prokuratora po raz kolejny ( k. 1479-1485)nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Wyjaśnił, że z panią O. prowadził długie negocjacje, ponieważ pani O. chciała pozbyć się całego swojego udziału, a z kolei oskarżony chciał nabyć tylko fragment jej udziału. Z jednej strony chciał mieć swój udział, a z drugiej zamierzał reprezentować panią O. w sprawie o odszkodowanie, aby ona też miała swój udział. Ten mały procent udziałów stanowiłby zapłatę za jego starania, a z kolei dla pani O. pozostała część byłaby wygraną. Pani O. nie chciała się zgodzić na podział swoich udziałów, twierdziła, że nie chce mieć z tą sprawą nic wspólnego i w ten sposób " przymusiła" oskarżonego do kupna całości posiadanych przez nią udziałów. Udali się więc do notariusza M. D. (1), która przygotowała projekt aktu notarialnego. Przed zawarciem aktu notarialnego niezbędne było jeszcze przedłożenie notariuszowi zaświadczenia z urzędu skarbowego, że ten nie stawia przeszkód do zawarcia aktu. Takie zaświadczenie zostało przedłożone. Oskarżony podał, że być może to on uzyskał to zaświadczenie ze względu na wiek pani O.. Oskarżony razem z panią O. udali się do notariusza, nikt pani O. nie towarzyszył. Pani O. stwierdziła, że treść umowy jest zgodna z jej wolą i złożyła podpis pod aktem notarialnym. W siedzibie Kancelarii Notarialnej przekazał pani O. 500 zł oraz uzgodnioną dopłatę, której wysokości nie pamięta. Pani O. na pytanie oskarżonego oznajmiła, że pieniądze schowa do butów. Oskarżony był zaskoczony tym stwierdzeniem, ale odwiózł panią O. do domu. Ponieważ nie chciał, żeby ta pieniądze trzymała w butach i wyrażał obawę co do tego, że gotówka może gdzieś przepaść następnego dnia zaproponował pani O., aby wpłaciła pieniądze na konto, gdzie będą bezpieczne. Ta odparła, że nie ma konta w banku, ale na propozycję założenia konta w banku chętnie przystała. Za kilka dni pojechali do banku na ul. (...) i tam doszło do założenia rachunku bankowego na nazwisko J. O. (1), a następnie do wpłacenia pieniędzy na wskazane konto. Po wszystkim oskarżony odwiózł panią O. do domu. Oskarżony podał, że to pani O. proponowała cenę, za jaką chciała sprzedać roszczenia . Za te 500 zł oskarżony chciał kupić ułamek jej roszczeń, a w pozostałym zakresie ją reprezentować. Ta dopłata była dlatego, że pani O. sprzedała mu całość roszczeń i oskarżony został w pewnym stopniu przymuszony do nabycia ich w całości. Wszelkie dokumenty posiadała pani O., a oskarżony co najwyżej posiadał zaświadczenie z urzędu skarbowego. Oskarżony nie pamiętał, że miał być za pierwszym razem w jej mieszkaniu razem z K. O. (1). O. wiedziała, czego dotyczą roszczenia, choć nie znała powierzchni budynku przy ul. (...). Zdaniem oskarżonego, pani O. nie chciała znać żadnych szczegółów odnośnie odzyskania kamienicy, bo jak twierdziła, nic z tego nie będzie. Natomiast jeśli chodzi o panią F., to roszczenia kupił od pani O.. Gdyby nie było pani O., to i tak oskarżony byłby zainteresowany kupnem fragmentu roszczeń. Taki fragment kupił, była to 1/3 udziału. Co do 2/3 udziału reprezentował panią F., a de facto panią O., która nabyła te 2/3 od pani F.. Indagowany, wyjaśnił, że nie pamięta, czy w dniu 25 stycznia 2006r. towarzyszył paniom F. i O. w trakcie wizyty w Kancelarii Notarialnej. Zapłata za roszczenia nastąpiła zgodnie z aktem notarialnym. Jeśli wpisano tam, że zapłaciła O., to pewnie tak było. To była jakaś mała kwota, pewnie 300 zł. Kupił 1/3 udziału w roszczeniach od pani F. za pośrednictwem pani O., bo ona wcześniej tak obiecała pani O.. Ta ostatnia rozgrywała swoją własną grę. Oskarżony kupił tę 1/3 za niewielką kwotę, prawdopodobnie zwrócił ją pani O.. Kupił ten ułamek roszczeń, żeby być w tych roszczeniach, natomiast ponieważ sprzedała 2/3 roszczeń swojej kuzynce O., do czego miała prawo, a więc ta reprezentacja, które w zamyśle miało być reprezentacją spadkobiercy, przeszło na nabywcę tego roszczenia. Podał, że nie musiał się interesować, za ile F. sprzedała całe przysługujące jej roszczenia, bo wynikało to z dokumentów notarialnych. W chwili kupna roszczeń nie toczyły się żadne postępowania. Obie starsze panie nie chciały mieć nic wspólnego z nieruchomością, a ponadto miały złe wspomnienia z czasu utraty tego majątku i nie chciały się tym zajmować. Zainicjował jakieś postępowanie, ale ponieważ nie ma ustawy reprywatyzacyjnej, to nic z tego nie wynika. Oskarżony podniósł, że nie uzyskał żadnej korzyści majątkowej na tych roszczeniach, a jeszcze stracił z powodu konieczności załatwiania dokumentów, ponosił nakłady, jeździł samochodem itp.

Przesłuchiwany przez prokuratora w dniu 15 stycznia 2019r. ( k. 2560-2561) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i podtrzymał wcześniej złożone wyjaśnienia. Dodał, że nie zgadza się z przyjętymi w zarzutach wartościami nieruchomości, ponieważ utrzymywał, że nabywał roszczenia do tych nieruchomości przyszłe i niepewne,których rynkowa wartość była niewspółmiernie niższa i uzgodniona między stronami transakcji.

Na rozprawie ( k. 254v-255v) nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Podtrzymał wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego.

Na rozprawie w dniu 28 lipca 2023r. ( k. 1197-1199) oskarżony M. M. (2) złożył uzupełniające wyjaśnienia, w których podkreślił, że nie miał zamiaru wprowadzić w błąd obu zmarłych pokrzywdzonych. Uważał, że podejmując się tej sprawy, pomoże obu paniom i odniesie jakąś małą korzyść. Obie panie były całkowicie świadome przy wstępnych rozmowach. Były także zadowolone z zawartych z oskarżonym umów. Oskarżony wyjaśnił, że w lipcu 2005r. zgłosiła się do niego pani O. i poprosiła o pomoc w odzyskaniu (...), ponieważ wiedziała, że oskarżony interesuje się sprawami dekretowymi. Poinformowała go o osobach poprzednich właścicieli nieruchomości i o podejmowanych przez siebie działaniach w celu odzyskania nieruchomości. Mimo stwierdzenia nieważności decyzji dekretowej przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, nie podjęto żadnych działań dotyczących reprywatyzacji. Oskarżony nie chciał się zajmować tą sprawą z powodu tego, że jest trudna, a częściowo też doszło do nieodwracalnych skutków w postaci przewłaszczenia na rzecz osób trzecich. Oskarżony uległ prośbom K. O. (1) i oznajmił jej, że zapłatą dla niego będzie udział we zwrocie. Zażądał 1/ 3 przysługującego jej udziału, na co ona przystała. Zgodził się także zostać kuratorem dla nieznanego z miejsca pobytu W. N.. H. G. (3) odmówiła zrzeczenia się udziału w roszczeniach na jego rzecz, więc K. O. (1) zaproponowała rozmowę ze swoimi dwiema kuzynkami- W. F. i J. K.. Pani F., która, jak oskarżony ocenił, była sprawna umysłowo, zdecydowała się pozbyć praw i roszczeń, ponieważ ma inne nieruchomości, z którymi ma kłopoty. Oskarżony nie chciał się, żeby praw i roszczeń F. się zrzekała. Doszło do przewłaszczenia ich na panią O., która następnie przewłaszczyła 1/3 na oskarżonego. Zaprzeczył, jakoby przedstawili się z panią O. jako rodzina z K.. Pani O. powiedziała, że jest kuzynką, a oskarżony jest jej pełnomocnikiem. Potem doszło do podpisania aktu notarialnego, a pani F. przyjechała sama do Kancelarii (...). Notariusz nie miał zastrzeżeń do jej sprawności umysłowej. Dla pani O. przydało się zaświadczenie z urzędu skarbowego. Obie panie były bardzo zadowolone, że się pozbyły kłopotu. Ostatecznie sprawa nie doczekała się finału ze względu na duże rozproszenie udziałów. Oskarżony uznał, że nie zrobił nic złego, nie osiągnął żadnej korzyści. K. O. (1) zmieniła do niego podejście, przypuszczał, że ze strachu. Stwierdził, że to ona była architektem sprawy i ona uzyskała korzyści.

Nie ma zasadniczo sporu co do przebiegu zdarzenia. Oskarżeni nie kwestionują, że uczestniczyli w rozmowach z pokrzywdzonymi i w następstwie tych rozmów w Kancelarii Notarialnej notariusza M. D. (1) doszło do podpisywania aktów notarialnych. Jedyną sporną materią jest to, czy oskarżeni wprowadzili w błąd pokrzywdzone względnie wyzyskali ich błąd. Temu oboje zdecydowanie zaprzeczają. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego co do braku zamiaru wprowadzenia w błąd pokrzywdzonych nie zasługują na wiarę. W pierwszym rzędzie należy podkreślić, że oskarżony kreuje się na osobę dobroduszną, której intencją było jedynie udzielenie pomocy pokrzywdzonym. Jedynie mimochodem wspomniał, że przy okazji mógłby odnieść niewielką korzyść finansową. Wyjaśnienia te są całkowicie niewiarygodne, jeśli zważyć, że oskarżony bardzo aktywnie zajmował się sprawami reprywatyzacyjnymi. Składał wiele wniosków, działał w charakterze pełnomocnika różnych osób, wielokrotnie przychodził do Biura (...) i do różnych innych instytucji i tam kompletował niezbędne dokumenty. Jego rozmowy np. z adw. R. N. (2) zebrane w toku kontroli operacyjnych poświęcone są w znacznej części aktywności na polu reprywatyzacyjnym. Oskarżony był ponadto skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione w toku reprywatyzacji kamienicy przy ul. (...). O tym, że oskarżony zajmuje się takimi sprawami zeznawali także świadkowie H. M. (1), K. B. (1) oraz K. K. (5). Oskarżony aktywnie poszukiwał klientów, na co wskazują wyjaśnienia K. O. (1), która skontaktowała się z oskarżonym po tym, jak przeczytała ogłoszenie zamieszczone na słupie, zawierające numer telefonu oraz wzmiankę o poszukiwaniu zainteresowanych sprawami reprywatyzacyjnymi. Również z zeznań notariusz M. D. (1) można wywnioskować, że dość powszechne było sporządzanie różnych aktów notarialnych dotyczących nieruchomości reprywatyzowanych przez oskarżonego. Nie można w tym stanie rzeczy zaaprobować wersji lansowanej przez oskarżonego, że nie był w istocie zainteresowany sprawami nieruchomości objętymi dekretem Bieruta i wszystko to, co się wydarzyło w niniejszej sprawie było wynikiem aktywności K. O. (1). Tym niemniej nie sposób nie zauważyć, że niewątpliwie K. O. (1) chciała odzyskać prawa do nieruchomości, ale nie wiedziała, jak to zrobić. Nie miała doświadczenia w zakresie obowiązujących procedur, nie znała skomplikowanego stanu prawnego i nie wiedziała, jakie kroki należy poczynić. Oskarżony, którego traktowała jako osobę kompetentną w tym zakresie, miał jej pomóc w osiągnięciu założonego celu. Dlatego też Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego w tym względzie są koniunkturalne i podyktowane chęcią uniknięcia odpowiedzialności karnej i jednocześnie obciążenia odpowiedzialnością oskarżonej. Podkreślić należy, że wersji oskarżonego przeczą również inne okoliczności. Przede wszystkim to oskarżeni udali się do pokrzywdzonej F., to oni chcieli, aby przekazała im udziały w nieruchomości, a nie odwrotnie. Pokrzywdzona nie wiedziała nic o przysługujących jej roszczeniach i nie jest prawdą, że chciała się pozbyć kłopotu z zarządzaniem nieruchomością, ponieważ do chwili zawarcia aktu notarialnego z K. O. (1) nieruchomością przy ul. (...) nie zarządzała. Twierdzenie, że pokrzywdzona chciała się zrzec udziałów jest cyniczne i wykrętne. W ocenie Sądu pokrzywdzona została wprowadzona w błąd co do przysługujących jej praw i roszczeń do nieruchomości i to na kilku płaszczyznach.

Po pierwsze: nie ulega wątpliwości w świetle zgromadzonej dokumentacji medycznej, zeznań świadków I. S. (2) i B. S. oraz opinii psychologicznej odnośnie do W. F., że była ona osobą schorowaną, cierpiącą na różnego rodzaju dolegliwości, wśród których na pierwszy plan wysuwały się choroby oczu, a także nadciśnienie tętnicze i astma. Z opinii lekarskiej wynika jednak, że ogólny stan jej zdrowia był typowy dla osoby w jej wieku, zaś występujące zmiany chorobowe nie miały zauważalnego wpływu na zdolność postrzegania oraz odtwarzania zewnętrznych informacji, a jedynie stan wzroku stanowił ograniczenie dla możliwości samodzielnego czytania. Oznacza to, że nic nie stało na przeszkodzie, aby przedstawić pokrzywdzonej rzeczywisty stan prawny nieruchomości przy ul. (...), jej realną wartość i konsekwencje przekazania udziałów w prawach i roszczeniach. Oskarżeni wyjaśnili, że zostali przez W. F. gościnnie przywitani, nawiązali z nią bezproblemowy kontakt, spotkanie przebiegało w miłej atmosferze. Dlatego niewiarygodne jest twierdzenie, że pokrzywdzona chciała się czegoś pozbyć. Nie można chcieć pozbyć się praw do nieruchomości, o istnieniu których się nie wiedziało. Oskarżony przedstawia sytuację w taki sposób, jakoby pokrzywdzona wręcz nalegała na przyjęcie udziałów z powodu swojego złego stanu zdrowia oraz dlatego, że miała dość kłopotów z zarządzaniem tymi nieruchomościami, które posiadała. Nawet jeśli pokrzywdzona wspominała o swoim zdrowiu i złych doświadczeniach z innymi nieruchomościami, to okoliczności nie sprzeciwiały się temu, aby przedstawić jej rzeczywistą sytuację prawną i wartość nieruchomości. Nie można więc dać wiary w taki przebieg rozmowy z pokrzywdzoną, jaki przedstawili oboje oskarżeni. Pokrzywdzona musiała zostać przekonana do zrzeczenia się udziałów, o czym oskarżony w swoich wyjaśnieniach nie wspomina w ogóle albo nadmienia zdawkowo. Nie doszło do przekazania czy choćby okazania jakichkolwiek dokumentów, aby w ogóle udowodnić zakres roszczeń przysługujących W. F. (1) czy K. O. (1). Oskarżeni nie ujawnili przed pokrzywdzoną żadnych danych dotyczących postepowania reprywatyzacyjnego, zakresu i przedmiotu przysługujących jej względem tej nieruchomości praw i roszczeń ani też faktycznej wartości praw i roszczeń. Tym samym oskarżeni wyzyskali błąd pokrzywdzonej w powyższym aspekcie, ponieważ pokrzywdzona nie miała świadomości, o jaką wartość chodzi. Najlepszym dowodem tego jest fakt, że opowiadając I. S. (2) o spotkaniu rodzinnym, zrzeczeniu się udziałów, wykazywała zadowolenie z tego powodu, że otrzymała pudełko czekoladek. W ocenie Sądu oskarżeni doskonale zdawali sobie sprawę z tego, że pokrzywdzona F. nie zna prawidłowej wartości przysługujących jej praw i roszczeń, ponieważ oni sami taką świadomość niewątpliwie mieli. Podkreślić należy, że nie zadbali o to, aby W. F. (1) poznała, do jakich walorów ma prawo i jaka jest ich wartość.

Oskarżony niejako odsuwał zarzuty od siebie, podnosząc, że notariusz nie miała zastrzeżeń co do tego, że W. F. (1) podczas sporządzania aktu notarialnego zachowała pełnię świadomości. Podkreślić należy, że notariusz co do zasady nie jest ekspertem w dziedzinie medycyny i może odmówić sporządzenia aktu notarialnego jedynie w ściśle oznaczonych wypadkach ( art. 81 i art. 86 ustawy Prawo o notariacie). Poza tym należy zauważyć, że przepis art. 86 ustawy Prawo o notariacie stanowi, że notariuszowi nie wolno dokonywać czynności notarialnej, jeżeli poweźmie wątpliwość, czy strona czynności notarialnej ma zdolność do czynności prawnych, przy czym ten ostatni termin rozumie się również w taki sposób, że osoba dysponująca pełną lub ograniczoną zdolnością do czynności prawnych w ścisłym rozumieniu- w danej chwili nie może podjąć świadomej i swobodnej decyzji o złożeniu oświadczenia, które ma zostać zawarte w formie notarialnej ( tak w wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 27 lutego 2020r. I ACa 741/19, lex nr 2937476). Notariusz może przybrać do czynności biegłego lekarza, ale niepowołanie biegłego samo przez się nie jest dowodem braku profesjonalizmu notariusza. W niniejszej sprawie, opierając się wyłącznie na retrospektywnej opinii biegłego, można dojść do wniosku, że w 2006r. stan zdrowia W. F. nie był na tyle zły, że można było mieć podejrzenia co do stanu świadomości pokrzywdzonej. Nie można zatem przerzucać na notariusza odpowiedzialności co do tego, że wykonała czynność notarialną zleconą przez strony i nie spostrzegła niczego niepokojącego w zachowaniu pokrzywdzonej ( o ile w ogóle było w zachowaniu pokrzywdzonej cokolwiek niepokojącego). Ustawowy obowiązek notariusza dotyczący informowania stron o znaczeniu przeprowadzanej czynności, a także upewnienia się, że strony rozumieją treść i znaczenie aktu nie sięga tak daleko, aby można było wymagać od notariusza wglądu w stan percepcji strony aktu notarialnego, jeśli brak jest uchwytnych anomalii. Trzeba zaznaczyć, że to nie notariusz przekonywała pokrzywdzoną do zrzeczenia się udziałów, a robili to oskarżeni i to oni wywołali u pokrzywdzonej określony stan świadomości. W tym miejscu należy także zwrócić uwagę, że notariusz nie miała obowiązku odmówić wykonania czynności notarialnej z udziałem stron z uwagi na wysokość kwoty określonej w akcie notarialnym jako należność za zrzeczenie się udziałów. Nie można bowiem stwierdzić, że tego rodzaju tak sformułowana umowa dokumentuje czynność sprzeczną z prawem. Czym innym jest jednak odpowiedzialność notariusza, a czym innym oskarżonych, którzy wywołali u pokrzywdzonej określone przekonanie co do ekwiwalentności świadczeń.

Oskarżeni ponadto wprowadzili w błąd pokrzywdzoną co do tożsamości nabywców, informując, że są dziećmi G. L. z K.. Pokrzywdzona wówczas miała stwierdzić, że przysługują im większe prawa do nieruchomości niż jej i przystała na propozycję. Tak zeznała W. F. (1) w swoich pierwszych zeznaniach z dnia 5 stycznia 2017r., co do których biegły psycholog zaznaczył, że mogą stanowić wartościowy materiał dowodowy dla potrzeb prowadzonego postępowania w ograniczonym zakresie z uwagi na ujawnione i zweryfikowane deficyty w zakresie funkcji pamięci ( tom II. 2 k. 218-222). Świadek I. S. (2) zeznała, że W. F. (1) powiedziała jej, że " zgłosiła się do niej rodzina pana G. z prośbą, aby zrzekła się spadku po nim(...) Powiedziała mi, że ma rodzinę w K.".

W ocenie Sądu wątek (...) w rozmowie tej się pojawił, gdyż inaczej pani F. nie opowiedziałaby o wizycie w ten sposób. Świadek S. dodała, że ona w ogóle zrozumiała, że spadek jest w Kanadzie i rzeczywiście nie ma sensu się nim zajmować. Świadek dodała również, że W. F. (1) nie powiedziała, że to rodzina z K.u niej była. Nie wspominała też, kto z przybyłych podawał się za rodzinę L. ( k. 317). Złożyła to na karb braku wylewności po stronie W. F.. W ocenie Sądu należy dać wiarę pierwszym zeznaniom W. F., że oskarżeni przybyli do jej mieszkania, podali się za rodzinę z K. i przedstawili swoje życzenie, aby F. zrzekła się udziałów. Oczywiście nie można tracić z pola widzenia tego, że K. O. (1) była w istocie członkiem dalszej rodziny W. F., a więc miała informacje o członkach rodziny. Wzmocniło to wiarygodność oskarżonych. Tym niemniej to nie ten aspekt zaważył na decyzji F.. Powołanie się na rodzinę z K. zrobiło na pokrzywdzonej największe wrażenie. Nie przeczą temu zeznania I. S. (2), która relacjonowała pobieżnie to, co mówiła jej pokrzywdzona F., a której przecież przy rozmowie nie było. Pokrzywdzona zgodziła się zrzec udziałów, gdyż chciała przysłużyć się rodzinie, co było cechą jej osobowości ( zeznania I. S. k. 315v).

Jeśli chodzi o J. K., to w jej przypadku oskarżony udał się do niej samodzielnie i nie udzielając informacji co do faktycznego przedmiotu i zakresu przysługujących jej praw i roszczeń względem nieruchomości oraz jej faktycznej wartości. Nie miała ona wiadomości co do tego, jakiego rodzaju nieruchomości dotyczą roszczenia i etapu, na jakim znajduje się postępowanie dotyczące ustanowienia wieczystego użytkowania nieruchomości pryz ul. (...). Z opinii biegłego wynika, że poza dolegliwościami typowymi dla osoby w jej wieku, występowały u niej zaburzenia mózgowe mające negatywny wpływ na zdolność postrzegania oraz prawidłowego rozumienia i interpretacji zagadnień z zakresu prawa i ekonomii ( tom II. 6, k. 1132-1139). Oskarżony zapewniał Sąd o tym, że nie chciał, aby stała się jej jakakolwiek krzywda, żeby pieniądze przekazane w gotówce zginęły i dlatego namówił ją do założenia rachunku bankowego. Było to zbyteczne, gdyż takie rachunki pokrzywdzona miała, ale przede wszystkim było to cyniczne, jeśli wziąć pod uwagę, że oskarżony przekazał J. K. ułamek kwoty stanowiącej rzeczywistą wartość praw i roszczeń do nieruchomości, ignorując jej niewiedzę.

Kolejnym aspektem, który przemawia przeciwko wiarygodności wyjaśnień oskarżonego jest okoliczność, że jak wynika z zeznań świadka B.( k.343-344 tom I.2), taki był modus operandi oskarżonego: " najlepiej znaleźć sobie kogoś, kto posiada roszczenie do niewielkiego udziału, odkupić od niego tenże udział za niewielkie pieniądze, a następnie rozpocząć w sądzie procedurę odzyskania kontroli nad nieruchomością poprzez np. uzyskanie kurateli, a potem poprzez stopniowe przejęcie całej nieruchomości". Tak dokładnie stało się w przypadku obu pokrzywdzonych i z całą pewnością nie jest to przypadek. Twierdzenie, że obie panie chętnie pozbyły się udziałów nie uwzględnia tego, że pokrzywdzone zostały najpierw wprowadzone w błąd co do tożsamości nabywców i co do zakresu przysługujących im praw i roszczeń.

Trzeba odnieść się również do wyjaśnień oskarżonego, że dla niego udział w prawach i roszczeniach nawet nie był wart ( odpowiednio) 300 zł i 500 zł, ponieważ nie udało się niczego załatwić, a oskarżony stracił jedynie czas i poniósł koszty. Przede wszystkim udział w prawach i roszczeniach wyraża się w określonej wartości majątkowej i jakkolwiek pewien stopień niepewności co do materializacji prawa do nieruchomości jest uwzględniany, to jednak nie można takiego wartości tego udziału relatywizować i oceniać z perspektywy tego, czy udało się cokolwiek uzyskać, czy też nie. W momencie podpisywania aktu notarialnego oskarżony nie mógł wiedzieć, czy jego plan się powiedzie. Liczył na to, że postępowanie w przedmiocie reprywatyzacji będzie prowadzone i zakończy się powodzeniem. To, że tak się nie stało było spowodowane splotem rozmaitych czynników: trudności ze skompletowaniem kręgu spadkobierców, długotrwałością procedur, a w późniejszym czasie także zainteresowaniem ze strony mediów i organów ścigania sprawami reprywatyzacyjnymi. Podkreślić trzeba, że ewentualne ryzyko nieosiągnięcia zamierzonego celu winno obciążać nabywcę udziałów, nie jego sprzedawcę (analogicznie jak w przepisie art. 548§1 k.c.).

wyjaśnienia oskarżonej K. O.

Oskarżona przesłuchiwana przed Prokuratorem w dniu 26.09.2018r. ( k. 1064-1075) nie przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu i złożyła obszerne wyjaśnienia. Wyjaśniła w szczególności, że nie poczuwa się do winy odnośnie do pani F.. Przyznała, że była w mieszkaniu F. wraz ze swoim pełnomocnikiem M. M. (2), który chciał odwiedzić pasierbice stryja G. L., a które były spadkobierczyniami po swojej matce- drugiej żonie stryja. Wizyta przebiegała w miłej atmosferze. W. F. (1) podała, że ma tyle kłopotu z nieruchomościami odziedziczonymi po matce, że nie chce myśleć o nieruchomości przy ul. (...) i bardzo chętnie odstąpi roszczenia. Ponadto pani F. skarżyła się na choroby oczu i w związku z tym, że grozi jej utrata wzroku w ogóle nie myśli o żadnych sprawach majątkowych. Podała także kolejny powód, a mianowicie taki, że oskarżona była bardzo bliską kuzynką stryja, a pani F. osobą obcą dla stryja w związku z tym zgadza się odstąpić roszczenia po połowie oskarżonym. Potem byłą wizyta w Kancelarii Notarialnej notariusz M. D. (1), którą zorganizował oskarżony. Oskarżona O. nadmieniła, że w myśl umowy z M. miała mu odstąpić 1/3 swoich roszczeń za to, że jest on jej pełnomocnikiem. Oskarżona opowiedziała o historii reprywatyzacji kamienicy przy ul. (...) i o tym, że kontakt z M. nawiązała dlatego, że było ogłoszenie na osiedlu, w którym podany był numer telefonu do niego jako osoby zajmującej się zwrotem nieruchomości. Pan M. przejrzał dokumenty uzyskane od oskarżonej i stwierdził, że w ciagu pięciu lat będzie dokonana reprywatyzacja D.. Za jego namową udzieliła mu pełnomocnictwa. Nie zapłacił jej jednak 500 zł za roszczenia według treści aktu notarialnego z dnia 3.11.2005r. To miała być forma wynagrodzenia za prowadzenie spraw w urzędzie. Jeśli podpisywała jakieś pełnomocnictwa dla M., to dlatego, że on to wymyślił. Nie chciała zostać kuratorem dla N. i wtedy M. zaproponował, że to on zostanie. Nie wiedziała, w jakim procederze bierze udział. Odwiedziny u pań F. i O.-K. były wynikiem zabiegów M.. Pierwsza wizyta u pani O. była kurtuazyjna, nie doprowadziła do konkretów. Potem oskarżony chwalił się, że sam był u pani O. i ona mu odsprzedała roszczenia. Wspominał, że poszedł z nią do banku, żeby tam wpłaciła otrzymane pieniądze. Co do W. F., to oskarżona najpierw do niej zadzwoniła, wspomniała o prowadzonej sprawie dotyczącej reprywatyzacji i o tym, że jej pełnomocnik chciałby z nią porozmawiać. Oskarżona odniosła wrażenie, że pani F. wiedziała z kim rozmawia. Pani F. zgodziła się sprzedać roszczenia za jakąś symboliczną kwotę, która została ustalona w kancelarii notarialnej. M. nie mówił, ile mogą być warte roszczenia. Chciał odkupić całość roszczeń od oskarżonej, ale się nie zgodziła. Zapewniła, że nie chciała niczego wyłudzić od F. i nie chciała jej skrzywdzić Sama oskarżona nic na tym nie zyskała.

Przesłuchana po raz kolejny ( k. 1118-1122, tom II.6) nie zgodziła się z zarzutem, że W. F. (1) miała jakieś zaburzenia psychiczne lub alzheimera, a jej wypowiedzi były spójne i logiczne. Nie ukryła też przed nią swojej tożsamości. Nie było mowy o tym, czy roszczenia są do całej kamienicy czy pojedynczego lokalu. Zaprzeczyła, jakoby podszywała się pod rodzinę z K., bo to była również jej rodzina. Oświadczyła również, że kiedy tylko doszło do jej wiadomości, że wnuk G. L. mieszka w Polsce i stara się o reprywatyzację, to kategorycznie zerwała wszystkie umowy łączące ją z M.. Ten miał jej odpowiedzieć, że jego nie obchodzi, że się znalazł wnuk. Nie działała w porozumieniu z oskarżonym M., przeciwnie: stwierdziła, że M. również ją oszukał. Przyznała, że we wniosku o ustanowienie kuratora podała nieprawdę co do wieku N., ale zrobiła to, bo nie była świadoma wszystkiego.

Na rozprawie ( k. 255v-257v) odmówiła składania wyjaśnień. Podtrzymała swoje wyjaśnienia ze śledztwa. Dodała, że nie pamięta, czy oskarżony M. mówił, w jakim celu chce te panie poznać. Odwiedzili także rodzinę drugiego stryja A. L. (2), ale ta nie chciała w ogóle brać udziału w procesie reprywatyzacyjnym. Oskarżona dodała, że nie pamięta, za jaką kwotę chce te roszczenia kupić. Wyjaśniła, że nie znała się na przepisach prawnych, procedurze reprywatyzacyjnej i po to zatrudniła oskarżonego, żeby te sprawy dla niej załatwił, bo ona się na tym nie znała. Dodała, że nie miała zamiaru nabycia roszczeń od F. w grudniu 2005r. i propozycja wyszła od oskarżonego. Wyjaśniła również, że nie wiedziała o tym, że odnalazła się rodzina z K. i uważała, że jako bliska kuzynka właściciela kamienicy przy ul. (...) będzie mogła się starać o odzyskanie jakiegoś spadku po nim. W przeszłości, choć nie potrafi podać dokładnej daty ( w latach siedemdziesiątych lub osiemdziesiątych, może 1982r.) uczestniczyła w spotkaniu rodzinnym z rodziną F. w P.. Drugie spotkanie było z udziałem pana M., który wyszedł z inicjatywą tego spotkania. Wizytę u pani F. uznała za bardzo sympatyczną. Zostali poczęstowani kawą lub herbatą. Pani F. była, zdaniem oskarżonej, w dobrej formie psychicznej i fizycznej, narzekała jedynie na to, że grozi jej utrata wzroku. Zaprzeczyła, jakoby przedstawiali się jako rodzina z K.. Pani F. natomiast wiedziała, że oskarżona jest córką P. L.- brata G.. Zdaniem oskarżonej były trzy powody, dla których W. F. (1) zgodziła się na zrzeczenie roszczeń. Były to: problemy ze wzrokiem, fakt, że oskarżona O. była bliską kuzynką, a także to, że posiada już nieruchomości i nie potrzebuje kolejnych. Nie było mowy o tym, że żądała jakiegoś wynagrodzenia. Była mowa o konieczności zawarcia formalnej umowy o notariusza. To pan M. zaproponował ostatecznie kwotę 300 zł, ale dlaczego była to taka kwota, oskarżona nie wiedziała. Oskarżona stwierdziła, że na pewno jeden lokal będzie mogła ona odziedziczyć. Oświadczyła, że nigdy nie zajęłaby się sprawą, gdyby wiedziała, że są spadkobiercy stryja. W ogóle nie przykładała wagi do osoby W. N.. Z kolei pani F. nie nie dopytywała się, ile mogą być warte roszczenia i nie mówiła, ile chce za odstąpienie roszczeń. Oskarżona zaprzeczyła, jakoby chciała cokolwiek wyłudzić od W. F..

Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonej O. w podobny sposób jak oskarżonego M.. W szczególności nie dał wiary oskarżonej, że nie miała zamiaru wyzyskać błędu ( wprowadzić w błąd) pokrzywdzonej co do tożsamości nabywców i co do zakresu i przedmiotu przysługujących jej praw i roszczeń, co doprowadziło do zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży udziału w prawach i roszczeniach do nieruchomości. W przypadku oskarżonej pozostają aktualne te wszystkie przyczyny, które podano wyżej odnośnie do oskarżonego M.. Podkreślić należy, że oskarżona, mimo że sama nie była zdolna do przeprowadzenia postepowania reprywatyzacyjnego i odzyskania nieruchomości z powodu braku odpowiednich kwalifikacji i wiedzy i dlatego postanowiła skorzystać z oferty oskarżonego M.. Oskarżeni współpracowali ze sobą i wspólnie zrealizowali znamiona zarzuconego im czynu. Oskarżona koncentrowała się w swoich wyjaśnieniach na tym, że pokrzywdzona F. nie zdradzała objawów choroby Alzheimera czy zaburzeń pamięci. Te okoliczności, podobnie jak w przypadku oskarżonego, przemawiają przeciwko oskarżonej O.. Należało zatem wyjaśnić pokrzywdzonej wszystkie sprawy związane z kamienicą przy ul. (...), podać szczegóły postępowania reprywatyzacyjnego, wskazać wartość udziałów i umożliwić W. F. (1) podjęcie swobodnej decyzji co do zawieranej transakcji. O niczym takim oskarżona nie wspomina. Znamienne, że oskarżona wyjaśniła, że nie podawała się za rodzinę z K. bo " to była również jej rodzina" . Można z tego wyprowadzić wniosek, że była jednak mowa o rodzinie z K., tak jak Sąd wywodził przy ocenie wyjaśnień oskarżonego, a to skłoniło pokrzywdzoną do zaakceptowania propozycji złożonej przez oboje oskarżonych. Nie musiało sprowadzać się to do twierdzenia, że oskarżona sama przyjechała z K.. Oskarżona wcześniej dzwoniła do pokrzywdzonej, wspomniała, że w przeszłości widziały się na działce na spotkaniu rodzinnym. Pokrzywdzona mogła ją kojarzyć. Powołując się na rodzinę z K., oskarżona nawiązała kontakt z pokrzywdzoną, pojawiła się nić porozumienia, co doprowadziło do tego, że pokrzywdzona zgodziła się zrzec udziałów. Oskarżona oświadczyła, że nie działała wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym M.. Nie można dać temu wiary, ponieważ sytuacja z W. F. nie była jedyna. Wspólnie z oskarżonym udali się do H. G. (1) i próbowali ją namówić do zrzeczenia się udziałów, a kiedy ten zamysł się nie powiódł, K. O. (1) zaproponowała panie F. i O. jako jej " kuzynki", którym też należą się udziały w nieruchomości. Oskarżeni działali razem, załatwiali dokumenty, sporządzali pisma . Rozstali się znacznie później, po tym, jak oskarżona O. oświadczyła, że znalazł się wnuk G. L., a oskarżony M. miał powiedzieć, że to go nie obchodzi. Nie ma to wpływu na odpowiedzialność karną obojga oskarżonych, bowiem z wyjaśnień obojga wynika, że w dacie popełnienia czynów działali wspólnie.

zeznania świadka E. K. (1)

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla postępowania, dlatego zostały pominięte. Dotyczyły starań świadka o odzyskanie nieruchomości na P..

zeznania świadka K. K. (6)

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla postępowania, dlatego zostały pominięte. Była ona pracownicą Kancelarii Notarialnej M. D. (1) i wykonywała zadania administracyjne.

zeznania świadka A. B.

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla postępowania, dlatego zostały pominięte. Była ona pracownicą Kancelarii Notarialnej M. D. (1) i wykonywała zadania administracyjne.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt 1

M. M. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżonego M. M. (2) za winnego popełnienia czynu z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k. Sąd zmodyfikował opis czynu w taki sposób, że ustalił wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych na kwotę 72.867,-zł w ślad za opinią biegłego mgr K. Ż.. Udział w prawach i roszczeniach jest immanentną częścią wartości rynkowej nieruchomości wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...), która wynosi 6.833.025,-zł. Te kwoty wynikają z wyliczeń biegłej zawartych w opinii uzupełniającej ( k. 1005-1007, tom VI akt głównych). Sąd uznał, że wyliczenia zawarte w opinii uzupełniającej są najbardziej zbliżone do rzeczywistości i uwzględniają kryteria wpływające na wartość nieruchomości, np. obciążenie najmem kwaterunkowym, wpływ decyzji o oddaniu nieruchomości w użytkowaniu wieczystym, wpływ przedawnienia roszczenia odszkodowawczego w dacie zakupu na wysokość szkody, wysokość nakładów i kosztów, jakie potencjalnie należałoby ponieść z uwzględnieniem ryzyk prawnych dotyczących nieruchomości, o których mowa w art.4 pkt 17 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami związane z dochodzeniem praw i roszczeń nabytych przez oskarżonego, a także rozważenie wartości roszczenia odszkodowawczego według kryteriów w art. 4 pkt 17 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami, w tym atrakcyjności lokali, wysokości nabytego udziału i jego ewentualnego późniejszego zbycia, wartości lokali mieszkalnych, zakresu powierzchni nieruchomości porównawczych, standardu wykończenia lokali użytkowych. Sąd przyjął wartość rynkową prawa własności lokali mieszkalnych i niemieszkalnych wymienionych w opinii wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...) powiększoną o wartość rynkową gruntu o powierzchni wynoszącej 279, 33 m ^{( 3)} według stanu z dnia 3 marca 2006r. oraz według cen z dnia 3 marca 2006r. Wartość ta uwzględnia lokale sprzedane i zakłada obciążenie lokali niesprzedanych przymusowym trybem najmu. Sąd uznał, że taka wartość jest najwłaściwsza. Kwota 6.833.025, zł nie jest jednak wartością samej transakcji, a jedynie wykładnikiem potencjalnej wartości nieruchomości, gdyby doszło do ziszczenia się zamierzeń oskarżonych. Wartością transakcji jest w ocenie Sądu kwota 72.867 zł odpowiadająca 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych znajdujących się w nieruchomości posadowionej na działce przy ul. (...) w W.. Ustalenie, co w niniejszej sprawie jest mieniem ( będącym znamieniem przestępstwa oszustwa) nastręczało niemało trudności. Niewątpliwie rację ma Prokurator w piśmie procesowym z dnia 12 grudnia 2019r. k. 754-759), że pojęcie "mienie" jest szersze od pojęć " szkoda" i " strata", zaś niekorzystne rozporządzenie mieniem może nastąpić zarówno przez rzeczywisty uszczerbek ( damnum emergens), jak i utratę należnych korzyści ( lucrum cessans)wyrażający się w udaremnieniu powiększania się majątku ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2007r. I KZP 13/07, OSNKW 2007 nr 7-8, poz. 56). Sąd meriti nie może analizować w tym miejscu w sposób szczegółowy przepisów dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, natomiast należy nadmienić, że były właściciel dysponował prawem majątkowym, uprawnieniem i roszczeniem o ustanowienie prawa do gruntu. We wspomnianym już piśmie procesowym Prokurator powołuje się na treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2003r. III CZP 6/03 utożsamiającej uszczerbek majątkowy wynikły z niezaspokojenia uprawnienia do przyznania prawa wieczystej dzierżawy lub prawa zabudowy gruntu objętego działaniem dekretu ze stratą w rozumieniu art. 361§2 k.c. i szkodą rzeczywistą w znaczeniu art. 160K.p.a. Były właściciel ma roszczenie o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu ( zbywalne prawo majątkowe), prawo do odszkodowania za lokale zbyte w wywłaszczonej nieruchomości oraz roszczenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości podlegającej zwrotowi przez gminę. Należy zatem zastanowić się, jakie faktycznie mienie utraciły pokrzywdzone W. F. (1) i J. O. (1). Prawa i roszczenia do nieruchomości w odpowiednich częściach ułamkowych obejmowały: roszczenie o ustanowienie odpowiedniego prawa do gruntu o identycznej wartości, jak prawo objęte tym roszczeniem, udział w nieruchomości budynkowej w części należącej do gminy, prawo do odszkodowania za lokale zbyte w wywłaszczonej nieruchomości oraz roszczenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości podlegającej zwrotowi tej osobie przez gminę. Te wszystkie elementy mienia zostały w wyniku oszustwa oskarżonych przez pokrzywdzone zbyte i tym samym pokrzywdzone pozbawiły się należnych korzyści o określonej wartości, które z posiadaniem tychże praw i roszczeń się wiązały. Podkreślić jednak należy, że w toku postępowania sądowego doszło do przekazania, niejako " w drugą stronę" na podstawie aktów notarialnych praw i roszczeń w ręce pokrzywdzonej F. i spadkobierców pokrzywdzonej O.- K.. Mienie utracone powróciło do rąk osób upoważnionych. Biegła Ż. wzięła pod uwagę wszystkie aspekty niezbędne do wyceny nieruchomości, w tym stan nieruchomości rozumiany jak w przepisie art. 4 pkt 17 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami. Biegła oszacowała wartość roszczeń jako ustalony procent wartości przedmiotowej nieruchomości i szczegółowo opisała przyjętą metodę na stronach 71-77 opinii k. 851, zmodyfikowaną nieco w opinii uzupełniającej (k. 987-1044, tom VI). Sąd zgadza się z wywodami biegłej, która przyjęła, że wysoki stopień ryzyka związanego z inwestycją ( nabyciem udziału w prawach i roszczeń) i spodziewany długotrwały czas trwania postępowania dekretowego powoduje, że wartość praw i roszczeń do przedmiotu opinii stanowi 15 procent wartości rynkowej nieruchomości. W ocenie Sądu nie można opierać się wyłącznie na wartości samego budynku i gruntu, na którym jest posadowiony, bowiem inny jest zakres tej transakcji. Oczywiście, rację ma Prokurator, podnosząc, że ceny praw i roszczeń do nieruchomości dekretowych zostały wypaczone przez nieustabilizowany handel tymi roszczeniami, ale nie zmienia to faktu, że przedmiotem transakcji nie była nieruchomość, a właśnie zbiór praw i roszczeń, których wartość można wyrazić w pieniądzu, można je zbyć, ale nie zawsze można zmaterializować i przekuć w prawo własności nieruchomości.

Oskarżony wspólnie i w porozumieniu z K. O. (1) doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie jej w błąd co do tożsamości nabywców i wyzyskał błąd pokrzywdzonej do co zakresu przysługujących jej praw i roszczeń względem nieruchomości i jej faktycznej wartości. Zostało to omówione w części poświęconej wyjaśnieniom oskarżonego. Efektem tego było sporządzenie dwóch aktów notarialnych. Pierwszy został sporządzony w dniu 25 stycznia 2006r. i sprowadzał się do przedwstępnej umowy sprzedaży przez W. F. K. O. (1) 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) i taki sam udział we współwłasności budynku oraz nieodwoływalnego pełnomocnictwa do zawarcia umowy sprzedaży. Drugi został sporządzony w dniu 3 marca 2006r. i polegał na tym, że K. O. (1) działając w imieniu i na rzecz W. F. sprzedała samej sobie udział wynoszący 2/3 oraz M. M. (2) udział wynoszący 1/3 w całym przysługującym W. F. (1) udziale wynoszącym 1/8 części w prawach i roszczeniach do wskazanej nieruchomości. Sprzedaż nastąpiła za cenę 300,-zł. Zachowanie to wyczerpało dyspozycję występku z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k.

W toku przewodu sądowego pojawił się pogląd, że A. F. (2) zrezygnowała z przysługującego jej udziału spadkowego na rzecz H. G. (1) i K. O. (1), wobec czego jej córka W. F. (1) nie mogła żadnych praw do spadku po G. L. nabyć. Powoływano się w tej kwestii na dokument na k. 439, ( tom II.3) Analiza akt sprawy I. Ns. 751/91 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Północ wskazuje, że dokument taki nie odwołuje się do żadnej znanej instytucji prawa spadkowego. Nie jest odrzuceniem spadku ( art.1015§1 k.c.), ponieważ upłynął termin sześciomiesięczny od śmierci G. L., nie jest to też zrzeczenie się dziedziczenia, ponieważ wówczas spadkodawca musiałby zawrzeć umowę z przyszłym spadkobiercą ( art. 1048§1 k.c.) Sąd orzekający w sprawie także tak uznał, skoro stwierdził nabycie spadku po G. L. m. in przez A. L. (2). Wzmiankowane pismo można traktować jako stanowisko uczestniczki postępowania w przyszłym postępowaniu o dział spadku po G. L., gdzie wyraża ona wolę przekazania swoich udziałów w masie spadkowej członkom rodziny.

Kwalifikacja z art. 12 k.k. wynika z faktu, że oskarżony działał w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu. Sąd przyjął ponadto art. 4§1 k.k. w kwalifikacji prawnej, ponieważ zmieniła się treść art. 12 k.k.. Na mocy ustawy z dnia 4 października 2018r. o zmianie ustawy-Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. 2018.2077) §1 art. 12 k.k. recypował dawny art. 12 k.k., zaś §2 odnosi się do szeregu wykroczeń, które mają być traktowane jako przestępstwo. Ponieważ dawne brzmienie przepisu jest względniejsze dla oskarżonego, Sąd zastosował art. 4§1 k.k.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

pkt 2

M. M. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżonego M. M. (2) za winnego popełnienia czynu z art. 286§1 k.k. Sąd zmodyfikował opis czynu w taki sposób, że ustalił wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych na kwotę 72.867,-zł w ślad za opinią biegłego mgr K. Ż.. Udział w prawach i roszczeniach jest immanentną częścią wartości rynkowej nieruchomości wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...), która wynosi 6.833.025,-zł. Wszystkie powyższe wywody mają zastosowanie również do tego czynu z tym, że doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem sprowadzała się do wyzyskania błędu pokrzywdzonej J. K. co do zakresu i przedmiotu przysługujących jej praw i roszczeń względem nieruchomości przy ul. (...) i jej faktycznej wartości. W tym przypadku w dniu 7 marca 2006r. aktem notarialnym J. K. sprzedała M. M. (2) udział jej przysługujący w wysokości 1/8 części w prawach i roszczeniach wynikających z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945r. za cenę w kwocie 500,-zł.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

pkt 4

K. O. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżoną O. za winną popełnienia czynu z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k. Sąd zmodyfikował opis czynu w taki sposób, że ustalił wartość udziału w wysokości 1/8 wartości rynkowej w prawach i roszczeniach do lokali mieszkalnych na kwotę 72.867,-zł w ślad za opinią biegłego mgr K. Ż.. Udział w prawach i roszczeniach jest immanentną częścią wartości rynkowej nieruchomości wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu (...), która wynosi 6.833.025,-zł. Oskarżona wspólnie i w porozumieniu z M. M. (2) doprowadziła pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie jej w błąd co do tożsamości nabywców i wyzyskał błąd pokrzywdzonej do co zakresu przysługujących jej praw i roszczeń względem nieruchomości i jej faktycznej wartości. Zostało to omówione w części poświęconej wyjaśnieniom oskarżonych. Efektem tego było sporządzenie dwóch aktów notarialnych. Pierwszy został sporządzony w dniu 25 stycznia 2006r. i sprowadzał się do przedwstępnej umowy sprzedaży przez W. F. K. O. (1) 1/8 części w prawach i roszczeniach do nieruchomości przy ul. (...) i taki sam udział we współwłasności budynku oraz nieodwoływalnego pełnomocnictwa do zawarcia umowy sprzedaży. Drugi został sporządzony w dniu 3 marca 2006r. i polegał na tym, że K. O. (1) działając w imieniu i na rzecz W. F. sprzedała samej sobie udział wynoszący 2/3 oraz M. M. (2) udział wynoszący 1/3 w całym przysługującym W. F. (1) udziale wynoszącym 1/8 części w prawach i roszczeniach do wskazanej nieruchomości. Sprzedaż nastąpiła za cenę 300,-zł. Zachowanie to wyczerpało dyspozycję występku z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M. (2)

pkt 1

pkt 1

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności, zaś przy zastosowaniu art. 33§2 i 3 k.k. karę 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 500,-zł. Orzeczona kara uwzględnia bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w zamachu na dobra starszych kobiet, schorowanych i nie mających oparcia w rodzinie. Handel roszczeniami jest poza tym działaniem niemoralnym, zmierzającym do tego, aby uzyskać nienależne środki pieniężne. Sąd uwzględnił jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego, w tym także za przestępstwa związane z reprywatyzacją. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił starania o naprawienie szkody ( choć zapewne podyktowane chęcią złagodzenia grożącej mu kary) oraz fakt, że oskarżony nie jest już młodym człowiekiem ( 66 lat) i cierpi na różne choroby. Sąd wymierzył karę pozbawienia wolności z uwzględnieniem stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Wina oskarżonego jest znaczna z tego powodu, że czyn był popełniony po obmyśleniu planu, przygotowaniu, a więc z zamiarem premedytowanym, a także z powodu chęci osiągnięcia nienależnej korzyści majątkowej. Orzeczona kara grzywny ma wzmocnić oddziaływanie ekonomiczne kary. Liczba określonych stawek dziennych odzwierciedla stopień bezprawia czynu oskarżonego, a wysokość stawki dziennej jego możliwości zarobkowe i majątkowe. Oskarżony jest człowiekiem dobrze sytuowanym i jest w stanie uiścić grzywnę.

M. M. (2)

pkt 2

pkt 2

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności, zaś przy zastosowaniu art. 33§2 i 3 k.k. karę 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 500,-zł. Orzeczona kara uwzględnia bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w zamachu na dobra starszych kobiet, schorowanych i nie mających oparcia w rodzinie. Handel roszczeniami jest poza tym działaniem niemoralnym, zmierzającym do tego, aby uzyskać nienależne środki pieniężne. Sąd uwzględnił jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego, w tym także za przestępstwa związane z reprywatyzacją. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił starania o naprawienie szkody ( choć zapewne podyktowane chęcią złagodzenia grożącej mu kary) oraz fakt, że oskarżony nie jest już młodym człowiekiem ( 66 lat) i cierpi na różne choroby. Sąd wymierzył karę pozbawienia wolności z uwzględnieniem stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Wina oskarżonego jest znaczna z tego powodu, że czyn był popełniony po obmyśleniu planu, przygotowaniu, a więc z zamiarem premedytowanym, a także z powodu chęci osiągnięcia nienależnej korzyści majątkowej. Orzeczona kara grzywny ma wzmocnić oddziaływanie ekonomiczne kary. Liczba określonych stawek dziennych odzwierciedla stopień bezprawia czynu oskarżonego, a wysokość stawki dziennej jego możliwości zarobkowe i majątkowe. Oskarżony jest człowiekiem dobrze sytuowanym i jest w stanie uiścić grzywnę.

M. M. (2)

pkt 3

pkt 3

Sąd wymierzył oskarżonemu łączną karę pozbawienia wolności na mocy art. 85 i 86§1 i 2 k.k. ( w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy-Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. 2015.396)w wysokości 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 120 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 500 zł. Orzeczona kara łączna uwzględnia bliski związek przedmiotowy i podmiotowy czynów oskarżonego. Wybrany reżim prawny jest korzystny dla oskarżonego, a zatem Sąd orzekł karę łączną na podstawie przepisów względniejszych ( kara łączna nie musiała wtedy być wyższa od najwyższej kary podlegającej łączeniu).

K. O. (1)

pkt 4

pkt 4

Sąd wymierzył oskarżonej karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, zaś przy zastosowaniu art. 33§2 i 3 k.k. karę 50 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 50,-zł. Orzeczona kara uwzględnia bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w zamachu na dobra starszych kobiet, schorowanych i nie mających oparcia w rodzinie. Handel roszczeniami jest poza tym działaniem niemoralnym, zmierzającym do tego, aby uzyskać nienależne środki pieniężne. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił okoliczność, że oskarżona sama jest ofiarą " dekretu Bieruta" i nie może odzyskać należnych jej świadczeń. Oskarżona jest w podeszłym wieku ( 87 lat) i cierpi na różne choroby. Sąd wymierzył karę pozbawienia wolności z uwzględnieniem stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Wina oskarżonej jest znaczna z tego powodu, że czyn był popełniony po obmyśleniu planu, przygotowaniu, a więc z zamiarem premedytowanym, a także z powodu chęci osiągnięcia nienależnej korzyści majątkowej. Orzeczona kara grzywny ma wzmocnić oddziaływanie ekonomiczne kary. Liczba określonych stawek dziennych odzwierciedla stopień bezprawia czynu oskarżonej, a wysokość stawki dziennej jej możliwości zarobkowe i majątkowe. Okolicznością łagodzącą jest także to, że oskarżona była kierowana przez oskarżonego M., który dążył do uzyskania możliwie znacznego zysku.

pkt 5

pkt 5

Na podstawie art. 69§1 k.k. oraz art. 70§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy-Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. 2015.396) w zw. zart.4 §1 k.k. wykonanie orzeczonej w pkt 4 kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres lat 3. Oskarżona nie popełni w przyszłości już żadnego przestępstwa z racji wieku i stanu zdrowia. Dlatego wymierzenie jej kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest słuszne i uwzględnia zasady prewencji szczególnej i ogólnej.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M. (2)

pkt 6

pkt 6

na podstawie art. 631 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 21 sierpnia 2018r. godz. 12.15 do dnia 25 czerwca 2019r. godz. 14.05, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary z art. 295§1 k.k. Stosuje się tę instytucję, m.in. kiedy oskarżony naprawi szkodę w całości. Obrońcy podnosili, że zawarcie aktów notarialnych z dnia 19 marca 2019r., przywracających pokrzywdzonym lub ich spadkobiercom ma skutek restoracyjny, przywracający stan sprzed popełnienia przestępstwa. W ocenie Sądu wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, działanie na szkodę starszych, schorowanych kobiet jest działaniem szczególnie podstępnym i nie zasługującym na dobrodziejstwo nadzwyczajnego złagodzenia kary. Sąd uwzględnił okoliczności łagodzące przy zwykłym wymiarze kary.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 7

Na podstawie art. 626§1 k.p.k. i art. 627§1 k.p.k. oraz przepisów ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe. Sąd zasądził od oskarżonej kwotę 2000,-zł, zwalniając ją od kosztów w dalszej części i wydatki w tym zakresie przejął Skarb Państwa. W przypadku oskarżonego Sąd nie znalazł podstaw do zwolnienia go od kosztów. Oskarżony nie ma nikogo na utrzymaniu, jest człowiekiem dobrze sytuowanym.

Oskarżona jest osobą w podeszłym wieku, schorowaną, z niewielkim świadczeniem emertytalnym. Nie byłaby w stanie uiścić należnych kosztów w całości. Jeśli chodzi o koszty należne Skarbowi Państwa od oskarżonego, to po pierwsze opłata wynosi 12.400,-zł ( 12.000 zł z tytułu opłaty od grzywny- 20 procent, 400 zł od kary łącznej pozbawienia wolności). Pozostałe koszty to 7.986, 14 zł, na które składają się przypadająca na oskarżonego część kosztów poniesionych w postępowaniu przygotowawczym oraz przypadająca na niego wysokość kosztów z postępowania sądowego ( 2x 10,-zł z tytułu doręczeń, koszty danych o karalności 3 x150,-zł, koszty opinii psychiatrycznych, psychologicznych, biegłego z zakresu wyceny nieruchomości).

7.  Podpis