Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmT 177/19 - wyrok Sąd Okręgowy w Warszawie z 2021-03-30

Sygn. akt XVII AmT 177/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –

Sędzia SO Dariusz Dąbrowski

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2021 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku przy ul. (...) w N.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

z udziałem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N.

o ustalenie warunków dostępu do nieruchomości

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 6 lutego 2019 r. Nr (...)

1.  uchyla zaskarżoną decyzję;

2.  zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz Wspólnota Mieszkaniowa Budynku przy ul. (...) w N. kwotę 837 zł (osiemset trzydzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Dariusz Dąbrowski

Sygn. akt XVII AmT 177/19

Uzasadnienie wyroku z 30 marca 2021 r.

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej na mocy decyzji z 6 lutego 2019 r., znak: (...), wydanej na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. b oraz ust. 5 pkt 1 ustawy z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2062, z późn. zm., dalej jako: „ustawa o wspieraniu rozwoju” ) oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, dalej jako: „k.p.a.”) w związku z art. 206 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, z późn. zm., dalej jako: (...)), po rozpatrzeniu wniosku (...) sp. z o.o. z siedzibą w N. z 23 maja 2017 r. o wydanie decyzji ustalającej warunki dostępu do Nieruchomości, położonej w N. przy ul. (...) dla której Sąd Rejonowy w Wieliczce, VII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w N. prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), w tym do posadowionego na nieruchomości budynku w celu zapewnienia telekomunikacji w Budynku, a także dostępu do nieruchomości położonej w N. dla której Sąd Rejonowy w Wieliczce, VII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w N. prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), w tym do posadowionego na nieruchomości budynku ustalił warunki dostępu Operatora do Nieruchomości i do Budynku w celu zapewnienia telekomunikacji, na warunkach szczegółowo określonych w decyzji.

Postanowił, że na podstawie art. 206 ust. 2aa w zw. z art. 206 ust. 2 pkt 6 Pt decyzja w zakresie pkt I sentencji podlega natychmiastowemu wykonaniu.

II.  Na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. w związku z art. 206 ust. 1 Pt, umorzył postępowanie w częściach dotyczących:

1.  zapewnienia Operatorowi przez (...) dostępu do Nieruchomości oraz do Budynku, w celu zapewnienia telekomunikacji w Budynku,

2.  zapewnienia Operatorowi dostępu do (...) oraz do Budynku I, w celu zapewnienia telekomunikacji w Budynku I,

3.  zapewnienia Operatorowi dostępu do Budynku, polegającego na umożliwieniu wykorzystywania istniejącej instalacji telekomunikacyjnej Budynku oraz na umożliwieniu korzystania z punktu styku.

Strona powodowa wniosła odwołanie od ww. decyzji, zaskarżając ją w całości.

Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie:

1.  art. 21 ust. 2 w związku z art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2062 z późn. zm., dalej zwanej „ustawą”) poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że w niniejszej sprawie spełniony został warunek umożliwiający złożenie do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniosku o wydanie decyzji w przedmiocie dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy,

2.  art. 30 ust. 5b ustawy poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że legitymowany do udziału w postępowaniu w sprawie wydania decyzji o dostępie jest podmiot inny niż właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości, do którego przedsiębiorca telekomunikacyjny wystąpił z wnioskiem o zapewnienie tego dostępu,

3.  art. 30 ust. 5d ustawy poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że wspólnota mieszkaniowa jest następcą prawnym dewelopera w zakresie czynności dokonanych przed wydaniem decyzji o dostępie.

Wobec powyższego, wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez orzeczenie o odmowie ustalenia warunków dostępu Operatora do Nieruchomości, w tym do Budynku, położonej przy ul. (...) w N. oraz zasądzenie od pozwanego oraz Operatora na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku przy ul. (...). (...) w N. i (...) Towarzystwo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa wg norm prawem przewidzianych.

W odpowiedzi na odwołanie, pozwany – Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniósł o oddalenie odwołania w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Operator – (...) sp. z o.o. z siedzibą w N. jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym figurującym w rejestrze przedsiębiorców telekomunikacyjnych pod numerem 9750. (okoliczność bezsporna)

Udostępniający – Wspólnota Mieszkaniowa Budynku przy ul. (...). (...) w N. nie jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym. (okoliczność bezsporna)

Budynek stanowi współwłasność właścicieli lokali wyodrębnionych w Budynku. (okoliczność bezsporna)

Operator dwukrotnie zwracał się do (...) sp. z o.o. w N. z wnioskiem o zawarcie umowy na dostęp do nieruchomości i budynku w celu zapewnienia telekomunikacji.

Dowód: Pismo Operatora z 14 października 2015 r., k. 15-18 akt adm.,

Pismo Operatora z 18 lipca 2016 r., k. 25-26 akt adm.

W udzielonych odpowiedziach, (...) wskazywał, że nie jest zainteresowany zawarciem z Operatorem przedmiotowej umowy.

Dowód: Pismo (...) z 2 grudnia 2015 r., k. 22 akt adm.,

Pismo (...) z 9 sierpnia 2016 r., k. 27 akt adm.

W piśmie, które w dniu 23 kwietnia 20018 r. wpłynęło do Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Operator wskazał, że ww. wnioski dotyczyły nieruchomości dla której prowadzona była księga wieczysta o numerze (...), natomiast obecnie, dla nieruchomości położonej przy ul. (...) w N. prowadzona jest księga wieczysta o numerze (...) założona 25 listopada 2015 r. w wyniku odłączenia działki o numerze (...) z księgi wieczystej o nr (...). W czasie prowadzenia negocjacji, Operator ubiegał się o dostęp do tej samej nieruchomości i budynku położonego przy ul. (...) w N., a odłączenie części nieruchomości i założenie nowej księgi wieczystej dla wskazanej nieruchomości nastąpiło już po wystąpieniu z wnioskami o zawarcie umowy o dostępie.

Dowód: Pismo Operatora z 23 kwietnia 2018 r., k. 80 akt adm.

Prowadzone 30-dniowe negocjacje nie doprowadziły do zawarcia umowy o dostępie, wobec tego w dniu 23 maja 2017 r. Operator wystąpił do Prezesa UKE o ustalenie warunków dostępu do nieruchomości, w tym budynku, w celu zapewnienia telekomunikacji, poprzez:

umożliwienie wykorzystania należącej do Udostępniającego instalacji telekomunikacyjnej Budynku,

doprowadzenia do Budynku światłowodowego przyłącza telekomunikacyjnego aż do punktu styku Budynku,

światłowodowej instalacji telekomunikacyjnej Budynku,

umożliwienie korzystania z punktu styku w Budynku.

Przedsiębiorca wskazał, że w Budynku znajduje się światłowodowa instalacja telekomunikacyjna należąca do Udostępniającego i może zostać wykorzystana przez operatorów.

Dowód: Wniosek operatora z 23 maja 2017 r., k. 1 akt adm.,

Pismo Operatora z 24 lipca 2018 r., k. 99 akt adm.,

Pismo Operatora z 2 sierpnia 2018 r., k. 100 akt adm.

W piśmie z 4 czerwca 2018 r. (...) poinformował Prezesa UKE, że pełni funkcję zarządcy tymczasowego i nie ma umocowania do podpisania umowy o dostępie w imieniu Zarządu wspólnoty mieszkaniowej. Wskazał również, że przed wszczęciem postępowania, jednocześnie po okresie, w którym operator zainicjował negocjacje o dostęp do nieruchomości powstała już wspólnota mieszkaniowa.

Dowód: Pismo (...) z 4 czerwca 2018 r., k. 93 akt adm.

W dniach 18 października 2018 r. – 19 listopada 2018 r. Prezes UKE przeprowadził postępowanie konsultacyjne projektu decyzji w postępowaniu. (okoliczność bezsporna)

Wobec powyższego, Prezes UOKiK w piśmie z dnia 26 października 2018 r. oświadczył, iż nie zgłasza zastrzeżeń do projektu decyzji.

Dowód: Pismo Prezesa UOKiK z 26 października 2018 r., k. 106 akt adm.

Natomiast, uwagi do decyzji zostały zgłoszone przez operatora oraz (...). Operator wskazał, że w budynku nie ma światłowodowej instalacji telekomunikacyjnej lecz miedziana oraz wniósł o przeprowadzenie dowodu z oględzin nieruchomości na okoliczność ustalenia czy na nieruchomości i w budynku istnieje infrastruktura telekomunikacyjna światłowodowa, w tym instalacja telekomunikacyjna światłowodowa stanowiąca własność Wspólnoty.

Dowód: Pismo Operatora z 14 listopada 2018 r., k. 107 akt adm.,

Pismo (...) z 16 listopada 2018 r., k. 113 akt adm.

W wyniku przeprowadzonych 11 grudnia 2018 r. oględzin ustalono, że brak jest jakichkolwiek instalacji telekomunikacyjnych z których Operator ma możliwość skorzystania.

Dowód: Protokół z oględzin, k. 115 akt adm.

Operator, w piśmie z 22 stycznia 2019 r. wycofał złożony wniosek w zakresie dostępu do nieruchomości w tym budynku, polegającego na umożliwieniu wykorzystywania istniejącej instalacji telekomunikacyjnej Budynku oraz na umożliwieniu korzystania z punktu styku w Budynku.

Dowód: Pismo Operatora z 22 stycznia 2019 r., k. 125 akt adm.

W dniu 6 lutego 2019 r. Prezes UKE wydał decyzję, która została zaskarżona przez powoda w niniejszym postępowaniu sądowym.

Dowód: Decyzja z 6 lutego 2019 r., k. 6 akt sąd.

Powyżej opisany stan faktyczny nie był między stronami sporny i został ustalony w oparciu o wyżej przywołane dowody, zgromadzone w toku postępowania administracyjnego i sądowego. Dowody te nie były kwestionowane przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw, by odmówić im mocy dowodowej.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 30 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju: Właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, jest obowiązany zapewnić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostęp do nieruchomości, w tym do budynku oraz punktu styku, polegający w szczególności na:

1) zapewnieniu możliwości wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie takiej infrastruktury byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

2) umożliwieniu doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego aż do punktu styku,

3) umożliwieniu wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli:

a)  nie istnieje instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s lub

b)  istniejąca instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s nie jest dostępna lub nie odpowiada zapotrzebowaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego,

4) umożliwieniu korzystania z punktu styku,

5) umożliwieniu odtworzenia przyłącza telekomunikacyjnego lub wykonaniu instalacji telekomunikacyjnej budynku, które uległy likwidacji, zniszczeniu, uszkodzeniu lub wymagają modernizacji lub przebudowy,

- w celu zapewnienia telekomunikacji w tym budynku.

Warunki dostępu, o którym mowa w ust. 1 i 3, określa umowa zawarta między przedsiębiorcą telekomunikacyjnym a odpowiednio właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub zarządcą nieruchomości, właścicielem kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego. Zawarcie umowy, o którym mowa w zdaniu pierwszym, stanowi czynność zwykłego zarządu (ust. 4).

Każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie dostępu w przypadku:

1)  niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o Dostępie,

2)  odmowy udzielenia Dostępu,

3)  niezawarcia umowy o Dostępie pomimo upływu 30 dni od dnia złożenia wniosku o Dostęp (art. 21 ust. 2 w zw. z art. 30 ust. 5 pkt 1 ustawy o wspieraniu rozwoju).

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o wspieraniu rozwoju, w przypadku niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej przez operatora sieci, odmowy udzielenia tego dostępu lub niezawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o taki dostęp każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 ustawy, Prezes UKE wydaje decyzję w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę w szczególności konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków dostępu.

W sprawie niniejszej, operator zwracał się do (...) z wnioskiem o zawarcie umowy na dostęp do nieruchomości i budynku w celu zapewnienia telekomunikacji. Po dwukrotnej odmowie, w oparciu o art. 21 ust. 2 ustawy, operator zwrócił się do Prezesa UKE o wydanie decyzji. (...) – z którym operator prowadził negocjacje, w toku postępowania administracyjnego wskazywał, że pełni funkcję zarządcy tymczasowego i nie ma umocowania do podpisania umowy o dostępie w imieniu Zarządu wspólnoty mieszkaniowej. Wskazał również, że przed wszczęciem postępowania, jednocześnie po okresie, w którym operator zainicjował negocjacje o dostęp do nieruchomości, powstała już Wspólnota mieszkaniowa.

Przechodząc do sedna sporu, należy podkreślić, że w niniejszej sprawie, negocjacje były prowadzone pomiędzy operatorem – (...) sp. z o.o. w N., a (...) Towarzystwem (...) sp. z o.o. w N.. W tym miejscu konieczne jest przytoczenie przepisu art. 30 ust. 5b ustawy, zgodnie z którym, stroną postępowania w sprawie wydania decyzji o dostępie jest właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości do którego przedsiębiorca telekomunikacyjny wystąpił z wnioskiem o zapewnienie tego dostępu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, istotnym jest, że z powodem – Wspólnotą nie prowadzono negocjacji w przedmiocie dostępu telekomunikacyjnego. Powód nie uczestniczył w działaniach skutkujących wszczęciem postępowania administracyjnego na wniosek operatora, bowiem operator nigdy nie zwracał się do powoda z wnioskiem o zawarcie umowy. Wspólnota od momentu powstania jest odrębnym od dewelopera podmiotem praw i obowiązków, dlatego nie mogą jej wiązać negocjacje prowadzone pomiędzy deweloperem a operatorem. Wbrew twierdzeniom pozwanego, nie można traktować dewelopera jako „poprzedniego właściciela”. Słusznie zatem powód zarzucił Prezesowi UKE nieprawidłowe ustalenie kręgu stron postępowania.

Tym samym, zdaniem Sądu, nieuzasadnionym stało się przyjęcie przez pozwanego, że (...) jest poprzednikiem prawnym Wspólnoty, gdy brak jest w tym zakresie ciągłości organizacyjnej i prawnej między podmiotami. Przepis art. 30 ust. 5d ustawy stanowi, że umowa oraz decyzja w sprawie dostępu do nieruchomości i budynku jest wiążąca dla następców prawnych właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości objętej tą umową lub decyzją. Stwierdzić należało, co słusznie podniosła strona powodowa, że brak jest podstawy prawnej do zastosowania przez Prezesa UKE tego typu sukcesji. Przepis, na który wskazuje pozwany, a dotyczący sukcesji pomiędzy zarządcami nieruchomości (art. 30 ust. 5b i 5ba weszły w życie z dniem 25.10.2019 roku, a więc po wydaniu decyzji. Brak jest podstaw do uznania, że chwili wydawania decyzji istniała podstawa do uznania powoda za sukcesora spółki (...) co do negocjacji dostępowych. Jak wskazuje Urząd istniejące w podobnych sprawach niejasności co do sukcesji spowodowały dodanie wskazywanych przepisów do ustawy, nie może to oznaczać, że mają one zastosowanie w sprawach, w których wydano decyzje wcześniej niż nastąpiła zmiana przepisów.

Powyższe oznacza, że słuszne jest stanowisko strony powodowej, że w toku postępowania administracyjnego doszło do nieprawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania. Biorąc pod uwagę stan faktyczny i prawny ukształtowany na dzień wydania zaskarżonej decyzji, Sąd uznał, że przedmiotowa wadliwość decyzji Prezesa UKE skutkuje koniecznością jej uchylenia.

Sąd mając na uwadze treść art. 148 1 § 1 i 3 k.p.c., uznał, że wobec zajęcia stanowiska przez strony co do sprawy w odwołaniu i odpowiedzi na odwołanie oraz wobec tego, że strony nie złożyły wniosku o przeprowadzenie rozprawy, istnieją przesłanki do wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 479 64 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uchylił zaskarżoną decyzję.

Uznając Prezesa UKE za przegrywającego sprawę stosownie do przepisu art. 98 k.p.c. zaliczono do niezbędnych kosztów procesu strony poniesione przez nią koszty sądowe w postaci opłaty od odwołania w wysokości 100 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powoda w wysokości 720 zł ustalone na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych wraz z opłatą skarbową od dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17 zł (837 zł).

S SO Dariusz Dąbrowski

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioleta Żochowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Dąbrowski
Data wytworzenia informacji: