Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2022 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Jolanta Stasińska

Protokolant: sekretarz sądowy Magdalena Ratajczyk

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2022 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 23 lipca 2020 roku, Nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Jolanta Stasińska

Sygn. akt XVII AmT 71/20

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej decyzją z dnia 23 lipca 2020 r., Nr (...), na podstawie art. 210 ust. 1-2 oraz art. 209 ust. 1 ^{( 1)} pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2460, z późn. zm., zwanej dalej „Pt"), oraz na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 256, z późn. zm., zwanej dalej „k.p.a."), w związku z art. 206 ust. 1 Pt, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej na (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwaną dalej „Stroną") w związku z niewypełnieniem obowiązku udzielenia informacji lub dostarczania dokumentów, tj. nieprzekazaniem informacji żądanych przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (zwanego dalej „Prezesem UKE") na podstawie art. 6 ust. 1 Pt w związku z art. 192 ust. 1 pkt 1 i 5 Pt, w piśmie z dnia 22 lutego 2019 r., znak: DR. (...) (...) (zwanym dalej także „Wezwaniem"), które zostało doręczone zgodnie z potwierdzeniem odbioru na kopii pierwszej strony ww. pisma w dniu 25 lutego 2019 r., nałożył na (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. karę pieniężną w wysokości: 26 000 PLN (słownie: dwadzieścia sześć tysięcy złotych), płatną do budżetu państwa, za niewypełnienie określonego w art. 6 ust. 1 Pt obowiązku przekazania Prezesowi UKE informacji, niezbędnych do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków, określonych w art. 192 ust. 1 pkt 5 Pt, tj. podejmowania interwencji w sprawach dotyczących funkcjonowania rynku usług telekomunikacyjnych, poprzez nieprzekazanie informacji żądanych przez Prezesa UKE w piśmie z dnia 22 lutego 2019 r., znak: DR. (...) (...).

Od wyżej wymienionej decyzji powód – (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł odwołanie, zaskarżając decyzję w całości.

Zaskarżonej decyzji zarzucił:

- naruszenie art. 210 ust. 2 Pt poprzez bezrefleksyjne przypisanie do zarzucanego naruszenia kary w wysokości 26 000 zł nie uwzględniając przy tym prewencyjnego celu kary administracyjnej i możliwości finansowych spółki oraz faktu, iż to rodzaj, zakres i skala ewentualnego naruszenia winny warunkować wysokość kary za dane naruszenie.

Wniósł o:

- przeprowadzenie dowodu z całości dokumentów znajdujących się w aktach postępowania (...),

- przeprowadzenie rozprawy,

- uchylenie zaskarżonej Decyzji w całości;

a w razie nieuwzględnienia powyższego wniosku, wniósł o:

- zmianę zaskarżonej Decyzji w części dotyczącej nałożenia na Powoda kar pieniężnych, poprzez nałożenie na Powoda kary pieniężnej w wysokości istotnie mniejszej niż określona w Decyzji.

- zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie, pozwany – Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, wniósł o:

- oddalenie odwołania w całości,

- przeprowadzenie dowodów z dokumentów stanowiących akta administracyjne sprawy, za pomocą których wykazane mają zostać następujące fakty: przebieg postępowania administracyjnego, ustalony przez Prezesa UKE stan faktyczny sprawy oraz treść zaskarżonej decyzji Prezesa UKE,

- przeprowadzenie rozprawy w razie nieobecności Powoda,

- zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 1440 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Pozwany podtrzymał argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 6 ust. 1 Pt oraz art. 192 ust. 1 pkt 1 i 5 Pt Prezes UKE pismem z dnia 22 lutego 2019 r., znak: DR. (...) (...), doręczonym Stronie w dniu 25 lutego 2019 r., wezwał Stronę do udzielenia odpowiedzi oraz do przekazania informacji i dokumentów, o których mowa poniżej w nieprzekraczalnym terminie 7 dni od dnia otrzymania Wezwania:

„1. Czy Spółka jest/była resellerem operatorów: (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej„(...)")/ (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej (...))/ (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej (...))? Czy Spółka nabywała usługi (...) i (...)od wskazanych podmiotów?

2. Czy Spółka posiada abonentów? Jeśli Spółka posiada abonentów to ilu abonentów posiadała:

a. W chwili, gdy abonenci realizowali połączenia z (...).

b. W chwili, gdy abonenci realizowali połączenia z (...).

c. W chwili, gdy abonenci realizowali połączenia z (...).

3. Czy (...) podjęła współpracę z operatorami: (...)/ (...)/(...) lub innymi w zakresie przesyłu ruchu telekomunikacyjnego do abonentów resellerów (...) / (...)/ (...) korzystających z (...) i (...) oraz (...)? Jeśli tak, proszę podać z którym/którymi operatorami została podjęta współpraca? Czy (...) sama zapewnia obsługę tego ruchu (jeśli nie to proszę podać kto zapewniał obsługę ww. ruchu)? Proszę o wskazanie do kiedy następował przesył ruchu w oparciu o (...) i (...), a od kiedy w oparciu o (...)?

4. Czy (...) uzgodniła z (...) S.A. z siedzibą w W. współkorzystanie z numeru (...)?

5. Czy (...) uzgodniła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. współkorzystanie z numeru (...)?

6. Jeśli (...) była/jest Partnerem (...)/ (...)/ (...) to proszę o udostępnienie kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem umów o współpracy z (...)/ (...)/ (...)wraz z załącznikami i aneksami, jeśli takie zostały zawarte.

7. Czy (...) pozyskiwała oświadczenia abonentów w celu uzyskania zgody na migrację usługi (...)?

8. Proszę o przekazanie wszystkich kopii, poświadczonych za zgodność z oryginałem, oświadczeń abonentów (...), którym były świadczone usługi preselekcji w oparciu o (...) w celu uzyskania zgody na zmianę (...) na (...) w usłudze preselekcji.

9. Proszę o przekazanie wszystkich kopii, poświadczonych za zgodność z oryginałem, oświadczeń abonentów (...), którym były świadczone usługi preselekcji w oparciu o (...) w celu uzyskania zgody na zmianę (...) na (...) w usłudze preselekcji.

10. Czy Spółka posiada informacje dotyczące procesu migracji usługi (...) do (...)? Czy Spółka posiada informacje dotyczące procesu realizacji usługi (...), dla którego wymagana jest wysyłka do (...) S.A. z siedzibą w W. (dalej (...)) papierowego (...) i oświadczenia woli Abonenta? Czy Spółka posiada informacje czy oba procesy realizowane były w porozumieniu z (...)?"

Prezes UKE uzasadnił powyższe wezwanie oraz wskazał cel jakiemu mają służyć żądane informacje. Prezes UKE wskazał także podstawy prawne żądania odwołując się do treści art. 6 ust. 1 Pt i art. 192 ust. 1 pkt 5 Pt. Prezes UKE wskazał, że „pozyskał informacje związane z potencjalnymi nieprawidłowościami dotyczącymi migracji usługi (...) dokonanej na podstawie zamówień złożonych do (...) przez (...)". W związku z powyższym Prezes UKE działając na podstawie art. 192 ust. 1 pkt 5 Pt, wystąpił do Strony wzywając ją do udzielenia wyjaśnień w przedmiotowej sprawie w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. Prezes UKE wskazał, że celem jakiemu miały służyć żądane informacje jest „uzyskanie informacji o współpracy (...) ze wszystkimi podmiotami przy świadczeniu abonentom usługi preselekcji w oparciu o (...) oraz (...) następnie po zmianie (...) oraz (...) na (...) w usłudze preselekcji". Prezes UKE w wezwaniu pouczył Stronę, iż karze pieniężnej podlega ten kto nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą (tj. Pt) lub ustawą o wruist lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe.

Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy potwierdzeniem odbioru umieszczonym na kopii pierwszej strony wezwania, zostało ono doręczone w dniu 25 lutego 2019 r. Powyższe wezwanie zostało doręczone pod adresem: (...) sp. z o.o., ul. (...) lok.(...), (...)-(...) W. tj. pod adresem zgodnym z wpisem w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Termin udzielenia odpowiedzi na wezwanie upłynął z dniem 4 marca 2019 r. Strona nie przedłożyła w terminie wynikającym z wezwania, ani do dnia wydania niniejszej decyzji żądanych informacji.

Strona była na dzień doręczenia wezwania (t.j. w dniu 25 lutego 2019 r.) i jest nadal przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w rozumieniu art. 2 pkt 27 Pt. Strona była w ww. wskazanych datach oraz jest nadal wpisana do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE pod numerem: (...).

Zawiadomieniem z dnia 10 marca 2020 r., znak: (...) (doręczonym Stronie w dniu 13 marca 2020 r.) (zwanym dalej „Zawiadomieniem"), Prezes UKE poinformował Stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej w związku z niewypełnieniem obowiązku udzielenia informacji lub dostarczania dokumentów, tj. nieprzekazaniem informacji żądanych przez Prezesa UKE na podstawie art. 6 ust. 1 Pt w związku z art. 192 ust. 1 pkt 1 i 5 Pt, w piśmie z dnia 22 lutego 2019 r., znak: DR. (...) (...), (doręczonym Stronie zgodnie z potwierdzeniem odbioru na kopii pierwszej strony ww. pisma w dniu 25 lutego 2019 r.). W zawiadomieniu Prezes UKE na podstawie art. 123 § 1 w związku z art. 75 § 1 k.p.a. oraz art. 206 ust. 1 Pt postanowił włączyć do akt sprawy przedmiotowego postępowania administracyjnego materiał dowodowy w postaci: kopii pisma Prezesa UKE do Strony z dnia 22 lutego 2019 r., znak: DR. (...) (...), wraz potwierdzeniem odbioru. W zawiadomieniu Prezes UKE wezwał Stronę do przekazania w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia, danych dotyczących wielkości przychodu niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary. Prezes UKE poinformował także Stronę, zgodnie z art. 10 k.p.a. o możliwości przeglądania akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów w każdym stadium postępowania oraz wezwał do przedłożenia stanowiska w sprawie w terminie 30 dni od dnia otrzymania ww. zawiadomienia.

Pismem z dnia 24 marca 2020 r. Strona złożyła „wniosek o przedłużenie terminu". Strona otrzymała od Prezesa UKE zawiadomienie z dnia 10 marca 2020 r. w sprawie przekazania informacji oraz dokumentów dotyczących wysokości obrotu osiągniętego przez Stronę w 2019 r. Zdaniem Strony termin zakreślony przez Prezesa UKE w Zawiadomieniu jest zbyt krótki, biorąc pod uwagę fakt, iż w chwili obecnej wszyscy pracownicy Spółki w związku z rozprzestrzenianiem się koronawirusa skorzystali z opieki nad dziećmi, pracują zdalnie lub zostali poddani obowiązkowej kwarantannie domowej. W związku z powyższym „Spółka nie ma skończonego sprawozdania finansowego za 2019 r. i na chwilę obecną nie jest w stanie dokładnie oszacować daty jego sporządzenia, gdyż zależy to od księgowości". W związku z powyższym Strona wniosła o przedłużenie terminu do wykonania ww. wezwania do dnia 30 kwietnia 2020 r. W załączeniu do ww. pisma Strona przesłała:

- kopię sprawozdania finansowego za okres od 23.02.2017 — 31.12.2017;

- kopię sprawozdania finansowego za okres od 01.2018 — 31.12.2018.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2020 r., znak: (...) (doręczonym Stronie w dniu 28 kwietnia 2020 r.), Prezes UKE poinformował Stronę, że w dniu 31 marca 2020 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)/ID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 568) (zwanej dalej „ustawą COVID-19"). Stosownie do art. 15zzs ust. 1 ww. ustawy COVID-19„w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID bieg terminów procesowych i sądowych w: (...) postępowaniach administracyjnych, - nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres". W związku z zawieszeniem biegu terminów procesowych w okresie epidemii/stanu zagrożenia epidemicznego zgodnie z art. 15zzs ust. 1 pkt 6 ustawy (...)19), wyznaczony stosownie do art. 10 k.p.a. w piśmie z dnia 10 marca 2020 r. termin do wypowiedzenia się, a także wyznaczony na podstawie art. 210 ust. 3 Pt termin do przekazania danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2019 r., ulegają z dniem 31 marca 2020 r. zawieszeniu i będą biegły dopiero od dnia następnego po ustaniu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu (...)19, z zaznaczeniem jednak, że przedłożenie przez stronę stanowiska/wypowiedzenie się w postępowaniu w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu (...)19 będzie skuteczne.

Pismem z dnia 19 czerwca 2020 r., znak:(...) (doręczonym Stronie w dniu 24 czerwca 2020 r.), Prezes UKE poinformował Stronę o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym w sprawie, a także o możliwości ostatecznego wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów w terminie 7 dni od daty otrzymania ww. pisma. Jednocześnie w nawiązaniu do informacji o zawieszeniu biegu terminów przesłanej do Strony pismem z dnia 22 kwietnia 2020 r., znak: (...), Strona została poinformowana, że obecnie na mocy art. 46 pkt 20 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa (...)2 (Dz.U. 2020 r., poz. 875), wprowadzono m.in. zmianę polegającą na uchyleniu art. 15zzr i art. 15zzs ustawy (...)19. W piśmie z dnia 19 czerwca 2020 r., Strona została poinformowana również, że „W związku z uchyleniem w całości art. 15zzr oraz art. 15zzs ustawy (...)19 oraz treścią art. 68 ust. 1-2 oraz ust. 6-7 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa (...)2 terminy, o których mowa w art. ISzzr ust. 1 i 15zzs ust. 1 rozpoczynają bieg po upływie 7 dni od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa (...)2 (tj. z dniem 23 maja 2020 r.), a bieg terminów, które na okres epidemii uległy zawieszeniu w trakcie ich trwania, biegnie dalej po upływie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej (tj. od dnia 23 maja 2020 r.). W przedmiotowej sprawie oznacza to, że z dniem 23 maja 2020 r. uległ wznowieniu zawieszony (na podstawie art. 15zzs ust. 1 pkt 10 Ustawy (...)19) bieg terminu do wypowiedzenia się wyznaczony stosownie do art. 10 k.p.a., a także bieg terminu do przekazania danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2019 r. określony na podstawie art. 210 ust. 3 Pt (terminy oznaczone zostały w piśmie z dnia 10 marca 2020 r., znak: (...))".

W załączeniu do pisma z dnia 30 czerwca 2020 r. przedstawiła informacje o przychodzie osiągniętym w 2019 r. przesyłając kopie dokumentów finansowych - tj. druk (...)Sprawozdanie finansowe jednostki małej".

W dniu 23 lipca 2020 roku Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wydał decyzję nr (...).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane, jak również w ocenie Sądu nie budziły wątpliwości.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezsporna była między stronami okoliczność, że powód był na dzień doręczenia wezwania (t.j. w dniu 25 lutego 2019 r.) i jest nadal przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2460, z późn. zm., zwanej dalej „Pt"), powód jest bowiem nadal wpisany do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE pod numerem: (...). Rację miał zatem pozwany, że okresie, w którym Prezes UKE wystąpił do powoda z żądaniem udzielenia informacji, jak i w okresie, w którym był ona zobligowany do udzielenia informacji, na powodzie ciążył obowiązek ich udzielenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 6 ust. 1 Pt, przedsiębiorca telekomunikacyjny lub podmiot, który uzyskał pozwolenie radiowe, o którym mowa w art. 143 ust. 1, rezerwację częstotliwości lub zasobów orbitalnych lub przydział numeracji, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 4, jest obowiązany do przekazywania na żądanie Prezesa UKE informacji niezbędnych do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków, określonych w art. 192 ust. 1. Nie ulega też wątpliwości Sądu, że przedmiotowe wezwanie z dnia 22 lutego 2019 r. spełniało wszystkie wymogi wezwania, o których mowa w treści art. 6 ust. 2 Pt. Miał również rację pozwany, że z obowiązkiem tym skorelowany jest, określony w art. 192 ust. 1 pkt 1 i 5 Pt, ustawowy obowiązek Prezesa UKE podejmowania interwencji w sprawach dotyczących funkcjonowania rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz rynku aparatury, w tym rynku urządzeń telekomunikacyjnych, z własnej inicjatywy lub wniesionych przez zainteresowane podmioty, w szczególności użytkowników i przedsiębiorców telekomunikacyjnych, w tym podejmowanie decyzji w tych sprawach w zakresie określonym w Pt. Bezsporne było również to, że powód nie przedłożył w terminie wynikającym z wezwania, ani do dnia wydania zaskarżonej decyzji żądanych informacji. Stosownie do art. 209 ust. 1 ^{( 1)} pkt 1 Pt, Prezes UKE, jeżeli przemawia za tym charakter lub zakres naruszenia, może nałożyć karę pieniężną na podmiot, który nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą lub ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych, lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe. W związku z tym, że powód nie udzielił informacji żądanych wezwaniem z dnia 22 lutego 2019 r., niewątpliwie dopuścił się deliktu administracyjnego.

Powód podniósł jednak zarzut naruszenia przez pozwanego art. 210 ust. 2 Pt. Wskazał bowiem, że pozwany dokonał wymiaru kary w sposób bezrefleksyjny i machinalny, nakładając karę w wysokości 26.000,00 zł na powoda, czyli małego przedsiębiorcę, mając na względzie wyłącznie interes Skarbu Państwa polegający na ściągnięciu najwyższej kary, jak również prowadzi jednoznacznie do jej bankructwa. Wskazał, że spółka w roku obrotowym w 2019 roku osiągnęła stratę w wysokości 334.954,46 zł. W przekonaniu powoda zapłata tej kary spowoduje upadłość spółki mając na względzie i tak słabą kondycję spółki. W ocenie powoda, pozwany nie wskazał ani procentowo, ani w jakiej wysokości pieniężnej wpływ miały przesłanki na łączny wymiar kary. Powód zarzucił również zbyt ogólne odniesienie się przez Prezesa UKE do zakresu naruszenia. Powód zaznaczył przy tym, że nie odniósł żadnych korzyści z przedmiotowego czynu.

W niniejszej sprawie należy wskazać przede wszystkim, że powód nie wyjaśnił w żaden sposób, z jakich przyczyn nie dopełnił przedmiotowego obowiązku. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że gdy chodzi o tzw. profesjonalistów, czyli, jak w przypadku powoda – przedsiębiorcy prowadzącego na własny rachunek działalność gospodarczą, spoczywa na nim obowiązek znajomości przepisów prawnych i dołożenia należytej staranności w zakresie jej prowadzenia. Powód zatem jako podmiot profesjonalny, wpisany do przedmiotowego rejestru powinien był podjąć odpowiednie kroki, w celu zapewnienia bieżącego monitorowania obowiązków powoda wynikających z bieżących regulacji prawnych, dotyczących jego działalności w przedmiotowym okresie. Bezsporna była też okoliczność, że powód nie udzielił przedmiotowych informacji ani w toku postępowania administracyjnego, ani też po dniu wydania zaskarżonej decyzji. Nie ulega wątpliwości Sądu, że powód dopuszczając się przedmiotowego deliktu administracyjnego powinien być świadomy wszelkich następstw, o których mowa w treści art. 209 ust. 1 ¹ pkt 1 Pt.

Jak już wyżej wskazano, w treści 209 ust. 1 ¹ pkt 1 Pt jest mowa o niewypełnianiu obowiązku udzielania informacji lub dostarczenia dokumentów przewidzianych ustawą. Podmioty prowadzące działalność w zakresie telekomunikacji są często obarczone przez ustawę - Prawo telekomunikacyjne obowiązkiem udzielania Prezesowi UKE stosownych informacji lub przedstawiania odpowiednich dokumentów. Informacje te i dokumenty są wykorzystywane przez Prezesa UKE przed podejmowaniem decyzji dotyczących rynku telekomunikacyjnego. (zob. M. Rogalski, Komentarz do art. 209 ustawy – Prawo telekomunikacyjne, System Informacji Prawnej LEX). W oparciu o powyższe należy podkreślić, że naruszenie przez przedsiębiorcę przedmiotowego obowiązku niewątpliwie utrudniło Prezesowi UKE realizację nałożonych na niego zadań. Z uwagi na niewypełnienie przez przedsiębiorcę przedmiotowego obowiązku, Prezes UKE nie był w posiadaniu informacji, które w sposób racjonalny i rzetelny umożliwiają dokonanie oceny aktualnego stanu rynku telekomunikacyjnego. Jak wskazał pozwany w odpowiedzi na odwołanie, Prezes UKE pozyskał informacje związane z potencjalnymi nieprawidłowościami dotyczącymi migracji usługi (...) dokonanej na podstawie zamówień złożonych do (...). Informacje i dokumenty, których przekazania zażądał Prezes UKE od powoda miały służyć wyjaśnieniu powyższych nieprawidłowości, a więc realizacji sformułowanej w art. 192 ust. 1 pkt 5 Prawa telekomunikacyjnego kompetencji Prezesa UKE do „(...) podejmowania interwencji w sprawach dotyczących funkcjonowania rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz rynku aparatury, w tym rynku urządzeń telekomunikacyjnych, z własnej inicjatywy lub wniesionych przez zainteresowane podmioty, w szczególności użytkowników i przedsiębiorców telekomunikacyjnych, w tym podejmowania decyzji w tych sprawach w zakresie określonym niniejszą ustawą". Zasadnie też podkreślił, że nieprzekazanie przez powoda żądanych informacji i dokumentów w istocie uniemożliwiło Prezesowi UKE wyjaśnienie ww. nadużyć związanych z migracją usługi (...), a więc miało znaczący charakter. Z tego też względu, zarzut nienależytego uwzględnienia przez pozwanego zakresu naruszenia był niezasadny. Pozwany w sposób prawidłowy dokonał oceny zakresu naruszenia przez pryzmat celów ustawy – Prawo telekomunikacyjne, do czego był zobowiązany.

W sposób prawidłowy pozwany uwzględnił również okoliczności dotyczące dotychczasowej działalności powoda. Z treści zaskarżonej decyzji wynika bowiem, że Prezes UKE wziął pod uwagę, że powód dotychczas nie był karany przez Prezesa UKE.

Zgodnie z treścią art. 210 ust. 1 Pt, kary pieniężne, o których mowa w art. 209 ust. 1 i 1 ^{( 1)}, nakłada Prezes UKE, w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Jak wskazuje się w doktrynie: „W przypadku podmiotów prowadzących różne rodzaje działalności gospodarczej i uzyskujących przychody inne niż przychody związane z działalnością telekomunikacyjną, przychód stanowiący podstawę wymiaru kary pieniężnej może pozostawać w znacznej dysproporcji do zakresu prowadzonej działalności telekomunikacyjnej. Taka dysproporcja może także wystąpić pomiędzy przychodem a dochodem uzyskiwanym z prowadzenia działalności gospodarczej. Okoliczności te powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości kary. Podstawę wymiaru kary pieniężnej stanowi przychód bez jakichkolwiek potrąceń.” (S. Piątek, Prawo telekomunikacyjne. Komentarz. Wyd. 4, Warszawa 2019). Mając to na względzie zauważyć należy, że z treści informacji przedstawionej przez powoda w toku postępowania administracyjnego w piśmie z dnia 30 czerwca 2020 r. wynika, że przychody powoda uzyskane w 2019 r. z tytułu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej (zgodnie z danymi wykazanymi w formularzu F00 sprawozdanym w dniu 30 marca 2020 r.) wyniosły: (...) zł. Zasadnie zatem Prezes UKE wziął zatem pod uwagę, że przychody powoda uzyskane z tytułu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej w 2019 r. stanowią (...) %, ogółu przychodów Strony uzyskanych w 2019 r. Z tego względu, kwota przychodów powoda za 2019 r. wykazanych w załączonych do pisma powoda z dnia 30 czerwca 2020 r. dokumentach finansowych wynosząca: (...) zł została przyjęta jako podstawa wymiaru kary, o której mowa w art. 210 ust. 1 Pt. Prawidłowo zatem wskazał Prezes UKE, że maksymalna kara, jaką Prezes UKE mógłby nałożyć na Stronę, zgodnie z art. 210 ust. 3 Pt wynosi: (...) zł. Istotnie zatem, wysokość kary ustalonej na kwotę: 26.000,00 zł mieści się w określonych ustawą granicach 3% przychodu powoda. Nie miał racji powód, że prowadzenie działalności gospodarczej ze stratą skutkuje brakiem możliwości nałożenia kary pieniężnej z tytułu deliktu administracyjnego, czy też znacznym jej obniżeniem. Działalność przedsiębiorstwa ze stratą nie ma wpływu na ocenę zasadności oraz wysokości nałożonej kary, gdyż w świetle art. 210 ust. 1 Pt decydującym kryterium jest przychód. Z tego względu nieuprawnione było przekonanie powoda, że dopiero ustalenie faktycznego dochodu podmiotu, w stosunku do którego prowadzone jest postępowanie o nałożenie kary pieniężnej, pozwala na właściwy wymiar kary. Ponadto, z uzasadnienia odwołania nie wynika, w jaki sposób Sąd miałby uwzględnić powyższy czynnik przy wymiarze kary. W przekonaniu Sądu, kara w wysokości 26.000,00 zł nie wpłynie w sposób znaczący na sytuację finansową powoda, będzie natomiast będzie na tyle odczuwalna dla powoda, aby spełniła swoją funkcję represyjną i zapobiegawczą sprawiając, że powód, jako podmiot ukarany będzie stosował się do obowiązującego porządku prawnego, a także wychowawczą oddziałując zniechęcająco na innych przedsiębiorców do podejmowania działań niezgodnych z prawem.

Z powyższych względów przyjąć należało, że wbrew twierdzeniom powoda, Prezes UKE w sposób prawidłowy uwzględnił wszystkie dyrektywy wymiaru kary wskazane przez ustawodawcę, a zaskarżona decyzja stanowi zindywidualizowany akt administracyjny.

Reasumując powyższe rozważania, zdaniem Sądu Okręgowego, odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Mając to na względzie, na podstawie art. 479 ⁶⁴ § 1 k.p.c. Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach procesu rozstrzygnięto, zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, przyjmując, że powód, jako strona przegrywająca sprawę, zobowiązany jest do zwrotu pozwanemu kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł ustalone na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Pozwany nie wykazał bowiem zasadności przyznania wynagrodzenia w wysokości 1.440,00 zł.

Sędzia SO Jolanta Stasińska