Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Rękosiewicz

Protokolant: protokolant sądowy-stażysta Piotr Hołyś

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) spółka z o.o. z/s w K.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych : 1) L. W.;

2) (...) S.A. z/s w K.

o wstrzymanie dostaw energii elektrycznej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia

28czerwca 2011 r.nr (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki od:

1)  (...) spółka z o.o. z/s w K.,

2)  (...) S.A. z/s w K.

kwoty po 360 zł (trzysta sześćdziesiąt) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Witold Rękosiewicz

Sygn. XVII AmE 161/11

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE, pozwany), po rozpatrzeniu wniosku Pana L. W. (zainteresowany 1) z dnia 13 grudnia 2010 r. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do nieruchomości położonej w K. przy ul. (...), wydał w dniu 28 czerwca 2011 r. decyzję Nr (...), w której stwierdził, że wstrzymanie przez (...) sp. z o.o. (obecnie (...) sp. z o.o.) z/s w K. (powód, (...)) przy udziale (...) SA z/s w K.(zainteresowany 2) w dniach 30 czerwca 2010 r. – 7 września 2010 r. dostarczania energii elektrycznej do nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) było nieuzasadnione.

Prezes URE uznał, że wywołanie skutków przewidzianych w powiadomieniu, o którym mowa w art. 6 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne(Dz. U. z 2006 r. nr 89, poz. 625) uzależnione jest od skutecznego doręczenia powiadomienia. Wobec ustalenia, że spółka nie wykazała, iż wezwanie dotarło do wnioskodawcy w konkretnej dacie stwierdził, że wstrzymanie dostaw energii było nieuzasadnione.

(...) Sp. z o.o. z/s w K. w złożonym odwołaniu zaskarżyła decyzję Prezesa URE w całości, zarzucając jej:

1) naruszenie art. 7 kpa w zw z art. 77 § 1 oraz art. 80 kpa poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na dokonaniu dowolnych ustaleń faktycznych wobec braku wyczerpującego zebrania materiału dowodowego w postaci nieustalenia czy Pan L. W. miał możliwość zapoznania się z treścią kierowanej do niego przez powoda korespondencji, a także polegające na rozstrzygnięciu wątpliwości na niekorzyść powoda;

2) art. 107 § 1 kpa poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na braku jednoznacznego i precyzyjnego oznaczenia strony, która dokonała wstrzymania energii elektrycznej;

3) art. 6 ust. 3a ustawy Prawo energetyczne poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż przesłanką zgodnego z tym przepisem wstrzymania dostawy energii elektrycznej jest wysłanie korespondencji listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, w sytuacji gdy przepis ten stanowi jedynie o formie pisemnej powiadomienia;

4) art. 60 Prawa pocztowego poprzez jego błędną wykładnię i zastosowanie polegającą na przyjęciu, iż uwzględnienie przez (...) S.A. reklamacji skutkuje brakiem doręczenia przesyłki, w sytuacji gdy (...) informowała o podwójnej awizacji przesyłki w dniach 11 maja 2010r. oraz 18 maja 2010r., a wadliwość nie polegała na niewykonaniu, ale na nienależytym wykonaniu usługi.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty powód wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, ewentualnie o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez stwierdzenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w dniach od 30 czerwca 2010r. do 7 września 2010r. przez powoda do lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...) było uzasadnione;

2.  zasądzenie od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz powoda kosztów postępowania wywołanego niniejszym odwołaniem, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że Prezes Urzędu Regulacji Energetyki błędnie ocenił, iż wyznaczony przez niego termin do zapłaty bieżących i zaległych należności nie mógł rozpocząć biegu. Zdaniem powoda termin ten rozpoczął bieg z dniem 26 maja 2010r, ponieważ 25 maja 2010r. był bowiem ostatnim dniem czternastodniowego terminu, w którym zainteresowany 1 mógł zapoznać się z treścią kierowanej do niego korespondencji z dnia 6 maja 2010r. Dostawa energii elektrycznej została wstrzymana w dniu 30 czerwca 2011r., a więc ponad miesiąc po doręczeniu korespondencji zainteresowanemu 1.Powód stwierdził, że Prawo energetyczne nakłada na przedsiębiorcę jedynie obowiązek powiadomienia odbiorcy energii na piśmie, nie precyzując, iż powiadomienie powinno zostać dokonane listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. W związku z czym nadanie przez powoda listu poleconego winno zostać potraktowane jako spełnienie obowiązków nakładanych na powoda przez przepisy, a wstrzymanie winno być uznane za uzasadnione. Niezależnie jednak od powyższego, powód podkreślił, że zwrotne potwierdzenie odbioru korespondencji, pozwala na ustalenie daty doręczenia korespondencji. Zatem w niniejszej sprawie, wobec zwrotu koperty istnieje możliwość precyzyjnego określenia daty skutku doręczenia powiadomienia z dnia 6 maja 2010r. Z pism (...) SA wynika bowiem, iż doszło do awizacji przesyłek i zwrotu korespondencji. (...) SA nie wskazała natomiast szczegółowo na czym polegało uchybienie w w/w zakresie doręczenia korespondencji.

W ocenie powoda w dniu wstrzymania dostaw energii elektrycznej - 30 czerwca 2010r. istniały zatem uzasadnione podstawy pozwalające na przyjęcie, iż zainteresowany 1 miał możliwość skutecznego zapoznania się z treścią kierowanej do niego korespondencji z dnia 6 maja 2010r. Fakt ten potwierdziła (...) S.A. wskazując w piśmie z dnia 27 kwietnia 2011r., że przesyłka z dnia 6 maja 2010r. została dwukrotnie awizowana w dniach 11 maja 2010r. oraz 18 maja 2010r., a w dniu 26 maja 2010r. przesyłka została zwrócona z adnotacją „Zwrot. Nie podjęto w terminie”. Powód dodał, że tożsame wyjaśnienia złożyła w niezależnym, od powyższego piśmie z dnia 17 marca 2011r. Pani E. S. pracownik powoda.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie odwołania w całości. W uzasadnieniu Prezes URE wskazał, że powód nie spełnił określonych w art. 6 ust.3a Prawa energetycznego przesłanek, uprawniających go do wstrzymania dostaw energii do nieruchomości zainteresowanego 1.

Pismem z dnia 10 lutego 2011r. zainteresowany 2 ( (...) S.A. z/s w K. wniósł o:

1)  uchylenie decyzji Prezesa URE nr (...) z dnia 28 czerwca 2011r;

względnie o:

2)  zmianę decyzji poprzez usunięcie z sentencji decyzji zwrotu „przy udziale (...) S.A. z/s w K.”;

3)  zasądzenie od pozwanego na rzecz zainteresowanego 2 kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych

Wyjaśnił, że po stronie zainteresowanego 2 występuje spółka działająca pod firmą (...) S.A. z/s w K., która jest następcą prawnym (...) S.A. z/s w K.. Wskazał, iż następstwo to jest wynikiem połączenia (...) S.A. ze spółką działającą pod firmą (...) S.A. z/s we W.. Połączenie to nastąpiło w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ksh tj poprzez przeniesienie całego majątku (...) S.A. (spółki przejmowanej) na (...) S.A. (spółkę przejmującą). Równocześnie z dniem połączenia spółka przejmująca zmieniła firmę z (...) S.A.” na (...) S.A.”

Jako dowód na powyższą okoliczność zainteresowany wskazał pełny odpis z KRS dla (...) S.A.

W ocenie zainteresowanego przedmiotowa decyzja winna zostać uchylona na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa z uwagi na brak podstawy prawnej do jej wydania przejawiający się m in we:

1)  wszczęciu przez Prezesa URE postępowania w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, już po ustaniu przesłanek uzasadniających wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej oraz po wznowieniu dostarczania tej energii do odbiorcy. Stosownie bowiem do ustaleń przedstawionych w uzasadnieniu do zaskarżonej decyzji, wznowienie dostarczania energii elektrycznej nastąpiło w dniu 7 września 2010r. o godz. 7:55, gdy tymczasem wniosek inicjujący niniejsze postępowanie został złożony dopiero w dniu 13 grudnia 2010r.;

2)  po drugie konsekwencją powyższego było to, że zaskarżonej decyzji Prezes URE nadał charakter deklaratoryjny, albowiem w decyzji tej nie nakazał przedsiębiorstwu energetycznemu wznowienia dostarczania energii elektrycznej, a jedynie ograniczył się do stwierdzenia, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej było nieuzasadnione.

Wskazał, iż przepis art. 8 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne wprowadza wyjątek od uprawnienia sądów powszechnych do rozstrzygania spraw cywilnoprawnych (art. 2 ust. 1 w zw z art. 1 kpc). Okoliczność ta uzasadnia zatem przyjęcie wykładni zwężającej przy ustalaniu kompetencji Prezesa URE wynikających z art. 8 ust. 1 w/w ustawy, albowiem wyjątki nie mogą być interpretowane rozszerzająco lecz zwężająco.

Stwierdził, iż w pierwszej kolejności należy ustalić, czy za „spór” w rozumieniu art. 8 ust. 1 Prawo ustawy Prawo energetyczne:

1)  może być uznana wyłącznie sytuacja, w której w dniu wszczęcia postępowania przed Prezesem URE, ma miejsce wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej, względnie groźba wstrzymania stała się realna w kontekście podjętych przez przedsiębiorstwo energetyczne działań (np. wadliwe wypowiedzenie umowy, na podstawie której następuje dostawa energii elektrycznej, poinformowanie odbiorcy o zamiarze wstrzymania dostaw energii elektrycznej z uwagi na zaległości w płatnościach itp),

2)  czy też za „spór” może być uznana również sytuacja, w której przed datą wszczęcia postępowania przed Prezesem URE, nastąpiło wznowienie dostarczania energii elektrycznej, względnie przed tą datą przedsiębiorstwo energetyczne odstąpiło od zamiaru wstrzymania dostaw energii

W ocenie zainteresowanego 2 rozstrzygnięcie powyższych wątpliwości przesądzi o charakterze decyzji wydanych przez Prezesa URE w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne. Zainteresowany stoi bowiem na stanowisku, iż:

1.  w pierwszym przypadku, decyzje Prezesa URE mogą mieć wyłącznie charakter prawo kształtujący, tj nakazujący przedsiębiorstwu energetycznemu podjęcie określonych zachowań (decyzje konstytutywne);

2.  w drugim – decyzje te mogłyby dodatkowo mieć charakter ustalający, tj potwierdzające, że wstrzymanie dostaw energii było nieuzasadnione (decyzje deklaratoryjne)

Zainteresowany 2 stoi na stanowisku, że w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, Prezes URE może rozstrzygnąć wyłącznie sytuacje, w których ma miejsce wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej, względnie istnieje realna groźba tego wstrzymania. Zatem wydane przez Prezesa URE decyzje mogą być wyłącznie konstytutywne

Sąd Okręgowy - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) sp. z o.o. (obecnie (...) sp. z o.o.) z/s w K. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży energii elektrycznej.

Zainteresowany 2 (...) S.A. w K. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej.

W dniu wstrzymania dostarczania energii elektrycznej sprzedaż tej energii oraz świadczenie usług jej dystrybucji do lokalu zainteresowanego 1 przy ul. (...) w K. odbywały się na podstawie umowy o sprzedaż energii elektrycznej i świadczenie usług przesyłowych z dnia 12 czerwca 2000r. (k. 99 – 100 akt adm.).

W dniu 6 maja 2010r. sprzedawca wystawił dokument zatytułowany „Wezwanie do zapłaty”, w którym wezwał zainteresowanego 1do zapłaty zaległych należności za energię elektryczną, których termin wymagalności upłynął odpowiednio: z dniem 31 marca 2010r. dla kwoty 99, 27 zł, dokument księgowy (...); oraz z dniem 30 kwietnia 2010r. dla kwoty 99, 27 zł, dokument księgowy (...). Należności te wynikały z wystawionej w dniu 18 listopada 2009r. faktury VAT nr (...) (k. 10 akt adm).

W dniu 28 czerwca 2010r. sprzedawca zlecił dostawcy, stosownie do § 7 łączącej sprzedawcę z dostawcą umowy dystrybucyjnej, dokonanie wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do lokalu zajmowanego przez powoda zainteresowanego 1 z uwagi na zaległości płatnicze (k. 105 akt adm.).

Dostawca zrealizował wniosek sprzedawcy w dniu 30 czerwca 2010r. o godz. 8:45 w ten sposób, że na podstawie zlecenia obsługi technicznej OT Nr (...) pracownik dostawcy dokonał czynności technicznej wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do punktu odbioru stanowiącego wskazane w umowie z zainteresowanym 1miejsce dostarczania energii elektrycznej.

Jak wynika z wyjaśnień nadesłanych przez sprzedawcę, na które składa się historia wpływów na rachunek sprzedawcy z tytułu umowy kompleksowej, której przedmiotem jest dostawa energii elektrycznej wraz z usługą dystrybucji do punktu odbioru – lokalu mieszczącego się w K. przy ul. (...) na dzień wstrzymania dostaw tj 30 czerwca 2010r. zadłużenie wnioskodawcy wobec sprzedawcy za energie elektryczną oraz usługę dystrybucji wynosiło 99 zł i 27 gr. W/w zaległość została uregulowana w dniu 9 lipca 2010r. a w dniu 7 września 2010r. o godzinie 7:55 na zlecenie sprzedawcy pracownik dostawcy działając na podstawie zlecenia obsługi technicznej dokonał odpowiednich czynności technicznych, wznawiając wnioskodawcy dostawy energii elektrycznej.

Pismem z dnia 13 grudnia 2010r. zainteresowany 1 wniósł o rozstrzygnięcie przez Prezesa URE na podstawie art. 8 ust. 1 – ustawy Prawo energetyczne, sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania w dniach od 30 czerwca do 7 września 2010r. dostaw energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...) (k. 1 akt adm.).

W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 15 września 2010r. znak (...) udzielono wnioskodawcy odpowiedzi na skargę i poinformowano o wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego oraz o treści przepisów prawa obowiązujących w przedmiotowym zakresie (k. 64-66 akt adm.).

Pismem z dnia 20 grudnia 2010r. znak (...) strony zostały poinformowane o wszczęciu przez Prezesa URE postępowania administracyjnego w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania w dniach od 30 czerwca do 7 września 2010r. przez Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. dostarczania energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...). Ponadto, strony zostały wezwane do przedłożenia wyjaśnień i dokumentów w sprawie (k. 88 – 89 akt adm.).

Przedsiębiorstwa energetyczne odpowiedziały na skierowane do nich wezwania. Dostawca pismem z dnia 5 stycznia 2011r. znak: (...) (data wpływu 5 stycznia 2011r., Sprzedawca, pismem z dnia 4 stycznia 2011r. (data wpływu 10 stycznia 2011r.). Z kolei pismo skierowane do wnioskodawcy zostało zwrócone przez (...) w dniu 14 stycznia 2011r. z adnotacją „nie podjęto w terminie”. Mimo upływu skutecznie wyznaczonego wnioskodawcy terminu do złożenia wyjaśnień, nie zajął on stanowiska we wskazanym zakresie (k.91 akt adm., 96 – 128 akt adm., k. 136 akt adm.).

Do pisma stanowiącego odpowiedź sprzedawcy na zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego oraz do złożenia niezbędnych wyjaśnień sprzedawca załączył pełny odpis z KRS, z którego wynika, iż w dniu 3 stycznia 2011r. doszło do zmiany firmy spółki z oznaczenia (...) sp. z o.o.” na (...) sp. z o.o.”

Sprzedawca został powiadomiony o włączeniu do akt niniejszego postępowania ustaleń faktycznych podjętych w toku postępowania wyjaśniającego, zakończonego w dniu 15 września 2011r. udzieleniem wnioskodawcy odpowiedzi i przekazaniem jej kopii do wiadomości sprzedawcy, poinformował, że podtrzymuje w pełni wszystkie twierdzenia i wyjaśnienia złożone w postępowaniu skargowym tj w pismach: z dnia 9 sierpnia 2010r. znak: (...), z dnia 7 września 2010r. znak: (...), z dnia 10 września 2010r. znak: (...) oraz z dnia 24 września 2010r. znak: (...).

Następnie, wobec zwrotu korespondencji skierowanej do wnioskodawcy pocztą za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, mając na uwadze wskazane we wniosku szczególne okoliczności związane z jego osobą (inwalidztwo, podeszły wiek) wnioskodawca został dodatkowo poinformowany o fakcie wszczęcia i prowadzenia niniejszego postępowania administracyjnego pismem z dnia 17 stycznia 2011r. znak (...).

W dniu 25 stycznia 2011r. odbyło się spotkanie z Panią M. W., która powoływała się zaistnienie ustnego upoważnienia do reprezentowania wnioskodawcy w niniejszej sprawie. Wobec braku wykazania umocowania w sposób opisany w pkt 33 § 3 kpa, okoliczności faktyczne podane ustnie do protokołu przez M. W. nie zostały włączone do materiału dowodowego niniejszego postępowania.

W dniu 8 lutego 2011r. wpłynęły wyjaśnienia sprzedawcy, zawarte w piśmie z dnia 3 lutego 2011r., w tym dowód wniesienia należnej opłaty skarbowej (k. 141-142 akt adm.).

Pismem z dnia 9 lutego 2011r. znak: (...) wezwano sprzedawcę do nadesłania dalszych wyjaśnień w przedmiotowej sprawie. Wskazane wyjaśnienia sprzedawca zawarł w piśmie z dnia 18 lutego 2011r., jednocześnie formułując wniosek o przeprowadzenie, na poparcie przedstawionych przez siebie okoliczności faktycznych, dowodu dokumentacji pocztowej oraz o przesłuchanie pracownika sprzedawcy – p. E. S. (k. 147 – 148 akt adm.)..

Pismem z dnia 7 marca 2011r. znak (...) przekazano każdej ze stron odpisy pism zawierające stanowiska pozostałych uczestników postępowania, wzywając jednocześnie do ustosunkowania się do ich treści oraz do przekazania dalszych niezbędnych wyjaśnień (k. 173 – 175 akt ad.).

W dniu 17 marca 2011r. wpłynęło stanowisko dostawcy wraz z wymaganymi wyjaśnieniami, zaś sprzedawca zawarł swoje stanowisko wraz z dodatkowymi wyjaśnieniami w piśmie z dnia 18 marca 2011r ., które wpłynęło do (...) Oddziału Terenowego Urzędu Regulacji Energetyki z/s w K. w dniu 28 marca 2011r. przedkładając jednocześnie m. in kopię zeznań pracownika – p. E. S., które zostały sporządzone na piśmie w dniu 17 marca 2011.

Wnioskodawca Zainteresowany 1 nie zajął stanowiska w przedmiotowej sprawie, a skierowane do niego pismo z dnia 7 marca 2011r. zostało zwrócone przez pocztę z adnotacją „nie podjęto w terminie” (data wpływu zwrotu do (...) Oddziału Terenowego Urzędu Regulacji Energetyki z siedzibą w K. 30 marca 2011r.).

W odpowiedzi na zgłoszenie przez sprzedawcę wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z dokumentacji pocztowej, w dniu 30 marca 2011r. pismem znak: (...) wyznaczono sprzedawcy 21 dniowy termin do przedstawienia do akt postępowania dokumentacji pocztowej oraz sformułowanie tez dowodowych, który opatrzono rygorem procesowego nieuwzględnienia żądania. Wymagane wyjaśnienia wpłynęły w dniu 29 kwietnia 2011r. wraz z pismem sprzedawcy z dnia 26 kwietnia 2011r. do którego sprzedawca załączył m in kopię pisma (...) z dnia 4 kwietnia 2011r. Uwzględniając prośbę sprzedawcy o przedłużenie terminu do przedstawienia dokumentacji pocztowej (...)” pismem z dnia 29 kwietnia 2011r. znak (...) wyznaczono sprzedawcy ostateczny termin w tym przedmiocie, który upłynął z dniem 15 maja 2011r.

W braku przekazania przez sprzedawcę wyjaśnień w wyznaczonym terminie, uznając zgromadzony materiał dowodowy za kompletny pismem z dnia 23 maja 2011r. znak: (...) strony zostały zawiadomione o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie oraz o możliwości zapoznania się z aktami sprawy w terminie 7 dni od daty otrzymania zawiadomienia, stosownie do art. 10 § 1 kpa. Równocześnie strony zostały pouczone, że niezapoznanie się w wyznaczonym terminie w materiałem dowodowym zostanie uznane za rezygnację z możliwości wypowiedzenia się w sprawie postępowania administracyjnego.

Wyżej wymienione pismo zostało skutecznie doręczone wszystkim stronom postępowania.

W dniu 24 maja 2011r. wpłynęły dodatkowe wyjaśnienia sprzedawcy zawarte w piśmie z dnia 17 maja 2011r. wraz z kopią drugiego pisma (...) (pismo z dn. 27 kwietnia 2011r.). Jednocześnie sprzedawca zajął stanowisko w przedmiocie oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Pomimo skutecznego doręczenia zawiadomienia o zakończeniu postępowania dowodowego wraz z pouczeniem o możliwości zapoznania się z aktami sprawy oraz zajęcia stanowiska przed wydaniem decyzji, strony nie skorzystały z tej możliwości i nie zapoznały się ze zgromadzonym materiałem dowodowym, na okoliczność czego sporządzono notatkę urzędową z dnia 16 czerwca 2011r. znak: (...).

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

W ocenie Sądu zaskarżona Decyzja jest prawidłowa, a podnoszone przez powoda w odwołaniu zarzuty nie mogą skutkować jej uchyleniem.

Przedmiotem postępowania administracyjnego zakończonego wydaniem zaskarżonej decyzji a także postępowania sądowego, w którym rozpoznawane jest odwołanie od decyzji Prezesa URE z dnia 28 czerwca 2011 r. było rozstrzygnięcie sporu co do tego, czy wstrzymanie w dniach 30 czerwca 2010 r. – 7 września 2010r. dostaw energii elektrycznej do należącej do Zainteresowanego 1. L. W. nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) było uzasadnione.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 a ustawy - Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej, może wstrzymać dostarczanie energii elektrycznej w przypadku, gdy zostaną spełnione kumulatywnie następujące przesłanki: odbiorca zwleka z zapłatą za pobraną energię elektryczną albo świadczone usługi co najmniej miesiąc po upływie terminu płatności, został uprzednio powiadomiony na piśmie o skutkach nieuregulowania należności - w postaci wstrzymania dostaw energii oraz zamiarze wypowiedzenia umowy; został mu wyznaczony dodatkowy, dwutygodniowy termin do zapłaty zaległych i bieżących zaległości.

Jak wynika z akt niniejszego postępowania w przedmiotowej sprawie nie została spełniona zasadnicza przesłanka warunkująca możliwość wstrzymania dostaw energii a mianowicie zainteresowany 1. nie otrzymał powiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne. W niniejszym postępowaniu bezspornym jest fakt, iż odbiorca został skutecznie powiadomiony o istnieniu zadłużenia przyjętego przez sprzedawcę za podstawę do wstrzymania dostarczania energii elektrycznej. Powiadomienie to nastąpiło bowiem wraz z doręczeniem do rąk wnioskodawcy faktury VAT nr (...) z dn. 18 maja 2010r., w którym sprzedawca umieścił informacje o istnieniu zadłużenia, wskazanego również w piśmie z dn. 6 maja 2010r. – stanowiącym w myśl art. 6 ust. 3a powiadomienie.

Jak zostało ustalone w postępowaniu administracyjnym (oświadczenie (...)), w trakcie doręczania przesyłki miały miejsce nieprawidłowości związane z awizacją skutkujące na zasadzie art. 60 ustawy Prawo pocztowe zwrotem przez (...) wynagrodzenia otrzymanego od sprzedawcy za tę usługę w przypadku jej niewykonania za które uważa się również uznanie reklamacji.

Skoro zatem, co jest niekwestionowane w niniejszej sprawie wystąpił brak realizacji usługi pocztowej, nie została spełniona przesłanka określona w art. 6 ust 3a uprawniająca przedsiębiorstwo energetyczne do wstrzymania w dniach 30 czerwca 2010r. – 7 września 2010 r. dostaw energii do lokalu zainteresowanego 1. mieszczącego się przy ul. (...) w K..

W ocenie Sądu za bezzasadny należało uznać podniesiony przez zainteresowanego zarzut bezprzedmiotowości postępowania administracyjnego, spowodowany brakiem sporu w przedmiocie nieuzasadnionego wstrzymania dostaw energii elektrycznej.

Sąd zważył, iż Prezes URE wykonując realizując kompetencję określoną w art. 23 ust 2 pkt 12 ustawy Prawo energetyczne występuje w pozycji organu rozstrzygającego spór między stronami stosunku zobowiązaniowego. Przepis art. 8 ust 1 ustawy określa bowiem właściwość Prezes URE do rozpoznawania spraw spornych pomiędzy dostawcami a odbiorcami energii. Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte z wniosku odbiorcy energii a spór dotyczył rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej, czy wstrzymanie dostarczania energii, jakie miało miejsce w dniach 30 czerwca 2010r. – 7 września 2010r. do obiektu należącego do wnioskodawcy było uzasadnione. Przypadki, w których przedsiębiorstwo energetyczne może wstrzymać dostarczanie energii wymienia art. 6 Prawa energetycznego. W rozpoznawanej sprawie spór dotyczył sytuacji określonej w art. 6 ust 3a, kiedy to odbiorca nie został skutecznie powiadomiony o wyznaczeniu dodatkowego czternastoosiowego terminu do zapłaty, którego niedotrzymanie skutkować będzie wstrzymaniem dostaw energii elektrycznej, a przedmiotem postępowania administracyjnego była ocena czy wstrzymanie dostaw energii było uzasadnione.

Niezależnie zatem od tego, czy w dniu wszczęcia postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie, a także w dniu wydania zaskarżonej decyzji, doszło do wznowienia dostaw energii elektrycznej, Prezes URE posiadał uprawnienia do rozstrzygania sporu w tym zakresie tj. oceny czy w danym stanie faktycznym, w określonej dacie, zaistniały przesłanki uzasadniające wstrzymanie energii czy też nie.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy nie można zatem mówić o bezprzedmiotowości prowadzonego postępowania, gdyż jego przedmiot w postaci sporu czy istniały przesłanki do wstrzymania dostaw energii w dniu 30 czerwca 2010 r. istniał.

W świetle powyższego za bezzasadny należało ocenić zarzut, że organ regulacyjny wydając zaskarżoną decyzję działał bez podstawy prawnej, albowiem zgodnie z powołanymi przepisami Prezes URE posiada uprawnienie do rozstrzygania w tego typu sprawach, jak również wydając decyzję w niniejszej sprawie nie przekroczył granic swego ustawowego upoważnienia.

W zakresie zarzutu dotyczącego naruszenia art. 6 ust 3a ustawy – Prawo energetyczne polegającego na tym, że z sentencji Decyzji nie wynika, do którego przedsiębiorstwa energetycznego jest ona skierowana, Sąd zważył, iż nie zasługuje on na uwzględnienie. Bezspornym jest, że w dacie wstrzymania dostaw energii elektrycznej do lokalu zainteresowanego 1., zarówno sprzedaż energii elektrycznej jak i usługa dystrybucji polegająca na dostawie tej energii do lokalu zainteresowanego odbywały się na podstawie umowy kompleksowej, w rozumieniu art. 5 ust 3 Prawa energetycznego, zawartej w dniu 12 czerwca 2000r. pomiędzy L. W. i przedsiębiorstwem (...) sp. z o.o. z/s w K..

Z uwagi na zaistniałe z dniem 1 lipca 2007 r., przekształcenia na rynku energii elektrycznej polegające na rozdzieleniu działalności związanej z przesyłaniem i dystrybucją od działalności polegającej na obrocie, stosunki prawne na rynku energii zostały ukształtowane na podstawie oddzielnie zawartej umowy o świadczenie usług dystrybucyjnych i umowy sprzedaży (przypadek ten dotyczy głównie dużych odbiorców energii) albo na podstawie umowy kompleksowej z przedsiębiorstwem obrotu będącym sprzedawcą z urzędu (dotyczy to odbiorców w gospodarstwach domowych) lub wybranym przez odbiorcę.

Na skutek powyższych przekształceń doszło do wydzielenia się z (...) sp. zo.o. przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. – obecnie (...) Sprzedaż Sp. zo.o.. (powód) i przedsiębiorstwa dystrybucji – (...) S.A. ( zainteresowany 2). Wydzielone podmioty z dniem 1 lipca 2007 r. przejęły prawa i obowiązki (...) sp. z o.o. wynikające z umowy kompleksowej. Przy czym nie może budzić wątpliwości, że realizacja przez oba wydzielone podmioty tych praw i obowiązków jest możliwa wyłącznie przy ich ścisłym współdziałaniu. Ze względu na posiadaną infrastrukturę i koncesje tylko przedsiębiorstwo dystrybucyjne ma możliwość dokonania technicznej czynności wstrzymania dostaw energii. Z kolei do podjęcia decyzji w kwestii wstrzymania dostaw energii z powodu zalegania odbiorcy z zapłatą za dostarczoną energię uprawnione jest wyłącznie przedsiębiorstwo obrotu. Słusznie przy tym zauważa Prezes URE, ze stosunek prawny łączący odbiorcę energii z przedsiębiorstwem dystrybucyjnym zostaje zawiązany niejako za pośrednictwem przedsiębiorstwa obrotu .

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażanym w doktrynie (np.: J.Kędzia [w:] Z.Muras (red.) Prawo energetyczne. Komentarz. Lex 2010)( …) w świetle art. 5b ust. 3 pr. en. za zobowiązania wynikające z umowy, na podstawie której przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo pełniące funkcję OSD dostarcza energię elektryczną do odbiorcy końcowego, powstałe przed dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, odpowiadają solidarnie przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo pełniące funkcję OSD, z którego wyodrębniono część niezwiązaną z działalnością dystrybucyjną, i przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, do którego wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w ust. 1.”

W związku z powyższym zasadnym było w ocenie Sądu przyznanie statusu strony w postępowaniu administracyjnym zarówno powodowi jako przedsiębiorstwu obrotu oraz zainteresowanemu 2 jako przedsiębiorstwu dystrybucyjnemu. Zgodnie z art. 28 kpa, stroną postępowania jest bowiem każdy, czyjego interesu prawnego bądź obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Mając na uwadze powyższe, Sąd zważył, iż pozwany Prezes URE w sposób prawidłowy ustalił, strony stosunku prawego, a w konsekwencji strony prowadzonego postępowania administracyjnego. Podzielając przeprowadzoną w tym zakresie, przez Pozwanego Prezesa URE, wykładnię przepisów prawa energetycznego oraz kodeksu postępowania administracyjnego, stwierdzić należy, iż wobec wydzielenia z (...) sp. zo.o..- obecnie (...) sp. z o.o. przedsiębiorstw (...) sp. z o.o. i dystrybucji – (...) S.A., te właśnie podmioty przyjęły na siebie prawa i obowiązki (...) sp. z o.o. z zawartej z L. W. umowy sprzedaży energii elektrycznej. Całokształt ustaleń poczynionych w tym zakresie, w pełni uzasadniało zdaniem Sądu przyznanie statusu strony niniejszego postępowania obu przedsiębiorstwom, co znajduje odzwierciedlenie w sentencji zaskarżonej Decyzji.

Odnośnie zarzutów odwołania dotyczących naruszenia przez Prezesa URE przepisów postępowania administracyjnego wskazać należy, że z uwagi na charakter postępowania sądowego prowadzonego na skutek odwołania przed Sądem OKiK w postępowaniu tym brak podstaw do ich uwzględnienia.

Zgodnie bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem ( vide Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r. sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 r. Nr 5, poz. 87; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 roku sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 Nr 5 poz. 68; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999r. sygn. akt 351/99 OSNC 2000 Nr 3 poz. 47; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 r. sygn. akt I CKN 1036/98 LEX Nr 527/08; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 r., sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312) Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowanie sądowe. Celem postępowania nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości zgłoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd antymonopolowy jest sądem cywilnym i prowadzi sprawę cywilną, wszczętą w wyniku wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, w tym wypadku Urzędu Regulacji Energetyki, według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego. Nie jest więc sądem legalności decyzji administracyjnej i nie prowadzi jedynie postępowania kontrolnego, jak to czynią sądy administracyjne w postępowaniu sądowo-administracyjnym. Tylko takie odczytanie relacji pomiędzy postępowaniem administracyjnym i postępowaniem sądowym może uzasadniać dokonany przez racjonalnego ustawodawcę wybór między drogą postępowania cywilnego i drogą postępowania sądowo-administracyjnego dla wyjaśnienia istoty sprawy.

Sąd uznał, iż gdyby przyjąć, że w postępowaniu administracyjnym doszło do uchybień proceduralnych to nie mogą one być przedmiotem postępowania sądowego mającego na celu merytoryczne rozstrzygnięcie sporu, bowiem Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązków stron w postępowaniu dowodowym.

Nie znajdując zatem podstaw do uwzględnienia odwołania, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił je jako bezzasadne – art. 479 ⁵³ §1 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu.

SSO Witold Rękosiewicz